بایرن مونیخ به رویکرد استراتژیک خود در تابستان کنونی میبالد اما در حقیقت ماهیت این باشگاه چیز متفاوتی نسبت به فعالیتهایشان در این تابستان است.
طرفداری | وضعیت بایرن مونیخ در این تابستان را میتوانیم با سرمربیای مقایسه کنیم که در طول بازی تعویضهایی تاثیرگذار انجام میدهد تا تیمش را نجات دهد اما در اصل او اشتباهات خودش در چینش ترکیب اولیه را اصلاح میکند. رکورددار بیشترین قهرمانی لیگ آلمان طی سالهای گذشته از گرفتن بهترین تصمیمهای ممکن در بازار نقل و انتقالات عاجز بود و حالا مجبور شده در این تابستان، اشتباهاتش را اصلاح کند.
بایرن مونیخ در این تابستان معاملههایی چشمگیر انجام داده که تحسین همگان را برانگیخته اما در پشت صحنه واقعیتهایی وجود دارد که نشان میدهد مدیران بایرن مونیخ از اتفاقات سالهای گذشته عبرت گرفتهاند و نمیخواهند آن اتفاقات دوباره تکرار شود. تیم بایرن مونیخ برای فصل 23-2022 در حال شکلگیری است و فعالیتهای باواریاییها در بازار امسال را میتوانیم «اصلاحات» خطاب کنیم.
بسیاری از موفقیتهای بزرگ و پیشرفتهای بنیادی بایرن مونیخ طی سالهای اخیر در نتیجه برنامهریزی بادقت نبوده بلکه یک جراحی اضطراری به دنبال خودزنیهای فاجعهبار این موفقیتها را به ارمغان آورده است. در سال 2007، سهلانگاری مدیران بایرن مونیخ برای تقویت ترکیب تیم باعث شد آنها حتی نتوانند به لیگ قهرمانان اروپا برسند. در نتیجه آنها قُلّک باشگاه را شکستند و برای خرید ستارگانی چون لوکا تونی، فرانک ریبری و میروسلاو کلوزه حدود 100 میلیون یورو هزینه کردند. این سرمایهگذاری بزرگ، زمینه را برای ظهور دوباره بایرن مونیخ به عنوان یک قدرت بینالمللی در دهه آینده را فراهم کرد.
دو سال بعد، یورگن کلینزمان با تاکتیکهای ناکارآمدش تنها نه ماه پس از انتصابش به عنوان سرمربی بایرن مونیخ از کار برکنار شد. جانشین او یک «استاد فوتبال» بود؛ لوئیس فن خال بُعد مالکیت را به فوتبال بایرن اضافه کرد و تیم را به سطح جدیدی برد. حالا مالکیت توپ در فلسفه فوتبالی امروز بایرن مونیخ نقش بسیار مهمی دارد. وقتی بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپای 2012 در خانه خودش مغلوب چلسی شد، تحلیلها نشان دادند مشکل تیم فقط بدشانسی در ضربات پنالتی نبوده و باید ستون تیم بازسازی شود. بایرن مونیخ در تابستان 2012 برای خرید دانته، خاوی مارتینز و ماریو مانژوکیچ، 62 میلیون یورو هزینه کرد و در فصل بعد با یوپ هاینکس فاتح سهگانه شد.
در سال 2019، نیکو کواچ چند ماه پس از فتح دوگانه فوتبال آلمان از بایرن مونیخ اخراج شد زیرا او با وجود مهرههای تهاجمیای که در دسترس داشت، ترکیبهایی مبتنی بر دفاع را روانه میدان میکرد. هانسی فلیک، دستیار کواچ جانشین او شد و از نظر مدیریت بازیکنان، همچون هاینکس عالی کار کرد. او همچنین تیم را از نظر تاکتیکی متحول کرد و این تغییرات منجر به یک سهگانه دیگر برای باواریاییها شد.
هنوز خیلی زود است که بگوییم سرمایهگذاریهای جدی بایرن مونیخ در تابستان 2022 میتواند موفقیتهایی بزرگ را تضمین کند اما شکی وجود ندارد که مدیران باشگاه به انتقادات در پی ناکامیهای فصل 22-2021 واکنش نشان دادهاند. حذف شرمآور از لیگ قهرمانان و نمایشهای متزلزل در نیمفصل دوم بوندسلیگا (سه باخت و چهار مساوی) باعث شد نیاز به تقویت اضطراری در مناطق کلیدی ترکیب بایرن مونیخ حس شود. البته در دفاع از مدیران بایرن باید گفت آنها پیش از فصل نهچندان جالب گذشته نیز این نقاط ضعف را میشناختند. در اواخر بهار بود که بایرن مونیخ خیلی سریع کار خرید نصیر مزروعی و رایان خرافنبرخ، مدافع راست و هافبک مرکزی آژاکس را تمام کرد. مزروعی به شکل رایگان به بایرن آمد و برای خرید خرافنبرخ 20 ساله، 19.5 میلیون یورو پرداخت شد.
از زمان منتقل شدن فیلیپ لام به پست هافبک در سال 2013 زیر نظر گواردیولا، پست دفاع راست همواره برای بایرن مونیخ یک مشکل بوده است. رافینیای باتجربه در زمان حضورش در بایرن مونیخ نمایشهای قابلقبولی داشت و بنژامن پاوار، مدافع راست تیم ملی فرانسه هم در فصل منجر به سهگانه عملکرد خیلی خوبی داشت اما این دو بازیکن در مقایسه با میل تهاجمی بایرن، اصلا پیشرونده نبودند و نتوانستند به اندازه فولبک چپ تیم (آلابا و دیویس) در حملات موثر باشند. یولیان ناگلزمان، سرمربی کنونی بایرن مونیخ استفاده از سیستم وینگبک محور را آزمایش کرد و سرژ گنابری را به عنوان وینگبک راست به کار گرفت اما باتجربههای ترکیب بایرن، این ایده را اصلا نپسندیدند.
آوردن یک دفاع راست متخصص به بایرن مونیخ همواره موضوعی مورد بحث برای مدیران این تیم بوده است. باید خاطرنشان کرد جرقه اختلافات هانسی فلیک و حسن صالح حمیدزیچ از ژانویه 2020 برای جذب یک مدافع راست زده شد. در آن زمان صالح حمیدزیچ تصمیم گرفت آلوارو اودریوزولا، فولبک راست رئال مادرید را به صورت قرضی به تیم اضافه کند. در پنجره بعدی نقل و انتقالات، هانسی فلیک درخواست خرید بنیامین هنریکس، فولبک راست کنونی لایپزیش را داد و گزینه دیگر او سرجینیو دست از آژاکس بود که در نهایت به بارسلونا رفت. صالح حمیدزیچ و مارکو نپه، سرپرست استعدایابی بایرن مونیخ ترجیح دادند بونا سار را با 9 میلیون یورو از مارسی بخرند و بونا سار یکی از بدترین خریدهای تاریخ بایرن مونیخِ مدرن بوده است. این فولبک راست 30 ساله سنگالی طی دو فصلی که در بایرن حضور داشته، فقط پنج مرتبه در بوندسلیگا به میدان رفته است.
مشکل فولبک راست بایرن مونیخ بیش از دو سال، حل نشده ماند. رابطه ناگلزمان و صالح حمیدزیچ همواره مستحکم بوده است اما در اواخر فصل گذشته، زمزمههایی در خصوص تمایل ناگلزمان برای تقویت تیم شنیده میشد. صالح حمیدزیچ برای جلب اعتماد ناگلزمان و هواداران بدبین بایرن که روز به روز به تعدادشان افزوده میشود، باید خریدهایی بزرگ و البته مهمتر از آن، تقویتکننده تیم انجام میداد. خریدهای اخیر صالح حمیدزیچ چون مارک روکا، بونا سار و عمر ریچاردز که از تیم چمپیونشیپی ردینگ به بایرن مونیخ آمد، نتوانستند در حد و اندازههای این باشگاه باشند. در نتیجه، بایرن مونیخ در این تابستان خریدهای مورد نیازش را انجام داد.
مزروعی یک فولبک و تکنیکی است که میتواند گزینههای تاکتیکی بیشتری در اختیار سرمربی قرار دهد. همین قضیه برای خرافنبرخ هم صادق است. او یکی از هیجانانگیزترین هافبکهای جوان اروپا است. از زمان پیوستن تیاگو آلکانتارا به لیورپول در سال 2020، خط هافبک بایرن مونیخ متشکل از یوسوا کیمیش و لئون گورتسکا بوده است. هرگاه یکی از آنها غایب بود، بایرن مونیخ ریتم اصلیاش را از دست داد چرا که مارسل زابیتسر و کورنتن تولیسو نتوانستند در خط هافبک بایرن، تاثیرگذاری لازم را داشته باشند. بایرن مونیخ به یک خرید دیگر هم نیاز دارد تا بتواند کمربند خط میانیاش را مستحکمتر کند. کنراد لایمر، هافبک اتریشی لایپزیش یک باکستوباکس خستگیناپذیر و پرسکننده است که قراردادش در تابستان آتی تمام میشود. بایرن مونیخ امیدوار است بتواند لایپزیش را برای این انتقال متقاعد کند اما لایپزیش سرسختی نشان میدهد.
جذب سادیو مانه از لیورپول، یک خرید شگفتانگیز برای بایرن مونیخ جهت عمق دادن به ترکیب خط حمله و انعطافپذیری بیشتر بوده است اما ماتیاس دلیخت، مدافع یوونتوس که با رقم جالب توجه 67 میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست، یک حرکت بزرگ دیگر از سوی صالح حمیدزیچ بوده است. بایرن مونیخ، این مدافع 22 ساله را به عنوان جانشین داوید آلابا میبیند که از زمان انتقال او به رئال مادرید، سمت چپ خط دفاعی بایرن دچار مشکل شد. در نبود آلابا، فقدان یک رهبر در خط دفاعی بایرن حس میشد و دلیخت میتواند رهبر جدید این خط دفاعی باشد.
البته خرید ماتیاس دلیخت میتواند اعتراف به یک اشتباه دیگر باشد. جذب 80 میلیون یورویی لوکاس هرناندز، یکی از اولین خریدهای حسن صالح حمیدزیچ به عنوان مدیر ورزشی بایرن مونیخ بود، در حالی که در همان تابستان دلیخت به بایرن پیشنهاد شده بود. لوکاس هرناندز تاکنون نتوانسته تمام انتظارات در مقایسه با قیمت خریدش را برآورده کند و دایو اوپامکانو، دیگر خرید جدید بایرن مونیخ در خط دفاعی که سال گذشته به ترکیب این تیم اضافه شد، همچنان به طور کامل در تیم جا نیفتاده است.
بدون احتساب خرید ماتیس تل و کنراد لایمر، بایرن مونیخ بیش از 140 میلیون یورو هزینه کرده که این یک رکورد در دوران پساکرونا برای آنها است. البته بایرن مونیخ نیمی از این هزینهها را با پول فروش بازیکنان مازادش تامین کرده است. عمر ریچاردز با 9 میلیون یورو به ناتینگهام فارست پیوست، مارک روکا با 12 میلیون یورو به لیدزیونایتد منتقل شد و البته روبرت لواندوفسکی هم با 50 میلیون یورو به بارسلونا منتقل شد. اگرچه بایرن مونیخ روی باز بودن استادیومها در کل فصل و درآمدزایی از بلیتفروشی، حساب باز میکند.
از زمان محدودیت ورود تماشاگران به استادیومها در پی شروع همهگیری کرونا، بایرن مونیخ مجموعا 150 میلیون یورو درآمد از دست داد. هیئتمدیره بایرن مونیخ انتظار دارد میزان درآمدهای باشگاه در فصل جاری به میزان قبل از همهگیری کرونا برگردد. در مواجهه با مشکلات اقتصادی تاثیرگرفته از کرونا، کمی محتاط عمل کردن عاقلانه بهنظر میرسید اما حالا زمان آن رسیده تا اولیور کان، مدیر اجرایی بایرن مونیخ قدرت مدیریتی خود را در حرف و عمل ثابت کند. کان در اولین فصل مدیریتش در راستای تلاش برای بهتر کردن مهارتهای تجاریاش بیشتر در سایه بود و هربرت هاینر، رییس باشگاه چهره اصلی مدیریت بود که نتوانست به خوبی با هواداران که خواستار پاسخهای روشن بودند، ارتباط بگیرد.
این موضوع باعث شد یولیان ناگلزمان 34 ساله در مواجهه با موضوعات پرچالشی چون عدم تمایل اولیه یوسوا کیمیش برای تزریق واکسن یا همکاری تجاری با قطر، تنها بماند. حالا کان و هاینر متوجه شدهاند باید واکنشهای جدیتری به مشکلات موجود نشان دهند. در بین این مشکلات، صالح حمیدزیچ باید تواناییهایش در اصلاح اشتباهات گذشته را نشان میداد. پس از ناکامی در جذب کالوم هادسون اودوی، صالح حمیدزیچ در رسانهها محتاطتر عمل کرد و روابطش با رسانهها کمتر شد؛ در نتیجه، تیترهای جنجالی پیرامون بایرن مونیخ کاهش یافت و او به شکل موثرتری توانست کارش را پیش ببرد. ماتیاس دلیخت تحت تاثیر زوج صالح حمیدزیچ و مارکو نپه قرار گرفت و با وجود علاقه چلسی و تمایل یوونتوس برای تمدید قرارداد، برای رفتن به مونیخ اصرار کرد. صالح حمیدزیچ در این مسیر از اولی هونس، رییس پیشین بایرن مونیخ الگو برداری کرد که پیشتر به جذب این استعداد هلندی علاقه داشت.
ترکیب بایرن مونیخ برای فصل 23-2022 برای فتح نکردن بوندسلیگا بیش از حد خوب است اما برای سلطه دوباره بر لیگ قهرمانان اروپا، تغییرات باید فراتر از سیاستهای نقل و انتقالاتی باشد؛ یولیان ناگلزمان هم باید از اشتباهات فصل گذشتهاش درس بگیرد. تاریخ نشان داده هرگاه رختکن بایرن مونیخ باثبات بوده و سرمربی اقتدارش را حفظ کرده، تیم هم نتایج خوبی گرفته است. ناگلزمان باید از ایجاد تعادل میان تمایلش برای نوآوریهای تاکتیکی و اعتماد به رهبران داخل زمین تیمش برای ارائه بازی خودشان، اطمینان حاصل کند. درست است که بایرن مونیخ با جذب مهرههایی خوب، کار ناگلزمان را آسانتر کرده اما درعین حال کار او پرفشارتر هم میشود. باشگاه بایرن مونیخ اصلاحات لازم را انجام داده و حالا همه چیز در دست ناگلزمان است تا کارها را به خوبی پیش ببرد.
به قلم رافائل هونیگشتاین برای اتلتیک