بررسی ورزش ایران در سالی کهنه از قاب تاریخ سازان خواندنی است.
به گزارش طرفداری؛ آن روز تاریخی در ریو وقتی نخستیتن مدال تاریخ ورزش زنان ایران در ادوار المپیک ثبت شد، مبینا چند سال بیشتر نداشت. او پای جعبه جادویی میخکوب ضربات کوبنده ای بود که روی شیاپچانگ میان نماینده ایران و حریفان رد و بدل می شد و دست آخر مدال برنز از آن ما شد تا پرچم ایران در برزیل بالا برود. یک لحظه تاریخی که مبینا را عاشق تکواندو کرد تا این مسیر را او دنبال کند. مسیری که البته هدف نهایی و غایی آن نه برنز المپیک، بلکه طلای فستیوال پنج حلقه ایست. مبینا نعمت زاد درخشش در شیپاچانگ تکواندو را با طلای نوجوانان قهرمانی جهان در ازبکستان آغاز کرد و از همانجا نام خود را بر سر زبانها انداخت. ستاره نوظهوری که آمده تا تمامی مدال های تکواندو را درو کند. سال کهنه برای او تعبیر عینی این انگاره بود. او در حالیکه تازگی به رده سنی نوجوانان رسیده، با اعتماد فدراسیون در قالب تیم ملی به بیست و پنجمین دوره مسابقات تکواندو قهرمانی آسیا در کره جنوبی اعزام شد و با رقبایی مصاف داد که جملگی چند سال از او بزرگتر، درشت تر و باتجربه تر بودند. مبینا در هوبان کره جنوبی اما گل کاشت و در نخستین تجربه خود در رده بزرگسالان و به عنوان جوانترین تکواندوکار تیم اعزامی با شکست تکواندوکارانی از تیمور شرقی، تایلند، کره جنوبی و شکست مقابل حریف چینی در فینال، مدال نقره آسیا را به سینه زد.
چند ماه بعد او در تکواندو نوجوانان قهرمانی جهان در بلغارستان گل کاشت و با شکست حریفانی از کره جنوبی، مصر، استرالیا، اوکراین و تایلند با اقتدار قهرمان شد تا طلای ناب را دشت کند.
حسن ختام سال رویایی مبینا قهرمانی در تورنمنت آزاد فجیره در امارات بود که با شکست دو حریف ایتالیایی، مراکشی و در نهایت کره ای مدال طلا را بر گردن بیاویزد.
مسیرنعمت زاده در تکواندو تازه آغاز شده، او در جاده موفقیت و قهرمانی شلتاق می کند تا روزی او پرچم ایران را در المپیک بالا ببرد؛ شاید همین نزدیکی ها، در پاریس 2024.
