اختصاصی طرفداری / تاریخ ایتالیا با هنر درآمیخته است. از روم باستان تاکنون، ایتالیا در عرصه های نقاشی، موسیقی، شعر، پیکر تراشی، معماری و ... آثار هنری فاخری ساخته است. به راحتی می توان ایتالیا را یکه تاز هنر در اروپا و حتی جهان خواند. این هنر دوستی که در مردم ایتالیا رخنه کرده است، در فوتبال نیز که ورزشی محبوب در ایتالیاست، نمایان است و باعث شده لوگو ها و نشان های جذابی خلق شوند.
آث میلان
صلیب سرخ، بخش جدا نشدنی لوگوی این تیم پر افتخار ایتالیایی است. این صلیب سرخ که در سراسر اروپا محبوب است، به سنت جورج اشاره دارد. سنت جرج یا جرجیس، سربازی رومی در قرون سوم و چهارم میلادی بود که به علت دست نکشیدن از ایمانش به مسیحیت کشته شد و به همین خاطر در مسیحیت او را قدیس می نامند. صلیب سرخ بر روی پس زمینه سفید نماد او محسوب می شود که در سرتاسر اروپا محبوب است؛ انگلیس، گرجستان و بارسلون در پرچم های شان از این نماد استفاده کرده اند. شهر میلان نیز از این صلیب برای ساخت پرچمش بهره برده و به تبعیت از آن، باشگاه آث میلان آن را در پرچمش جای داده است. رنگ و لقب میلان را هربرت کیلپین، از موسسان این تیم، برگزید:
ما تیم شیاطین هستیم. رنگ های ما قرمز به مانند آتش و سیاه برای به وجود آوردن ترس در حریفان مان است.
آتالانتا
باشگاه شهر برگامو در سال 1907 به دست دانش آموزان دبیرستان Liceo Classico Paolo Sarpi تاسیس شد و آنها نام Atalanta را که به آتالانته اشاره دارد برای تیم شان برگزیدند. آتالانته از اساطیر زن یونان است که شکار کردن و داستان های پهلوانی اش مشهور است. تصویر آتالانته اصلی ترین عنصر نشان تیم آتالانتاست. تیم آتالانتا در ابتدا سیاه و سفید می پوشید ولی بعد از ادغام با تیم Fc Bergamo که لباس هایی به رنگ سفید و آبی به تن می کرد، رنگ تیمش را به سیاه و آبی تغییر داد.
کرمونزه
در مورد تاریخ تیم کرمونزه اطلاعات چندانی در دسترس نیست ولی با مقایسه نشان ملی شهر کرمونا و نشان این تیم متوجه شباهت شان می شویم. در لوگوی تیم کرمونزه شیئی که چندان واضح نیست را بر روی یک پس زمینه آبی می بینیم که برگرفته از نشان ملی کرموناست. در واقع این شی یک دست است که توپی طلایی را در چنگ گرفته که منشا آن داستان جالبی دارد. شهر کرمونا در قرون وسطی تحت سلطه امپراتوری مقدس روم بود. اهالی کرمونا، به عنوان مالیات، هر ساله یک توپ طلای پنج کیلویی به امپراتوری پرداخت می کردند. برای رهایی از این خراج، مسابقه ای بین یک جوان به نام جووانی بالدزیو و فرزند امپراتور هنری سوم، یعنی هنری چهارم، ترتیب داده شد تا در صورت پیروزی بالدزیو، شهر کرمونزه از خراج دادن معاف شود. این مسابقه با پیروزی بالدزیو به پایان رسید.
|
نشان ملی شهر کرمونا
|
فیورنتینا
با اینکه فیورنتینا بارها نشان خود را تغییر داده است ولی گل زنبق یا فلور ده لیس عضو جدا نشدنی لوگوی این تیم بوده است. در واقع این نماد را به راحتی می توان در کل شهر فلورانس مشاهده کرد. این نماد سابقه طولانی در تاریخ دارد. فلور ده لیس در تمدن بین النهرین، مصر باستان، یونان، ساسانیان و حتی خلافت عباسی به کار رفته است. رنگ فلور ده لیس در اروپا معمولا طلایی است ولی در نشان ملی فلورانس با رنگ قرمز طراحی شده است. فیورنتینا هم هنگام تاسیس به تبعیت از نشان ملی شهر، قرمز و سفید می پوشید که بعدها رنگ لباس ها به بنفش و سفید تغییر کرد.
|
گل زنبق
|
تورینو
تورین در اصل به معنی گاو نر است. همین موضوع سبب شده نماد شهر تورین گاو نر شود. در لوگوی تیم تورینو هم نقشی از این حیوان دیده می شود. تیم تورینو در روزهای اول تاسیسش، یعنی سال 1906، نارنجی و سیاه می پوشید که شبیه به پرچم زرد و سیاهِ امپراتوری هابسبورگ بود. هابسبورگ و ایتالیا در آن زمان دشمنی زیادی داشتند که این موضوع باعث شد عده ای تورینو را به خاطر رنگ لباسش سرزنش کنند. در نهایت رنگ لباس تورینو به رنگ کنونی تغییر پیدا کرد.
اینتر میلان
یکی از موسسان اینتر به نام جورجو موجانی اولین لوگوی اینتر را در سال 1908 طراحی کرد. در اولین طراحی حروف FCIM دیده می شوند که در هم تنیده اند. این طرح به جز چند مورد همواره در لوگوهای اینتر حاضر بوده است. البته در لوگوی کنونی حروف F و C حذف شده اند. "افعی ها" هم که لقب اینتر میلان است برگرفته Biscoine (بیشونه) است. این نماد از قرن 13 میلادی قدمت دارد. البته این مار در واقع یک سبزه مار است و نه یک افعی. البته در خود اهالی میلان گاهی آن را Vipera به معنی افعی خطاب می کنند.
|
Biscoine (بیشونه)
|
لچه
در لوگوی تیم لچه یک گرگ و یک درخت دیده می شود. هر دوی آنها برگرفته از نشان ملی شهر لچه هستند. درختِ نشان لچه، یک درخت بلوط همیشه سبز است. رنگ قرمز و زرد هم در طراحی نشان استان لچه استفاده شده اند و به همین خاطر تیم لچه رنگ قرمز و زرد را برای لباسش به کار برده است.
یوونتوس
تیم شهر تورین در ابتدا صورتی و سیاه می پوشید اما شست و شوی مداوم، رنگ صورتی را کمرنگ می کرد، به همین خاطر باشگاه به فکر جایگزینی لباس ها افتاد. یوونتوس از یکی از اعضای انگلیسی خود به نام جان سوِیج خواست که در انگلیس پیراهن های با کیفیت تری بیاورد. جان سویج دوستی در ناتینگهام داشت که از طرفداران ناتس کانتی بود. او لباس های سیاه و سفید ناتس کانتی را به تورین فرستاد و یوونتوس هم همان ها را به تن کرد. تا قبل از سال 2017 که یوونتوس لوگوی خود را تغییر داد، خطوط سیاه، سفید و طلایی و گاو نر که نماد شهر تورین است، همواره در نشان یوونتوس دیده می شد. اما در سال 2017 لوگو یوونتوس مدرن تر و ساده تر شد. آندره آ آنیلی هنگام رونمایی از لوگو آن را سمبلی از سبک زندگی یوونتوس توصیف کرد.
|
لوگوی قدیمی یوونتوس
|
لاتزیو
باشگاه لاتزیو در 9 ژانویه 1900 در رم تاسیس شد. اعضای اصلی لاتزیو می خواستند باشگاه تنها به شهر رم متعلق نباشد به همین خاطر نام منطقه ای که رم هم در آن قرار دارد را بر روی تیم گذاشتند. موسسان لاتزیو به یونان ارادت خاصی داشتند. رنگ آبی آسمانی و سفید به پرچم کشور یونان اشاره دارد و عقاب هم که در لوگوی لاتزیو قرار دارد، تمثالی از زئوس، پادشاه خدایان در اساطیر یونان است.
ناپولی
لوگوی این تیم از سال 1927 به این شکل بوده و تغییرات کمی را در طول تاریخ نود و چند ساله حیات این باشگاه تجربه کرده است. رنگ آبی این تیم به علت بندری بودن شهر ناپل و تحت تاثیر دریایی است که این بندر را احاطه کرده است.
آ اس رم
نشان جذاب این تیم کاملا برگرفته از شهر رم است. رنگ های این تیم، یعنی زرد طلایی و قرمز جگری نشات گرفته از رنگ های پرچم امپراتوری روم هستند که در مهر رسمی و نشان ملی شهر رم هم به کار رفته اند. طبق افسانه ها یک گرگ به رموس و رملوس، بنیانگذاران شهر رم، بعد از اینکه در رود تیبر رها شدند، شیر داد. گرگ کاپیتول که نقش آن بر روی لوگوی تیم آ اس رم حاضر است، برگرفته از این افسانه است.
|
رموس و رمولوس
|
سمپدوریا
تصویر یک ملوان که پیپ به دهان دارد و رنگ آبی و سفید این تیم، ناشی از بندری بودن شهر جنواست که تیم سمپدوریا در آن قرار دارد. البته خطوط قرمز و سیاه هم در پیراهن و پرچم تیم سمپدوریا دیده می شود که سمبلی است از ادغام دو باشگاه Sampierdarenese و Andrea Doria که یکی ابی و سفید می پوشید و دیگری قرمز و سیاه. ادغام این دو تیم، سمپدوریا کنونی را تشکیل داد.
ساسولو
در سال 1921 ساسولو به انگلیس سفر کرد تا با تیم لنکستر روورز یک بازی برگزار کند. به علت مشکلات مالی، لنکستر نتوانست با ساسولو مسابقه بدهد. تیم انگلیسی به عنوان عذرخواهی پیراهن های سبز رنگ خود را به ساسولو اهدا کرد. بدین ترتیب ساسولو سبز پوش شد. در سمت چپ لوگو ساسولو سه صخره و دو شاخه گل دیده می شود که بازتابی از نماد و شعار شهر (از سنگ، جوانه) ساسولوست. طبق یک فرضیه اثبات نشده کلمه ساسولو به معنی خاک سنگی است.
|
نشان ملی شهر ساسولو
|
هلاس ورونا
رنگ زرد و آبی این تیم به تاثیر نشان ملی شهر ورونا انتخاب شده اند. در لوگو ورونا دو ماستیف انگلیسی که پشت به هم هستند دیده می شود. این دو ماستیف سمبلی از خاندان دِلا اسکالا هستند که در قرن 13 و 14 میلادی بر ورونا حکومت می کردند. یکی از افراد خاندان دلا اسکالا، ماستینو که همان ماستیف است نام داشت.
کالیاری
به تبعیت از پرچم شهر، کالیاری قرمز و آبی می پوشد. همچنین در لوگو این تیم تصویر سر چهار مرد که سربند به سر زده اند، مشاهده می شود. این طرح از پرچم ساردینیا، جزیره ای که شهر کالیاری در آن قرار دارد، برگرفته شده است. سر این چهار نفر که مورو تبار هستند، نمایانگر پیروزی مسیحیان بر مورو تباران است که بر بخش هایی از اسپانیا و پرتغال حکومت می کردند. نقش سرِ موروها، در پرچم های دیگر مناطق اروپا هم دیده می شود.
|
پرچم ساردینیا
|
جنوا
در نشان تیم جنوا تصویر یک شیردال زیر صلیب سنت جورج دیده می شود. هر دوی آن ها با توجه به گذشته شهر جنوا طراحی شده اند. در ابتدا تیم جنوا، به این خاطر که توسط انگلیسی ها تاسیس شده بود، همچون تیم ملی انگلیس لباس می پوشید. جالب است بدانید صلیب سنت جورج هم به احترام انگلیس در لوگو جنوا جای گرفته است. چندی بعد این تیم رنگ پیراهنش را به آبی و سفید تغییر داد تا یادآور بندری بودن جنوا باشد. در سال 1901 رنگ جنوا به رنگ کنونی تغییر یافت.
کیه‌وو ورونا
کیه وو از طرح کانگرانده دلا اسکالا، که روزگاری لرد شهر ورونا بود، برای لوگوی خود استفاده کرده است. کانگرانده از حامیان بزرگ دانته آلیگیری، شاعر بزرگ ایتالیایی، بود. او توانست بر بخش های وسیعی از ایتالیا حکمرانی کند.
|
کانگرانده دلا اسکالا
|
پارما
از سال 1545 تا کنون که دوک ها بر پارما حکومت می کردند، زرد و آبی رنگ شهر پارما بوده است و در اوایل تاسیسس باشگاه پارما این تیم پیراهن های زرد و آبی به تن می کرد. هم اکنون هم رنگ لباس دوم پارما زرد و آبی است. پس از جنگ جهانی دوم پارما طرح لباسش را به رنگ سیاه و سفید تغییر داد.
پالرمو
از سال تاسیس اش یعنی 1900 تا 1907، قرمز و آبی می پوشید. قرمز و آبی در میان تیم های فوتبال رنگ رایجی بود. روزی جوزپه آیرولدی، یکی از اعضای مهم باشگاه، به جوزف ویتاکر، رئیس باشگاه پالرمو، نامه ای نوشت و در آن توصیه کرد که پالرمو رنگش را به صورتی و سیاه تغییر دهد. او می گفت صورتی و سیاه رنگ های شادی و ناراحتی هستند و برای تیمی که نتایجش بالا و پایین دارد مناسب است. این چنین بود که پالرمو رنگ خود را تغییر داد. عقاب که در لوگوی پالرمو مشاهده می شود بازتابی از نشان ملی شهر پالرموست.
