- سبد پلاستیکی و آجر میزاره جلوی مغازه‌ش که ملت نتونن پارک کنن، بعد ناراحته چرا اینایی که زورشون میرسه زمین‌خواری میکنن!
- کارمندی که توی تایم اداری به ارباب رجوع میگه: "برو فردا بیا" واسه چی ناراحته که حقوقش دو هفته‌ست دیر شده!
- اون راننده تاکسی‌ای که از سر صبح بداخلاقه هیچوقت پول خرد توی جیبش پیدا نمیشه، واسه چی شاکیه که چرا فلان اداره کارشو درست انجام ندادن؟
و...
اینها محتویات بخشی از یک کلیپ چند دقیقه‌ایست، که حتی در گفتگوهای روزمره بارها آنرا شنیده یا شاید خود نیز بلغور کرده‌ایم.
اینها دیگر چه استدلالی‌ست؟ اینها دیگر از کجا آمده‌اند؟ هدفشان از انتشار این مطالب چیست؟
گیرم همه سری به نشانه‌ی تاسف تکان بدهند و مهر تاییدی هم بر این گفته‌ها بزنند، چه عایدی دارد؟
نقل است از امیر کبیر پرسیدند: در مدت زمان محدودی که داشتی چطور این مملکت رو از هرچی دزد پاک کردی؟
گفت: من خود دزدی نمی‌کردم و نمی‌گذاشتم معاونم هم دزدی کند، او هم از این که من نمی‌گذاشتم دزدی کند، نمی‌گذاشت معاونش دزدی کند و تا آخر همین طور.
اگر من دزدی می‌کردم تا آخر دزدی می‌کردند و کشور می‌شد دزدخانه؛ همه هم دنبال دزد می‌گشتیم و چون همه ما دزد بودیم هیچ دزدی را هم محکوم نمی‌کردیم.
می‌گویند خلایق هر چه لایق...
هیچوقت تغییر نمیکنیم و همینیم...
می‌گویند فقط زورمان نمیرسد، وگرنه از آنها بدتر بودیم...
اینها را می‌گویند تا فقط راه تغییر را مسدود کنند یا انگیزه‌اش را در ما بکشند.
دنبال همدست و شریک جرم می‌گردند که کسی به پر و پایشان نچسبد و بهشان خرده‌ای نگیرد.
می‌گویند تا وقتی از خودتان شروع نکردید حق اعتراضی ندارید!
سوالم این است بنظرتان این باورها و چنین مهملاتی از طبقات پایین جامعه بیرون آمده یا فریبی از طبقات بالا؟
مگر می‌شود پاک و منزه باشیم و خطایی از ما سر نزند!
پس قانون و دستگاه نظارت برای چیست؟
دوستان کمی بیایید نزدیکتر، یک چیزی را آرام در گوشتان بگویم...
ما را دنبال نخود سیاه فرستاده‌اند، هیچ تغییر اساسی و بزرگی با اصلاح شخصی من و شما صورت نمی‌گیرد، باید تغییرات مهم‌تری رقم بزنیم، حتی اگر خود خطاکاریم.
آب سر بالا نمی‌رود، انگشت اشاره را به سمت خودمان نگیریم که این همان چیزیست که می‌خو‌اهند، یعنی به خودمان سرگرم شویم یا که حقمان را از فلان بازیگر و فلان بازیکن و... طلب کنیم! یعنی از همه‌ی افرادی که مسئولیتی ندارد یا به عبارت بهتر اشخاصی که حداقل مسئول اصلی وضع موجود نیستند.
تاسف خوردن را بگذاریم برای وقتی دیگر و در بازی‌شان شرکت نکنیم.
