رفتار اخیر کمیته ملی المپیک سند محرز بی اخلاقی از سوی مجموعه ای بود که مدیرش دم از اخلاق و فرهنگ می زند.
به گزارش طرفداری؛ انتخابات کمیته ملی المپیک روز ششم شهریور ماه برگزار می شود تا یکی از دو نهاد اصلی و تصمیم ساز ورزش کشور رئیس و کابینه خود را بشناسد. در روزهای منتهی به انتخابات و با نزدیکتر شدن به روز موعود، شاهد بی اخلاقی های ریز و درشتی هستیم که شالوده و اصل انتخابات را زیر سئوال برده و سبب شده انتخابات از مسیر عدالت خارج شود.
رفتارهای غیراخلاقی و مسموم از سوی برخی که به نوعی متولی انتخابات هستند و باید بر اصل بی طرفی و مساوات بکوشند، بسیار غم انگیز و تاسف بار است. آنها که داعیه فرهنگ و اخلاق گرایی دارند اما در عمل رفتاری کاملا متضاد با ادعاهای خود در پیش گرفته و مسیری را برگزیده اند که انتهای آن به ناکجاآباد ختم می شود.
رفتارهایی که به روشنی به شائبه مهندسی انتخابات دامن زده و انتخابات را از مدار اصلی خارج کرده. اعلام نصفه و نیمه اسامی کاندیداها با درج قید واژه «تا این لحظه» اتفاق عجیبی بود که تا به امروز در هیچ انتخاباتی سابقه نداشته. جدا از اینکه اساسا تاخیر و تعلل کمیته ملی المپیک در انتخاب اسامی نفرات تایید صلاحیت شده یک خطای بزرگ غیرقانونی محسوب می شود، این رفتار اخیر و اعلام نصفه و نیمه لیست کاندیداها یک جفای بزرگ بود که اساس انتخابات را زیر سئوال برد و مهمتر از ساحت کمیته ملی المپیک به عنوان یک نهاد تصمیم ساز و بزرگ را لکه دار کرد.
این رفتار از سوی سازمانی که رئیسش دم از اخلاق گرایی می زند و خود را یک چهره فرهنگی می داند، یک اشتباه محض و خطای تاکتیکی بود که تمامی ادعاهای پیشین را پا در هوا جلوه می دهد.
رضا صالحی امیری در تمام این 4 سال کوشید بر طبل اخلاق گرایی و فرهنگ سازی بکوبد و خود را یک مدیر موجه و فرهنگی نشان بدهد. همو که این دو واژه پرطمطراق اخلاق و فرهنگ ترجیع بند مصاحبه های ریز و درشتش در تمام این 4 سال بوده اما در عمل، رفتار و عملکرد مجموعه او با اخلاق فاصله دارد.
صالحی امیری با شائبه زیر پا گذاشتن اخلاق و قانون در آخرین ساعات حضورش در ورزش بی تردید خاطره ای کدر و تلخ را از خود به جای خواهد گذاشت. مدیری که کوشید همه او را یک چهره اخلاق گرا، قانون مدار و فرهنگی بشناسند، قطعا در صورت تداوم این روند، در روزها و سالهای آینده نام او با بی اخلاقی و بی قانونی به یاد اهالی ورزش خواهد آمد.
آن صالحی امیری که حرف از اخلاق و فرهنگ می زد، با این صالحی امیری که اجازه می دهد پشت واژه تا این لحظه، نام نامزد تایید صلاحیت شده انتخابات سانسور شود، زمین تا آسمان تفاوت دارد.
آن صالحی امیری اصلا شبیه این صالحی امیری نیست که در روزهای واپسین ریاستش، به جای بی‌طرفی در انتخابات، طرف یک نامزد را می گیرد و او را جانشین خود می نامد.
اگر کمیته بين المللی المپیک از این رویه با خبر شود، با مرد مدعی اخلاق و قانون و فرهنگ چه خواهد کرد؟ آنها که در ورزش ایران متوجه این دوگانگی شده اند، درباره او چه خواهند گفت؟
چرا مدیری که تلاش کرد خوب جلوه کند، اینچنین پایانی بد به حضور چند ساله خود در ورزش می زند؟
بی قانونی نقابدار، بی اخلاقی نقابدار و در کمال تاسف بی فرهنگی نقابدار، واژه هایی است که به یاد ورزش می ماند...
