بخش اول
بخش دوم
۱۹. رونالدینیو
• مطابق بازنگری طی این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۲ مرتبه (۲۰۰۵)(۲۰۰۶)
• شاعر در ردهٔ ملی در ۹۷ بازی برای سلسائو به میدان رفت و توانست ۳۳ گل به ثمر برساند. او یکی از بازیکنان تأثیرگذار در قهرمانی برزیل در جام جهانی ۲۰۰۲ بود. در بازی مقابل انگلیس، رونالدینیو با ضربه آزاد از فاصلهٔ ۳۵ متری گلی را به ثمر رساند. همچنین درخشش او در کنار ریوالدو و رونالدو باعث شد تا به‌عنوان یکی از بازیکنان تیم منتخب جام انتخاب شود. او در جام کنفدراسیون‌ها با زدن سه گل در این رقابت‌ها و درخشش در مسابقه فینال، قهرمان شد. او به همراه مهاجم مکزیکی، بلانکو، برترین گلزن تاریخ جام کنفدراسیون‌ها است.
•عناوین فردی:
توپ طلای بهترین بازیکن جام کنفدراسیون‌ها: ۱۹۹۹
کفش طلای بهترین گلزن جام کنفدراسیون‌ها: ۱۹۹۹
عضو تیم منتخب جام جهانی: ۲۰۰۲
بهترین بازیکن خارجی لالیگا (۲): ۰۴–۲۰۰۳، ۰۶–۲۰۰۵
بازیکن سال جهان (۲): ۲۰۰۴، ۲۰۰۵
عضو تیم سال یوفا (۳): ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
بازیکن سال جهان به انتخاب مجله ورلد ساکر (۲): ۲۰۰۴، ۲۰۰۵
بهترین مهاجم باشگاهی سال اروپا: ۰۵–۲۰۰۴
توپ طلای بهترین بازیکن سال اروپا: ۲۰۰۵
تیم منتخب سال فیفا (۳): ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷
بهترین بازیکن باشگاهی سال اروپا: ۰۶–۲۰۰۵
سومین بازیکن سال جهان: ۲۰۰۶
جایزه پای طلایی: ۲۰۰۹
بازیکن سال آمریکای جنوبی: ۲۰۱۳
▪ دستاوردهای مهم تیمی:
قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۲
۲ قهرمانی لالیگا
قهرمانی کوپا آمه‌ریکا ۱۹۹۹
یک قهرمانی سری آ ۲۰۱۰-۲۰۱۱
قهرمانی جام کنفدارسیون‌ها ۲۰۰۵
▪ عنوان فردی‌ای که شایسته دریافت آن‌نبوده ولی به طور رسمی آن را کسب نموده؛
توپ طلای ۲۰۰۴
بازیکن سال فیفا ۲۰۰۴
▪ عنوانی که شایسته کسب آن بوده ولی به طور رسمی آن را دریافت ننموده؛
توپ طلای سال ۲۰۰۶
بهترین بازیکن سال فیفا ۲۰۰۶
۱۸. جرج بست
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان؛ ۱ (۱۹۶۸)
شیطان دریبل بازیکنی باهوش و دارای تکنیکی فوق‌العاده بود، بسیاری از کارشناسان او را به عنوان یکی از بهترین و با استعدادترین بازیکنان تاریخ فوتبال می‌شناسند. مثلث افسانه‌ای او در کنار سر بابی چارلتون و دنیس لا در خاطر هواداران فوتبال حک شده‌است، آنها در سال ۶۸ قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند، بِست در همان سال توپ طلا برنده شد. او در کتاب زندگینامه‌اش که توسط انتشارات سنچری بریتانیا به چاپ رسیده به بیان آرزویی در مورد سر الکس فرگوسن پرداخته‌است: «الکل تنها دشمنی بوده که در مواجهه با آن احساس ضعف کرده‌ام، اما اگر او سرمربی من بود می‌توانست مرا کنترل کند.»
-برنده توپ طلای ۱۹۶۸
۱۷. مانه گارینشا
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۱ مرتبه (۱۹۶۲)
•پرنده کوچک را به عنوان یکی از تکنیکی‌ترین، بهترین و محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال می‌شناسند. مهارت بی‌نظیر او در دریبل‌زدن و تک‌روی مشهور است. همچنین زوج او با پله از به یادماندنی‌ترین‌های تاریخ جهان است. تیم برزیل در تاریخ خود هرگز با حضور همزمان پله و گارینشا شکست نخورده‌است.
در سطح باشگاهی گارینشا جمعاً ۵۸۱ بار برای بوتافوگو به میدان آمد و ۲۳۲ گل به ثمر رساند. او همچنین برای باشگاه‌های دیگری در برزیل مانند کورینتیانس (در ۱۹۶۶)، پورتوگوئزا (در ۱۹۶۷)، فلامنگو (در ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹) و اولاریا (در ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲) به میدان آمد. او برای مدتی در ۱۹۶۸ برای باشگاه آتلتیکو جونیور در کشور کلمبیا نیز بازی کرد. دورهٔ حرفه‌ای فوتبال او از ۱۹۵۳ آغاز شد و در ۱۹۷۲ پایان یافت.
گارینشا بین سال‌های ۱۹۵۵ و ۱۹۶۶ برای تیم ملی برزیل بازی کرد و جمعاً در ۶۰ بازی به میدان آمد.
او در جام‌های جهانی ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ شرکت داشت.
او در پنجاه و نه بازی اول خود هرگز شکست را تجربه نکرد و تنها آخرین بازی ملی او (در جام جهانی ۱۹۶۶ مقابل مجارستان) با شکست ۳ بر یک همراه بود. برزیل با حضور همزمان او و پله هرگز شکست نخورد. وی در سال ۱۹۵۸ یکی از بهترین‌ها بود. وضعیت وی در سال ۱۹۶۲ در جام جهانی بهتر هم شد و گل هم زد. گارینشا اولین بازیکن تاریخ فوتبال بود که موفق شد در سال ۱۹۶۲ علاوه بر جام جهانی صاحب توپ طلا و کفش طلای این تورنمت شود پس از او ماریو کمپس و پائولو روسی موفق شدند همزمان با قهرمانی جهان صاحب توپ و کفش طلای جام جهانی شوند.
۱۶. گرد مولر
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۱ (۱۹۶۹)
• بمب افکن افسانه‌ای یکی از بزرگترین گلزنان تاریخ فوتبال محسوب میشود. وی چهار بار سابقه حضور در بین سه نفر نهایی توپ طلا را دارد و یکبار موفق به کسب آن در سال ۱۹۷۰ شده است.
- فرانتس بکن‌بائر، قیصر فوتبال آلمان و یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ این ورزش در وصف گرد مولر گفته است: «هر آنچه را که ما به دست آوردیم و هر افتخاری را که نصیب خود ساختیم، مدیون گرد مولر هستیم».
گرد مولر یکی از ستون‌های قهرمانی آلمان در جام جهانی ۱۹۷۴ و جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۷۲ بود، هنچنین وی یکی از ارکان اصلی سه قهرمانی بایرن مونیخ در جام باشگاه‌های اروپا در دهه ۷۰ میلادی محسوب میشود.
وی با ۷۳۵ گل در کمتر از ۸۰۰ بازی رسمی هفتمین گلزن تاریخ فوتبال در رقابت‌های رسمی محسوب میشود.
۱۵. لِو یاشین
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۰
«عنکبوت سیاه» دروازه‌بان نامدار تیم ملی شوروی بود که از او به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال یاد میشود. یاشین بارها (از جمله در جام جهانی) برای تیم ملی شوروی به میدان رفت. او به دفع ضربات پنالتی معروف بود و در دوران بازیگری‌اش بیش از ۱۵۰ پنالتی مهار کرد و نیز تنها دروازه‌بان تاریخ فوتبال است که توپ طلا را کسب کرده است. او در ۱۴ دسامبر سال ۲۰۲۰، به انتخاب بیش از ۱۷۰ خبرنگار و کارشناس برتر جهان به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال، بالاتر از بوفون و نویر انتخاب شد.
سال ۱۹۶۳ نقطه قوت یاشین در دوران حرفه‌ای اش بود. در بازی‌ای که بین تیم منتخب جهان و تیم انگلیس برگزار شد، یاشین در درون دروازه تیم منتخب جهان قرار داشت و با عملکردی باورنکردنی و غیر ممکن یکی از بهترین عملکرد از یک دروازبان در طول تاریخ فوتبال را رقم زد و چشم همگان را به خود خیره کرد.
در انتهای همان سال برای اولین بار توپ طلای جهان را دریافت کرد و تاکنون اولین و تنها دروازه‌بان در طول تاریخ فوتبال بوده است که توپ طلای جهان را کسب کرده است.
او در ۲۰۷ مسابقه از ۴۳۸ دیدار رسمی خود (۴۷٪) گلی دریافت نکرد که رکوردی جالب توجه‌است. در سال ۱۹۸۶ به علت جراحت زانو مجبور به انجام عمل جراحی شد که نهایت ادامه زندگی او به قطع یکی از پاهایش منوط شد. یاشین در ماه مارس ۱۹۹۰ پس از انجام ۸۱۲ بازی ملی و باشگاهی از دنیا رفت. فیفا به احترام وی از جام جهانی ۱۹۹۴ جایزه‌ای را تحت نام یاشین به بهترین دروازه‌بان جام جهانی اهدا می‌کند.
۱۴. پائولو مالدینی
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۰
یکی از بهتربن مدافعان تاریخ هرگز لباس تیمی باشگاهی غیر از میلان را بر تن نکرد و با ۲۵ سال حضور در لباس آ.ث. میلان رکورد دار حضور با لباس یک تیم در تاریخ فوتبال است.شماره ۳ باشگاه میلان به احترام او بایگانی شده است.
مالدینی نخستین بازی خود را با لباس میلان در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۸۵ در دیدار با تیم اودینزه انجام داد. او پس از انجام بیش از ۹۰۰ بازی با لباس میلان، سرانجام در سن ۴۱ سالگی در دیدار با تیم فیورنتینا در تاریخ ۳۱ مِه سال ۲۰۰۹، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او در هنگام خداحافظی از فوتبال، با ۲۵ سال وفاداری به باشگاه میلان و بالای سر بردن ۲۶ جام مختلف از جمله: ۵ عنوان قهرمانی در لیگ‌قهرمانان اروپا، ۷ قهرمانی در سری آ، ۱ قهرمانی جام حذفی ایتالیا، ۴ قهرمانی در سوپر جام اروپت و ۲ قهرمانی در جام بین قاره‌ای از اسطوره‌های میلان و جزء پر افتخارترین بازیکن‌های تاریخ فوتبال جهان محسوب میشود.
مالدینی ۱۲۶ بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد. او در ۴ دوره حضور خود در جام جهانی و ۳ دوره جام ملت های اروپو هرگز نتوانست جامی را بالای سر ببرد. تنها افتخارات ملی او، نایب قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۴، سومی در جام جهانی ۱۹۹۰ و نایب قهرمانی در یورو ۲۰۰۰ است. او در جام‌های جهانی ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ در تیم ستاره‌های جام جای گرفت.
همچنین در سال ۱۹۹۴، مالدینی، از سوی مجله ورلد ساکر به عنوان بازیکن سال انتخاب شد. او نخستین مدافعی بود که به این افتخار دست پیدا کرد.
وی همچنین در ژانویه ۲۰۲۱ از سوی مجله فرانس فوتبال به عنوان بهترین مدافع چپ تاریخ فوتبال انتخاب شد.
۱۳. میشل پلاتینی
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۳ مرتبه (۱۹۸۳) (۱۹۸۴) (۱۹۸۵)
- پلاتینی به عنوان بازیکن در تیم‌های نانسی، سن اتین و یوونتوس بازی کرده‌است. او همچنین ۷۲ بازی ملی انجام داده‌است و ۴۱ گل نیز به ثمر رسانده‌است. وی با یوونتوس به افتخارات زیادی از جمله سوپرکاپ اروپا و سری آ ایتالیا و جام در جام اروپا و سوپر کاپ ایتالیا و جام باشگاه‌های اروپا و جام بین قاره‌ای دست یافت. وی در ایتالیا با یوونتوس سه بار متوالی آقای گل سری آ و سه بار متوالی برندهٔ عنوان توپ طلا شد.
اسطوره باشگاه یوونتوس ۳ بار فاتح توپ طلا و ۴ بار بعنوان ۳ نفر نهایی توپ طلا حضور یافته است.
۱۲. زیکو
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۳ مرتبه (۱۹۷۷) (۱۹۸۱) (۱۹۸۲)
• زیکو بیشترین دوران بازی‌اش را در فلامینگو سپری کرد. او در این تیم، ۵۶۸ گل در ۷۶۵ بازی زد، یعنی میانگین ۰٫۷۴ گل در هر بازی. او از ابتدا پیراهن شماره ۱۰ را به تن کرد. وی با فلامینگو چهار بار (۱۹۸۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، ۱۹۸۷) قهرمان برزیل شد. به علاوه در سال ۱۹۸۱ اولین، و تاکنون تنها جام باشگاهی جهان را با این تیم فتح کرد.
زیکو با پیوستن به باشگاه اودینزه کالچو ایتالیا، باعث رشد چشمگیر کیفیت بازی این تیم شد. این شهر و باشگاهش با ورود او پیشرفت زیادی کردند. شاهد این تغییر هم لوئیجی مافی، روزنامه‌نگار ایتالیایی بود: " برای ما مردم ایالت فریال، زیکو مانند کی موتور فراری در بدنه یک فولکس واگن است. ما تنها جایی در دنیا هستیم که چنین اتومبیل گران‌قیمت و در عین حال غیرممکنی در اختیار داریم ".
هواداران این تیم انتظارات زیادی از زیکو داشتند و حتی او را تهدید هم می‌کردند که حتی حاضرند تحت سلطه اتریش درآیند، اما بدون زیکو بازی نکنند (فریال تا سال ۱۸۶۶ تحت سلطه کشور اتریش بود). وقتی او به اودینزه می‌رفت، در حدود ۲۰۰۰ نفر در فرودگاه به استقبالش آمده بودند.
آنچه که خیلی‌ها نمی‌دانند، گل‌های زیاد و بسیار زیبایی است که زیکو برای این تیم به ثمر رسانده‌است. در یک فصل، تنها یک گل از آقای گل آن فصل ایتالیا کمتر زد، در حالی که ده بازی هم کمتر از او انجام داده بود.
ستاره بین‌المللی زیکو در جام جهانی ۱۹۷۸ در آرژانتین طلوع کرد، گرچه در آنجا هنوز زیر سایه سلف خود در مرکز خط میانی تیم، روبرتو ریوه‌لینو قرار داشت. برزیل در آن جام سوم شد، اما زیکو در تمام بازی‌ها روی نیمکت نشسته بود.
در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا، به عنوان بهترین کارگردان خط میانی آن زمان دنیا حضور یافت و برزیل هم در آن جام، با وجود مصدومیت مهاجمانش، کاره‌کا و رینالدو، بخت اول قهرمانی محسوب می‌شد. زیکو در کنار سوکراتس، فالکائو و تونینیو سرز، یکی از چهار بازیکن رؤیایی بهترین خط میانی تاریخ فوتبال برزیل را تشکیل می‌داد. در این جام زیکو چهار گل زد و برزیل ۳ بر ۱ بر آرژانتین، مدافع عنوان قهرمانی غلبه کرد، اما در مرحله بعدی ۲ بر ۳ از ایتالیا که بعد هم قهرمان جهان شد، شکست خورد. نمایش برزیل در این بازی مورد انتقادات شدیدی قرار گرفت: یک تساوی کافی بود تا برزیل به مرحله نیمه نهایی صعود کند. با وجود شکست، از تیم سال ۸۲ برزیل، تحت رهبری تله سانتانا، در کنار تیم سال ۱۹۷۰ که در مکزیک قهرمان جهان شد، به عنوان بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال برزیل یاد میشود. زیکو در این باره می‌گوید: " تیم رویایی ما، بهترین تیم تمام دوران برزیل بود. شکست ما برای کل دنیای فوتبال بد بود، چراکه فوتبال در مسیر اشتباهی افتاده بود ".
در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ در مکزیک، بازهم زیکو یکی از برترین بازیکنان جهان بود، با این حال ستاره او در حال افول بود. به دلیل مصدومیت در بیشتر بازی‌ها نتوانست حاضر باشد و فقط دقایقی کوتاهی به عنوان یار جایگزین به میدان می‌آمد. حتی در دیدار پرهیجان مرحله یک چهارم نهایی در مقابل فرانسه هم نتوانست تأثیری در نتیجه بازی داشته باشد. وی در دقیقه ۷۲ به جای مولر وارد زمین شد، در دقیقه ۸۲، ضربه پنالتی‌اش را ژول باتس، دروازه‌بان فرانسه مهار کرد. این بازی با پیروزی ۵ بر ۴ فرانسه در ضربات پنالتی و حذف برزیل به پایان رسید.
• موسسه تاریخ و آمار فوتبال IFFHS زیکو را بعنوان چهاردهمین بازیکن برتر قرن بیستم معرفی کرد.
۱۱. زین الدین زیدان
• مطابق بازنگری این لیست؛ عنوان بهترین بازیکن سال جهان: ۲ مرتبه (۱۹۹۸) (۲۰۰۰)
- بهترین بازیکن دهه اول قرن بیست و یکم در طول فعالیت حرفه‌ای خود سه عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال جهان از سوی فیفا در سال‌های ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳، یک عنوان بهترین بازیکن لیگ ۱ فرانسه، یک عنوان بهترین بازیکن لیگ سری آ ایتالیا و دو عنوان بهترین بازیکن خارجی لالیگا را کسب کرد و نام او در فیفا ۱۰۰ (فهرست بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال از نظر پله) حضور دارد. او همچنین برنده جایزه بهترین بازیکن سال اروپا، جایزهٔ با ارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا و نیز جایزهٔ بهترین بازیکن جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ شده‌است و به قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۸، جام ملت‌های اروپا، جام باشگاه‌های اروپا، لیگ ایتالیا، و لیگ اسپانیا نائل آمده‌است و از این رو می‌توان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال دانست. زیدان سه بار در دیدار پایانی جام جهانی و نیز دیدار پایانی جام باشگاه‌های اروپا گل زده‌است که دوبار گلزنی در دیدار پایانی جام جهانی به جام ۱۹۹۸ مربوط میشود که در این جام زیدان دوبار توانست با سرزنی دروازه برزیل را باز کند و با فرانسه به قهرمانی برسد. در دیدار پایانی لیگ قهرمانان اروپا سال ۲۰۰۲، او با پای چپ گلی را به ثمر رساند که موجب قهرمانی تیم رئال مادرید در این جام شد و این گل به عنوان یکی از بهترین گل‌ها در تاریخ رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به ثبت رسیده‌است. زیدان در فرانسه ردهٔ اول بهترین بازیکن فوتبال تاریخ فرانسه را به خود اختصاص داده‌است.
زیدان در جام جهانی ۲۰۰۶ نیز عملکرد درخشانی داشت و در صعود فرانسه به دیدار پایانی جام جهانی نقش مهمی داشت اما با فرانسه نائب قهرمان شد. او پس از دیدار پایانی این جام از فوتبال خداحافظی کرد و به این ترتیب رئال مادرید آخرین تیم باشگاهی و دیدار پایانی جام جهانی ۲۰۰۶ آخرین بازی حرفه‌ای او بود.
▪ عنوانی که مستحق کسب آن نبوده ولی بطور رسمی موفق به دریافت آن شده است:
-مرد سال فیفا ۲۰۰۳
▪ عنوانی که مستحق دریافت آن به صورت رسمی بوده ولی آن را دریافت نکرده است:
-توپ طلای سال ۲۰۰۰
