اختصاصی طرفداری| سال ۱۹۸۳، وقتی روبرتو باجو پانزده ساله به تیم محل تولد خود، وینچزا پیوست. او کار خود را از این تیم شروع کرد و تا سال ۱۹۸۵ هم در وینچزا بود و در ۳۶ بازی ۱۳ گل به ثمر رساند اما برای باجو که رویاهایش بزرگتر از تیمی مانند وینچزا بود، سری سی و این تیم کافی نبود همین شد که او به فلورانس رفت و به جمع فیورنتینایی ها ملحق شد.
او در بین ارغوانی ها با وجود مصدومیت های متعدد باز هم محبوب بود. آلدو آگروپی مربی سابق فیورنتینا در مورد او می گوید:
فرشته ها در پاهای او آواز می خوانند
دوران ورزش حرفه‌ای روبرتو باجو
روبرتو باجو بعد از آنکه در تیم پایه‌های ویچنزا درخشید، در 1982 به تیم اصلی اضافه و در 39 بازی، 13 گل برای این تیم زد تا در 1985، فیورنتینا به دنبالش بیاید. او 5 فصل در فیورنتینا بود و در 95 بازی، 39 گل زد.
روبرتو باجو در یوونتوس
باجو در فیورنتینا آمار بهتری نسبت به وینچزا داشت اما این همه چیز نبود و او برای اکتشاف و دستیابی به چیزهای بزرگتر و مهم تر راهی تیم بزرگتری شد یعنی بانوی پیر ایتالیا، یوونتوس. او پس از پنج سال به یوونتوس پیوست و پس از انتقال او به یوونتوس شورشی در فلورانس رخ داد که پنجاه نفر مصدوم شدند. اما او در یوونتوس پیراهن شماره ۱۰ را به تن کرد، پیراهنی که برای میشل پلاتینی افسانه ای بود! در همان اوایل بود که یوونتوس به مصاف فیورنتینا رفت و باجو از زدن پنالتی امتناع کرد زیرا مدعی بود دروازه بان وقت فیورنتینا او را به خوبی می‌شناسند و حتی بعد ها او گفته است که قلب او همیشه بنفش است بخاطر فیورنتینا!
در اولین فصل حضور باجو در یوونتوس، آنها در رده هفتم سری آ را تمام کردند و در اروپا توسط بارسلونا یوهان کرایف فقید شکست خوردند و از کسب جام باز ماندند. اما او پنج سال در یوونتوس مقابل حریفان ایستاد و به میدان رفت و حاصل به تن کردن پیراهن سیاه و سفید جام های متعددی مانند سری آ، کوپا ایتالیا و جام یوفا بود.
روبرتو باجو در میلان
با این حال، در آخرین سال حضور خود در یوونتوس با مدیریت باشگاه به بن بست خورد و همین باعث شد به میلان منتقل شود. روبرتو باجو دو سال در میلان بازی کرد اما در اوایل حضورش با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد اما بعد از مصدومیت در قهرمانی میلان در سری آ نقش به خصوصی داشت و در سال ۱۹9۷ با بازگشت کاپلو او به بولونیا منتقل شد زیرا این سرمربی معتقد بود که روبرتو باجو در برنامه های او جایی ندارد.
روبرتو باجو در اینتر
او از لحاظ افتخارات در بولونیا به چیزی نرسید اما در یک فصل حضورش در ۲۲ بازی ۳۰ گل به ثمر رساند. در سال ۱۹۹۸ باجو اظهار نظر داشت که به محبوب ترین تیم کودکی خود یعنی اینتر میلان پیوسته است! او تا سال ۲۰۰۰ در این تیم بود و در آخرین فصل حضورش مارچو لیپی به عنوان سرمربی منصوب شد و همین باعث شد او از اینتر هم جدا شود زیرا لیپی می‌گفت او تمام شده است.
روبرتو باجو در برشا
او سال ۲۰۰۰ با وجود اینکه میتوانست در بارسلونا بازی کند اما تصمیم گرفت از ایتالیا خارج نشود! و او به برشا پیوست و تا سال ۲۰۰۴ در برشا بازی کرد و عملکرد نسبتا خوبی را ثبت کرد. همچنین کارلو مازوئه مربی وقت برشا در مورد او می گوید:
او یکی از بهترین بازیساز های تاریخ فوتبال و ایتالیا است!
روبرتو باجو در تیم ملی ایتالیا
اما باجو در رده ملی میتوانست بهتر باشد اما نشد که نشد. او اولین جام جهانی خود را سال ۱۹۹۰ تجربه کرد و او در اولین بازی اش گل فوق العاده ای به ثمر رساند که بعد ها باعث شد با جوزپه مه آتزا مقایسه شود اما آنها در آن جام به مقام سوم رسیدند.
اما جام جهانی ۱۹۹۴ شروع شد، شما این جام را بهه چیزی می شناسید؟ مرگ آندرس اسکوبار؟ شیطان معصوم، مارادونا؟ ظهور هاجی و رومانی؟ یا آن کاپیتان فوق العاده بلغارستان؟ اما خیلی ها به آن پنالتی لعنتی روبرتو باجو می‌شناسند، شاید او آن پنالتی را گل می‌کرد میتوانست یک جام جهانی برای خود به ارمغان بیاورد اما نشد که نشد.
آمار
افتخارات
- ۲ سری آ
- ۱ کوپا ایتالیا
- ۱ جام یوفا
