نام: لوئیجی ریوا
نام مستعار: جیجی ریوا، غرش تندر
تاریخ و محل تولد: متولد هفتم نوامبر 1944 (70 ساله) در لجونو ایتالیا
پست: مهاجم مرکزی
باشگاه ها: لجونو (سری سی) با 22 بازی و 6 گل، کالیاری با 315 بازی و 164 گل
تیم ملی ایتالیا:42 بازی و 35 گل (رکورددار گلزنی در تیم ملی ایتالیا)
افتخارات تیمی: قهرمانی سری آ با کالیاری در فصل 70-1969، نایب قهرمانی سری آ با کالیاری در 69-1968
قهرمانی یورو 68 با ایتالیا، نایب قهرمانی جام جهانی 1970 با ایتالیا
افتخارات فردی: آقای گل سری آ در سه فصل: 67-1966، 69-1968، 70-1969، سیزدهمین بازیکن برتر جهان در سال 1967، ششمین بازیکن برتر جهان در سال 1968، دومین بازیکن برتر جهان در سال 1969، سومین بازیکن برتر جهان در سال 1970، در سال 2011 بعنوان یکی از 23 بازیکن برتر تاریخ ایتالیا انتخاب شد.
اطلاعات جالب: لوئیجی ریوا در خانواده ای فقیر در شهر لجونو ایتالیا متولد شد و از ده سالگی فوتبال بازی کردن را آغاز کرد. سبک بازی او مانند یک مهاجم کلاسیک و باهوش بود، او همیشه می دانست که چگونه از چنگ مدافعان ترسناک بگریزد و قدرت تمام کنندگی بالایی داشت. همیشه در نبردهای هوایی موفق بود و ضربات سر دقیقی می زد.
از دیگر خصوصیات او می توان به قدرت رهبری بالا و شوت ها و ضربات آزاد بسیار دقیق و البته سهمناک او اشاره کرد که در جریان یک مسابقه در جام جهانی 74 او شوتی بسیار محکم و البته خارج از چهارچوب زد که توپ به بازوی یکی از تماشاچیان خورد و بازوی او را شکست! او به دلیل شوتهای سنگینش به غرش تندر مشهور شد.
همچنین او یکی از وفادار ترین و متعصب ترین بازیکنان تاریخ است که سالهای سال برای یک تیم متوسط مثل کالیاری بازی کرد. او رکورددار گلزنی در باشگاه کالیاری با 164 گل است که هیچکس حتی به نزدیکی آن نیز نرسیده است. به کمک و کاپیتانی لوئیجی ریوا کالیاری توانست در فصل 70-1969 برای اولین بار و آخرین بار قهرمان سری آ شود. همچنین او کمک شایانی به تنها قهرمانی ایتالیا در یورو 68 کرد.
دوران بازی: لوئیجی پس از حضوری خوب در تیم لنیانو در سری سی در سال 62 به کالیاری که آن زمان در سری بی بود پیوست و تا آخر دوران حرفه ای اش در آنجا ماند. بعد ها با کمک او کالیاری به اوج موفقیت های خود رسید. او در کالیاری توانست سه دوره آقای گل سری آ شود و در فصل 70-1969 فاتح اسکودتو شود.
او اولین بازی ملی خود را در سال 1965انجام داد. در بازی دوستانه ای که ایتالیا دو بر یک از مجارستان شکست خورد. او با به ثمر رساندن 35 گل ملی از 42 بازی رکوردی جاودانه در ایتالیا به جای گذاشته که پس از گذشت 40 سال هنوز کسی نتوانسته این رکورد را بشکند. یعنی معادل 0.8 گل در هر بازی.
او در فینال مسابقات یورو 68 گلزنی کرد و موجب قهرمانی ایتالیا شد. او همچنین در سال 70 رکوردی جالب زده که در 16 بازی ملی 19 گل به ثمر رسانده است! او در جام جهانی 70 مکزیک که ایتالیا در آن دوره با شکست برابر برزیل نایب قهرمان شد با سه گل بهترین گلزن ایتالیا بود.
ریوا در سال 1973 که 29 ساله بود پیشنهاد نجومی یوونتوس را رد کرد گرچه قبل از این پیشنهاد میلان و رئال مادرید را رد کرده بود. دلیل بازی های کم او خداحافظی زودهنگامش از تیم ملی بعد از حذف ایتالیا در مرحله گروهی جام جهانی 74 و مصدومیتهای پی در پی او بود. در آخر این مصدومیتها گریبان او را گرفت و در سال 76 او با تاندون پاره در کالیاری برابر میلان بازی کرد و مصدومیتش تا سال 78 طول کشید و در سال 78 به ناچار از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
دوران پس از فوتبال: ریوا هیچگاه مربی نشد و بلافاصله پس از بازنشستگی به هیئت مدیره کالیاری پیوست. او هم اکنون یک از اعضای هیئت رییسه فدراسیون فوتبال ایتالیاست. او همچنین سرپرست تیم ملی ایتالیا در سال 2006 بود که قهرمان جهان شد. باشگاه کالیاری در سال 2005 به افتخار لوئیجی ریوا پیراهن شماره 11 که همیشه بر تن این مرد متعصب بود را برای همیشه بایگانی کرد.
ارسالی کاربر: Alireza Turin's Boy
