معرفی کوتاه لیونل مسی
لیونل آندرس مسی (Lionel Andres Messi)، فوتبالیست مشهور دنیای فوتبال است که در سال 1987 به دنیا آمده و در حال حاضر 35 ساله است. مسی بازیکن اسبق و محصول آکادمی باشگاه بارسلونا (لاماسیا) به حساب می‌رود و کسب عناوین قهرمانی متعدد چون جام جهانی، لیگ قهرمانان اروپا، لالیگا و کوپا آمریکا در کارنامه وی دیده می‌شود. ارزش تقریبی مسی در ترانسفرمارکت در حال حاضر 50 میلیون یورو اعلام شده است.
اختصاصی طرفداری| مسی از جمله بازیکنان ثابت باشگاه پاری سن ژرمن به شمار می‌رود و طی فصل جاری و براساس آماری که تا به اینجای فصل (بهمن 1401) از او ثبت شده، توانسته بیش از 1900 دقیقه در 23 بازی برای تیمش به میدان برود و 14 گل و 14 پاس گل هم به نامش ثبت شده است. در جدول زیر، مروری سریع بر اطلاعات کلی لیونل مسی کرده‌ایم که مشاهده می‌کنید:
مشخصات کامل لیونل مسی
|
نام کامل
|
لیونل آندریاس مسی
|
|
معروف به
|
پادشاه لئو - خدای فوتبال - فرازمینی - جادوگر کوچک - کک (La pulga) - بهترین تمام ادوار (G.O.A.T)
|
|
تاریخ تولد
|
24 ژوئن 1987 (3 تیر 1366)
|
|
محل تولد
|
روزاریو - آرژانتین
|
|
پست در فوتبال
|
وینگر راست -
هافبک هجومی
|
|
قد
|
170 سانتی متر
|
|
وضعیت تاهل
|
متأهل
|
|
مهم‌ترین عناوین و افتخارات
|
- قهرمانی جام جهانی با آرژانتین (2022)
- چهار قهرمانی چمپیونزلیگ با بارسلونا (2006، 2009، 2011 و 2015)
- ده قهرمانی لالیگا با بارسلونا (2005، 2006، 11-2009، 2013، 2015، 2016، 2018، 2019)
- قهرمانی کوپا آمریکا با آرژانتین (2021)
- هفت توپ طلا (12-2009، 2015، 2019، 2021)
- شش کفش طلای اروپا (2010، 2012، 2013، 19-2017)
- دو جایزه د بست فیفا (2009، 2019)
|
|
سایت رسمی
|
https://messi.com
|
|
شبکه‌های اجتماعی
|
اینستاگرام leomessi
|
|
حواشی و اخبار مهم
|
|
کودکی، زندگی شخصی و ورود مسی به فوتبال
لیونل مسی متولد 24 ژوئن در شهر روزاریو در شرق آرژانتین است که در سیصد کیلومتری بوئنس‌آیرس واقع شده‌است. این بازیکن یکی از چهار فرزند خانواده خود در کنار دو برادرش بزرگ‌ترش، رودریگو و ماتیاس و خواهرش، ماریا سل محسوب می شود. پدر وی، خورخه مسی، کارگر کارخانه فولاد بود و مادرش، سلیا ماریا کوچیتینی به عنوان نظافت‌چی نیمه‌وقت کمک‌خرج خانواده خود بود. ریشه و تبار والدین لئو، به شهر آنکونا، یک بندر ساحلی و مرکز استان مارکه در یکی از شرقی‌ترین نقاط ایتالیا برمی‌گردد. در قرن 19 بود که جد او، آنجلو مسی ایتالیا را ترک گفت و به آرژانتین نقل مکان کرد. مهاجرتی که بعدها با تولد پسری از نسل مسی، نه تنها تاریخ فوتبال یک کشور، بلکه تاریخ فوتبال جهان را دستخوش تغییر داد.
زادگاه لیونل مسی، روزاریو، بزرگ‌ترین شهر استان سانتافه در فاصله سیصد کیلومتری با بوئنس‌آیرس واقع شده است که در ساحل غربی رود پارانا قرار دارد. روزاریو، سومین شهر پرجمعیت آرژانتین، و پرجمعیت‌ترین شهر این کشور است که پایتخت (ایالتی و ملی) نیست. شاید بتوان از روزاریو به عنوان زادگاه تأثیرگذارتین و انقلابی‌ترین مردمان سرزمین نقره یاد کرد؛ از ارنستو چه‌گوارا با آن چهره‌ی پادفرهنگی انقلابی خود در تلاش برای نابودی استثمار کاپیتالیستی آمریکای لاتین گرفته تا همین نابغه 170 سانتی‌متری داستان ما که قرار است پس از سال‌ها، Sol de Mayo ( خورشید ماه می که در پرچم آرژانتین نقش بسته و نماد ملی این کشور و همچنین اروگوئه به حساب می‌رود.) را این بار در آسمان فوتبال، تابان کند؛ البته نباید در میان روزاریویی‌ها، از آنخل دی‌ماریا چشم‌پوشی کرد. مرد فینال‌ها که همانند معنای اسمش، فرشته‌ی نجات آلبی‌سلسته در مسابقات مهم بوده است.
از همان چهار سالگی بود که لئو مسی، چشمه‌های خروشان شوق به فوتبال را در ساق‌های خود حس می‌کرد؛ بنابراین به باشگاه محلی گراندولی، جایی که پدرش مربی آن بود پیوست؛ اگرچه اولین مشوق و حامی او در آن زمان، مادربزرگ مادری‌اش سلیا بود که لئو را به تمرینات و مسابقات می‌برد و او را همراهی می‌کرد. رابطه مسی با مادربزرگش به قدری محکم و حضورش برای لئوی کوچک حیاتی بود که وقتی اندکی قبل از تولد یازده سالگی‌اش او را از دست داد، بشدت تحت تأثیر مرگ و فقدان سلیا قرار گرفت؛ به طوری که از آن زمان به عنوان یک کاتولیک مومن، گل‌های خود را با نگاه کردن و اشاره به آسمان، برای ادای احترام و زنده نگه داشتن یاد مادربزرگش جشن می‌گیرد.
دوران کودکی مسی و شروع آشنایی با همسرش
لئو در شش سالگی، به عضویت باشگاه نیولز اولد بویز، تیمی که به گفته‌ی خود حامی مادام‌العمر آن است در آمد. باشگاهی پرآوازه در شهر روزاریو، با سابقه 6 عنوان قهرمانی در آرژانتین که باتی‌گل (گابریل باتیستوتا) افسانه‌ای نیز، فوتبال خود را از همان جا آغاز کرده بود. مسی از همان ابتدا، نبوغ خود را زمین فوتبال نشان می‌داد. او به عنوان قوی‌ترین عضو “ماشین87 ”، 500 گل را تقریباً طی 6 سال به ثمر رساند. ماشین 87، لقب تیم شکست‌ناپذیر لئو بود که به خاطر سال تولد آنها یعنی 1987 نام‌گذاری شده بود. مسی کوچک مرتباً با حرکات جادویی خود، تماشاگران و حتی تیم رقیب را مسحور حرکات خودش می‌کرد؛ هر چند آن روزها سرزمین نقره، ساحره، پادشاه، قدیس و خدای خود را در یک نفر می‌دید؛ دیگو آرماندو مارادونا. مردم آرژانتین که فوتبال را افیون توده‌ها می‌دیدند، در خواب خوش پس از قهرمانی تیم ملی خود یا بهتر است بگوییم ارتش تک‌نفره مارادونا بودند. غافل از اینکه دست خدا، این بار قرار است دست‌شان را به مدت بیش از 30 سال، از جام قهرمانی جهان کوتاه کند.
لئو روز به روز پیشرفت و استعدادهای خود را یکی پس از دیگری شکوفا می‌کرد؛ اما در یازده سالگی اتفاقی برای او افتاد که می‌توانست کاملاً آینده‌ی فوتبالی او را تحت‌الشعاع قرار دهد. در آن سال تشخیص داده شد که وی با کمبود هورمون رشد (GHD) مواجه است. این اتفاق، رشد او را متوقف می‌کرد و تنها راه درمان، استفاده از داروی‌های گران‌قیمت هورمون رشد انسانی بود. از آنجایی که بیمه درمانی پدرش تنها دو سال از درمان مسی را پوشش می‌داد و این در حالی بود که هزینه داروها به تقریب 1000 دلار در ماه برآورد می‌شد، نیولز اولد بویز ابتدا پذیرفت تا در تأمین این هزینه، والدین مسی را کمک کند؛ اما بعداً از قول خود سرپیچی کردند. باشگاه ریورپلاته نیز که به عنوان پرافتخارترین تیم آرژانتین شناخته می‌شود به پیشرفت مسی علاقه نشان داد اما تمایلی برای پرداخت هزینه‌های درمانی وی نداشت؛ همان باشگاهی که در سال‌های آخر دهه 90 میلادی با درخشش پابلو آیمار که مسی از او تحت عنوان بت دوران کودکی خود یاد می‌کند، به جاه‌طلبی‌های خود در کسب عناوین داخلی و کوپا لیبرتادورس ادامه می‌داد؛ هرچند الگو و بت مسی در گلزنی، رونالدوی اورجینال بود که مسی او را “بهترین مهاجمی که تا به حال دیده‌ام” خطاب کرد.
سرانجام در سپتامبر 2000 بود که نقطه‌‌ی عطفی در زندگی مسی نوجوان به وجود آمد. بستگان او که در ایالت کاتالونیا در بارسلون زندگی می‌کردند، کارل رکساچ مدیر ورزشی وقت بارسلونا را از استعداد وی مطلع ساختند و رکساچ پذیرفت تا جلسه و مذاکره‌ای را با مسی و خاله‌اش داشته باشد. رکساچ فوراً خواهان به خدمت گرفتن لئو مسی شد اما حمایت همه‌جانبه اعضای باشگاه را نداشته و هیئت‌مدیره باشگاه در این امر تردید داشت؛ زیرا در آن زمان برای باشگاه‌های اروپایی بسیار غیرمعمول بود که بازیکنان خارجی را با این سن کم به خدمت بگیرند. در نهایت با فشارهای فراوان رکساچ، بعد از توافق با خانواده وکیل لئو، قرارداد وی در کافه‌ای در باشگاه تنیس پومپیا بر روی یک دستمال کاغذی بدین شرح نوشته شد: « در روز 14 دسامبر سال 2000، بارسا با حضور آقایان گاجولی، مینگلا و رکساچ مدیر فنی باشگاه، علیرغم وجود برخی نظرات مخالف برای جذب لیونل مسی با مبالغی مشخص به توافق رسیدند.» دستمال کاغذی‌ای که هیچ کس آن موقع تصور نمی‌کرد روزی به دست اعجوبه‌ی آرژانتینی تبدیل به بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سند تاریخ بلوگرانا شود.
همسر و فرزندان لیونل مسی
عشق او و همسرش آنتونلا روکوزو از دوران کودکی مورد توجه رسانه های مختلف قرار گرفته بود. لئو و آنتو از همان کودکی دوست یکدیگر بودند؛ اما با انتقال مسی به بارسلونا، ارتباط آن دو نیز قطع شد. سال‌ها بعد، یکی از دوستان صمیمی آنتو از دنیا رفت و لیونل مسی نیز که برای تعطیلات و سرزدن به زادگاهش به روزاریو سفر کرده بود، به همدردی و دلداری دوست دوران کودکی‌اش پرداخت و اینگونه ارتباط این زوج دوست‌داشتنی مستطیل سبز مجدداً شروع شد.
مسی در مصاحبه ای در سال 2007 اعلام کرد با دختری در ارتباط است که در آرژانتین زندگی می‌کند؛ تا اینکه در سال 2008 رابطه خود را به صورت رسمی اعلام کردند و در سال 2010 در یک مراسم خصوصی و خانوادگی نامزد کرده و چندین سال بعد ازدواج کردند. تاریخ ازدواج این دو در 30 ژوئن سال 2017 بود که جشن بسیار بزرگ و زیبایی برگزار کردند، 250 مهمان داشتند و بسیاری از اساطیر و بازیکنان آبی‌اناری‌ها از جمله لوییز سوارز، نیمار، کارلس پویول، سرخیو بوسکتس، ساموئل اتوئو و ... هم در آن حضور پیدا کردند.
مسی به همراه همسرش و فرزندانشان تیاگو و متئو
لئو و آنتونلا در سال 2012 صاحب یک پسر به نام تیاگو شدند. در سال 2015 دومین پسر آنها به نام متئو به دنیا آمد. سومین فرزند پسرشان هم در سال 2018 به نام چیرو متولد شد. جالب است بدانید نام تیاگو برگرفته‌شده از قهرمان داستانی وی در کارتون علاءالدین در کودکی است.
دوران ابتدایی فوتبال لیونل مسی
سرانجام لئوی افسانه‌ای با دراماتیک‌ترین نوع بستن یک قرارداد به عضویت بارسلونا درآمد؛ جایی که عاشقان فوتبال، آن‌هایی که فوتبال مثل خون در رگ‌هایشان جاری‌است و نیوکمپ را کعبه خود می‌دانند، مسیر خود را به آنجا منتهی می‌کنند. ستارگانی نظیر یوهان کرایوف، هریستو استوییچکوف، ریکاردو زامورا، رونالدینیو، ریوالدو، رونالدو نازاریو، روماریو و صد البته دیگو آرماندو مارادونا، نه تنها در صحنه‌ی نمایش نیوکمپ، فوتبال را با هنر درآمیختند، بلکه آن را زندگی کردند. شاید بی‌دلیل نبود که پسر خجالتی روزاریو هم به این قافله پیوست؛ شاید میراث مارادونا این بار در پای چپ لئو مسی، قرار بود دنیای فوتبال را متحیر کند و این مسیر از نیوکمپ می‌گذشت.
لیونل مسی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ ابتدا در تیم نوجوانان بارسلونا و پس از آن در تیم جوانان A و B بارسلونا بازی کرد و در تیم جوانان A توانست ۳۷ گل را در ۳۰ بازی به ثمر رساند. لئو در سال ۲۰۰۳ به دلیل مشکلات مالی باشگاه تا مرز جدایی از تیم بارسلونا پیش رفت. اما این تازه شروع داستان عاشقانه مسی و بارسا و بود و مربی تیم جوانان، مدیریت را قانع کرد تا او را در باشگاه حفظ کند؛ در حالیکه که در همان مقطع، سسک فابرگاس که البته بعدها به جمع کاتالان‌ها پیوسته بود در طول این بحران از تیم جدا شد. مسی در فصل ۰۴–۲۰۰۳ با رکوردی عجیب در ۵ تیم مختلف بازی کرد و اولین رکورد او در میان رکوردهای بی‌شمارش برای بلوگرانا، همین ابتدای کار به ثبت رسید. او اولین بازی اش در تیم جوانان B را با یک گل آغاز کرد و به تیم A ارتقاء یافت و در ۱۴ بازی ۲۱ گل به ثمر رساند. پس از آن در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۳ در تیم C بارسلونا آغاز به کار کرد و سپس در ۶ مارس ۲۰۰۴ در تیم B بارسلونا مشغول به بازی شد. او در طول فصل برای هر دو تیم بازی کرد و در ۱۰ بازی پنج گل به ثمر رساند و در پنج بازی بعدی نتوانست گلی به ثمر رساند.
شروع فوتبال لیونل مسی در بارسلونا
مسی اولین بازی رسمی خود را در ترکیب اصلی آبی‌اناری‌ها در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۳، آن هم زمانی که در اواسط شانزده شالگی خود در دیداری دوستانه برابر پورتو انجام داد. کمتر از یک سال بعد، در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۴، فرانک ریکارد، سرمربی وقت بارسلونا، مسی را در بازی مقابل اسپانیول به میدان فرستاد تا اولین برگ از کتاب لیونل مسی در سرزمین ماتادورها به رشته تحریر درآید. (در حالی که ۱۷ سال و ۱۱۴ روز سن داشت). در آن مقطع تبدیل به جوانترین بازیکنی شد که در لیگ برای باشگاه به میدان رفته‌است که البته بویان کرکیچ این رکورد را در سپتامبر ۲۰۰۷ به نام خود کرد. وقتی لیونل نخستین گل خود برای باشگاه را با هنرنمایی رونالدینیو در برابر آلباسته در تاریخ ۱ مه ۲۰۰۵ به‌ثمر رساند، تنها ۱۷ سال و ده ماه و هفت روز سن داشت و همین هم باعث شد که جوانترین گلزن تاریخ بارسلونا در لالیگا شود البته باز هم تا زمانی که کرکیچ با گل زدن روی پاس گل مسی در سال ۲۰۰۷ این رکورد را بشکند.
بی‌شک فرانک رایکارد، از عوامل پیشرفت مسی جوان در آن سال‌ها به شمار می‌رود؛ به طوری که مسی در مورد سرمربی سابقش، فرانک رایکارد، گفته‌است: «واقعیت این است که رایکارد عامل اصلی پیشرفت من بود. اعتمادی که او در موقعی که من فقط شانزده یا هفده ساله بودم به من داشت را هرگز فراموش نخواهم کرد.»
عملکرد دوران ابتدایی فوتبال مسی، در مقایسه با بسیاری از فوتبالیست‌ها حرفه‌ای محسوب می‌شود؛ به هر حال فرازمینی‌ها با انسان‌های معمولی متفاوت‌اند. نمایش‌های وی در مستطیل سبز با موهای لخت بلند، چهره‌ای آرام و خجالتی (بعضی از هم‌تیمی‌های وی در لاماسیا فکر می‌کردند او لال است) و صورتی که هنوز به مرحله رشد محاسن نرسیده، مصداق بارز آرامش قبل از طوفان بود؛ طوفانی که به زودی قرار بود جهان فوتبال را به سخره بگیرد. حرکات ترکیبی دیدنی او با رونالدینیو تماشاگران را به وجد می‌آورد، هتریک او در الکلاسیکوی 11 مارس 2007 مقابل رئال مادرید و سن‌ایکر دوست‌داشتنی، نام او را در کنار ایوان زامورانو جاودانه کرد و سولو گل بی‌نظیر او در برابر ختافه در نیمه‌نهایی کوپا دل ری، یاد و خاطره‌ی گل انفرادی و استثنایی مارادونای فقید در جام جهانی 1986 مقابل انگستان را برای اهالی فوتبال زنده کرد. شباهت این دو گل به قدری بالا بود که رسانه‌های اسپانیایی آن را «مسی‌دونا» نامیدند؛ مسافتی که لئو برای به ثمر رساندن گل طی کرد، تقریباً به اندازه‌ی مارادونا بود؛ هر دوی آنها تعداد بازیکن یکسانی را (شش بازیکن با احتساب دروازه‌بان) پشت سر گذاشتند و دقیقاً همانند دیه‌گو فقید، از پرچم کرنر شروع به دویدن کرد.
این اثر هنری به قدری زیبا بود که در کنفرانس خبری بعد از بازی، دکوی پرتغالی آن را بهترین گلی که تا به حال دیده است نامید، اما «مسی‌دونا» به همین جا ختم نشد؛ انگار دست خدا آرژانتینی‌ها را دوست دارد. 21 سال پس از آن‌که مارادونا مقابل انگلیس آن گل جنجالی را با دست به ثمر رساند، لیونل مسی نیز در بازی مقابل اسپانیول، توپ را با دست وارد دروازه‌ی کارلوس کامنی کرد. بنابراین بار دیگر لئوی جوان ثابت کرد مقایسه‌ی او با مارادونا بیهوده نبوده و شباهت این دو افسانه چیزی فراتر از دو بازیکن فوتبال است؛ هرچند لیونل مسی جوان، راهی بسیار طولانی در پیش دارد تا در کنار دون‌دیه‌گو فقید، نام خود را جاودانه کند.
المپیک تابستانی 2008، فرصت کوچکی بود تا لیونل مسی بتواند ناکامی‌های خود و آلبی سلسته را پس از جام جهانی 2006 و کوپا آمریکای 2007 جبران کنند؛ هرچند پیش از جام جهانی 2006 آلمان، مصدومیتی که در اواخر فصل ۰۶–۲۰۰۵ گریبان‌گیر مسی شد و او را برای ۲ ماه از میادین دور کرد، بر حضور او در جام جهانی ۲۰۰۶ اثر نامطلوب گذاشت. مسی در ۱۵ می ۲۰۰۶ در ترکیب انتخابی آرژانتین برای جام جهانی جای گرفت. در بازی دوم دور گروهی مقابل صربستان، مسی به عنوان جوانترین بازیکن آرژانتین در جام جهانی، در دقیقه ۷۴ به جای مکسی رودریگز وارد زمین شد. در همان دقایق اولیه حضورش در بازی به هرنان کرسپو یک پاس گل داد و در نهایت گل ششم تیمش را به ثمر رساند تا جوانترین گلزن مسابقات لقب بگیرد. وی همچنین با گل خود در آن بازی در لیست جوانترین گلزنان تاریخ جام جهانی در جایگاه ششم جای گرفت. او در بازی ای که آرژانتین در آن ۰–۰ با هلند مساوی کرد حضور داشت. مسی در بازی بعدی برابر مکزیک زمانی که بازی ۱–۱ بود، به عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شد. خوزه نستور پکرمن در بازی مرحله یک چهارم نهایی مقابل آلمان از مسی استفاده نکرد. آرژانتین در ضربات پنالتی بازی را به آلمان واگذار کرد. اما در رقابت‌های کوپا آمریکای 2007، مسی عملکرد به مراتب بهتری از خود نشان داد. مسی اولین بازی‌اش را در کوپا آمریکا در سال ۲۰۰۷ در مقابل ایالات متحده آمریکا انجام داد، در بازی‌ای که آرژانتین با نتیجه ۴–۱ بر حریفش چیره شد. مسی توانایی‌های خود را در نقش بازی‌ساز نشان داد؛ او یک پاس گل داد که توسط هرنان کرسپو تبدیل به گل شد. در مرحله یک چهارم نهایی با پرو روبرو شد و مسی از پاس خوان ریکلمه استفاده کرد و دومین گل بازی را به ثمر رساند. آرژانتین در نهایت ۴–۰ پیروز شد. لئو در نیمه نهایی و در مقابل مکزیک گلزنی کرد تا آرژانتین با برد ۳–۰ خود را یکی از فینالیست‌های جام ببیند. آرژانتین در فینال برابر برزیل با نتیجه ۳–۰ شکست خورد.. مسی به عنوان بازیکن جوان تورنمنت لقب گرفت.
سرانجام در المپیک 2008 پکن، لئو روی خوش فوتبال را به خود دید و با عملکرد خوب خود توانست اولین جام ملی خود را بدست آورد. در همان ابتدای رقابت‌ها و در بازی اول، او به تیم ملی المپیک کشورش ملحق شد و توانست گل اول بازی با ساحل عاج را در بازی‌ای که ۲–۱ به سود آرژانتین به پایان رسیده بود به ثمر برساند. او در بازی با هلند هم گل اول بازی را به ثمر رساند و پاس گل دوم را هم به آنخل دی ماریا داد. آن بازی نیز در نهایت در پایان وقت اضافه ۲–۱ به سود آرژانتین به پایان رسید. مسی باز هم در مرحله نیمه نهایی بهترین بازیکن میدان لقب گرفت. در دیداری که تیم کشورش با ۳ گل مقابل برزیل پیروز شد و توانست به دیدار فینال راه پیدا کند. مسی با دادن پاس گل به دی ماریا باعث شد که تیمش در دیدار فینال نیز ۱–۰ بازی را از نیجریه ببرد و تیم آرژانتین قهرمان آن مسابقات شود.
فصل 2008-2007، به قدری برای لیونل مسی 19 ساله فوق‌العاده تمام شد که او در کنار کاکا و کریستیانو رونالدو به عنوان یکی از سه نامزد دریافت توپ طلا انتخاب شد و بزرگانی چون فرانتس بکن‌باوئر این جوان 19 ساله را لایق کسب توپ طلا می‌دانستند؛ اما عملکرد ریکاردو کاکای دوست‌داشتنی به قدری خوب بود که بالاتر از دو بز جهان فوتبال، رونالدو و مسی، به این مهم دست پیدا کرد. هر دوی آنها در آن سال زیر سایه‌ی کاکا قرار گرفتند، اما از روز، روشن‌تر بود که آینده، رکوردها و معیارهای قوتبال توسط این دو افسانه دستخوش تغییر خواهد شد.
اوج دوران حرفه‌ای لیونل مسی
زلاتان ابراهیموویچ، در کتاب خود تحت عنوان “من زلاتان هستم” چنین می‌گوید: « وقتی با تمام وجود سعی کردم خود را با شرایط بارسلونا وفق بدم، بهتر که نشد هیچ، اوضاع خراب‌تر هم شد. مسی بازی‌اش گرفت. او ستاره اصلی بود و یک جورایی این تیم مال او بود؛ اما من حالا آنجا بودم و هم‌پای او در زمین می‌درخشیدم و تماشاچی‌هارا به وجد می‌آوردم. احتمالاً احساس کرده بود جایش را کم‌کم می‌گیرم. به گواردیولا گفت نمی‌خواهد به عنوان بال بازی کند. او می‌خواست وسط باشد. حالا آن جلو قفل شده بودم و هیچ توپی دریافت نمی‌کردم. وضعیت برعکس شده بود و حالا به جای من، مسی گل می‌زد.»
بله، دوران جدیدی از داستان مسی در بارسلونا شکل گرفته‌است. او نه تنها به اصلی‌ترین مهره بلوگرانا تبدیل شده، بلکه به قول مرد خاص سوئدی مستطیل سبز، یک جورایی این تیم مال او بود. هرچند نمی‌توان به این امر خرده گرفت؛ مگر جز این بود که دو نابغه نسل طلایی بارسا، یکی خارج از زمین به نام پپ گواردیولا و صد البته، داخل زمین، لیونل مسی افسانه‌ای تاریخ این تیم را دگرگون کردند؟
با ورود پپ گواردیولا به عنوان سرمربی بارسلونا، لیونل مسی در 21 سالگی به اوج پیشرفت و در راستای آن به پختگی کامل رسید. تیکی‌تاکای آن نسل طلایی، با رهبری دوست‌داشتنی به نام کارلس پویول، دوقولوهای افسانه‌ای به نام ژاویستا در مرکز زمین که توسط سرخیو بوسکتس پشتیبانی می‌شدند، ستارگانی نظیر دنی آلوز و جرارد پیکه که به بهترین شکل ممکن خود را با تفکرات پپ سازگار کردند و خط حمله آتشینی که در فصول مختلف شاهد انواع مهاجمان کم‌نظیر، از تیری آنری و زلاتان گرفته تا داوید ویا بود، توانست دوران جدیدی را در فوتبال اروپا خلق کند و تبدیل به یکی از ترسناک‌ترین تیم‌های تاریخ فوتبال شود. با وجود تمامی این ستارگان، لیونل مسی بود که تفاوت‌ها را رقم می‌زد.
به محض خروج رونالدینیو از باشگاه، مسی پیراهن شماره ۱۰ او را به ارث برد. او در این فصل، برای جایزه بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۰۸ پس از کریس رونالدو در جایگاه دوم قرار گرفت. مسی اولین هت تریک خود را در سال ۲۰۰۹، در کوپا دل ری و در بازی برابر اتلتیکو مادرید به انجام رساند، که در نهایت بارسلونا بازی را ۳ بر ۱ به سود خود به پایان برد. مسی در یکم فوریه ۲۰۰۹ به عنوان بازیکن ذخیره در نیمه دوم وارد زمین شد و دو گل به ثمر رساند و بازی ۱–۰ باخته بارسلونا در برابر ریسینگ سانتاندر را به ۲–۱ تبدیل کرد، که در نهایت بارسلونا بازی را به سود خود به پایان برد. دومین گل مسی در این مسابقه، پنج هزارمین گل بارسلونا در تاریخ لیگ برتر اسپانیا بود. مسی در بازی در برابر رئال مادرید، در سانتیاگو برنابئو دو بار گلزنی کرد (سی و پنجمین و سی و ششمین گل او در آن فصل)، که موجبات باخت ۶–۲ رئال مادرید در آن بازی را فراهم آورد.
درخشش لیونل مسی در بارسلونا
شکستی که سنگین‌ترین باخت رئال از سال ۱۹۳۰ قلمداد می‌شد. مسی به تیم خود کمک کرد تا دومین قهرمانی خود، یعنی قهرمانی در لالیگا را به دست آورد. در ماه می 2009، وی یکی از بی‌نظیرترین نمایش‌های فینال لیگ قهرمانان اروپا را مقابل منچستریونایتد رویایی سرالکس و رونالدویی که با او بر سر کسب توپ طلا می‌جنگید انجام داد. اوج هنرنمایی او زمانی شکل گرفت که در دقیقه 70، این بازیکن 170 سانتی‌متری روی پاس ژاوی هرناندز موفق شد گل دوم تیمش را وارد دروازه ادوین ون‌درسار کرده و کام کاتالان‌ها را برای قهرمانی شیرین‌تر کند. مسی همچنین بهترین گلزن آن فصل لیگ قهرمانان و جوانترین آقای گل تاریخ رقابت‌ها با نه گل شد. لئو در آن فصل مهاجم سال یوفا و بازیکن باشگاهی سال یوفا شد. تیم بارسلونا در آن فصل کوپادل ری، لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد. این اولین بار در تاریخ بود که یک تیم اسپانیایی سه جام مختلف را در یک فصل به دست می‌آورد. مسی آن فصل را با ۳۸ گل و ۱۸ پاس گل به پایان برد.
بعد از باخت سنگین 4-1 آرسنال مقابل بارسلونا در سال 2010 که با پوکر مسی همراه بود، آرسن ونگر جمله‌ی جالبی گفته است:« هر وقت با توپ می‌دود، مهارنشدنی است. او مانند پلی‌استیشن است و از تمام اشتباهات ما بهره می‌برد.» اما این تازه شروع به سخره گرفتن فوتبال توسط مسی بود. او سه فصل رویایی دیگر با پپ گواردیولا پشت سر گذاشت و توانست در بیشتر عناوین فردی و تیمی از کریستیانو پیشی بگیرد. بعد از فتح سوپرجام فوتبال یوفا در سال ۲۰۰۹، سرمربی بارسلونا پپ گواردیولا اعلام کرد که احتمالاً مسی بهترین بازیکنی است که او تا به حال دیده‌است.
دوران خوش مسی و بارسا ادامه‌دار بود. بین فصول 2012-2010، او توانست دو بار دیگر (سومین بار پیاپی) توپ طلا را از آن خود کند، یک بار دیگر در سال 2011 به مقام قهرمانی چمپیونزلیگ برسد، دو بار در سال‌های 2010 و 2011 کفش طلای اروپا را از آن خود کند و همچنین دو بار پیاپی در سال‌های 2010 و 2011 فاتح لالیگا شود و فقط در سال 2012، لالیگا را به تیم استثنایی ژوزه مورینیو واگذار کند؛ آقای خاص که دست لئو را قبل‌تر و در سال 2010 نیز در قامت سرمربی اینتر از کسب مجدد یوسیال کوتاه کرده بود.
او همچنین در این دوره توانست 8 عنوان آقای گلی را در رقابت‌های مختلف کسب کند و سه سال پیاپی به عنوان برترین بازیکن فصل لالیگا انتخاب شود؛ از جمله رکورد 50 گل زده در لالیگا در سال 2012. لئو در این مقطع، دو سوپرکاپ اروپا و سه سوپرکاپ اسپانیا را به ویترین افتخارات خود اضافه کرد و دو عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های جهان را با آبی‌اناری‌ها جشن گرفت. حسن ختام این دوران طلایی برای مسی و بارسا، تمدید قرارداد نابغه‌ی آرژانتینی تا ژوئن 2018 بود.
شروع درام لیونل مسی و آرژانتین
هر چقدر لئو در این سال‌ها رکوردها را دگرگون و وزن افتخارات فردی و تیمی خود را سنگین‌تر کرد، اما توفیقی در رقابت‌های ملی نداشت. شاید جام جهانی 2010 به عنوان یکی از معدود نقاط سیاه در کارنامه لئو باشد. بسیاری تصور می‌کردند آلبی‌سلسته با مارادونا به عنوان سرمربی و مسی به عنصر کلیدی تیم، رویاهای خود را برای فتح جام پس از 24 سال، این بار در آفریقای جنوبی دنبال می‌کند؛ اما رنگ واقعیت برای دوست‌داران آرژانتین جور دیگری بود. مسی در جام جهانی ۲۰۱۰، برای اولین بار در یک تورنمنت اصلی پیراهن شماره ۱۰ را برای آرژانتین به تن کرد. در دور گروهی هر چند در خلق موقعیت‌های متعدد موفق ظاهر شد و حتی در بازی سوم مقابل یونان که بازوبند کاپیتانی را هم بسته بود، به عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شد، اما توفیقی در ثبت گل و پاس گل نداشت.
لئو در مرحله حذفی رقابت‌ها در بازی مقابل مکزیک یک پاس گل به کارلوس توز داد و در گل اول بازی ای که آرژانتین در نهایت ۳–۱ به سود خود به پایان برد، نقش مهمی ایفا کرد. جام جهانی برای آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی با باخت ۴–۰ مقابل آلمان به پایان رسید. شاید بعد از آن رقابت‌ها بود که مسی برای اولین بار خلأ جام جهانی را روی دوش خود حس می‌کرد.
مسی کاپیتان تیم ملی آرژانتین
مسی در کوپا آمریکای ۲۰۱۱ در آرژانتین حضور داشت؛ ولی نتوانست هیچ گلی به ثمر برساند. البته او در آن مسابقات ۳ پاس گل داد و از این لحاظ بیشترین پاس گل را در بین بازیکنان آن تورنمنت داده بود . لئو مسی در مسابقات کوپا آمریکا ۲۰۱۱ کمتر از یک ستاره حاضر شد.
مسی پس از گواردیولا
در انتهای فصل 12-2011، پپ گواردیولا، نیوکمپ را ترک کرد و میراث خود را برای تیتو ویلانووا به یادگار گذاشت. برخی بر این نظر بودند که شاید دوران افول مسی و بارسا نیز با رفتن مربی نابغه خود، شروع شود؛ بخصوص هنگامیکه سوپرکاپ اسپانیا را مقابل کهکشانی‌های مادرید واگذار کردند. البته لئو هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت موفق شد دروازه مادریدی‌ها را باز کند و جواب گل استثنایی رونالدو را با یک ضربه‌ی آزاد فوق‌العاده پاسخ دهد. آن گل پانزدهمین گل مسی در تاریخ ال‌کلاسیکوها بود که او را به برترین گلزن بارسا در تاریخ ال‌کلاسیکوها تبدیل کرد و پس از آلفردو دی‌استفانوی فقید، در رده‌ی دوم قرار گرفت. با شروع فصل، تیتو و مسی توانستند خیلی زود تاج و تخت پادشاهی اسپانیا را از رئال مادرید پس بگیرند. آنها یک نیم‌فصل رویایی بدون شکست را با کسب 52 امتیاز از 54 امتیاز ممکن گذراندند و تنها تساوی آنها در دیدار با رئال مادرید رقم خورد؛ مسابقه‌ای که علاقه‌مندان به فوتبال، جذاب‌ترین دوئل بین رونالدو و مسی که هر کدام دبل کرده بودند را مشاهده کردند. مسی و بارسلونا اولین شکست خود را در لالیگا مقابل رئال سوسیداد تجربه کردند که تا سال‌ها گربه سیاه کاتالان‌ها محسوب می‌شد. دومین شکست و آخرین شکست آنها نیز مقابل رئال مادرید رقم خورد که در آن بازی نیز لئو مسی موفق شد دروازه دیه‌گو لوپز را باز کند اما در نهایت با ضربه سر سرخیو راموس نتیجه را واگذار کردند. در آخر مسی و بارسا توانستند در پایان فصل با 100 امتیاز، نه تنها لالیگا را تصاحب کنند بلکه به رکورد 100 امتیاز رئال مادرید در فصل گذشته نیز برسند. عملکرد بی‌نظیر کاتالان‌ها در لالیگا، ناشی از درخشش اعجوبه‌ی آرژانتینی بود. او در این فصل موفق شد در 21 بازی متوالی، 33 گل به ثمر برساند و رکورد خارق‌العاده جدیدی به ثبت برساند؛ اما خارق‌العاده‌تر از آن، زدن 91 گل در یک فصل بود تا میراث 85 گله‌ی گرد مولر را نیز از آن خود کند. مسی بعد از شکستن رکورد گرد مولر، یک پیراهن شماره ده امضاء شده خود را به عنوان «احترام و تحسین» برای او فرستاد. در همان فصل او عنوان آقای گلی لالیگا، چهارمین توپ طلای متوالی و سومین کفش طلای خود را نیز بالاتر از کریستیانو رونالدو بدست آورد.
اما در کوپا دل ری و یوسیال، شرایط برای لئو جور دیگری پیش رفت. 19 دسامبر، موازی با خبر ناراحتکنندهی ابتلا به سرطان غده پاروتید تیتو، خورشید آسمان نیوکمپ نیز در حال غروب کردن بود. جوردی رورا، دستیار تیتو ویلانووا به طور موقت سکان هدایت بارسلونا را در دست گرفت اما لئو و یارانش نتواستند در آن مقطع عملکرد درخشان خود در لالیگا را تکرار کنند. آنها در نیمه‌نهایی کوپا دل ری، در مجموع دو بازی رفت و برگشت ال‌کلاسیکو را با درخشش کریس رونالدو و البته پدیده‌ای به نام رافائل واران با نتیجه 4-2 واگذار کردند. شرایط برای لئو در چمپیونز لیگ به مراتب بدتر نیز شد؛ او که با درخشش خود در مرحله یک هشتم نهایی مقابل آث میلان، موجبات کامبک شیرین و رویایی بلوگرانا در جهنم نیوکمپ را فراهم کرده بود، در دور یک چهارم نهایی در بازی مقابل پی‌اس‌جی، دچار کشیدکی عضله پشت ران در پای چپ خود شد و سپس اعلام شد که او ممکن است تا پایان فصل قادر به همراهی بارسلونا نباشد. ماحصل تمام این بدبیاری‌ها، تحقیر آبی‌اناری‌ها مقابل بایرن مونیخ رویایی یوپ هاینکس در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. آنها در مجموع توانستند با نتیجه سنگین 7-0 کاتالان‌ها را شکست داده و در نهایت فاتح سه‌گانه شوند.
تیتو ویلانووای فقید، بدلیل عود سرطان و نیازی که به دوران درمان و نقاهت داشت، در ژولای 2013 از هدایت بارسلونا استعفا داد و سکان هدایت بارسا از تیتو به تاتا منتقل شد؛ روبرتو مارتینو، هموطن لئو مسی. کاتالان‌ها در آن فصل علاوه بر حفظ بازیکنان مهم خود، نیمار جونیور را نیز به خدمت گرفتند که آن سال‌ها به عنوان پدیده قرن 21 و پایان‌دهنده عصر رونالدو و مسی شناخته می‌شد. تمام این‌ها، نوید یک فصل رویایی را به Culés (لقب طرفداران بارسا) می‌داد. اما انگاری لباس هدایت بارسلونا، بیش از حد برای تاتا مارتینو گشاد بود و او در انتهای فصل فقط با کسب یک جام آن هم سوپرکاپ اسپانیا، بارسا را ترک بگوید و در زمره‌ی ناموفق‌ترین سرمربیان تاریخ باشگاه قرار بگیرد. با تمام این وجود، لیونل مسی در آن فصل نیز عملکرد درخشانی از خود به جای گذاشت و توانست بعضی از رکوردها را به نام خود کند؛ اگرچه توپ طلای اروپا را به فرانک ریبری و توپ طلای جهان را به رونالدو واگذار کرد. مسی در آن فصل بیست و سومین هت تریکش را برابر والنسیا انجام داد. این گل‌ها مسی را ششمین گلزن برتر تاریخ لالیگا لقب داد. او همچنین با ۶۲ گل، چهارمین گلزن برتر تاریخ رقابت‌های اروپایی لقب گرفت. لئو با هتریکش در مقابل آژاکس در یوسیال، تنها بازیکنی شد که در لیگ قهرمانان اروپا چهار بار هت تریک کرده‌است. لئو در نوامبر در بازی برابر رئال بتیس دچار مصدومیت شد و تا ژانویه ۲۰۱۴ از میادین دور ماند. لئو در ژانویه ۲۰۱۴ به میادین بازگشت و در بازی مقابل ختافه در کوپادل ری دو بار گلزنی کرد و برد ۴–۰ بارسا را رقم زد. مسی در این فصل، رکورد هم وطنش، آلفردو دی استفانو را شکست و با ۲۲۸ گل به رائولِ اسپانیایی رسید و سومین گلزن برتر تاریخ لالیگا لقب گرفت. مسی در مارس ۲۰۱۴، در بازی ای که بارسا ۷–۰ پیروز شد، مقابل اوساسونا هتریک کرد و با شکستن رکورد پائولینو آلکانترا، بهترین گلزن بارسا در تمامی رقابت‌ها (با احتساب بازی‌های دوستانه) لقب گرفت. اوج نمایش فرازمینی او در این فصل، در ۲۳ مارس، در بازی برگشت مقابل رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو رقم خورد؛ جایی که نه تنها با هتریک خود، باعث پیروزی 4-3 بارسا مقابل رقیب دیرینه خود شد، بلکه تنها با 26 سال سن با پیشی گرفتن از آلفردو دی‌استفانو بهترین گلزن تاریخ بازی‌های ال کلاسیکو لقب گرفت. بارسلونا در آن بازی ۴–۳ پیروز شد. این گل‌ها همچنین مسی را به دومین گلزن برتر لا لیگا، بعد از هوگو سانچز بدل کرد.مسی آن فصل را تنها با یک جام، یعنی سوپرکاپ اسپانیا به پایان رساند. بارسلونا در لالیگا، بعد از اتلتیکو مادریدی که آنها را در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا شکست داد، دوم شد. بارسا همچنین در کوپا دل ری برابر رئال مادرید با گل به یاد ماندانی گرت بیل شکست خورد. مسی فصل را با ۴۱ گل و ۱۵ پاس گل در تمام رقابت‌ها به پایان رساند. اما ۲۸ گلِ او در لالیگا برای دفاع از عنوان آقای گلی او کافی نبود و این عنوان را به کریستیانو رونالدو واگذار کرد.
تورنمنت های ملی تلخ لیونل مسی
در ژوئن 2014، حوالی 27امین سالروز تولد لئو، آتش جام جهانی، این بار در مهد فوتبال برزیل، شعله‌ور شد. لیونل مسی 27 ساله که حال تمام افتخارات فردی و تیمی را در خود می‌بیند، تنها از فقدان یک افتخار رنج می‌برد؛ کسب جام جهانی فوتبال. زیر سایه‌ی دیه‌گو مارادونا بودن یک طرف و مصاحبه‌های ضد و نقیض مارادونای فقید در آن سال‌ها در خصوص مقایسه‌ی رونالدو و مسی یک طرف، فشاری مضاعف را بر روی دوش مسی تحمیل می‌کرد؛ اما چه فرصتی بهتر از کسب جام زرین جهانی در خاک رقیب دیرینه؟ لیونل مسی که حالا به اواسط دوران فوتبالی خود رسیده و در اوج آمادگی به سر می‌برد، جام جهانی 2014 را بهترین موقعیت برای خود می‌بیند تا با هنرنمایی خود، برازوکاهای جام را روانه دروازه حریفان کند. لئو مرحله گروهی جام را طوفانی شروع کرد. مسی در بازی اول مقابل بوسنی و هرزگوین که با برد ۲–۱ به سود آرژانتین به پایان رسید، در دقیقه ۶۵ با دریبل ۳ بازیکن و یک-دو کردن با ایگواین گل دوم آرژانتین را به ثمر رساند. این دومین گل مسی در رقابت‌های جام جهانی بود. مسی در بازی دوم آرژانتین مقابل ایران در دقیقه ۹۱ از فاصله دور به سمت دروازه ایران شوت زد و در نهایت توپ در گوشه سمت چپ دروازه ایران جای گرفت و آرژانتین در آن بازی به پیروزی رسید و صعود شاگردان الخاندرو سابه‌یا به دور حذفی مسجل شد. لئو در سومین بازی تیم در مرحله گروهی مقابل نیجریه دو بار گلزنی کرد و تعداد گل‌های خود در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۴ را به عددِ ۴ رساند. گل دوم مسی و آرژانتین از روی یک ضربه آزاد زده شد و در نهایت آرژانتین بازی را ۳–۲ برد و به عنوان تیم اولِگروه صعود کرد. مسی در تمام سه بازی مرحله گروهی آرژانتین، به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. لئو در مرحله یک هشتم نهایی در بازی مقابل سوئیس، به آنخل دی ماریا یک پاس گل داد و در نهایت آرژانتین بازی را بعد از وقت‌های اضافی با نتیجه ۱–۰ به سود خود به پایان برد. مسی بار دیگر به عنوان بهترین بازیکن زمین در آن مسابقه انتخاب شد. در مرحله یک چهارم تیم آرژانتین با گل ایگواین برای اولین بار بعد از سال ۱۹۹۰ به مرحله نیمه نهایی جام جهانی راه یافت. آرژانتین در مرحله نیمه نهایی در بازی مقابل هلند بعد از وقت‌های اضافه به تساوی ۰–۰ رسید و در نهایت توانست در ضربات پنالتی هلند را با نتیجه۴–۲ شکست دهد و برای اولین بار بعد از زمانی که مارادونا آنها را به فینال رسانده بود به بازی پایانی رسید. اگرچه مسی نتوانست در آن بازی گلی به ثمر برساند، اما پنالتی اول آرژانتین را او به گل تبدیل کرد.
تورنمنت های تلخ لیونل مسی
سرانجام لئو، رویای بوسه بر جام را از هر زمانی به خود نزدیک‌تر می‌دید. در حالیکه سلسائو به بدترین شکل ممکن تحقیر شده بودند و از دور رقابت‌ها کنار رفتند، این آرژانتین بود که توانست خود را در فینال ببیند. اما چه تیمی برزیل را در خاک خود نابود کرده بود؟ چه تیمی رقیب آلبی‌سلسته در فینال بود؟ جواب یکسان است: مانشافت وحشتناک یوآخیم لو. البته آرژانتین در آن مسابقه نیز شانس بالایی برای قهرمانی داشت و اگر ضربات لیونل مسی و ایگواین، دقت بیشتری داشتند، لئو می‌توانست خود را در تاریخ جاودانه کند. ولی این ژرمن‌ها بودند که در دقیقه 113 مسابقه، توسط ماریو گوتزه به گل رسیدند و آلمان 4 ستاره را به دنیا معرفی کردند. آرژانتین همانند فینال سال ۱۹۹۰ بازی را بعد از وقت‌های اضافه با نتیجه ۱–۰ به آلمان باخت. مسی تورنمنت را با چهار گل و یک پاس گل به عنوان سومین گلزن برترِجام به پایان رساند. نیمار که تعداد گل‌های زده اش با مسی برابر بود، به علت تعداد بازی‌های کمتری که نسبت به مسی انجام داده بود، کفش برنزی را تصاحب کرد. مسی در آن تورنمنت چهار بار بهترین بازیکن زمین شد که از این حیث بالاتر از تمام بازیکنان آن تورنمنت قرار گرفت. لئو بعد از بازی فینال جلوتر از توماس مولر و آرین روبن به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت، توپ طلا را برنده شد. البته تصمیم اهدای توپ طلا به مسی از آن جا که او در دور حذفی هیچ گلی به ثمر نرسانده بود و فقط یک پاس گل داده بود در رسانه‌ها مورد بحث و نقد قرار گرفت. همچنین دیگو مارادونا بعد از برنده شدن توپ طلا توسط مسی اعلام کرد که توپ طلا حق مسی نبوده‌است و او توپ طلا را به دلیل طرح تبلیغاتی برنده شد و بازاری‌ها شخص اشتباهی را انتخاب کردند. لئو پس از مسابقه فینال در مورد موفقیتش در برنده شدن توپ طلا اظهار نظر کرد و گفت: «من به توپ طلا اهمیتی نمی‌دهم. من فقط به خاطر شانس‌های از دست رفته عصبانی هستم. ما بهترین شانس را داشتیم. ما می‌دانستیم که نمی‌توانیم به بازی تسلط کامل داشته باشیم اما می‌دانستیم که چه کاری می‌خواهیم انجام دهیم. من در حال حاضر به جایزه‌ام اهمیتی نمی‌دهم. من فقط می‌خواستم جام را بالای سرم ببرم و آن را به آرژانتین ببرم. درد و رنجی که من دارم خیلی زیاد است.»
کماکان قصه‌ی تلخ لئو مسی در جام‌های ملی انگاری سر دراز داشت و معلوم نبود این تراژدی کی قرار است به پایان برسد. آلبی‌سلسته که پس از رقابت‌های جام جهانی برزیل، روبرتو مارنیتو را به عنوان سرمربی خود انتخاب کرده بود، در کوپا آمریکای 2015 و کوپا آمریکای 2016 که به کوپا آمریکای قرن نیز معروف است، توانست به دیدار نهایی راه پیدا کند. ولی در هر دو دوره در ضربات پنالتی مغلوب شیلی شدند که در آن سال‌ها ستارگان درخشانی چون الکسیس سانچز و آرتورو ویدال را در تیم خود می‌دید. در فینال کوپا آمریکای قرن، مسی پنالتی اول تیم خود را از دست داد. فشار باخت در سه فینال متوالی معتبر، لئو را مجاب کرد تا در تصمیمی کاملاً احساسی در 29 سالگی از تیم ملی خداحافظی کند. البته لیونل مسی پس از دوری چندماهه مجدداً به جمع آبی و سفید پوشان آمریکای جنوبی بازگشت.
اِم اِس اِن، بهترین مثلثی که مسی عضوی از آن بود
«وقتی پی‌اس‌جی بتونه 4 گل بزنه، چرا ما نتوتیم؟». این‌ها کلماتی بود که سرمربی وقت بارسلونا در سال 2017 پس از شکست سنگین دور رفت در برابر پاری سن ژرمن، مصمم و باانگیزه رو به خبرنگاران گفت. لوییز انریکه؛ خالق ریمونتادای رویایی بلوگرانا.
انگیزه و امید، تمام چیزی بود که بارسلونا در آن مقطع لازم داشت؛ خصوصاً لئوی افسانه‌ای که پس ناکامی لحظه‌آخری در جام جهانی، دوران بدی را پشت سر می‌گذاشت. کار برای لوییس انریکه که پیش از این تجربه مربی‌گری برای تیم‌های درجه 1 را نداشت و به عنوان سرمربی سلتاویگو به بارسا پیوسته بود، به شدت سخت پیش‌بینی می‌شد. آنها حتی رقیبی به مراتب قدرتمندتر به نام رئال مادرید آنچلوتی را مقابل خود می‌دیدند که علاوه بر اینکه توانسته بود فاتح یوسیال شود، توسط مثلث آتشین خود BBC، 100 گل به ثمر برساند. در کنار آن کریستیانو رونالدوی آماده نیز در این فصل توانسته بود برای بار سوم فاتح توپ طلا شود. همینطور هم شد، کار برای انریکه سخت شروع شد. آنها علاوه بر اینکه الکلاسیکوی دور رفت را واگذار کردند، تا پایان نیم‌فصل اول نیز پایین‌تر از رئال مادرید در جایگاه دوم جدول قرار داشتند. اما مردی از دیار اروگوئه، ورق را برای لوچو برگرداند. لوییس سوارز که با پایان محرومیت خود در ژانویه 2015، به تیم انریکه اضافه شد، نقشی بسیار تعیین‌کننده در موفقیت‌های این تیم داشت. حال مثلث مخوف MSN، بود که می‌تازید. لئو و بارسلونا حریفان را یکی پس از دیگری قلع و قمع می‌کردند و لوییس انریکه به عنوان نیروی محرکه‌ی تیم، نام خود را بر سر زبان‌ها آورد. آنها توانستند الکلاسیکوی دور برگشت را نیز با گل‌های سوارز و ژرمی متئو ببرند و حالا خود را در صدر جدول لالیگا و در نیمه‌نهایی‌های کوپا دل ری و یوسیال می‌دیدند. کاتالان‌ها در نیمه‌نهایی چمپیونزلیگ، درس خوبی را به پپ گواردیولا، مربی سابق خود دادند؛ هیچ جا خونه آدم نمی‌شه! مسی در بازی رفت عملکرد خیره‌کننده‌ای از خود نشان داد و با محو کردن ژروم بوآتنگ و چیپ خود به مانوئل نویر، یکی از بهترین گل‌های ادوار جام را به ثمر رساند. بارسلونا به قدری شکست‌ناپذیر شده بود که یوونتوس قدرتمند ماسیمیلیانو آلگری که رئال مادرید را از پیش رو برداشته بود نیز یارای ایستادگی در برابر آبی‌اناری‌ها را نداشت. در نهایت بارسلونا با درخشش لوییس سوارز و نیمار در دیداد نهایی، با نتیجه 3-1 بانوی پیر را شکست داد و لئو، چهارمین سی‌ال خود را جشن گرفت. در پایان فصل، ژاوی هرناندز با نیوکمپ خداحافظی کرد و بازوبند کاپیتانی به آندرس اینیستا رسید.
ام اس ان بهترین مثلثی که مسی عضو آن بود
در این فصل عملکرد لئو به حدی فوق‌العاده بود که انریکه در توصیف او گفت: «گویا مسی توسط یک عصای جادویی لمس شده‌است.» لیونل مسی با انجام بیست و چهارمین هت تریک خود در لالیگا در هفته بیست و ششم در برابر رایو وایکانو رکورد تلمو زارا را شکست و رکورددار هت تریک لا لیگا شد. مسی با هت تریک برابر سویا، با پشت سر گذاشتن رکورد تلمو زارای ۲۵۱ گله، با ۲۵۳ گل، آقای گل تاریخ لا لیگا شد. او در پایان فصل به عنوان بهترین بازیکن فصل اروپا انتخاب شد.
در دو فصل بعدی انریکه، گرچه لئو مسی از لحاظ فردی به هنرنمایی خود ادامه می‌داد، اما نوسانات تیم انریکه باعث شد نتوانند مانند فصل 15-2014 رویایی عمل کنند. لیونل مسی این فصل را با پیروزی ۵ بر ۴ مقابل سویا و قهرمانی در سوپرجام اروپا شروع کرد. مسی در این بازی دو گل از ضربات آزاد به ثمر رساند. در لیگ قهرمانان با شکست مقابل اتلتیکو مادرید در دور یک چهارم نهایی حذف شدند و در نهایت رئال مادرید به 11امین قهرمانی خود رسید. اما در جام حذفی با شکست سویا به قهرمانی دست پیدا کردند. مسی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۶، توانست پنجمین توپ طلای خود را به دست آورد و رکورد دیگری را به نام خود ثبت کند.
در غیاب آندرس اینیستا که مصدوم بود، مسی فصل ۱۷–۲۰۱۶ را با بالا بردن جام قهرمانی سوپرجام اسپانیا به عنوان کاپیتان بارسا آغاز کرد. در این فصل او از رکورد بیشترین گل زده در مرحله گروهی لیگ قهرمانان که پیش از این با ۵۳ گل در اختیار رائول بود، گذشت. تیم کهکشانی زین‌الدین زیدان که سه سال متوالی در اروپا، دست تیم‌ها را برای فتح جام کوتاه کرده بود، در لالیگا نیز بالاتر از بارسلونا، توانست قوهای سپید برنابئو را پس از پنج سال قهرمان لالیگا کند. البته چندین مسابقه فراموش‌نشدنی در این فصل کام بارسایی‌ها را تا حدودی شیرین نگه‌داشت؛ از جمله برد بارسا در الکلاسیکوی دور برگشت با جادوی لئو مسی در برنابئو در لحظات آخر مسابقه و البته ریمونتادای بی‌نظیر در جهنم نیوکمپ که با درخشش نیمار توانستند رویایی‌ترین کامبک تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را مقابل پی‌اس‌جی و اونای امری به ارمغان بیاورند. لئو مسی در پایان فصل توانست کفش طلای اروپا را از آن خود کند اما کریستیانو رونالدو بدلیل فتح یورو 2016 همراه با پرتغال و یوسیال، توپ طلای چهارم خود را بالاتر از مسی کسب کرد.
زندگی مسی بدون ژاویستا
چهارسال آخر حضور اسطوره مسی در پیراهن بارسا، توفیق چندانی برای وی به نسبت فصول گذشته از لحاظ کسب افتخارات تیمی نداشت؛ گرچه او توانست در دو فصل اول حضور ارنستو والورده به همراه بلوگرانا قهرمان لالیگا شود و در چمپیونزلیگ نیز از مدعیان اصلی فتح جام باشد، اما کامبک خوردن از حریفان در بازی‌های برگشت، به کابوس او و تیم تبدیل شده بود. بارسلونا در دو فصل متوالی مقابل تیم‌های آاس رم و لیورپول، در حالیکه بازی رفت را پرگل برده بود، در بازی برگشت با نتایج عجیب 3-0 و 4-0 شکست خورد تاس پس از چهارسال، همچنان در حسرت کسب جام اروپایی باشند. شاید از این حیث ارنستو والورده را بتوان بدشانس‌ترین مربی تاریخ بارسا نامید. در نهایت داستان مسی و بارسا با والورده، با کسب دو لالیگا، یک کوپا دل ری و یک سوپرکاپ اسپانیا به اتمام رسید. نکته‌ای که کاملاً از بارسلونای آن زمان مشهود بود، سیر نزولی این تیم در تمام زمینه‌ها بود. خروج نیمار در سال 2017، نیمکت‌نشینی و افت آندرس اینیستا، خریدها و قراردادهای نجومی اما ناکارآمد جوزپ ماریا بارتومئو رییس وقت باشگاه باعث شده بود تا بار روی دوش لئو نه تنها به عنوان کاپیتان اول، بلکه به عنوان همه‌کاره تیم بیشتر و بیشتر شود. با این حال، نابغه آرژانتینی باز هم در رقابت‌های مختلف درخشید. او توانست چهار سال پیاپی آقای گل لالیگا شود، بهترین گلزن یوسیال در سال 2019 باشد و ششمین توپ طلای خود را نیز در همان سال بدست آورد.
جام جهانی مسی را پس می زند
در این میان، از جام جهانی 2018 روسیه نیز نباید غافل شد. گویی سرمای اهالی تزار، به ساق پای آرژانتینی‌ها نیز سرایت کرده بود و مسی و آرژانتین با هدایت خورخه سامپائولی، در سیاهی‌ها به پیش می‌رفتند. آرژانتین پس از تساوی با ایسلند، مقابل کرواسی و یاران لوکا مودریچ، محتمل شکست سنگین 3-0 شد و کار آنها برای صعود به بازی آخر کشید. در نهایت در بازی مقابل نیجریه، با گل زیبای لئو و البته گل مارکوس روخو توانستند به دور حذفی صعود کنند؛ اما مشخص بود که این تیم در حد و اندازه‌های یک مدعی نیست. آنها در بازی مقابل فرانسه، قهرمان آن دوره مسابقات، تن به شکست 4-3 دادند و خیلی زود از مسابقات حذف شدند. در نهایت مسی، خاک سرد روسیه را با یک گل و دو پاس گل بدرود گفت. بسیاری از کارشناسان، آن جام جهانی را آخرین حضور مسی در این تورنومنت می‌دانستند.
سال های آخر حضور لیونل مسی در بارسلونا
روزگار مسی بارسا با ورود کیک ستین و در ادامه رونالد کومان رنگ تیره‌تری نیز به خود گرفت. کیکه ستین در حالی که بارسلونا را در صدر جدول تحویل گرفت، دست آخر قهرمانی را به مادریدی‌ها تقدیم کرد و در آگوست 2020 نیز، فاجعه شکست 8-2 مقابل بایرن مونیخ را در لیسبون رقم زد. اتفاقی که پس از آن مسی درخواست خروج داد اما در نهایت ماندنی شد. حضور رونالدو کومان نیز به عنوان اسطوره تیم، تأثیر چندانی بر روی عملکرد تیم نداشت و ماحصل آن فقط یک قهرمانی کوپا دل ری در سال 2021 بود. با تمام این وجود، مسی بی‌رقیب به یکه‌تازی خود در لالیگا ادامه می‌داد و در دو سال آخر حضور خود نیز توانست عنوان آقای گلی را از آن خود کند.
حال 21 سال است که از حضور آن لئوی کوچک و خجالتی در لباس آبی‌اناری‌ها می‌گذرد. پیوند ناگستتنی مسی و بارسلونا را شاید در عاشقانه‌ترین کتاب‌ها و داستان‌ها بتوان کرد. عاشق و معشوقی که دین خود را به یک دیگر به بهترین شکل ممکن ادا کردند،لحظات شاد و اندوهگین بی‌شماری را پا به پای هم سپری کردند و مانند پایان خوش قصه‌های کودکی، تصور می‌شد به خوبی و خوشی تا آخر عمر در کنار هم زندگی کنند. اما حتی عاشقانه‌ترین داستان‌ها هم ممکن است رنگ جدایی به خود بگیرد. در 11ام آگوست سال 2021 بود که فوتبال باورنکردنی‌ترین انتقال تاریخ را به خود دید؛ لیونل مسی به پاری سن ژرمن پیوست. سرانجام لئوی افسانه‌ای با 778 بازی، 672 گل، 6 عنوان توپ طلا و 35 جام مختلف، خانه‌ی ابدی خود را ترک گفت؛ دلیل؟ مشکلات مالی بارسلونا و خوان لاپورتایی که برخلاف وعده های انتخاباتی خودش نتوانست مسی را نگه دارد.
سال های آخر لیونل مسی در بارسا
آدم را که از خانه‌اش دور کنی، غریبی می‌کند. لئوی 34 ساله داستان ما نیز از این قائله مستثنی نبود. او در فصل اول خود در پی‌اس‌جی نتوانست عملکرد پادشاه‌مآبانه خود را در بارسا تکرار کند. او با زدن 6 گل در حالی به کار خود در لوشامپیونه فرانسه پایان داد که در چمپیونزلیگ نیز، مغلوب جادوی کریم بنزما شد و تعداد بازی‌های متوالی‌ای که در برابر رئال مادرید نتوانست گل یا پاس گل ثبت کند به عدد 9 رسید. در نهایت فصل را با تنها جام خود یعنی لوشامپیونه به اتمام رساند.
«وقتی در تاریکی گم شده‌ای به دنبال روشنایی بگرد». گاهی جملات کلیشه‌ای چنان معنا و مفهوم می‌گیرند که فراموش می‌کنیم که آنها زاده‌ی قلم نویسنده برای عمیق‌ترین جلوه دادن داستان هستند؛ این جمله برای لئو مسی در اواخر عمر هنرمندی خود چنان معنا پیدا کرد که انگار خود او کتابت داستان تاریخ فوتبال را برعهده گرفته است.
کوپا آمریکا، فینالیسیما و در نهایت لمس آسمان در دوحه
پیش‌درآمد این داستان به کوپا آمریکای 2021 برمی‌گردد. جایی که یکی از آخرین فرصت‌ها برای لئو مسی است تا با کسب جام، ویترین افتخارات خود را کامل‌تر کند. آرژانتین با سرمربی‌گری لیونل اسکالونی در مرحله گروهی، با ۳ برد و ۱ مساوی (مجموعاً با ۱۰ امتیاز) به عنوان صدرنشین گروه صعود کرد. مسی در مرحله گروهی، ۱ گل (ضربه آزاد) مقابل شیلی، ۱ پاس گل مقابل اروگوئه و ۲ گل و ۱ پاس گل مقابل بولیوی به ثمر رساند. تنها بازی‌ای که او در مرحله گروهی در آن گل یا پاس گل نداشت، بازی مقابل پاراگوئه بود که با برد ۰–۱ آرژانتین همراه بود. آرژانتین در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل اکوادور قرار گرفت که با نتیجه۰–۳ به پیروزی رسید. پس از این دیدار مسی به تنهایی رکورددار بیشترین بازی در تاریخ تیم ملی آرژانتین شد.
آرژانتین در نیمه‌نهایی به مصاف کلمبیا رفت. بازی در طول ۹۰ دقیقه با نتیجه ۱–۱ به اتمام رسید؛ در ادامه، این امیلیانو مارتیز بود که با ۳ سیو پنالتی مؤثرترین نقش را در راهیابی تیمش به فینال داشت..در ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۱، بازی فینال مقابل برزیل در ورزشگاه ماراکانای برزیل با حضور ۷۸۰۰ تماشاگر برگزار شد. آرژانتین در دقیقه ۲۲ توسط آنخل دی‌ماریا به گل رسید و آلبی سلسته فینال را با نتیجه ۱–۰ پیروز شد. بلافاصله پس از سوت پایان بازی، لیونل مسی به روی زانو نشست و اشک شادی ریخت. مسی پس از اتمام مسابقات در مصاحبه‌ای گفت: «از دوره قبلی کوپا آمریکا واضح بود که این تیم، قدرتمند و باانگیزه است. من چند بار در فینال شکست خوردم اما می‌دانستم که در نهایت چنین روزی خواهد آمد که قهرمانی را با آرژانتین تجربه کنم. احساس می‌کنم خدا این لحظه را برایم کنار گذاشته بود؛ آن هم در بازی مقابل برزیل و در خاک آنها».
نتیجه درخشش مسی در کوپا آمریکا، توپ طلای هفتم را برای او با وجود عملکرد نه چندان مطلوب در پاریس به همراه داشت.
اما این تازه شروع روزهای روشن لئو در لباس آرژانتین بود. خامه‌ی روی کیک قهرمانی کوپا آمریکا، قهرمانی در فینالسیمای 2022 بود؛ جایی که مسی توانست یک جام دیگر به تنها جام ملی خود اضافه کند و از این حیث با رونالدو برابری کند.
مسی تازه یاد گرفته بود چطور در قامت ملی، منتقدین را دوباره به سکوت فرابخواند. حالا از کمی از فشارهای او کاسته شده و مثل قبل، پتک آهنین میراث مارادونا را روی سر او نمی‌کوبیدند. با این حال او هنوز قطعه‌ی آخر پازل افتخارات خود را کم داشت؛ قهرمانی در جام جهانی فوتبال.
آخرین رقص؛ یک قدم تا جاودانگی؛ به سوی ابدیت؛ این‌ها اسامی‌ای است که می‌توان به فصل آخر داستان مسی عنوان داد. با تمام این‌ها، توصیف عملکرد او در جام‌جهانی 2022 را حتی در کتابی به قطوری جنگ و صلح نمی‌توان گنجاند. انگار پیش از شروع جام، هاله‌ای دور مسی جریان داشت که خیلی از افراد معروف مستطیل سبز از جمله پپ گواردیولا و زلاتان ابراهیموویچ و حتی بسیاری از کارشناسان، می‌دانستند قرار است بوسه‌ی لئوی 35 ساله بر روی جام نقش ببندد.
آرژانتین جام جهانی را با شکست در مقابل عربستان آغاز کرد. اما این موضوع عجیبی در تاریخ ادوار جام‌های جهانی نیست. اسپانیای تکرارنشدنی دل‌بوسکه نیز بازی اول را با شکست مقابل سوییس آغاز کرده بود. آلبی‌سلسته با درخشش مسی و گلزنی در مقابل مکزیک به جام بازگشت و با پیروزی در برابر لهستان، مهر صعود خود را به دور حذفی امضا کردند. در دور حذفی، اوج هنر لئو مسی مشهود بود؛ انگاری که تمام عمر و تجربه خود را یک جا صرف کند. او یک تنه آرژانتین را در مقابل استرالیا، هلند و کرواسی پیروز کرد تا بلیط فینال در لوسیل برای آنها رزرو شود. این بار مسی حتی ذره‌ای به لغزش 8 سال پیش خود در یک قدمی فتح جام فکر نکرد و فینال را قدرتمندانه شروع کرد و قدرتمندانه به پایان رساند. حتی درخشش بی‌نظیر کیلیان امباپه را نیز در فینال مانعی برای خود ندید. در نهایت با جادوی مسی و درخشش امیلیانو مارتینز، آلبی‌سلسته پس از 36 سال فاتح مهم‌ترین رقابت ورزشی در جهان شد و لیونل مسی نام خود را به کامل‌ترین شکل ممکن جاودانه کرد؛ حالا دیگر او لازم نیست توپ طلاهای خود را با جام جهانی معاوضه کند.
رکوردهای مهم و دانستنی‌های جالب در خصوص لیونل مسی
- کسب 7 توپ طلای فوتبال و 6 کفش طلای فوتبال اروپا.
- تنها بازیکنی که در تاریخ فوتبال که در کارنامه اش جام جهانی، یوسیال، چمپیونزلیگ و کفش طلا دارد.
- رکورددار بیشترین گل در تاریخ لالیگا و بیشترین گل در پنج لیگ معتبر اروپایی.
- دومین بازیکن پرافتخار تاریخ از لحاظ کسب جام پس از دنی آلوز.
- مسی در یازده سالگی به دلیل کمبود هورمون رشد، ممکن بود برای همیشه از فوتبال کناره‌گیری کند.
- رکورددار گلزنی در یک سال میلادی.
مهم‌ترین نقل قول‌های لیونل مسی
از دوره قبلی کوپا آمریکا واضح بود که این تیم، قدرتمند و باانگیزه است. من چند بار در فینال شکست خوردم اما می‌دانستم که در نهایت چنین روزی خواهد آمد که قهرمانی را با آرژانتین تجربه کنم. احساس می‌کنم خدا این لحظه را برایم کنار گذاشته بود؛ آن هم در بازی مقابل برزیل و در خاک آنها.
حاضرم تمام توپ طلاهای خود را با جام جهانی معاوضه کنم.
من هیچوقت راضی نمی‌شم. من همیشه با محدودیت هایی داشتم کنار اومدم و سعیم بر این بوده که هر روز بهتر بشم.
من یه ادم معمولیم ، مثل همه ی شماهاست زندگیم. وقتی من بازیم رو تموم می‌کنم. کارم رو شروع می‌کنم ، خانواده ام رو دارم ، دوستانم و همه ی کسانی که دوست دارم باهاشون باشم.
مسی که از سال 2003 فعالیت فوتبالی خود را آغاز کرده، تا ژوئن سال 2023 با باشگاهش قرارداد دارد و باید دید در ادامه دوران فوتبالی Lionel Andres Messi دستخوش چه رخدادها و اخباری شده و به کدام یک از عناوین ملی و باشگاهی مهم در فوتبال دنیا دست پیدا می‌کند.
