قهرمان وزنه‌برداری المپیک 200 سیدنی از تلاش برای تعیین تکلیف سرمربی تیم ملی در اسرع وقت خبر داد.
به گزارش طرفداری، هنوز تکلیف سرمربی تیم ملی وزنه برداری بعد از استعفای سعید علی حسینی مشخص نیست. سجاد انوشیروانی انتخاب جانشین او را به بعد از برگزاری مجمع انتخاباتی موکول کرد. حالا او از سرپرست به رییس فدراسیون تغییر موقعیت داده و در نظر دارد با کمک کمیته فنی، بهترین گزینه را انتخاب کند.
حسین توکلی عضو کمیته فنی فدراسیون وزنه‌برداری درباره مهمترین اولویت فدراسیون پس از تعیین تکلیف رییس اظهار داشت:
این همه ساختار و هزینه برای این است که تیم وزنه‌برداری ایران در بازی‌های المپیک باشد. سال ۱۴۰۲ پرترافیک است و مسابقات گزینشی المپیک زیادی را داریم. اولویت این است که تیمی قوی را آماده کنند تا بتواند سهمیه بگیرد و در بازی‌های المپیک هم صاحب مدال شود. نکته این است که اگر هزار و یک سالن بسازیم، کارهای مدیریتی خوب انجام دهیم اما تیم ملی نتیجه نگیرد، یک کارنامه ضعیف می شود؛ از این رو باید هر چه زودتر تکلیف تیم ملی بزرگسالان مشخص و برای مسابقات پیش رو برنامه‌ریزی شود.
توکلی در پاسخ به این پرسش که بحث پشتوانه‌سازی تا چه اندازه باید مورد توجه فدراسیون باشد؟ گفت:
پشتوانه‌سازی که به عنوان موازی کاری در همه فدراسیون ها هست و در عین حال که به تیم بزرگسالان به عنوان ویترین فدراسیون بها می دهیم، باید پشتوانه‌سازی سازی کرد و نباید غافل شد اما با توجه به اینکه المپیک پاریس پیش رو است باید ابتدا المپیک جدی گرفته شود و تیم بزرگسالان در اولویت باشد و کنارش پشتوانه‌سازی نیز انجام شود. نمی‌توان در دوره مدیریتی چهار ساله پشتوانه‌سازی کنیم اما تیم بزرگسالان را رها کرد. باید از تجربیات گذرشته درس خوبی گرفت و نباید هزینه الکی انجام داد و همان طور که تیم بزرگسالان در اولویت است، کنارش می توان از استعدادها هم استفاده بهینه کرد. در حال حاضر باید خیلی زودتر تیم بزرگسالان را سرو شکل داد و بچه‌ها در چارچوب و قالب مسابقات قرار بگیرند.
توکلی با اشاره به حفظ وزنه برداران رده سنی امید تاکید کرد:
خیلی مواقع وقتی صحبت از استعداد و پشتوانه می شود، به سراغ تیم نوجوانان می روند در حالی که خلا بین جوانان و بزرگسالان باید جدی‌تر گرفته شود. خیلی از وزنه‌بردارانی که از رده سنی جوانان خارج و وارد بزرگسالان می شوند، رها می شوند، در صورتی که می توان از آنها نتیجه گرفت. رده امید اصلا وجود خارجی ندارد چون توانشان به تیم بزرگسالان نمی رسد، آنها از بین می روند. وزنه‌برداران ۲۰ تا ۲۱ ساله حدود دو سال زمان می برند تا به میوه اصلی برسند بنابراین باید نفرات امید را وارد تیم بزرگسالان کرد تا کنار نفرات خوب قرار بگیرند و نباید این نسل را از دست بدهیم. در واقع ثمره نوجوانان و جوانان در امیدها مشخص می شود اما وزنه‌برداران وقتی به رده امید می رسند، رها می شوند و در این شرایط همه هزینه‌هایی که کرده‌ایم از بین می رود و می سوزد. ما نفرات سوم، چهارم بزرگسالان را خیلی راحت از دست می دهیم و این نقطه ضعف باید برطرف شود.
قهرمان المپیک سیدنی در پاسخ به این پرسش که فکر می کند چقدر باید به انوشیروانی فرصت داد تا سازندگی را در وزنه‌برداری ببینیم؟ تصریح کرد:
فکر می کنم حداقل باید سه سال فرصت دهیم تا در سال چهارم به ثمر برسد. وزنه‌برداری رشته ای است که برای ساختن، زمان می برد و مانند برخی رشته‌های دیگر نیست که با یک مربی عوض کردن نتیجه تغییر کند. در واقع مانند درخت زیتون است که وقتی به ثمر برسد، همواره میوه می دهد. حدقل تا دو سال زمان می برد تا به یک تیم منسجم و قوی برسیم و زیرساخت‌ها شکل درستی بگیرند و فکر نمی کنم باید خیلی زود انتظار معجزه داشته باشیم. البته در 6 ماه گذشته به اندازه 6 سال کار انجام شده است و سجاد انوشیروانی فعالانه جلو می رود. ساختن زیرساخت ها، برگزاری اردوها، اعزام های برون مرزی کارهای راحتی نیستند و برای کسی که دوران مدیریتی طولانی نداشته به نظرم نشان می دهد که کارش درست است. البته این موارد تعریف از شخص نیست و واقعیت‌های ورزش است و اگر خلاف آن هم بود، با همین صراحت اعلام می کردم.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه فکر می کند قهرمانان که دور هم جمع شده اند، به همین شکل کار را ادامه دهند و از خرد جمعی استفاده شود؟ به ایسنا گفت:
بخشی از این مسئله به ظرفیت شخصی آدم‌ها مربوط است. تا الان کسی این کار را نکرده بود که همه را دور هم جمع کند و آزمون و خطاهایی خواهد داشت. فکر می کنم انوشیروانی از گذشته و تاریخ درس‌های زیادی گرفته است. شاید برخی چیزها را خودش تجربه نکرده اما دیده و سعی کرده است از این تجربیات نهایت استفاده را ببرد و بهره‌اش را هم خواهد دید. فکر می کنم فقط در مورد جایگاه هایی که انتخاب می‌شود باید دقت بیشتری انجام شود تا آدم‌ها واقعا سرجای خود قرار بگرد.
توکلی افزود:
به عنوان یک طرفدار می گویم نوع انتخاب‌ها مهم است. مطمئنم نگاه انوشیروانی حرفه‌ای است و از تجربیات درست استفاده می کند و می داند چند ذهن فعال و حامی این رشته بهتر می تواند کمک کند و این نیست چون مخالفی نباشد همه را وارد کار کرده است. او به دنبال این است که کار بهتر پیش برود. چون نمی تواند خودش به تنهایی در همه سنگرها فعالیت داشته باشد. از این رو کار را به کاردان می سپارد و فکر می کنم کار هوشمندانه‌ای است و بازتاب خوبی در جامعه داشته باشد. نگاه کمیته ملی المپیک و وزارت‌ورزش هم این است، از افرادی که خاک این رشته را خورده‌اند، در همین حوزه استفاده شود و جای دیگر نروند.
عضو کمیته فنی فدراسیون در مورد اینکه انتظار می رود بهترین انتخاب را برای سرمربیگری تیم ملی داشت باشند، تاکید کرد:
مطمئنم همه به دنبال این هستیم که انتخاب درستی انجام شود. همه نظرات خود را می گویند و به جمع بندی می رسیم. درست و غلط آن را نمی توان امروز تشخیص داد اما وقتی همه جامعه وزنه‌برداری تصمیم بگیرند، ضریب خطا و اشتباهات کمتر می شود. این خانواده‌ای است که شب و روز بزرگش شدنش را دیده‌ایم، مشکلات و دغدغه هایش را می دانیم و سعی می کنیم، تلاشمان مثمرثمر باشد. تا روزی که هستیم، تلاش می کنیم کمک می کنیم. امیدوارم وزنه‌برداری به ساحل امن خودش برسد و قهرمانان خوبی را تحویل دهد. نزدیک به المپیک نگاه به وزنه‌برداری ویژه تر می شود اما این نگاه ویژه و حمایتی باید چهار ساله باشد.
