اعلامیه‌ی بالفور!!!
تنها برد من سیتی برابر آرسنال در اف ای کاپ و روزی که فوتبال ورزش اول شهر منچستر شد
...
حتی با وجود اختلاف هشت امتیازی در صدر جدول، هنوز هم گری نویل و بسیاری از کارشناسان و طرفداران از قهرمانی من سیتی در لیگ برتر حرف می‌زنند. از اینکه هنوز عیار آرسنال برابر حریف مستقیم قهرمانی، من سیتی سنجیده نشده، از بازی امشب به عنوان اولین ملاقات آرتتا و پپ در فصل 2022/23 در اف ای کاپ به عنوان پیش درآمد دو بازی حساس در لیگ، از قدرت من سیتی در سالهای اخیر، از بردهای پیاپی تیم گواردیولا در برهه های کلیدی فصل و البته استیلای شهر منچستر در فتح لیگ برتر (19 قهرمانی در 19 دوره)... همه‌ی این‌ها دلایل خوبی برای طرفداران قهرمانی من سیتی در لیگ برتر است. دلایلی که البته در آغاز قرن بیستم، آنقدر هم متقن و محکم به سود نیمه‌ی آبی رنگ شهر منچستر نبود. دورانی که نه فوتبال، ورزش اصلی منچستر است و نه هنوز جامی وارد شهر شده. یکصد و نوزده سال قبل، در اولین ملاقات منچسترسیتی و وولویچ آرسنال در اف ای کاپ. اولین برد من سیتی برابر گانرز در جام حذفی، اولین قهرمانی تاریخ باشگاه و البته... تنها برد آنها برابر آرسنال در اف ای کاپ تا قبل از بازی امشب... |
جنبش‌های دفاع از حقوق زنان، تاسیس گالری هنری وایت ورس رونق دانشگاه منچستر و..... نشانه‌های مدرن شدن شهر منچستر در سالهای پایانی عصر ویکتوریایی به چشم می‌خورد. با این وجود فوتبال، علیرغم تثبیت جایگاه خود در شفیلد، مرسی ساید، لندن و میدلندز، هنوز به عنوان ورزش اول شهر شناخته نمی‌شود. اگرچه در فصل 1902/03 با صعود من سیتی به دسته یک میانگین تماشاگر 17،000 نفر برای من سیتی ثبت می‌شود اما هنوز هم راگبی علاقه‌ی اول مردم شهر منچستر است. علت اصلی را باید در سفر جامهای قهرمانی به شهرهای دیگر جست. در خالی بودن کابین دو باشگاه من سیتی و نیوتون هیت (بعدها من یونایتد) از جامهای نقره‌ای رنگ...
با آغاز اف ای کاپ 1903/04 منچستر سیتی کیفیت جدیدی از فوتبال را رو می‌کند. برد در اولین بازی برابر ساندرلند تیتر روزنامه‌های صبح را به فوتبال اختصاص می‌دهد. و مشخصا به یک نام:
بیلی مردیت پادشاه یک قلمرو
با هر برد، سانتی مترهای بیشتری در ستون روزنامه‌های شهر منچستر به فوتبال اختصاص می‌یابد. بازی دور دوم، رقابت با یک تیم لندنی است. وولویچ آرسنال دسته دومی که با نمایش‌های درخشان در پایان فصل به دسته اول می‌رسد. آرسنال که با دو برد برابر بریستول راورز و فولام به دور سوم جام حذفی رسیده. برابر من سیتی تازه صعود کرده به دسته یک...
تام مرلی روی نیمکت من سیتی کار درخشانی انجام می‌دهد. من سیتی با مربی اسکاتلندی خود بلافاصله پس از صعود به دسته یک در زمره‌ی مدعیان قهرمانی ست. در سفر به لندن و بازی در زمین مانور گراند. بازی که با گلهای سندی ترنبال که مثل مردیت بعدها به من یونایتد می‌پیوندد و فرانک بوت، بازیکنی که پس از جنگ اول، به دلیل ایست قلبی در 36 سالگی با زندگی وداع می‌کند، به پایان می‌رسد....
حالا من سیتی با برد حریف لندنی تیتر یک روزنامه‌ها و نقل محافل منچستر است. میدلزبورو، شفیلد ونزدی، قدرت اول فوتبال انگلستان در آن فصل و سرانجام فینال برابر بولتون. روزی که چهره‌ی شهر منچستر تغییر می‌کند. قطارهای فوق‌العاده از منچستر به لندن برای تماشای بازی فینال اف ای کاپ. سرویس دهی میخانه های داخل شهر با اسبها و گاریهای ویژه‌ی جابجایی تماشاگران و دعوت از نخست وزیر آرتور بالفور، که از قضا اهل منچستر شرقی است!
من سیتی، بازی فینال را با گل بیلی مردیت می‌برد. یک برد نمادین از یک بازیکن نمادین.... انتظار برای جشنی باشکوه که البته یک روز به تاخیر میفتد:
بازیکنان من سیتی در راه برگشت و با قطار لیورپول، ابتدا به گودیسن پارک می‌روند تا فردای فینال اف ای کاپ آخرین بازی لیگ را هم انجام دهند! نایب قهرمانی لیگ پشت سر شفیلد و سفر نهایی با جام از مرسی ساید به منچستر...
بازیکنان سوار قطاری از لیورپول به منچستر شدند و حدود ساعت 9:30 در مسیر آردویک، از طریق خیابان مرکزی، هتل میدلند، دینزگیت، خیابان مارکت، خیابان اولدام و خیابان دیل، عبور کردند.
منچستر ایوینیگ می‌نويسد :
"هیچ چیز در تاریخ فوتبال تا به امروز قابل مقایسه با استقبال باشکوهی که از تیم فوتبال منچسترسیتی به مناسبت بازگشت آنها به منچستر در شب گذشته انجام شد نیست.
اگرچه علاقه‌ی منچستر ایوینینگ به تیم شهر خود در استفاده از عبارت "تاریخ فوتبال" موج می‌زند اما حقیقت اینست که پس از آن فصل و آن بازی، فوتبال جای راگبی را در منچستر می‌گیرد... ورزش اول شهری که یک قرن بعد به پرافتخارترین شهر لیگ برتر انگلستان تبدیل می‌شود... خوش آمدی مستر بالفور!!!
