پرتابگر دیسک ایران از پرداخت پاداش دلاری به فوتبالیست‌ها انتقاد کرد.
به گزارش طرفداری، اعتراض‌ها به پرداخت پاداش نجومی به ملی‌پوشان فوتبال همچنان ادامه دارد. شاگردان کارلوس کی‌روش شکست سنگین 6 بر 2 مقابل انگلیس، باخت یک بر صفر برابر آمریکا و حذف از مرحله گروهی جام جهانی 2022 قطر را تجربه کردند اما وزارت ورزش و جوانان برای ملی‌پوشان بازنده، سنگ تمام گذاشت و نه‌تنها 15 هزار دلار نقد، بلکه مجوز واردات خودروی گران‌قیمت خارجی به آنها پرداخت کرد.
این اتفاق با انتقاد شدید ملی‌پوشان سایر رشته‌ها روبه‌رو شد؛ از کامران قاسمپور و محمدرضا گرایی قهرمانان کشتی جهان تا ملی‌پوشان والیبال، والیبال نشسته، واترپلو و قایقرانی. حالا پرتابگر دیسک ایران هم به این موضوع اعتراض کرده است.
حسین رسولی پرتابگر دیسک ایران چهار سال پیش با رکوردشکنی در مسابقات جوانان قهرمانی آسیا و کسب مدال طلا، نوید ظهور پدیده‌ای جدید و جانشینی برای احسان حدادی را داد. او در بازی‌های آسیایی هانگژو نیز یکی از ملی‌پوشان دو و میدانی محسوب می‌شود.
رسولی در این باره اظهار داشت:
این روز‌ها من هم مثل همه ورزشکاران برای مدال خوش‌رنگ بازی‌های آسیایی تمرین می‌کنم. فکر نمی‌کنم ورزشکاری به بازی‌های آسیایی برود تا نفر آخر شود. البته حالا شرایط فرق کرده؛ قبلا اگر کسی مدال طلای آسیا را می‌گرفت، به خاطر شرایط اقتصادی بهتر، وضعیت قرارداد‌ها خیلی خوب بود اما حالا می‌گویند مدال آورد، آورد، نیاورد هم فرقی نمی‌کند.
وی افزود:
ورزشکاران رشته‌های انفرادی رها شده اند و تیمی‌ها وضعیت بهتری دارند. تیم ملی فوتبال شکست می‌خورد هم پاداش می‌گیرد، می‌برد هم پاداش می‌گیرد و بازیکنان قرارداد‌های ۲۵ میلیاردی می‌بندند اما بهترین قرارداد دوومیدانی شاید برای احسان حدادی باشد که ۳۰۰، ۴۰۰ میلیونی بود و بقیه نهایت ۲۵ میلیون تومان. قرار بود برای لیگ دوومیدانی امتیازی یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بگیرم که قراردادم در مجموع ۳۹ میلیون می‌شد اما با بدقولی باشگاه بزرگ نفت هنوز پولی نگرفته‌ام. با این شرایط اکثر بچه‌ها باید کاسه گدایی دستشان بگیرند یا سراغ شغل دیگری بروند. این تبعیض‌ها حس بدی به آدم می‌دهد.
رسولی با اشاره به دلیل ماندن دوومیدانی کاران در این رشته تصریح کرد:
بالای ۱۰۰ بار تصمیم گرفته‌ام بروم رشته دیگری مثل والیبال، بسکتبال یا اصللا مغازه بزنم اما باز هم به خودم گفتم صبر کن شاید وضعیت بهتر شود. همه ما دوومیدانی کاران این طوری هستیم، می‌گوییم بمانیم تا شاید به آرزویمان برسیم.
پرتابگر دیسک ایران با ابراز ناراحتی بابت ندیدن زحمات بقیه رشته‌ها به آنا گفت:
ما ناراحت نیستیم چرا به تیم ملی فوتبال پاداش می‌دهند بلکه ناراحتیم چرا به هر ورزشکاری به اندازه تلاشی که می‌کند و زحمتی که می‌کشد، توجه نمی‌کنند؛ نه اینکه فقط بگویند فوتبال و آن‌وقت همه سهم دوومیدانی غذای بی‌کیفیت و یک اتاق کوچک باشد. نامردی است که عرق ریختن ما دیده نشود. اگر برای فوتبال هم به اندازه ورزش‌های انفرادی هزینه کنند، می‌بینیم چه اتفاقی می‌افتد.
