تیم ملی ژاپن با نمایش خیره کننده در حضور بزرگانی چون اسپانیا و آلمان به عنوان تیم اول به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی قطر صعود کرد.
به گزارش طرفداری، این موفقیت حاصل امروز و دیروز نیست، حاصل سال ها مدیریت استراتژیک با برنامه ریزی جامع برای رشد و توسعه این رشته مهیج است که در سرزمین آفتاب تابان این برنامه ریزی، با ساختار درست در بستر مناسب صورت گرفته و دستاورد آن را می توان مشاهده کرد.
آیا ما می توانیم از ژاپن درس بگیریم؟ آیا می توانیم با مطالعه دقیق روی نقشه راه ژاپنی ها که آنها را از یک تیم درجه دو در آسیا به قدرتی تبدیل کرد که در حضور غول هایی چون اسپانیا و آلمان، صدرنشین گروه شدند، یک ماکت و الگوی پیشرفت برای خودمان بسازیم.
چهار سال پیش وقتی در گروه مرگ جام جهانی روسیه، پایین تر از اسپانیا و پرتغال، تیم سوم گروه شدیم و از صعود بازماندیم، به سومی در حضور بزرگان افتخار کردیم و طبق معمول در باد این موفقیت کذایی خوابیدیم اما ژاپنی ها از همان روزی که فاتح از جام جهانی روسیه برگشتند (ژاپن در دوره قبلی جام جهانی با کسب چهار امتیاز، از گروهی که لهستان، کلمبیا و سنگال هم عضوش بودند، صعود کرد و در مرحله یک هشتم نهایی، بلژیک را تا یک قدمی حذف برد و در نهایت مقابل تیم سوم جام جهانی با نتیجه سه بر دو شکست خورد) برای جام جهانی بعدی برنامه چیدند و ثمره آن را با صدرنشینی در گروه مرگ دیدند.
فاصله فوتبال ما با ژاپن، فاصله صنعت خودروسازی مان با صنعت خودرو سازی این کشور خاور دور است، فاصله فرهنگ مدیریت ما و آنهاست.
وارد سیاست نشویم؛ در فوتبال با این مدیران و مربیان متزلزل هیچ دستاوردی نخواهیم داشت و هرروزعقب ترازرقبای مان خواهیم ماند. در این سال ها نه برنامه ریزی درستی داشتیم، نه ورزشگاه درست و درمانی، نه توجه به فوتبال پایه و آکادمی و ورزشکارانی که به صورت خود رو رشد می کنند و سریع هم از صحنه محو می شوند...
در عوض آنچه در تمام این سال ها دیدیم بازگشت به عقب بوده است. چند دهه دغدغه و درد مان این بود که با مدیران غیر متخصص در فوتبال در جا می زنیم اما حالا کار از در جا زدن گذشته و به عقب بر می گردیم؛ برگشتن مدیران جواب پس داده ای که خودشان هم باورشان نمی شد دوباره به مسند قدرت برگردند و در آخر بازگشت سرمربی کارکشته و در عین حال تاریخ مصرف گذشته ای چون کارلوس کی روش که شاید سال ها به واسطه همین مدیران سفارشی باید خودش و وعده هایش را تحمل کنیم، ما و فوتبال ما را به جایی رسانده که حالا عده ای می خواهند ناکامی در جام جهانی و صعود نکردن از یک گروه نه چندان سخت را به اسم موفقیت به ما تحمیل کنند و لابد توقع داشته باشند برای شان هورا هم بکشیم.
اگر سوم شدن بین چهار تیم با خوردن هفت گل در سه بازی و تفاضل گل منفی، به صرف بردن ولز، موفقیت است، یکی به ما بگوید اسم کاری که ژاپن در حضور اسپانیا و آلمان کرده چیست؟
لطفا خودتان و ما را فریب ندهید؛ موفقیت کاری است که ژاپن انجام داد. نتیجه خوب نتیجه ای است که عربستان مقابل آرژانتین گرفت. برد برابر ولز و پیروزی برابر مراکش آن هم به لطف گل به خودی حریف، در دیداری که به هیچ وجه حتی سزاوار مساوی هم نبودیم، نامش موفقیت نیست و بابتش نباید قرارداد مربی تیم را تمدید کرد.
آزموده را آزمودن خطاست؛ کی روش و موفقیت دو خط موازی هستند که هیچ گاه به هم نمی رسند.
