بوی گلیه نکته ای که دیشب داشتم بهش فکر می کردم این بود که رئال تو دوران مورینیو ، تیم تاکتیکی تری ....برای شروع تا انتهای بازی برنامه کامل داشت .... به همین خاطر شروع مسابقه فشار عجیبی می زاشتیم رو حریف چون بازیکن ها هنوز دستورات تاکتیکی رو تو ذهن داشتیم ! یه بار با پرس سنگین تو دقیقه 2 به بارسا گل زدیم ! بازی با دورتمند هم اگه اوزیل خودخواه نمی شد تو همون 20 دقیقه اول کامبک می زدیم .... اما این سبک بازی ایراد داشت اونم وقتی بود که حریف دستت می خوند ....
مثل بازی با دورتمند تو وستفالن و .....
تو دوره اول آنجلوتی و بعد زیدان و خصوصا این دوره دوم آنجلوتی ..... که مربی ها بیشتر روی آمادگی روحی و فیزیکی بازیکن ها کار می کردند و تاکیتک های تیم کلی شد ......
رئال غالبا تو 20 دقیقه اول بازی ساکته ! حتی گاهی جوری بازیکن ها گم هستند که انگار اولین بار کنار هم بازی می کنند ....
اما کم کم انگار رئال شیوه برخورد با هر حریفی رو متناسب با موضوع پیدا می کنه ! رفته رفته بازیکن ها می دونن نقطه ضعف کجاست و تا دقیقه 90 می تونن ضربه بزنن ....
خوب یا بعد با این بازیکن ها رئال تیم ترسناک تری شده ....حرص حریف و هوادارهاشون در می یاره و مثل یه گاو باز اسپانیایی اجازه می ده گاو مقابل خسته بشه و بعد با یه شمشیر کار رو تموم می کنه !
