تیم ملی آلمان با آرایش 2-5-3 جام جهانی 1990 را فتح کرد، بعد از این مسابقات تنور استفاده از این سیستم تیمی در فوتبال جهان داغ شد.
به گزارش طرفداری، بعد از این مسابقات تیم های مختلف فوتبال جهان شروع به استفاده از این سیستم کردند. علی پروین سرمربی تیم ملی ایران بود و البته به سیستم 2-4-4 خود کاملا پایبند بود.
بعد از انتقادات زیاد از نحوه بازی تیم ملی، علی پروین در روز 2 تیرماه 1372 تیم ملی فوتبال را با آرایش 2-5-3 به مصاف عمان فرستاد اما مساوی 0-0 در تهران باعث شد پروین بار دیگر از سیستم قدیمی اش در تیم ملی بهره ببرد.
با حضور استانکو در تیم ملی فوتبال کشورمان او استفاده از سیستم 2-5-3 را در دستور کار قرار داد و از مرداد ماه سال 1373 تیم ملی رسما وارد دوران استفاده از سیستم 2-5-3 شد، دورانی که تا سال 2000 و مسابقات جام ملتهای آسیا همان سال ادامه پیدا کرد.
اولین ترکیب ایران در قالب 2-5-3 با حضور بهزاد غلامپور درون دروازه، نادر محمدخانی، افشین پیروانی و کریم باقری در خط دفاعی، جواد زرینچه و صادق ورمزیار در نقش 2 پیستون، بهزاد داداش زاده، سیدعلی افتخاری و جواد منافی در خط میانی و فرشاد پیوس کنار ایمان عالمی در خط حمله شکل گرفت.
البته این ترکیب موقت بود و در ادامه علی دایی به جای ایمان عالمی در خط حمله قرار گرفت.
