پیشکسوت باشگاه پرسپولیس می گوید کسانی باید در این باشگاه مدیریت کنند که برای 20 سال آینده برنامه داشته باشند.
به گزارش طرفداری پایان رأفت در گفتگو با فارس، در خصوص عملکرد پرسپولیس در آغاز نیم فصل دوم لیگ برتر اظهار داشت:
پرسپولیس تیمی است که همیشه برای قهرمانی می‌جنگد و این تیم همواره شخصیت قهرمانی دارد. شخصیت پرسپولیس آنقدر بالاست که هر کسی به این تیم آمده و رفته، تأثیری در شرایط آن نداشته و همواره قهرمان شده است. این آمدن‌ها و رفتن‌ها نتوانسته روند پرسپولیس را متوقف کند و این تیم همواره با صلابت بوده است. خوشبختانه امسال شرایط کادر فنی و بازیکنان خوب است و امیدوارم در پایان فصل این تیم بتواند باز هم قهرمان شود.
وی در باره اینکه رقبای پرسپولیس برای قهرمانی را چه تیم‌هایی می‌دانید، افزود:
سپاهان واقعا تیم خوبی است، هرچند که در نتیجه‌گیری نوسان داشته است. از طرف دیگر استقلال و گل گهر هم تیم‌هایی هستند که شاید بتوانند جلوی قهرمانی پرسپولیس را بگیرند، اما ما نباید نگران این تیم‌ها باشیم؛ چراکه آنها هم قطعا امتیاز از دست خواهند داد. با ادامه روند فعلی فکر میکنم پرسپولیس دو سه هفته مانده به پایان لیگ قهرمان شود چراکه لیاقت این مسئله را دارد. تا جایی که من می‌دانم رفاقت و همدلی خیلی خوبی در پرسپولیس وجود دارد. از طرف دیگر در همه پست‌ها بازیکنان خوبی در این تیم حضور دارند که همین مسئله شانس قهرمانی پرسپولیس را بالا می‌برد. با این همه به نظر من پرسپولیس باید گام‌های بلندتری بردارد.
پیشکسوت پرسپولیس ادامه داد:
ما در سال‌های مختلف قهرمانی‌های زیادی داشتیم و هیچ تیمی به اندازه پرسپولیس قهرمان نشده و قطعا این مسئله در آینده هم ادامه خواهد داشت، اما چیزی که وجود دارد این است که پرسپولیس باید از شرایط دولتی بودن خارج شده و خصوصی شود. باید کسانی در پرسپولیس مدیریت کنند که برای 20 سال آینده برنامه داشته باشند نه اینکه فقط به فکر امروز باشند. به گفته کارشناسان، پرسپولیس حدود 40 میلیون هوادار دارد و در این شرایط نباید برای پول یک بازیکن مجبور شود از بانک وام بگیرد. اتفاقا این بانک باید کلی پول بدهد تا پرسپولیس تبلیغش را بکند، اما انگار همه چیز برعکس است. مشخص نیست که رضا درویش هم تا چه زمانی در پرسپولیس حضور داشته باشد، اما این تیم نیاز به یک ورزشگاه اختصاصی و شبکه تلویزیونی مختص به خودش را دارد.
رأفت خاطرنشان کرد:
هر سال همین است و اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد. شاید برخی‌ها از این حرفهای من ناراحت شوند، اما در فوتبال ایران فقط مربیان و بازیکنان پول می‌گیرند، اما باشگاه‌ها فقط ضرر می‌کنند. این مسئله در درازمدت باعث نابودی باشگاه‌ها می‌شود و درنهایت فوتبال ما آماتور خواهد شد. الان 20 سال است که فوتبال ایران با نام حرفهای انجام می‌شود، اما درواقع مثل 40 سال قبل عمل می‌کنیم. شما به تیم‌های حاشیه خلیج فارس نگاه کنید و ببینید آنها برای فوتبال، برای خانواده‌ها و... چطور هزینه می‌کنند. النصر عربستان رونالدو را به این کشور آورده و شک نکنید که آنها برای 20 سال آینده برنامه دارند، اما اینجا درنهایت پرسپولیس قهرمان لیگ می‌شود و هیچ چیزی عایدش نخواهد شد. فوتبالیست در ایران مثل نفت است؛ همان‌طور که ما نفت زیاد داریم فوتبالیست هم زیاد داریم اما بلد نیستیم از آنها استفاده کنیم. شما ببینید یک ماه قبل کسی محمد عمری را می‌شناخت؟ همین که لوکادیا رفت جا برای او باز شد. در گوشه گوشه این کشور فوتبالیست‌هایی به مراتب بهتر از عمری حضور دارند، اما کسی از آنها حمایت نمی‌کند.
پیشکسوت باشگاه پرسپولیس در مورد اینکه تیم‌های باسابقه‌ای مثل ابومسلم، پاس، استقلال اهواز و... که خصوصی شدند نابود شدند و این نگرانی وجود ندارد که پرسپولیس هم دچار مشکل شود؟ تصریح کرد:
این مسائل درد است. چرا باید باشگاهی مثل ابومسلم که نماد ورزش خراسان بود، نابود شود؟ این باشگاه سمبل بود. فوتبالیست‌های بسیار زیادی از ابومسلم به فوتبال ایران معرفی شدند، اما هیچ اثری از این باشگاه نیست. باید باشگاه‌ها خصوصی شوند اما دولت از آنها حمایت کند. 40 سال پیش تیم منتخب ارتش ایران به ترکیه می‌رفت و کل تیم‌های این کشور را شکست می‌داد اما الان تیم ملی ما نمی‌تواند از پس یک باشگاه این کشور بربیاید. دلیل این مسئله حمایت دولت ترکیه از باشگاه‌های این کشور بود. حالا من درباره فوتبال حرف می‌زنم اما همه رشته‌های ورزشی ما این مشکلات را دارند.
وی ادامه داد:
شما ببینید بازیکنانی مثل مهدی طارمی، علیرضا بیرانوند، علی علیپور و... از پرسپولیس به اروپا رفتند اما عایدی آن برای پرسپولیس چه بود؟ در همه جای دنیا باشگاه‌ها با نقل و انتقال بازیکنان میلیون دلاری سود می‌کنند، اما در فوتبال ایران این مسائل وجود ندارد. متاسفانه نگاه‌ها در فوتبال ما مقطعی است. چرا یحیی گل‌محمدی باید 10 بار اعلام کند که پرسپولیس زمین تمرین ندارد؟ این وضعیت را ما 30 سال قبل هم داشتیم و این نشان می‌دهد که در فوتبال ما هیچ تغییری رخ نداده است. متولیان ورزش دلشان برای فوتبال و بقیه رشته‌ها نمی‌سوزد و درد ما اینجاست.
