توپچی ها بعد از مهاجرت به امارات هیچوقت تا این حد به قهرمانی لیگ برتر نزدیک نبوده اند. با قهرمانی احتمالی در این فصل آنها به ناکامی نوزده ساله شان در بالاترین سطح رقابت های لیگ در قاره سبز پایان خواهند داد.
بدون شک مهمترین دلیل این اتفاق خوشایند، حضور آرتتا و ادو در راس هرم اجرایی فنی تیم بوده است.
ادو با انتخاب بازیکنان اندریت کم حاشیه و آرتتا با توانایی کنار هم چیدن پازل بازیکنان و بازیگیری مناسب از آنها توانسته اند بعد از مدت ها آرسنال را وارد حاشیه امن جدول لیگ برتر کنند.
این مقاله بصورت مجمل به ترکیب بازیکنان انتخابی ادو و آرتتا و بازیگیری از آنها میپردازد.
آنها درون دروازه برند لنو را که دروازه بان مطمئنی به نظر می رسید کنار گذاشته و آرون رمزدیلی که دو فصل خوب را در شفیلد یونایتد پشت سر گذاشته بود به خدمت گرفتند. اتخاذ این تصمیم بیش از این که تاکتیکی باشد در جهت باز گرداندن هویت انگلیسی آرسنال انجام شد و هسته اصلی آرسنال را با حضور ساکا، وایت و تیرنی بریتانیایی تر از گذشته کرد.
در خط دفاعی گابریل مگالیاش را بعنوان لیدر دفاعی انتخاب کردند و آرسنال بعد از مدتها مشکل (Leader back) را در تیم حل کردند. البته گابریل تنها لیدر خط دفاعی آرسنال نیست. آنها همچنین ویلیام صلیبایی که بازیخوانی قدرتمندی دارد را در نقش (Counter back) به تیم بازگرداندند. اینکه دو لیدر بتوانند کنار هم در مرکز خط دفاعی حضور هماهنگی داشته باشند کمی دور از انتظار به نظر می رسد با اینحال ویژگی جنگنجوی گابریل تا این لحظه توانسته به سالیبا کمک کند.
با حضور دو لیدر بک در ترکیب اصلی در بازیهای پر فشار مقابل تیمهای سریع آرسنال دو کانتربک را در اختیار دارد که میتوانند به توپچی ها کمک کنند. بن وایت که در ابتدا خرید گرانی به نظر می رسید مدافع جنگنده لایقی نشان داده است. بن وایت علاوه بر بازی در نقش کانتر بک توانایی حضور در نقش مدافع راست و هافبک تخریبی نیز داراست که این ویژگی آچار گونه وایت او را به نقطه قوت تیم تبدیل کرده است. راب هولدینگ مدافع چهارم آرسنال است که معمولا کیفیت در حد انتظاری را ارائه داده است.
در سمت چپ دفاعی زمین، آرسنال پس از به خدمت گیری تیرنی وقتی دید موقعیت برای خرید بازیکن تراش خورده، با انگیزه و در عین حال در خدمت تیمی چون اولکساندر زینچنکو وجود دارد این پست را به نقطه قوت تیم تبدیل کردند.
در سمت راست خط دفاعی توپچی ها از اکتور بیرین قطع امید کرده و مدافع ژاپنی باشگاه بولونیا را بخدمت گرفتند. تاکه هیرو تومیاسو که توانایی بازی بعنوان فول بک سمت راست و همچنین دفاع راست میانی در خط دفاع سه نفره را داشت امکانات بیشتری را نسبت به بیرین که صرفا یک وینگ بک روی خط بود در اختیار ترکیب دفاعی آرتتا قرار میداد. ناتوانی این مدافع در کارهای هجومی فرصت را به بن وایت آچار فرانسه داد تا سمت راست تیم را به اختیار خودش در بیاورد. با این وجود بن وایت نیز بیشتر روی دفاع تمرکز دارد و توپچی ها خلا حضور یک وینگ بک در سمت راست را احساس می کنند.
به نظر می رسد خرید یک وینگ بک در سمت راست که بتواند در بازیهای آسانتر یا در مواقع از دست رفتن نتیجه به ساکا بپیوندد و قدرت هجوم آرسنال را بالا ببرد یکی از نیاز های جدی نسخه ۲۴-۲۰۲۳ آرسنال باشد.
بازیکنی که در عین اینکه بتواند بن وایت و تومیاسو را به چالش بکشد ولی در صورت نیمکت نشینی باز هم برای جایگاهش بجنگد.
جرمی فریمپونگ ۱۹ ساله وینگ بک سمت راست باشگاه لورکوزن بازیکنیست که از لحاظ نوع بازی شباهت های زیادی به بوکایو ساکا دارد. ساکا نیز مانند فریمپونگ در سنین پایینتر در نقش وینگ بک چپ بازی می کرد. چه بسا شاهد نقش هجومی تری برای فریمپونگ طی فصول آینده باشیم.
همانطور که ذکر شد فریمپونگ توانایی های هجومی مشابه وینگر سمت راست آرسنال را داراست. این توانایی ها از دو لحاظ به نفع ساکاست. با آمدن فریمپونگ به آرسنال فاصله بین دو بازیکن سمت راست کمتر شده و این به بهبود عملکرد هر دو بازیکن در خط حمله کمک می کند. از طرفی با توجه به اینکه ستاره آرسنال گزینه جانشینی را برای خود نمیبیند ممکن است در اثر فشار بازیها مصدوم شود یا در اثر خستگی توانایی های فنیش نزول کند.
