ملی‌پوش دوچرخه‌سواری ایران در خصوص وضعیت این رشته و بلاتکلیفی فدراسیون صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، قرار است سرانجام فدراسیون دوچرخه‌سواری خارج شده و انتخابات فدراسیون برای تعیین رییس، روز 30 بهمن سال جاری برگزار شود. رسول هاشم کندی سرپرست کنونی فدراسیون روز شنبه (17 دی) صحبت‌های تند و تیزی انجام داد و بسیاری از کاستی‌ها و تقصیرات را به گردن خسرو قمری رییس پیشین فدراسیون انداخت.
از یک سو اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری روی فدراسیون ایران حساس شده و خطر تعلیق نزدیک‌تر از همیشه است؛ از سوی دیگر دوچرخه‌سواران ملی‌پوش و المپیکی از نبود امکانات و درآمد ناچیز گلایه دارند.
سعید صفرزاده ملی‌پوش دوچرخه‌سواری و المپیکی ایران اعتقاد دارد مشکلات فراتر از برگزاری انتخابات بوده و البته از سرپرست فعلی هم به شدت انتقاد کرده است.
سعید صفرزاده در خصوص شرایط دوچرخه‌سواری ایران اظهار داشت:
خودم مشغول تمرینات بدنسازی هستم اما به خاطر شرایطی که فدراسیون به وجود آورده، دور تیم ملی را فعلا خط کشیده‌ام و تا زمانی که سرپرست فعلی باشد، همین روند ادامه دارد.
وی درباره حواشی انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری گفت:
در حال حاضر مشکل دوچرخه سواری این نیست که انتخابات برگزار شود یا خیر؛ چه کسی رییس شده یا با سرپرست اداره شود. این رشته مشکلات بزرگتری دارد. این تعویق تنها بلاتکلفی به وجود آورده چون آینده و برنامه‌ها نامشخص است. ما در سال بازی‌های آسیایی هستیم اما ورزشکار هنوز برنامه‌اش مشخص نیست و کاری هم از دستش بر نمی‌آید.
رکابزن المپیکی ایران عنوان کرد:
دعوای حال حاضر برای پست و ریاست بوده و افراد خیلی کمی هستند که بیایند و دلسوزانه برای جامعه دوچرخه سواری کار کنند. درباره سرپرست فعلی هم باید بگویم که برای تکمیل رزومه و با پیشینه مشخص آمده، چون نه قدرت ارتباطی دارد و نه مالی.
صفرزاده در خصوص اینکه رسول هاشم کندی گفته تنها نامزدی است که از جامعه دوچرخه سواری بوده، به فارس گفت:
اینکه گفته فنی است، درست اما دوچرخه سواری در حال حاضر به پول و امکانات نیاز دارد و یک رییس غیر فنی اما قوی هم می‌تواند از مشاوران یا دبیری استفاده کند که در دوچرخه سواری بوده‌اند.
وی در پایان خاطرنشان کرد:
دوچرخه سواری یک رشته تجهیزات‌محور بوده و قضیه مالی در آن از رشته های دیگر مهمتر است. رییسی باید انتخاب شود که از لحاظ ارتباطی قوی باشد و بتواند پول و اسپانسر بیاورد. در حال حاضر کاری صورت نمی گیرد که ورزشکار از لحاظ مالی تامین باشد. درآمد ما جزو قراردادهای ناچیز لیگ است. برخورد با خود من به عنوان رکابزن المپیکی را هم همه دیدند. با این شرایط یک نونهال یا نوجوان که می‌خواهد به سمت این رشته جذب شود باید با چه انگیزه‌ای بیاید؟
