فرناندو کوروچت هنوز لحظهای را به خاطر دارد که ترس نابود کردن غیرعمدی دوران فوتبال داروین نونیز وجودش را فراگرفته بود.
اواخر سال 2016 بود. از کوروچت، مدیر آکادمی پنارول، خواسته شده بود که هدایت تیم اول را برای چند بازی پایانی فصل برعهده بگیرد. کار او این بود که ثباتی را در این تیم ایجاد کند تا فصل تمام شود اما او برنامههای دیگری داشت... او میخواست مهاجمی قدرتمند و مهارنشدنی که سالها در لیگ جوانان به راحتی مدافعان حریف را در هم کوبیده بود به دنیا معرفی کند.
نونیز فقط 17 سال داشت اما کوروچت میدانست که آماده است. تیم زیر 23 سالهها برای عنوان قهرمانی لیگ میجنگید و میخواست که نونیز را برای بازی ها در اختیار داشته باشد. کوروچت منتظر انتقال نونیز به تیم زیر 23 های پنبارول بود اما خبری که رسید ویرانکننده بود. نونیز در دیدار برابر سود آمریکا برای زدن ضربه سر به هوا پریده بود اما به شکل عجیب و ناراحت کنندهای روی زمین فرود آمد. زانوی او زیر وزن بدنش خم و رباط صلیبی پایش پاره شد!
کوروچت گفت
اگر منطقی به ماجرا نگاه کنیم، کوروچت، مقصر این ماجرا نبود اما حس ناراحتی بر او غلبه کرده بود و تنها زمانی آرام شد که در بیمارستان با نونیز دیدار کرد. او به آنجا رفت تا به او آرامش خاطر دهد اما در عوض این پسر نوجوان بود که او را تسکین داد.
کوروچت به خاطر میآورد:
مصدومیت شدید نونیز در 17 سالگی باعث شد تا نگرانیهایی در مورد آینده حرفهای او به وجود بیاید.
|
این اولین مانعی نبود که نونیز در طول مسیرش تا رسیدن به بالاترین سطح با آن روبرو شد. آخرین آنها هم نبود. داستان نونیز پراز اتفاقات مانند گرسنگی شدیدی است که در بچگی تجربه کرد، دلتنگیای که برای خانه داشت و اشکهایی که ماهها در طول هر جلسه تمرین میریخت چون شرایط زانویش هنوز خوب نبود.
اما ظاهر او روی آن تخت بیمارستان، سرزنده و امیدوار بود که باعث حیرت کوروچت می شد. با وجود تمام ویژگیهای تکنیکی و فیزیکی نونیز، کسانی که او را خوب میشناسند، موافق هستند که چیزی که باعث شد او واقعا خاص باشد قدرت درونی او است. توانایی رویارویی با سختی و مقاومت کردن در وجود نونیز است.
کوروچت میگوید:
نونیز در آرتیگاس، بخش شمالی روستایینشین اروگوئه، رشد کرد. این روستا کنار کواریم قرار داشت، رودی که اروگوئه و برزیل را به طول 250 کیلومتر از هم جدا میکند.
بسیاری از خانهها در بخشهای فقیرتر شهر روی سطح سیلابی ساخته شده است. نونیز در یکی از آنها زندگی میکرد. دیدن خانوادههایی که هر چند سال یک بار در حال بازسازی خانههایشان- درواقع بازسازی زندگیشان - بودند، غیرعادی نبود.
خانواده نونیز باید سخت کار میکردند تا هزینه زندگی را تامین کنند. بیبیانو، پدر داروین، در کار ساختمانی بود. سیلویا، مادر او، چند شیفت به عنوان مستخدم کار میکرد و بطریهای شیشهای را از خیابان جمع میکرد. او میتوانست بعدتر آنها را بفروشد اما آن بطری ها قیمت زیادی نداشتند...
همیشه پول کافی برای غذا دادن به همه اعضا خانواده وجود نداشت.
نونیز می گوید :
نونیز تا سال 2013 در سطح محلی در رده جوانان فوتبال بازی میکرد، در آن زمان بود که از سوی پنارول، یکی از قدیمیترین باشگاههای اروگوئه، انتخاب شد. اولین سفر او به سمت مونتهویدئو بود. او تنها 14 سال داشت، کاملا تنها بود و 600 کیلومتر با خانه فاصله داشت. قابل درک بود که دلش برای خانوادهاش تنگ شود. او پس از چند ماه به آرتیگاس برگشت.
او یک سال بعد بار دیگر تلاش کرد، با این وعده که خانوادهاش برای مدتی طولانیتر به پایتخت میآیند تا در کنارش باشند. این باعث شد که از جونیور، برادر بزرگترش، هم بخواهند که به آکادمی پنارول ملحق شود.
نونیز خیلی زود مورد توجه باشگاه بزرگ پنارول قرار گرفت و توانست با طی کردن مدارج ترقی، به تیم اول این باشگاه راه پیدا کند.
|
او این بار توانست دوام بیاورد. او به تیم زیر 16 سالهها پیوست و شروع به جبران زمان از دست رفته کرد.
کوروچت به خاطر میآورد:
نونیز در تیمهای جوانان در نوک خط حمله در سیستم 2-4-4 بازی میکرد. او ویدیوهای ادینسون کاوانی را بررسی و سعی میکرد از حرکاتش تقلید کند، خصوصا نفوذهای موربی که از پشت خط دفاعی داشت. اما نونیز همیشه صبوری کافی برای این را نداشت که برای یک سانتر یا پاسی از میان میدان منتظر بماند.
کوروچت میگوید:
نونیز شروع به تمرین با تیم اول کرد. سپس آن مصدومیت نابودکننده پیش آمد که باعث شد او نزدیک به یک سال از میادین دور باشد. روحیه مثبت او باعث شد که عمل جراحی و روند درمان را به خوبی طی کند اما این بازیابی به آن خوبی که همه انتظارش را داشتند پیش نرفت. وقتی او به تمرینات برگشت، احساس دردی در زانویش داشت...
فابیان استویانوف، ملیپوش سابق اروگوئه که یکی از مربیان نونیز در تیم بزرگسالان پنارول بود، میگوید:
نونیز به حدی ناراحت بود که میخواست فوتبال را کنار بگذارد.
لئوناردو راموس که هدایت تیم اول را در ابتدای 2017 برعهده گرفت میگوید:
راموس اجازه جدایی نونیز را نداد. او میگوید:
راموس اولین بار در نوامبر 2017 از نونیز در ترکیب اصلی تیم اول استفاده کرد و از او خواست که با وجود دردی که داشت، برای لحظهای درخشان که شاید در آینده پیش بیاید، بازی کند. وقتی آزمایشهای بیشتر رشد استخوان اضافه در کاسه زانوی نونیز را نشان داد، او برای جراحی دیگری به آرژانتین سفر کرد.
او تا ژوئن سال بعد به میادین برنگشت. در مجموع به جز یک حضور کوتاه به عنوان بازیکن تعویضی، نونیز یک سال و نیم را دور از میادین سپری کرد.
کوروچت میگوید:
نونیز پس از کسب آمادگی فورا به بازیکن ثابت تبدیل نشد. راموس اغلب او را به عنوان تعویضی تاثیرگذار به کار میگرفت. کسی که میتواند کار را برای مدافعان خسته دشوار کند.
راموس می گوید :
بازی برابر داروین مانند این بود که از هر طرف تحت حمله قرار بگیرید. او یکی از بازیکنانی بود که نمیتوانستید برای 10 ثانیه هم تنهایش بگذارید.
استویانوف هم به همین شکل و با شور و حرات بسیاری از او تمجید میکند. او میگوید:
او همیشه و همیشه به گل زدن فکر میکرد. اگر یک گل میزد، دنبال دومی بود. اگر دو گل میزد، سه گل میخواست. او علاقهای دیوانهوار داشت. این داروین است. او شکارچی است. او هرگز خشنود نمیشود.
رکورد گل نونیز در روزهای ابتدایی نشان میدهد که آنها فقط ویژگیهای مثبت او را در مونته ویدئو میدیدند، یا شاید او در تمرینات بسیار مرگبار بود. نونیز در 12 بازی در سال 2018 برای پنارول یک گل زد. او سال 2019 را با تیم ملی زیر 20 سالههای اروگوئه در مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی شروع کرد اما موفق به گلزنی نشد. در پنج بازی باشگاهی پس از آن نیز نتوانست گلی به ثمر برساند.
در جام جهانی زیر 20 سالهها بود که شرایط شروع به تغییر کرد. نونیز یک والی خیرهکننده را در دیدار اول اروگوئه برابر نروژ به گل تبدیل کرد و پس از آن با یک ضربه پایانی غریزی دروازه نیوزیلند را باز کرد. او با سری افراشته به پنارول برگشت و در بازی مقابل بوستون ریور هتتریک کرد.
نونیز با پیوستن به آلمریا توانست تواناییهایش را در فوتبال اروپا به نمایش بگذارد.
|
این درخشش کافی بود تا آلمریا که به تازگی با تزریق پول سعودی بلندپرواز شده بود را متقاعد کند که برای خرید این بازیکن 4.5 میلیون دلار بپردازد.
پدرو امانوئل، مربیای که او را به خدمت گرفت، میگوید:
با این حال، این یک ریسک بود. نونیز تنها در دو بازی از 22 بازیاش برای پنارول گلزنی کرده بود. او در شرایط عجیبی قرار داشت، هم تا حدی ناشناس بود و هم بازیکنی بود که به دلیل مبلغ قابل توجهی که در استانداردهای دسته دوم اسپانیا برای جذبش پرداخت شده بود، انتظار درخشش فوری از او میرفت.
این نگرانیها خیلی زود از بین رفت. همانطور که امانوئل پیشبینی کرده بود، نونیز تحرک و قدرت را به خط حمله آلمریا برد. انتقال به آندولس به نونیز اجازه داد که یک خانه و شش هکتار زمین در اروگوئه برای والدینش بخرد اما مشخص بود که او به آنجا نرفته است تا به دریافت این دستمزدها قانع باشد.
امانوئل می گوید:
نونیز در این تیم توانست ویژگیهای مدرن بیشتری را به بازیاش اضافه کند. او صحنههای بسیاری از ضربات پایانی کوبنده به جای گذاشت و فصل را با 16 گل به پایان برد.
نونیز با درخشش در ترکیب بنفیکا توانست توجه لیورپول و یورگن کلوپ را جلب کند.
|
این باعث شد که او مدنظر باشگاههای بزرگتر قرار بگیرد. وقتی آلمریا نتوانست به لالیگا صعود کند، جدایی او اجتنابناپذیر بود. او در سپتامبر 2020 با قراردادی به ارزش 24 میلیون یورو به بنفیکا رفت.
احتمالا از بقیه داستان خبر دارید، یا حداقل کلیت آن را شنیدهاید. فصل اول نونیز پر از فراز و نشیب و تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا بود اما او عملکرد درخشانی در فصل 22-2021 داشت، در 28 بازی لیگ 26 گل زد و لیگ قهرمانان را مجذوب درخشش خود کرد.
نلسون وریسیمو، سرمربی موقت آن زمان بنفیکا می گوید:
قدرتبدنی نونیز و قد بلندش، مهار او را برای هر مدافعی دشوار میکند.
|
نونیز هنوز 23 سال دارد. منطقی است که او هنوز جای پیشرفت زیادی در بازیاش داشته باشد. پس یورگن کلوپ باید روی چه بخشهایی با او کار کند؟
امانوئل، مربی سابقش در آلمریا، میگوید:
وربسیمو به جنبه تکنیکی تر از بازی نونیز اشاره می کند :
اما چیزی که نونیز بیشتر از همه باید روی آن کار کند، بخش دفاعی فوتبالش است. نبردهای یک برابر یک، جایگیری، حفاظت از فضاهای خالی ، دانستن زمان درست برای پرس و… او باید کارش را در روند دفاعی تیم بداند.
لیگ برتر با هر معیاری یک گام بزرگ دیگر برای نونیز است. لیورپول بدون شک باید صبور باشد اما مبلغ هنگفت جذب او باعث میشود که او بیش از حد زیر نظر و تحت فشاری غیرقابل اجتناب باشد.
امانوئل میگوید:
هرچند، کسانی که نونیز را خوب میشناسند، فکر نمیکردند از نظر ذهنی فشاری روی او باشد و او هم با گلزنی پس از حضور در زمین در بازی سوپرجام انگلیس نشان داد که نگران نیست. در حالی که تمامی مربیان نونیز در اروگوئه به قدرت درونی او اشاره دارند، وریسمو میگوید:” او ظرفیت بسیاری برای یادگیری دارد.
کوروچت میگوید:
نونیز شروع خوبی در آنفیلد داشت و با گلزنی مقابل منچسترسیتی کمک کرد تا لیورپول در دیدار کامیونیتیشیلد به پیروزی برسد.
|
گوستاوو فریرا که مربی او در تیم ملی زیر 23 سالههای اروگوئه بود، میگوید:
استویانوف با او همنظر است:
این ویژگیهایی است که به نظر میرسد باعث محبوبیت نونیز نزد هواداران لیورپول در ماههای پیشرو شود. مسیر او از منطقه سیلابی آرتیگاس تا آنفیلد همیشه آسان نبوده اما او را قدرتمند کرده و پشتکارش را افزایش داده است. اگر او شکست بخورد، به خاطر کمبود تلاش یا تعهد نیست.
امانوئل اظهار داشت:
the athletic