آبراهام لینکلن میگوید : "اگر شناخته نشدید نگران نباشید اما طوری تلاش کنید که شایسته شناخته شدن باشید."
بدون شک تلاش جادوییست که موفقیت را میسازد و کمتر کسیست که با این حرف موافق نباشد . هرچند شاید گاهی بتوان با نا ملایمی ها و چه بسا سنگ اندازی ها مسیر حرکت کسی را نا هموار و سرعت حرکت را کند کرد اما قانون طبیعت است که میگوید تلاشگر برنده است .
والیبال کشور ما طی ده دوازده سال گذشته شاهد رشد چشمگیری بوده ، رشدی که پایه ی آن از سال ها قبل شکل گرفت و با برنامه ریزی اصولی و اضافه شدن خولیو ولاسکو به نیمکت تیم ملی به ثمر نشست . در تمام این سال ها و سال های قبل از آن بازیکنان زیادی آمدند ، زحمت کشیدند ، شناخته شدند و رفتند و برخی دیگر علیرغم تمام زحمات آنچنان که باید به حق خود نرسیدند .
لیست اعلام شده ی تیم ملی والیبال برای مسابقات جام واگنر و جام جهانی والیبال یک اسم تازه به خود میدید . شهروز همایونفر منش . بازیکنی که هرچند برای اکثر مخاطبان پر و پا قرص سوپر لیگ والیبال نامی آشناست اما برای آن دسته از مخاطبان والیبال که فقط بازی های تیم ملی را دنبال میکردند اسمی ناشناخته بود .
شهروز همایونفر منش متولد آذرماه 1368 بازیکن دریافت کننده ی والیبال از شهر مشهد مقدس به والیبال کشور معرفی شد . بازیکنی که بسیار علاقه مند به بازی در استان خود بوده و این موضوع را بارها با بازی در تیم های پیام ، ثامن ، ابومسلم و میزان خراسان ثابت کرد . در تمام سال های فعالیت او در والیبال، دریافت مطمئن و ساعد جفت و جور او خیال هر مربی و پاسوری را از بابت دریافت اول راحت میکرد .
در سال نود شهروز همایونفر به واسطه نمایش های درخشان توسط خولیو ولاسکو مربی وقت تیم ملی والیبال به اردوی تیم ملی فراخوانده شد . تجربه ای که هرچند منجر به حضور مداوم در تیم ملی نشد اما تجربه ی حضور در کنار مربی سطح اولی مثل ولاسکو کمک بسیار زیادی به او کرد به طوری که طی همین مدت ولاسکو گارد دریافت او و همچنین تکنیک دست عوض کردن موقع حمله ی او را اصلاح کرد . علیرغم دوری مجدد از تیم ملی ، او هیچوقت از تلاش برای بدست آوردن لباس تیم ملی عقب نشینی نکرد .
در طی این سال ها برای در تعدادی از تیم های مطرح سطح اول والیبال کشور نظیر فولاد سیرجان، شهرداری گنبد، عمران ساری ، سایپا تهران و هراز آمل به میدان رفت ونمایش های درخشانی از خود نشان داد .
نقطه عطف بازی های او در لیگ با تیم شهداب یزد بود، تیمی که با حضور شهروز همایونفر به عنوان یکی از ستون های اصلی تیم ، با پشت سر گذاشتن رقیبانی سرسخت به عنوان قهرمانی سوپر لیگ والیبال باشگاه های کشور رسید و بار دیگر تمام نگاه ها را به خود دوخت . شهروز همایونفر، امین اسمعیل نژاد و سلیم چپرلی سه مهره ی کلیدی طلوع کیان در راه این قهرمانی بودند .
نمایش خیره کننده شهروز در این فصل علت محکمی برای دعوت مجدد او به تیم ملی شد اما این تمام ماجرا نبود چرا که او به عنوان کاپیتان تیم ملی ب والیبال ایران و بعنوان یکی از کلیدی ترین مهره های این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی مسابقات کشور های آسیایی شد . مسابقاتی که درخشش همایونفر بخصوص در دیدار فینال چشم هر والیبال دوستی را به خود خیره میکرد . در ست سوم این بازی زمانی که دو تیم در ست شماری یک یک برابر بودند و کامرون از ایران پیش بود، شهروز با ورود به خط سرویس ورق بازی را به سود ایران تغییر داد و باعث برتری ایران در این ست و این بازی شد. چه بسا اگر آن ست به حریف واگذار میشد این قهرمانی نیز به دست نیامده بود .
در نهایت شهروز مزد تلاش و عملکرد و درخشش خود در تمام این سال ها را با به دست آوردن لباس تیم ملی و حضور در بالاترین سطح والیبال جهان گرفت و هرچند در جام جهانی فرصت زیادی برای بازی پیدا نکرد اما در جام واگنر با ورود خود به زمین در دیدار مقابل آرژانتین باز هم ورق بازی را به سمت ایران برگرداند تا لا اقل برای خود من این سوال ایجاد شود که چرا در بازی مقابل برزیل که تیم در خط دریافت به شدت نیاز به کمک داشت از این بازیکن که دریافت و سرویس او شهره ی خاص و عام است استفاده نشد ؟ هرچه بود او بار دیگر ثابت کرد که تلاش جادوی ساخت موفقیت است و نابرده رنج، گنج میسر نمیشود .
