مطلب ارسالی کاربران

بهترین بازیکنان هر فصل فوتبال، بخش اول: 1947 تا 1960

‌‌M ‌A 08/09/2022 - 23:10 مشاهده پروفایل

2,099 مشاهده / 45 دیدگاه 18 2 15

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

1930 تا 1946:( فقط برندگان)

1930: ناساتزی- 1931: رایموندو اورسی- 1932:زیندلار- 1933:زیندلار-1934:مه اتزا-1935:گئورگی ساروسی-1936:مه اتزا-1937: گئورگی ساروسی-1938:پیولا-1939:گیولا زنگلار- 1940: لئونیداس-1941: خوزه مورنو- 1942:خوزه مورنو- 1943: زیزینهو- 1944: بیکان- 1945: انتونیو ساستره- 1946: پدرنرا

1947:

1-والنتینو مازولا( ایتلیا-تورینو)

در دوران پس از جنگ، تورینو به ستاره ی ایتالیا تبدیل شد، تیمی با بازی تماشایی و خلاقانه ی خود، که به نوعی سبک و جذابیت بازی مجارستان پوشکاش و هلند کرایف را داشت، ایتالیایی ها را وادار کرد تا وحشت جنگ را فراموش کنند. قهرمان فنی و کاریزماتیک تیم والنتینو مازولا بود. در فصل 47-1946، تورو با 63 امتیاز و 104 گل زده اسکودتو را به دست آورد. مازولا، یک ستاره ی معتبر جهانی، 29 گل زد و بهترین گلزن لیگ شد. او همچنین در آن فصل یک رکورد دیوانه کننده داشت،در پیروزی 6-0 مقابل ویچنزا، در دو دقیقه هت تریک کرد.

2-دی استفانو( ارژانتین-ریورپلاته)3-خوزه مورنو( ارژانتین-ریورپلاته)-4-فرانس دائک( مجارستان-بوداپست)- 5-استنلی متئوس(انگلستان-استوک سیتی)

6-تامی لاوتون(انگلستان-چلسی)7-رنه پونتونی(ارژانتین-سن لورنسو)8-پوشکاش(مجارستان-بوداپست)9-ویلف مانیون(انگلستان-میدلزبرو)

10-بیکان(چکسلواکی-اسلاویا پراگ)

1948:

1-فرانس پوشکاش( مجارستان-بوداپست هونود)

دی استفانو در آمریکای جنوبی، پوشکاش در اروپا. جهان تولد دو پدیده مطلق را می بیند که قرار است به مدت بیش از 15 سال صحنه را ملتهب کنند. با استعداد طبیعی و خلاقیت بی‌نظیر، پوشکاش در 21 سالگی ردپایی پاک نشدنی از خود به جای می‌گذارد، با هونود چیزی حدود 50 گل در 32 بازی به ثمر می رساند که با بازی های ملی، به 57 گل در 38 مسابقه می رسد. او بهترین گلزن جهان در سال 1948 است و دیوانه کننده از آن این است که فقط یک تمام کننده نیست، بلکه یک مهاجم کامل است و به همان اندازه در ارائه پاس های اخر نیز خوب است.

2-استنلی متئوس(انگلستان-بلکفول)3-والنتینو مازولا( ایتالیا-تورینو) 4-گونار نوردال(سوئد-نورشوپینگ)5-گونار گرن(سوئد-گوتبورگ)

6-دانیلو الویم(برزیل-واسکو دوگاما)7-فرانس دائک(مجارستان-فرانس واروش)8-استن مورتنسن(انگلستان-بلکفول)9-تام فینی(انگلستان-پرستون نورث اند)

10-دی استفانو(ریورپلاته)

1949:

1-ادمیر د مندس(برزیل-واسکو دوگاما)

تکنیکی، همه کاره، قدرتمند، او یکی از برزیلی های بزرگ اواخر دهه 1940 است و در 1949 سال شگفت انگیزی را داشت. 31 گل اش واسکو را به موفقیت در مسابقات قهرمانی کاریوکا سوق داد . گيلاس روی کیک آدمیر بین آوریل و می 1949 اتفاق می افتد: کوپا امریکا 1949, 7 گل به عنوان مهاجم - كسب عنوان بهترین بازیکن مسابقات - او برزیل را به قهرمانی می رساند، نقطه عطفی که برزیل به آن نرسیده بود.

2-فرانس دئاک(مجارستان-فرانس واروش)3-پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)4-زیزینهو(برزیل-فلامینگو)5-دی استفانو(ریورپلاته-کلمبیا)

6-جائر پینتو(برزیل-فلامینگو)7-والنتینو مازولا(ایتلیا-تورینو)8-شیافینو(اروگوئه-پنارول)9-نوربرتو مندس(ارژانتین-ریسینگ کلاب)

10-بیلی رایت(انگلستان-ولورهمپتون)

1950:

1-ابدولیو وارلا(اروگوئه-پنارول)

نماد ماراکانا.بدون کاریزمای او، اروگوئه هرگز برزیل را در خانه مقابل 200000 تماشاگر که منتظر جشن قهرمانی در جام جهانی بودند را شکست نمی داد. هیچ تصویری از او در این مسابقه وجود ندارد، اما داستان ها از ابدلیو وارلا به عنوان قهرمان واقعی این موفقیت باورنکردنی اشاره می کنند.

2-آدمیر مندس(برزیل-واسکو دوگاما)3-پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)4-زیزینهو(برزیل-فلامینگو)5-شیافینو(اروگوئه-پنارول)

6-کوچیش(مجارستان-فرانس واروش)7-گونار نوردال(سوئد-میلان)8-آلچدس گیجیا(اروگوئه-پنارول)9-خوزه کارلوس بائر(برزیل-سائوپالو)

10-فاس ویلکس(هلند-اینتر میلان)

1951:

1-گونار نوردال(سوئد-میلان)

سوئد مانند پسرعموی خود یعنی دانمارک از آزار و شکنجه نازی‌ها در جنگ جهانی دوم در امان است: از آنجایی که می‌تواند نسل جوان‌ خود را دست نخورده نگه دارد، از ستاره هایی مانند گرن، لیدهولم، اسکوگلند و بالاتر از همه نوردال رونمایی می کند. نوردال، پس از اینکه تیمش را به طلای المپیک لندن 48 رساند، سال بعد به میلان می‌آید: 5 بار بهترین گلزن سری آ، بهترین میانگین گل‌زنی (0.77، نتیجه 225 گل در 291 بازی)، 2 عنوان لیگ و 2 لاتین کاپ. 1950-1951 خارق‌العاده‌ترین فصل او بود:سری آ 34 گل و لاتین کاپ 4 گل، هر دو جام را بالای سر می برد. نوردال قدرتمند، فرصت طلب، اما در عین حال تکنیکی است، علیرغم جثه ای که دارد.

2-فاس ویلکس(هلند-اینتر میلان)3--دی استفانو(میلوناریوس)4-ارنست اکیورک(اتریش-آستریا وین)5-نیلس لیدهولم(سوئد-میلان)

6-ایشتوان نیرش(اینتر میلان-مجارستان)7-جکی میلبورن(انگلستان-نیوکاسل)8-گونار گرن(سوئد-میلان)9-جائر پینتو(برزیل-پالمیراس)

10-پوشکاش(مجارستان-بودابست هونود)

1952:

1-کوبالا(بارسلونا)

یک بازیکن بی تابعیت در فوتبال، کمی شبیه به بیکان، دی استفانو و نیرش. او در بوداپست در فرانس واروش بزرگ شد، سپس به براتیسلاوا نقل مکان کرد. با بازگشت به مجارستان در واساس، در مخالفت با رژیم از کشورش می گریزد و به ایتالیا پناه می برد. از سال 1951 در اسپانیا بوده و به استخدام بارسلونا، باشگاه زندگی اش، که 10 سال در آن بازی می کند، شده است. بت هواداران بلوگرانا، 4 قهرمانی، 5 جام کوپا، یک لاتین کاپ و دو فیرز کاپ را به دست آورد. 1952 شاید سال طلایی او باشد، در مجموع 26 گل به ثمر رساند و پروتاگونیست اصلی پیروزی های لالیگا، کوپا و لاتین کاپ است.

2-پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)3-کوچیش(مجارستان-بوداپست هونود)4-شیافینو(اروگوئه-پنارول)5-یان هانسن(دانمارک-یوونتوس)

6-جوزف بوژیک(مجارستان-بوداپست هونود)7-بیلی رایت(انگلستان-ولورهمپتون)8-ولادیمیر بیرا(یوگسلاوی-هایدوک اسپلیت)9-والتر گومز(اروگوئه-ریورپلاته)

10-دی استفانو(میلوناریوس)

1953:

1-فرانس پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)

بازیکنی بالغ تر از نسخه قبلی خود که در واقع گلزنی بهتری داشت، یکی از باورنکردنی‌ترین سال‌ها برای پدیده مجارستانی که در سن 26 سالگی، پوشکاش با 27 گل بهترین گلزن لیگ مجارستان است و با بازی ای که تاریخ فوتبال را تغییر می دهد، قهرمان تیم ملی است، مجارستان 6-3 در ومبلی مقابل انگلیس، دیداری که قدرت مجارستانی ها و برتری فوتبال تهاجمی، دیدنی و جذاب آنها را در کل جهان آشکار می کند. پوشکاش قهرمان آن بازی با سطح ماورایی اش است.

2-ناندور هیده گوتی(مجارستان-Vörös Lobogó)3-ریموند کوپا(فرانسه-رنس)4-استنلی متئوس(انگلستان-بلکپول)5-فریتز والتر(المان-کایزرسلاوترن)

6-کوچیش(مجارستان-بوداپست هونود)7-نت لوفتهوس(انگلستان-بولتون واندرز)8-بوژیک( مجارستان-بوداپست هونود)

9-کوبالا(اسپانیا-بارسلونا) 10-تام فینی(انگلستان-پرستون)

1954:

1-ساندور کوچیش(مجارستان-بوداپست هونود)

او و پوشکاش یک زوج هجومی قابل توجه را تشکیل می دهد. کوچیش از بین این دو، مهاجم مرکزی است، تمام کننده ی درجه یک با ضربات سر قدرتمند، در سطح فنی نیز با استعداد است. سال 1954 در بالاترین سطح بود، با 33 گل و کسب عنوان بهترین گلزن، قهرمان لیگ مجارستان شد و در جام جهانی سوئیس با 11 گل پادشاه جام بود.

2-فریتز والتر(المان-کایزرسلاوترن)3-فرانس پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)4-شیافینو(ارگوئه-پنارول)5-دی استفانو(رئال مادرید)

6-بوژیک(مجارستان-بوداپست)7-زولتان تسیبور(مجارستان-بوداپست هونود)8-هانس شیفر(المان-کلن)9-ناندور هیده گوتی(مجارستان-Vörös Lobogó)

10-کوبالا(اسپانیا-بارسلونا)

1955:

1-الفردو دی استفانو(رئال مادرید)

دوران جدیدی آغاز شده است، دوران بازیکنی که بیش از هر بازیکن دیگری از نقش و پستش فراتر رفته تا ایده بازیکن همه جانبه را تجسم بخشد، مانند والنتینو مازولا در ایتالیا، اما با این تفاوت که دی استفانو یک رهبر است. زمینه ساز دومین اسکودتوی متوالی برای رئال، با 25 گل،همچنین لاتین کاپ، جایی که رئال در فینال 2-0 رنس را شکست داد.

2-ریموند کوپا(فرانسه-رنس)3-شیافینو(اروگوئه-میلان)4-پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)5-برنارد ووکاس(یوگسلاوی-هایدوک اسپلیت)

6-کوچیش(مجارستان-بوداپست هونود)7-جوزف بوزیک(مجارستان-بوداپست هونود)8-گونار نوردال(سوئد-میلان)9- هیده گوتی(مجارستان-Vörös Lobogó)

10-کوبالا(اسپانیا-بارسلونا)

1956:

1-دی استفانو(رئال مادرید-اسپانیا)

همچنان با 24 گل بهترین گلزن لالیگا است. اما شاهکار واقعی در اروپا رخ می دهد، در اولین دوره لیگ قهرمانان، رئال بر جام تسلط دارد و در فینال با نتیجه 4-3 بر رنس غلبه می کند: دی استفانو با 5 گل زده و یک فینال زیبا که در آن یک گل به ثمر رساند، قهرمان مطلق است.رئال ستاره اروپاست و دی استفانو بدون شک بهترین بازیکن جهان.

2-ریموند کوپا(فرانسه-رنس)3-جولینهو(برزیل-فیورنتینا)4-شیافینو(اروگوئه-میلان)5-بیلی رایت(انگلستان-ولورهمپتون)

6-استنلی متئوس(انگلستان-بلکپول)7-یاشین(شوروی-دینامو موسکو)8-ایگور نتو(شوروی-اسپارتاک موسکو) 9-جولینهو(برزیل-فیورنتینا)

10-پوشکاش(مجارستان-بوداپست هونود)

1957:

1-دی استفانو(رئال مادرید-اسپانیا)

بهترین فصل دی استفانو که لالیگا را با عنوان برترین گلزن( 31 گل در 30 بازی) و جام باشگاه های اروپا را با درخشش به دست اورد: در فینال رئال مادرید 2 بر 0 فیورنتینا را می برد و دی استفانو با 1 گل از روی پنالتی نقش بسزایی در موفقیت تیمش ایفا می کند. آرژانتینی با در نظر گرفتن تمام رقابت ها، 50 گل به ثمر رساند. یک امار شگفت‌انگیز، به ویژه با توجه به این واقعیت که او دیگر مهاجم نیست، بلکه یک رهبر ارکستر در سراسر زمین است.

2- دی دی(برزیل-بوتافوگو)3-عمر سیووری(ارژانتین-ریورپلاته)4-جولینهو(برزیل-فیورنتینا)5-دانکن ادواردز(انگلستان-منچستر یونایتد)

6-جان چارلز(ولز-لیدز یونایتد)7-ریموند کوپا(فرانسه-رئال مادرید)8-بیلی رایت(انگلستان-ولورهمپتون)9-خنتو(اسپانیا-رئال مادرید)10-پله(برزیل-سانتوس)

1958:

1-پله(برزیل-سانتوس)

دنیا در زیر پای دی استفانو است، اما در برزیل پسری که کمتر از 18 سال دارد به نظر می رسد که مقدر شده است از هر بازیکنی در این سیاره پیشی بگیرد. در گذشته، در حال و در آینده. این یک معجزه است. او ادسون آرانتس دو ناسیمنتو نام دارد.. اگر دی استفانو کامل‌ترین بازیکنی است که می‌تواند در 110 متر زمین بازی کند، پله نشان‌دهنده کمال ورزشکار است، ترکیبی بی‌نظیر از هارمونی آفریقایی، کلاس آمریکای جنوبی، عقلانیت اروپایی است. او در سن 17 و نیم سالگی چیزی حدود 75 گل در یک سال تقویمی زد (!) - رکوردی که تنها توسط گرد مولر در سال 1972 و مسی در سال 2012 بهبود یافت - و همچنین برزیل را با 6 گل به عنوان قهرمانی جهان در سوئد رساند. از جمله 3 گل در نیمه نهایی و 2 در فینال.

2-دی دی(برزیل-بوتافوگو)3-ریموند کوپا(فرانسه-رئال مادرید)4-گارینشا(برزیل-بوتافوگو)5-ژوست فونتن(فرانسه-رنس)

6-هلموت ران(المان غربی-روت وایس)7-جان چارلز(ولز-یوونتوس)8-دی استفانو(اسپانیا-رئال مادرید)9-نیلتون سانتوس(برزیل-بوتافوگو)

10-سیووری(ارژانتین-یوونتوس)

1959:

1-دی استفانو(اسپانیا-رئال مادرید)

پس از یک دوئل طولانی با ستاره در حال ظهور یعنی پله، او دوباره پادشاه است. دی استفانو با 23 گل همچنان بهترین گلزن لالیگا است، 6 گل در جام باشگاه های اروپا به ثمر رسانده و یک بار دیگر فینال 2-0 را با درخشش تعیین می کند. او در اوج تکامل خودش است.

2-پله(سانتوس-برزیل)3-ریموند کوپا(فرانسه-رئال مادرید)4-دیدی(برزیل-بوتافوگو)5-سوارز میرامونتس(اسپانیا-بارسلونا)

6- سن‌فیلیپو(ارژانتین-سن لورنزو)7-آنتونیو آنجلیلو(اینتر)8-گارینشا(برزیل-بوتافوگو)9-پوشکاش(مجارستان-رئال مادرید)10-سانتاماریا(رئال مادرید)

1960

1-فرانس پوشکاش(مجارستان-رئال مادرید)

پوشکاش که در سال 1958 پس از فرار از مجارستان به رئال آمد، دومین دوره ی شگفت انگیزش را اغاز می کند. در هشت فصل او 5 بار قهرمان لالیگا (با 4 عنوان بهترین گلزن)، 1 جام کوپا (با 4 عنوان بهترین گلزن)، 3 جام اروپا (با 3 عنوان بهترین گلزن) و جام بین قاره ای شد.. 1959-1960 اوج وی در رئال مادرید بود : در سطح انفرادی در لالیگا با 25 گل در 24 بازی و در جام لیگ قهرمانان با 12 گل در 7 بازی بهترین گلزن را به دست آورد. در سطح تیمی، او جام قهرمانان را پس از یک فینال حماسی (7-3) در برابر آینتراخت فرانکفورت که در آن بازی پوکر کرد، برد، رکوردی که هنوز شکست ناپذیر است .سپس بین قاره ای نیز با برد 5-1 بر پنارول به رئال مادرید می رسد.

2-سوارز میرامونتس(اسپانیا-بارسلونا)3-دی استفانو(اسپانیا-رئال مادرید)4-یاشین(شوروی-دینامو موسکو)5-پله(برزیل-سانتوس)

6-اووه زلر(المان غربی-هامبورگ)7-گارینشا(برزیل-بوتافوگو)8-عمر سیووری(ارژانتین-یوونتوس)9-خنتو(اسپانیا-رئال مادرید)10-ریموند کوپا(فرانسه-رنس)

پایان بخش اول

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻