با توجه به جدول امتیازات و شانس زیاد ایران برای صعود به دور بعدی با کسب یک تساوی مقابل آمریکا باید پرسید ملی پوشان ایران قرار است باز هم با یک سیستم کاملا تدافعی و به قول معروف اتوبوسی به مصاف یانکی ها برود یا نه.
به گزارش طرفداری، در 180 دقیقه بازی ایران مقابل انگلیس و ولز شاهد دو نمایش متفاوت از تیم کی روش بودیم. یک تیم کاملا تدافعی و البته دریافت 6 گل از انگلیس و یک بازی کاملا هجومی و به ثمر رساندن دو گل مقابل ولز. نتایجی که تیم ملی را در آستانه صعود قرار داده و اگر اتفاقات عجیب و غریبی رخ ندهد، تیم ملی با یک تساوی هم به عنوان تیم دوم صعود خواهد کرد.
همین نیاز تیم ملی به یک تساوی باعث ایجاد این علامت سوال بزرگ شده که کی روش برای کسب حداقل نتیجه تساوی با چه تدبیری راهی میدان با آمریکا خواهد شد. یک بازی کاملا تدافعی و چیدن دفاع اتوبوسی مقابل هافبک ها و مهاجمان آمریکا به نیت گل نخوردن و چشم دوختن به ضدحملات و کسب تساوی یا بازی رو به جلو و تهاجمی همچون تدبیری که مقابل ولز دیدیم.
تیم ملی ایران نشان داده که برخلاف دو دوره قبلی دفاع کردن را خوب بلد نیست و برعکس در تهاجم تیم زهردارتری است. مثلث هجومی سردار، علی قلی زاده و مهدی طارمی می تواند دروازه هر تیمی را به آتش بکشد. چه انگلیس باشد چه ولز و حتی آمریکا. از این رو توقع می رود باز هم مثل بازی با ولز شاهد یک نمایش کاملا تهاجمی و با طراوت از سوی یوزها باشیم. اما اگر کی روش رو به همان تدبیر مورد علاقه اش بیاورد، بی تردید این احتمال می رود که با شکست و پایان تمام رویاهای مان مواجه شویم.
مرور نتایج فوتبال ایران در تاریخ ثابت می کند هروقت برای تساوی و توقف حریف به میدان رفته ایم، با شکست و دست یابی به یک موفقیت ویژه محروم شده ایم. حال باید دید کی‌روش دست به بازی تهاجمی خواهد زد یا به همان آرایش اتوبوسی خود روی خواهد آورد.
