توپچی‌ها با تکیه بر استمرار بهره‌گیری از فاکتورهای مختلف از جمله کنترل نتایج بازی‌ها، یکپارچگی در خط دفاع، چرخش مناسب موقعیت بازیکنان در زمین، انعطاف پذیری در مالکیت توپ، واکنش سریع بعد از خوردن گل و همچنین اعمال قدرت بیشتر در ضربات آزاد تهاجمی و تدافعی، ستون‌های محکمی برای صدرنشینی خود بنا کرده‌اند.
طرفداری| با بالا رفتن انتظارات از آرسنال در طی فصل، طرفداران این تیم با خوشبینی محتاطانه با آن مواجه شده‌اند، ولی نمی‌توان اختلاف 5 امتیازی آن‌ها با تیم دوم را به این سادگی نادیده گرفت. آرسنالی‌ها، حاشیه امن مناسبی ایجاد کرده‌اند، ولی آیا برای صدرنشین ماندن و رسیدن آن‌ها به قهرمانی کافی است یا عقب خواهند افتاد.
وبسایت اتلتیک در قالب یادداشتی به قلم آرت ده روشه و دانکن الکساندر به بررسی سرنوشت صدرنشینان لیگ برتر در پایان هفته هفدهم این مسابقات در طول تاریخ اقدام کرده است. در چندین فصل، تعقیب و گریز بین تیم‌های رده بالای جدول برای رسیدن به قهرمانی، به داستان‌های کلاسیک بدل شده است. عقب رانده شدن نیوکاسل از سوی منچستریونایتد در فصل 96-1995 از جمله برجسته‌ترین نمونه‌ها است، ولی به طور میانگین از دست دادن صدر طی سال‌های اخیر در مقایسه با دهه 90، کمتر شده است.
تمام تیم‌های صدرنشین تاریخ لیگ برتر تا پایان هفته هفدهم از فصل 93-1992
در 10 فصل ابتدایی لیگ برتر، تیم‌هایی که در پایان هفته هفدهم مسابقات صدرنشین بودند، تنها در 4 فصل به قهرمانی در پایان فصل رسیدند؛ در این خصوص، دو مقام دومی، دو مقام سومی، یک مقام چهارمی و یک مقام ششمی (استون ویلای 9901998 که بیشترین میزان سقوط برای یک تیم صدرنشین بعد از هفته هفدهم به شمار می‌رود) ثبت شده است.
اگر این آمار را با 10 فصل اخیر مقایسه کنید، می‌بینید که تیم‌های صدرنشین در 7 فصل به قهرمانی رسیده‌اند؛ لیورپول (14-2013 و 19-2018) و منچستریونایتد (21-2020) تنها تیم‌هایی هستند که بعد از صدرنشینی در پایان هفته هفدهم، جایگاه خود را در آخر فصل از دست داده‌اند. با این حال، علاوه بر جایگاه در جدول، اختلاف امتیاز با تیم رده دومی هم باید مدنظر قرار گیرد. اختلاف صفر امتیازی در یک فصل و اختلاف یک امتیازی در دو فصل دیگر در 3 فصل مورد اشاره جلب نظر می‌کنند.
با اینکه منچسترسیتی فصل گذشته در چنین برهه‌ای تنها یک امتیاز جلو بود و در نهایت قهرمان شد، تیم‌های قهرمان 10 فصل گذشته معمولا در پایان هفته هفدهم، اختلاف امتیاز بیشتری ایجاد کرده بودند. سیتی و لیورپول در فصول 18-2017 و 20-2019، به ترتیب 11 و 10 امتیاز نسبت به تیم دوم بیشتر کسب کرده بودند. منچستریونایتد و چلسی در فصول 13-2012 و 17-2016، شش امتیاز با تیم دوم فاصله داشتند و چلسی و لسترسیتی در 15-2014 و 16-2015، اختلاف امتیاز 2 امتیازی ایجاد کرده بودند.
در سال‌های اخیر، تیم‌هایی با عملکرد بهتر در ابتدای فصل، در پایان به موفقیت بیشتری نسبت به دهه اول برگزاری لیگ برتر رسیده باشند. میانگین اختلاف امتیازی در تمام فصول لیگ برتر در برهه کنونی (هفته هفدهم)، 3.7 امتیاز ثبت شده است؛ از این رو، با وجود غلبه سیتی بر چلسی در روز پنج شنبه، آرسنال همچنان از حاشیه امنیت مناسب 5 امتیازی برخوردار است.
تاریخچه عملکرد آرسنال در شرایط مشابه
توپچی‌ها اولین باری نیست که در چنین برهه‌ای از فصل صدرنشین بوده‌اند. آن‌ها در فصول 97-1996 (اولین فصل آرسن ونگر)، 03-2002 و 08-2007 هم بعد از 17 هفده بازی، جایگاه نخست جدول را به خود اختصاص داده بودند، ولی هیچ کدام از 3 عنوان قهرمانی‌شان در لیگ برتر در این سال‌ها بدست نیامده است.
همان طور که از نتیجه‌گیری تصویر بالا بدست آمد، اختلاف امتیاز کم در 3 فصل مورد نظر باعث شد آرزوی قهرمانی آن‌ها تبدیل به حقیقت نشود. بیشترین اختلاف امتیاز آن‌ها در فصل 03-2002 ثبت شده و 2 بوده است در حالی که در 2 فصل دیگر این عدد تنها یک را نشان می‌دهد. در یکی از همین نمونه‌ها (08-2007) آن‌ها آخرین تیمی بوده‌اند که بعد از صدرنشینی در پایان هفته هفدهم، در نهایت فصل را جایی خارج از 2 تیم رده اولی (رتبه سوم) به پایان رسانده‌اند و بعد از آن همواره تیم‌ها قهرمان یا نایب قهرمانی شده‌اند.
آرسنال اگر از سوی رقبا تحت تعقیب قرار گیرد، معمولا در ماه‌های پایانی فصل، امتیازات زیادی از دست می‌دهد. آن‌ها حتی در فصلی که جام طلایی لیگ برتر (04-2003) را هم بدست آوردند، در برهه‌ای در 5 بازی از 7 بازی خود مساوی کردند و البته در همین برهه در وایت هارت لین تاج‌گذاری کردند. جالب است بدانید در آن فصل، منچستریونایتد بود که در پایان هفته هفدهم در صدر جدول حضور داشت. آرسنالی‌ها در 3 فصل 98-1997، 02-2001 و 04-2003 که به عنوان تعقیب کننده صدر شناخته می‌شدند، عملکرد بهتری از خود بروز دادند، ولی به هر حال نمی‌توان ادعا کرد این الگوها برای یک مربی دیگر و نسل جدید بازیکنان قابل تعمیم باشد.
آرسنالِ شکست ناپذیر در پایان هفته هفدهم صدرنشین نبود!
حقیقت این است که آرسنال بهترین شروع خود در لیگ برتر را تجربه می‌کند. کسب 44 امتیاز در 17 بازی از سوی آن‌ها، تنها در 7 فصل لیگ برتر (از مجموع 31 دوره) ثبت شده است؛ در حالی که کمترین اختلاف امتیاز برای یک تیم در چنین شرایطی یک و بین لیورپول و سیتی در فصل 20-2019 بوده است.
حتی با در نظر گرفتن دیگر قهرمانی‌های آرسنال (که در همه موارد، آن‌ها بعد از 17 بازی صدرنشین نبوده‌اند)، توپچی‌ها الان شرایط بسیار مناسبی برای کسب قهرمانی دارند. آن‌ها هیچ گاه در تاریخ لیگ برتر چنین شرایط مساعدی نداشته‌اند و باید بتوانند از آن بهره ببرند.
فاکتورهای پراهمیت برای آرسنال در ادامه فصل
برای استمرار در نتیجه‌گیری، حفظ ذهنیت مثبت اهمیت بالایی برای توپچی‌ها خواهد داشت. بعد از ادامه مصدومیت زانوی گابریل ژسوس در جام جهانی، نگرانی‌ها در خصوص عملکرد آرسنال در لیگ برتر ایجاد شده است. این مهاجم برزیلی نه تنها قدرت خط آتش قرمزها را ارتقا داده، بلکه آرتتا به خوبی از انعطاف بالای او برای حضور در عرض و عمق زمین استفاده کرده است.
با این حال، سه نفرِ خط حمله آن‌ها با شروع دوباره مسابقات باشگاهی در اوج بوده‌اند؛ گابریل مارتینلی، ادی انکیتا و بوکایو ساکا هر سه توانسته‌اند مقابل وستهم و برایتون گلزنی کنند. آن‌ها با وجود آنکه بازی بدی در تساوی بدون گل برابر نیوکاسل انجام ندادند، نباید اجازه دهند ناامیدی ناشی از امتیاز دادن منجر به شروع روندی منفی برایشان شود.
لس فردیناند به عنوان عضوی از تیم نیوکاسل 96-1995 که صدر را در نهایت به یونایتد تقدیم کرد، در این خصوص اظهار نظر جالب توجهی کرده است. او گفته نیوکاسل در آن فصل «به خودخواهی رسید». آن‌ها فکر می‌کردند بعد از هر باخت می‌توانند شروع به نتیجه‌گیری و کسب امتیاز کنند، ولی چنین رویکرد متکبرانه‌ای منجر به سقوط آزادشان شد. آرسنال مقابل نیوکاسل بازنده نشد، ولی ممکن است در سراشیبی مشابهی قرار گیرد. فاصله 11 روزه بین دیدار نیوکاسل و مسابقه بعدی‌شان برابر تاتنهام می‌تواند برایشان مفید قلمداد شود و اصلا نباید احساس غرور پیدا کنند.
هنوز 21 بازی باقی مانده که بخش قابل توجهی از فصل به حساب می‌رود و در این بین نباید از بازی‌های جام حذفی و لیگ اروپا هم غافل شد. فاکتورهایی که منجر به موفقیت آن‌ها در طول فصل شده باید ادامه‌دار باشند و با بازگشت امیل اسمیت رو و خریدهای زمستانی، تقویت شوند.
فصول اخیر نشان می‌دهد آرسنال می‌تواند در صدر باقی بماند و اولین جام لیگ برتر خود طی 19 سال را بدست آورد، ولی خاطرات مربوط به عناوین از دست رفته همچنان تعدادی از هواداران این تیم را در شک و شبهه نگه خواهد داشت.
نوشته به قلم آرت ده روشه و دانکن الکساندر برای وبسایت اتلتیک
