طرفداری / ابتدا فکر می کردم که مملکت، وزیر دانا می خواهد؛ مدتی بعد به ایـن نتیجه رسیدم که مملکت، شاهِ دانا می خواهد؛ اما اکنون می فهمم که مملکت، ملتِ دانا می خواهد...
اینکه بی مقدمه به سراغ سخنان حکیمانه مردی رفتم که جان بر سر آبادی و پیشرفت این سرزمین نهاد، بی جهت نیست. برای نسلی که به هیچ کس باور و اعتماد ندارد شاید شاهد آوردن شهید بزرگی همچون امیر کبیر کمک بیشتری به هضم موضوع کند.
امیر پیش از آنکه به حکم شاهِ مست و عیاش قاجاری در حمام فین کاشان نشتر بر رگ جانش زنند شاید روزی هزار بار از جهل مردمی که در برابر دانایی و علم و فرهنگ مقاومت می کردند آرزوی مرگ کرده بود!
امروز خیابان ها و بیشتر از آن فضای مجازی ما پر شده از واژه ای زیبا به نام آزادی. بسیاری از مردم به هر شکلی که می توانند این گمشده در غبار را فریاد می زنند. آنها بعد از سال ها فرصت یافته اند برای آنچه البته استحقاقش را دارند مبارزه ای مدنی کنند اما در این بین رفتار هایی از بعضی به اصطلاح آزادی خواهان سر می زند که در منافات و تناقض کامل با آنچه طلب می کنند، است!
همین بعضی ها بی خبر از معنای واقعی آزادی، هر کس که عقیده ای غیر از آنها دارد را با بدترین الفاظ و بی‌شرمانه ترین صفات مورد شماتت قرار داده و از خود می رانند. وضعیت تیم ملی فوتبال مان را ببینید که در یکی از نا‌باورانه و ننگین ترین نقاط تاریخ معاصر، آماج حملات ناجوانمردانه عده زیادی از هموطنانش قرار گرفته است. آنها رفته اند در نبردی نا برابر با حریفانی قدرتمند برای نام ایران و مردم بجنگند اما حاج ابراهیم کلانترها هنوز هستند و بازار خیانت همچنان پر رونق!
آنها همانطور که گفته‌اند شغل شان فوتبال بازی کردن است. نه چریک و چگوارا هستند و نه بازیگر و آرتیست. اما وقتش رسد کارهایی از ایشان بر می‌آید که عقل فلک هم به آن نمی رسد. مثل آن شادی گل جاودانه و خلاقانه سعید پیرامون بعد از گل زیبایی که در فینال جام کنفدراسیون ها وارد دروازه برزیل کرد و یا شادی گل بازیکنان فوتسال در اعلام همبستگی با جریانات اخیر و قهرمانی استقلال در سوپر جام که مورد تحسین طرفداران رقیب هم قرار گرفت.
آنها که از بغض مسئولین بی کفایت، فساد، فاصله طبقاتی، گرانی و آزادی های سلب شده و ده ها دلیل دیگر آرزوی شکست تیم ملی را دارند بدانند هزار سال بعد هم از تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به عنوان تیم ایران نام برده خواهد شد! اگر از درک این مهم عاجزند در ایرانی بودن شان شک کنید!
شمای ایرانی که نگارنده این سطور را به واسطه مطلب قبلی در حمایت از تیم ملی فوتبال ایران مورد اهانت قرار داده و انگ جیره خواری و مزدوی زدی بدون شک راه غلط همان اهریمنی را در پیش گرفته ای که کارد را به استخوان همه ما رسانده است! چگونه می توانی با قضاوتی اشتباه به جاده‌ای منتهی به آزادی برسی؟!
آزادی بدون آگاهی پشیزی نمی ارزد. آزادی اگر از دروازه ای به جز فرهنگ، اخلاق و اندیشه وارد شود مسیری به جز استبداد و جهل را طی نخواهد کرد. واقع بین اگر باشید به جای دشمنی با تیم ملی و جوانانی که با هزار زحمت و مرارت و مشقت به اینجا رسیده‌اند به این فکر کنید که اگر علی کریمی در انتخابات سال ۱۳۹۸ رییس فدراسبون فوتبال شده بود امروز شاید به عنوان عالی‌ترین مقام فوتبال ایران در‌کنار ملی پوشان در قطر حاضر بود! یا چنانچه علی دایی سرمربی تیم ملی می‌شد امروز کجا بود؟! مهدی مهدوی کیا و دیگران هم از این قاعده مستثنی نیستند مگر آن روزها که برای تیم ملی بازی می‌کردند همه مملکت گل و بلبل بود؟! چرا در زمان خودشان به تیم ملی پشت نکرده و جانب مردم را نگرفتند؟! اینکه فقط بازیکنان فعلی تیم ملی پاسوز اتفاقات اخیر شوند بی انصافی محض است.
آیا به این فکر کرده اید که شبکه های ماهواره ای و صفحات مجازی که در خواب زمستانی و حماقت بار رسانه سانسور گر ملی که دیگر اعتبار و اعتمادی بین بسیاری از از مخاطبان ایرانی ندارد این چنین جولان داده و به اسم ایران و انقلاب ایران، مدیریت افکار و اذهان جامعه داخل و خارج از کشور را به دست گرفته اند با چه هدفی بر این آتش می دمند؟!
روزی که آلمان های نازی لندن را به محاصره کامل در آورده و هر لحظه احتمال سقوط شهر و امپراطوری بریتانیا می رفت آنها رادیوی بی بی سی فارسی را راه اندازی کردند! همان رسانه‌ای که امواجش یک قرن اخیر ایران را متلاطم کرده است! آنها هرگز دست از سر سرزمین ثروتمند و غنی ایران بر‌نخواهند داشت.
چگونه می‌توان به آنها که قرن ها نان در پیاله خون مردم ایران زده‌اند اعتماد کرد؟! گردانندگان و کارشناسان این شبکه ها چه کسانی هستند؟! مگر غیر از این است که سال ها بر سر سفره انقلاب سال ۵۷ نشسته و لفت و لیس کرده اند؟! حالا که دیگران به جای آنها سهم‌ْ بر این سفره شده اند، ژست اپوزیسیون و مخالف به خود گرفته اند! زمانی این‌ها را باور کنید که بنویسند و امضا کنند که بدون چشم داشت به غنایم مادی و معنوی هر تغییر و تحولی در ایران و فقط برای دفاع از مردم و آزادی گلو پاره می‌کنند! اما زهی خیال باطل! منافع شخصی شان که تامین شود از هیچ خیانتی علیه مردم روی گردان نخواهند بود!
برای رسیدن به آزادی، رفاه و هر آنچه استحقاقش را داریم اولین شرط آن است که از چاله به چاه نیفتیم. به رسانه هایی که قبلا مردم ما را به بیراهه برده‌اند اعتماد نکنیم و به جای به جان هم افتادن و تخریب یکدیگر بر دانایی و خرد و اندیشه مان بیفزاییم که ایرانِ فردا بیشتر از هر چیز نیازمند آنهاست.
بیشتر بخوانید:
اشتباه نکنید؛ تیم ملی، تیم ملت ایران است
