تیم های ایران و انگلیس در رقابت های جام جهانی به مصاف هم رفتند و این بازی با نتیجه 6-2 به سود انگلیس به پایان رسید.
به گزارش طرفداری، ایران در اولین دیدار جام جهانی خود مقابل انگلیس با نتیجه سنگین 6-2 شکست را پذیرفت تا به نوعی تیم در همین بازی اول هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ امتیازی در شرایط بحرانی ای قرار بگیرد. تیم ایران برای این بازی از ترکیب جدیدی رونمایی کرد و کارلوس کی روش بسیاری از بازیکنان تیم ایران که در رقابت های مقدماتی جام جهانی به صورت فیکس در ترکیب بودند را روی نیمکت نشاند و به کلی ترکیب و ساختار دفاعی تیم را تغییر داد و با رقم خوردن این نتیجه و دنبال کردن جریان بازی به نوعی اثبات کرد که هیچ کدام ازین تغییرات نتوانست تاثیر مثبتی روی بازی تیم ملی ایران داشته باشد.
پشت پرده شکست تاریخی
- تصمیمات عجیب برای آرایش اولیه تیم
کی روش در حالی که در بازی های دوستانه خود هم از سیستم 4 دفاعه استفاده کرده بود و از بازیکنانی مثل حسین کنعانی زادگان و شجاع خلیل زاده که شاکله اصلی دفاع ایران در رقابت های مقدماتی و بازی های دوستانه بودند، استفاده نکرد و در اقدامی تعجب برانگیز به نوعی به یاد جام جهانی 2018 از روزبه چشمی، مجید حسینی و مرتضی پورعلی گنجی استفاده کرد. ترکیب ایران برای نیمه اول 541 بود و تیم ملی عرض پنج نفره ای را در خط عقب تیم ملی ایران شکل می داد و با توجه به تعداد زیاد مدافعان ایران و دوری از سیستم 4 دفاعه به نوعی ایران تنها یک راه برای به امتیاز رسیدن برای این دیدار برای خود باقی گذاشت و آن هم دفاع کردن و گل نخوردن بود اما آیا این ریسک جواب داد و ایران دفاع خوبی را ارائه داد؟ پاسخ این پرسش به منفی بی نهایت میل می کند و ایران حتی نتوانست عادی ترین و معمولی ترین عملکرد خود را هم نتوانست به نمایش بگذارد و شاید نمی توان واژه ای برای توصیف عملکرد تیم ملی ایران در این دیدار پیدا کرد. در ابتدای بازی شاگردان کی روش حتی نمی توانستند یک نبرد هوایی موفق را روی سانترهای روی دروازه خودی به ثبت برسانند به طوری که روی یکی از ارسال ها بیرانوند مصدوم شد، دیگری به تیر دروازه خورد و توپ های بعدی هم به راحتی به موقعیت تبدیل می شد و وارد دروازه ایران می شد. در مجموع تیم ملی اریان ریسک پرتعداد شدن در خط دفاعی را به جان خرید اما تیم تنها در دفاع پرتعداد بود و عملا هیچ چیز دیگری نداشت و از آن جایی که صرف حضور نفرات پرتعداد در خط دفاعی نمی توان دروازه را بسته نگه داشت تیم با عدم تمرکز و شرایط خاصی که داشت سنگین ترنی شکست خود را در جام جهانی تجربه کرد.
تیم ایران در این بازی از هوا به زمین مغلوب شد و به نوعی روی تمامی گل های انگلیس ردپایی از شکست بازیکنان ایران در نبرد های هوایی وجود دارد.
در این بازی روزبه چشمی به عنوان بلند قد ترین بازیکن تیم ملی ایران به شدت روی توپ های هوایی ضعیف ظاهر شد و روی گل دوم که مگوایر توپ را برای بازیکن خودی ساباند و ساکا دروازه را باز کرد حتی نتوانست دخالتی برای مگوایر روی هوا ایجاد کند
معمولا تیم هایی که به صورت صرف و رادیکال به دفاع کردن می پردازند باید از لحاظ روانی این قضیه را بپذیرند که در هر لحظه از بازی ممکن است دروازه خود را باز شده ببینند و وقتی این اتفاق رخ بدهد عملا تمام پیش بینی ها و تصورات آن ها از بازی به هم می ریزد و اصلی ترین استراتژی آن ها یعنی گل نخوردن در همان ابتدا شکست خورده و وارد شرایط سختی می شوند چرا که معمولا در ادامه برنامه ای برای برای برگشتن به بازی ندارند و در ادامه هم باید به دنبال گل نخوردن باشند و هم باید با تعداد نفرات کمتر به دنبال اتفاقات برای گل زدن باشند. آن هم در شرایطی که از لحاظ روانی به فروپاشی می رسد. در چنین شرایطی هر چقدر که سیستم تیم شما دفاعی تر باشد این فروپاشی بیشتر و تیم شما تک قطبی تر می شود و ما امروز شاهد زشت ترین روی تفکرات دفاعی بودیم همانطور که با چنین استایل بازی ای می توان دستاوردهایی را هم به ارمغان آورد باید روی زشت قضیه را هم در نظر گرفت و از آن غافل نبود ایران در بسیاری از بازی هایی که به دنبال دفاع هم بوده زیر نظر کارلوس کی روش با سیستم 4 دفاعه بازی کرده و شاید اگر در همین بازی هم یک یار اضافه را از خط جلوی خود کمتر نمی کرد می توانست مدیریت بهتری روی بازی داشته باشد.
نبرد های هوایی ای که به سود انگلیس به پایان می رسد...
- تصمیمات عجیب برای آرایش اولیه تیم ملی (بخش دوم)
همانطور که در خط دفاعی ایران با ترکیب غریبی وارد زمین شد در خط حمله هم شاهد انتخاب های دور از ذهنی از سوی کی روش بودیم. پیش از هر چیزی یکی از اولین و مهمترین شانس های ایران برای به گل رسیدن توپ های بلند و استفاده از توپ های سوم و حضور موفق در نبرد های هوایی بود و قطعا ماهرترین مهاجم ایران در نبردهای هوایی و استفاده از سانترهای بلند سردار آزمونی بود که روی نیمکت نشست و نتوانست کامل بازی کند و از سوی دیگر در چنین بازی ای تیم ملی ایران برای پیش بردن توپ نیاز به مهارت فردی بازیکنان هجومی دارد و علی قلی زاده از لحاظ کنترل و دریبلینگ یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی بوده است اما در این بازی روی نیمکت نشست و به محض ورودش هم یک پاس گل داد و از سوی دیگر به علیرضا جهانبخشی بازی رسید که حتی از کنترل توپ ساده هم عاجز بود و انگار تنها دلیل حضورش در جام جهانی حضورش در شات های عکاسی فیفا و حضور در نشست های خبری است. ترکیب خط دفاعی و هجومی ایران به هیچ عنوان منطقی نبود و حتی اگر نام ریسک را هم روی آن بگذاریم به شدت شکست خورد.
در میان تمام این تصمیم های عجیب و غریب مصدومیت علیرضا بیرانوند هم به اندازه کافی و در نوع خودش به ایران ضربه زد و حسین حسینی هم به هیچ عنوان نتوانست خودش را در فضای بازی و جام جهانی حل کند. حسین حسینی روی چند گل ایران قطعا می توانست عملکرد بهتری داشته باشد اما این دروازه بان حتی از لحاظ روحی در شرایطی بود که در میانه های بازی بازیکنان برای روحیه دادن با او صحبت می کردند و در مجموع این دروازه بان حتی یک مهار چشمگیر هم نداشت و به نوعی به هیچ توپی نه نگفت...
- ذهنیتی که با کی روش هم برنگشته است
از سوی دیگر تیم با توجه به شرایط کنونی و فشارهایی که وجود دارد به هیچ عنوان نتوانسته خودش را از شرایط جدا کند و ذهنیت بازیکنان شمای کلی ای از اوضاع موجود است و برخی رفتار ها از سوی بازیکنان پیش از آغاز جام جهانی هم به عنوان کاتالیزور اوضاع را به هم ریخته تر کرد و به نظر می رسد این شرایط و تصمیمات عجیب کی روش مجموعا دست به دست هم دادند و چنین شکست بزرگی را رقم زدند. تیم از لحاظ شخصیت ضربه بزرگی را خورد و خیلی بعید به نظر می رسد بتواند در ادامه هم شخصیت گم شده خود را پیدا کند مگر اینکه معجزه ای در کار باشد....
پی نوشت؛ پس از انجام قرعه کشی رقابت های جام جهانی زمانی که ایران با انگلیس همگروه شد یکی از روزنامه های زرد انگلیسی به شکل طعنه آمیزی با تیتر it is irainaian man, hallelujah از این اتفاق یاد کرد و صعود آسانی را برای انگلیس پیش بینی کرد...
