کارگردان:یاسوجیرو ازو
بازیگران: چیشو ریو،ستسوکو هارا
تاریخ‌های انتشار:۱۹ سپتامبر ۱۹۴۹ (ژاپن)
مدت زمان:۱۰۸ دقیقه
کشور:ژاپن
زن جوانی که از سن متداول ازدواج مسن تر است،با پدر خود زندگی می کند.
وقتی یکی از دوستان دختر ازدواج می کند،دختر این کار را تقبیح می کند.
پدر فکر می کند او مانع ازدواج دخترش است...
وقتی صحبت از سینمای عظیم الشان ژاپن میشه،اسامی کارگردانهای بزرگ زیادی به ذهن متبادر میشن.
از آکیرا کوروساوا و کنجو میزوگوچی گرفته،تا شوهی ایمامورا و کن ایچیکاوا.
اما در این میون فقط یک اسم،تونست زبان سینمایی تماما منحصر به فرد و شخصی خودش رو خلق کنه و اون مرد کسی نیست جز،یاسوجیرو ازوی گرانقدر.
مردی که هیچوقت پدر نبود،اصلا هیچوقت ازدواج نکرد،اما محتوای تمامی فیلمهاش درباره عمیقترین روابط درون خانوادگی بود.
در "پدری بود" رابطه بین پدر و پسر،در "تنها فرزند پسر" رابطه بین مادر و پسر،در "طعم چای سبز روی برنج" رابطه یک زوج میانسال،و در فیلم این مطلب یعنی "اواخر بهار"،رابطه ی بین پدر و دختر.
این فیلم اولین ضلع از مثلث "نوریکو" جناب ازو محسوب میشه.-دو فیلم بعدی "اواخر تابستان" و فیلم مشهور "داستان توکیو" هستند-
فیلم در زمان اشغال ژاپن توسط نیروهای متفقین نوشته و فیلمبرداری شد و تابع الزامات سازمان سانسور بود.
اواخر بهار به نوعی خاصی از سینمای ژاپن به نام "شومین جکی" تعلق داره که اغلب درباره زندگی روزمره طبقه کارگر و طبقه متوسط دوران مدرنه.
این فیلم رو میشه در واقع شروع کننده سبک خاص جناب ازو دونست که تا پایان دوران فیلمسازیش ادامه داشت.
از مشخصه این فیلمها،میشه به تمرکز بر داستانهای مربوط به خانواده ها پس از جنگ،گرایش به پلات های بسیار ساده و استفاده از دوربین ثابت اشاره کرد.
ازو در این فیلم علاوه بر همکاری با همکارهای قدیمی یعنی چیشو ریو-بازیگر- و یوهارو اتسوتا-فیلمبردار-،همکاری طولانی مدتش با ستسوکو هارا-بازیگر- و کوگو نودا-فیلمنامه نویس رو آغاز کرد.
از این حیث هم،این فیلم نقطه عطفی در کارنامه ازو محسوب میشه.
مضامین اصلی فیلم رو ازدواج و سنت در مقابل مدرنیته تشکیل میدن.
ازدواج،در اون زمان موضوع مهمی در ژاپن بود.
طبق قانونی از ۱ ژانویه ۱۹۴۸،جوانان بالای بیست سال میتونستن به صورت توافقی با هم،بدون اجازه ی والدین ازدواج کنن.
شخصیت اصلی فیلم نوریکو در فیلم در سن ۲۷ سالگی مجرده،و خیلی از مفسران معتقدن یکی از دلایل این اتفاق کشته شدن مردان جوان نسل او در جنگ جهانی دومه.
ازدواج در این فیلم مثل اکثر آثار متاخر ازو با مرگ تداعی میشه.
به عنوان مثال یکی از شخصیتها در فیلم از ازدواج به عنوان قبرستان زندگی یاد میکنه.
سبک منحصر به فرد ازو در این فیلم شدیدا موردتوجه منتقدان قرار گرفت.
برخی سبک ازو رو سبکی ضدهالیوودی میدونن.
دانلد ریچی فقید درباره سبک فیلمبرداری ازو مینویسه:
فیلمهای ازو از زاویه ای تقریبا ثابت فیلمبرداری شده اند. از دیدگاه کسی که روی دشکچه ی تاتامی اتاق ژاپنی نشسته است. دوربین به ندرت حرکت افقی انجام می دهد، هر چند که نماهای تراولینگ در فیلمهای اولیه او رواج نسبتا بیشتری داشته اند. در فیلمهای بعدیش فیداین و فید آوت به ندرت دیده می شوند و دیزالو در آنها بسیار نادر است. معمولا تنها نقطه گذاری یی که ازو، به خصوص در فیلمهای پس از جنگش، اجازه ی آن را به خود می دهد، قطع مستقیم است.
در نتیجه، ازو از تمهیداتی سینمایی که به نظر دیگر کارگردانان اجتناب ناپذیر هستند، دست کشید. از همان سالهای دهه ی ۱۹۳۰، ازو از آن دسته از تمهیدات بصری که عموما تصور می شد اساسی باشند انتقاد می کرد. او قبول دارد که برای به دست آوردن تأثیر خاصی در فیلم زندگی یک کارمند از چندین دیزالو استفاده کرده است، اما احساس می کرد که بیشتر اوقات دیزالو «نوعی تقلب است» او گفته است که اولین بار در فیلم بدنیا آمدم، اما... بود که فیداین و فیداوت را رها کرد زیرا به این نتیجه رسیده بود که این تمهیدات بخشی از دستور زبان سینما نبودند بلکه «فقط خاصیت های دوربین)) بوده اند. بعدها شروع به مهار کردن دوربینش کرد، حرکاتش را محدود کرد و روش تك زاویه ای را به کار گرفت که به پدید آمدن شکل خاص سینمای ازو كمك کرد.
به این ترتیب او از بیشتر روش های عمده ای که یک فیلمساز برای بیان مکنونات خود در فیلم مستقیما از آنها استفاده می کند، دست کشید و وسایل بیان سینمایی اش را به شدت محدود کرد. |
تماشای آثار ازو،میتونه فراتر از یک تجربه ی سینمایی باشه.
میتونه یه تجربه معنوی باشه،یکجور مدیتیشن.
دوربین باوقار جناب ازو،بدون هیچ دخالتی مارو مینشونه پای زندگی شخصیتهاش،شخصیتهایی که وظیفه شون رو به درستی بلدن،یعنی انسان بودن.
اونا میدونن میتونن فراموش کنن،ببخشن،انتخاب کنن،چون انسانن.
شات ماندگار
دیالوگ ماندگار
منابع:ویکی پدیا
کتاب ازو-دانلد ریچی-ترجمه بهروز تورانی
لینک دانلود فیلم
