سال 1401 برای دو فدراسیون تیراندازی و تیر و کمان، هم شیرین و هم تلخ بود.
به گزارش طرفداری، آخرین روز از مهر سال 1401 اولین سهمیه المپیک 2024 پاریس برای ایران به دست آمد. در مسابقات جهانی تیراندازی در مصر، هانیه رستمیان در ماده تپانچه ۲۵ متر زنان به عنوان نخستین ورزشکار ایرانی موفق به کسب سهمیه المپیک شد.
در مرحله مقدماتی تپانچه ۲۵ متر، هانیه رستمیان با ثبت امتیاز ۵۸۸ ضمن شکستن رکورد خود، به عنوان نفر دوم به جمع هشت نفر پایانی صعود کرد. در دور دوم، تیراندازان در دو گروه چهار نفره با هم به رقابت پرداختند که هانیه رستمیان در رده سوم گروه دوم ایستاد.
با توجه به اینکه تیرانداز آلمانی، نفر اول گروه اول پیشتر در مسابقات قهرمانی اروپا سهمیه المپیک پاریس را کسب کرده بود، رستمیان به عنوان نفر پنجم سهمیه المپیک ۲۰۲۴ را به دست آورد تا اولین سهمیه ایران در المپیک پاریس به نام او ثبت شود.
فدراسیون تیراندازی سالهاست با مشکل کمبود و حتی نبود فشنگ و تجهیزات دست و پنجه میکند اما انتظار میرفت حداقل در مسابقات جهانی و میدان توزیع سهمیه المپیک، امکانات بهتری برای تیراندازان فراهم شود. بزرگترین مشکل هانیه رستمیان از زبان خودش، نداشتن سلاح 25 متر است؛ نکته قابل تامل اینکه او سهمیه المپیک را با سلاح قرضی به دست آورد! سید حمید سجادی وزیر ورزش هم به این موضوع واکنش نشان داد و البته اعلام کرد فدراسیون تیراندازی هیچ درخواستی به وزارتخانه نداده و هر زمان اعلام نیاز به تجهیزات کنند، بلافاصله اقدامات لازم را انجام خواهند داد.
پدر تیرانداز المپیکی نیز لب به گلایه گشود و از مسئولان ورزش انتقاد کرد. ملیپوشان حدود هفت ماه از رقابتهای بینالمللی دور بودهاند و محمدعلی رستمیان اعتقاد داشت اگر یکسوم پولی که در اختیار فوتبال قرار میگیرد را به تیراندازی بدهند، مشکلات حل خواهد شد.

ژن خوب، همسر رییس
تیم ملی تپانچه در اتفاقی عجیب و قابل توجه به دو بخش تقسیم و هدایت هر یک از تیمها به مربی متفاوتی سپرده شد. آذر سال 1401 احمد ظفر جعفرزاده همراه با محسن نصر اصفهانی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شد و بعد هدایت یکی از دو نیمه را بر عهده گرفت.
در ادامه حسین ظفر جعفرزاده پسر او به اردوهای تیم ملی دعوت شد؛ در حالی که او پیشتر در هیچ یک از اردوهای تیم ملی حضور نداشت و بعد از انتصاب پدر به جمع اردونشینان اضافه شد.
در دوران ریاست علی دادگر بر فدراسیون تیراندازی، پسر او نیز به اردوهای تیم ملی اهداف پروازی اضافه شد که انتقادات زیادی را به دنبال داشت و حتی دبیر وقت فدراسیون از محمد دادگر با عنوان «ژن خوب» یاد کرد. البته محمد دادگر بعد از پایان دوره ریاست پدرش در فدراسیون، از اردوهای تیم ملی کنار گذاشته شد.
احمد ظفر جعفرزاده مربی تیم ملی واکنش جالبی به این اتفاق داشت و مدعی شد هیچ دخل و تصرفی برای انتخاب تیراندازان اردونشین ندارد و آنها طبق شیوه نامه کمیته فنی دعوت شدهاند. تیرانداز ملیپوش که برچسب آقازادگی به او زده شد نیز ادعا کرد برای امرار معاش مسافرکشی کرده و اتهام ژن خوب به او وارد نیست.
هنوز جنجال دعوت سرمربی تیم ملی تپانچه از پسرش و ماجرای ژن خوب تمام نشده بود که فدراسیون تیراندازی با حاشیه دیگری روبهرو شد. این بار خبر آمد یکی از اعضای هیات رییسه فدراسیون اصرار کرده همسرش در ترکیب تیم ملی تفنگ باشد؛ فردی که میانگین رکوردهایش با حد نصاب مد نظر سرمربی تیم ملی تفاوتهای زیادی دارد.
مریم طالبی سرمربی تیم ملی تفنگ، ۲۷ تیرانداز با شاخص ۶۲۷ مسابقات آزاد را به اردو دعوت کرد و حتی رقابتهای لیگ را به دلیل نداشتن تست دوپینگ قابل قبول ندانست. یکی از اعضای هیات رییسه هم بابت غیبت همسرش بین مسافران هند شاکی شد؛ تا حدی که سرمربی تیم ملی را تهدید به برکناری کرد و او را تحت فشار گذاشت تا با حذف یکی از تیراندازان، همسرش را جایگزین کند.
لغو اعزام؛ درد مشترک
اگر قرار باشد درد مشترکی میان فدراسیون تیراندازی و تیر و کمان جستوجو کرد، بدون شک لغو اعزامهای متعدد خواهد بود. قرار بود ملیپوشان تیراندازی ایران برای حضور در مسابقات جام جهانی راهی هند شوند اما خبری تکراری، سفر آنها را لغو کرد؛ نبود منابع مالی. فدراسیون تیراندازی به دلیل ناکامی در تامین هزینهها نتوانست تیراندازان را به هند اعزام کند.
فدراسیون تیراندازی با کمان هم جزو معدود فدراسیونهایی بود که اقدام به جذب مربی خارجی کرد تا با ایجاد تحول در کادر فنی و برنامههای آمادهسازی، کمانداران را برای حضور در میادین مهم آسیایی و جهانی آماده کند اما افزایش نرخ دلار و مشکلات مالی فدراسیون، عمر حضور او در ایران را کوتاه کرد.

فدراسیون برای همکاری با هونگ سونگ هو باید ماهیانه هفت هزار یورو حقوق پرداخت میکرد. با نظر «هو»، مربیان جدیدی ویژه هر یک از تیمهای ریکرو و کامپوند منصوب شده و طی ماهها به صورت مستمر اردوی آمادهسازی در تهران، کیش و ماهشهر برگزار کردند. «هو» روز 25 شهریور 1401 وارد ایران شد و به صورت رسمی کار خود را آغاز کرد. قرارداد او 6 ماهه بود و در صورت توافق طرفین تا پایان المپیک 2024 پاریس تمدید میشد.
هونگ سونگ هو از معدود مربیان تیراندازی با کمان جهان بود که همزمان توانایی مربیگری در دو رشته ریکرو و کامپوند را داشت. با نظر سرمربی کرهای تیم ملی تیر و کمان هیچ اعزامی صورت نگرفت تا او با نظارت دقیق بر اردوها وضعیت کمانداران را ارزیابی کند. مقرر شد مرحله نخست کاپ آسیا در سال 2023 اولین میدان برای محک جدی کمانداران در دوره جدید باشد. قرار بود اولین نتیجه همه هزینهها و تلاشها در تایوان محل برگزاری کاپ آسیا نمود پیدا کند اما این اعزام لغو شد.
به گفته غلامرضا شعبانی بهار رییس فدراسیون تیراندازی با کمان، این فدراسیون ۲۰ درصد کمتر از دیگر فدراسیونها و تنها ۶۰ درصد بودجه خود را دریافت کرد. او مدعی شد تیر و کمان از ابتدای سال هفت میلیارد تومان از وزارت ورزش دریافتی داشت که سه میلیارد تومان برای پرداخت بدهی سال ۹۰ هزینه شد و همین مسئله شرایط مالی دشواری در فدراسیون تیر و کمان ایجاد کرد.
رقابتهای کاپ آسیا اواخر اسفند 1401 برگزار شد و تیم ملی باید ۲۱ اسفند به تایوان میرفت اما به خاطر تامین نشدن اعتبارات لازم، اعزام منتفی شد. فدراسیون تیروکمان برای اعزام تیم ملی به مسابقات کاپ آسیا، نیازمند دو میلیارد تومان بودجه بود. این اتفاق خشم هونگ سونگ هو را به دنبال داشت. قرارداد کوتاه مدت «هو» و فدراسیون تیر و کمان بدون حضور در هیچ رویدادی به پایان رسید. لغو اعزم به تایوان، شرایط ادامه همکاری با مربی کرهای را هم تغییر داد، تا جایی که فدراسیون به او پیشنهاد ادامه همکاری تا پایان بازیهای آسیایی هانگژو به جای المپیک را مطرح کرد. این پیشنهاد مورد استقبال مربی کرهای قرار نگرفت و او بدون پاسخ دقیق و شفاف به فدراسیون، تصمیم به ترک ایران گرفت.