آخرین قهرمانی سه شیر ها به فینال جام جهانی ۱۹۶۶ در تقابل با آلمان ها برمیگردد ، جایی که ۱۲ دقیقه پس از نواخته شدن سوت داور ، هالر در دقیقه ۱۲ دروازه میزبان را گشود و ورزشگاه را وادار به سکوت کرد. اما در دقیقهی ۱۸ جف هرست کار را به تساوی کشاند. بازی در نیمه دوم متعادل پیش میرفت که گل پیترز در دقیقه ۷۸ تیم میزبان را از آلمانها پیش انداخت تا ویمبلی غرق در شادی شود. اما گل دقیقه ۹۰ مارک وبر بازیکن آلمان آب سردی بر پیکره ۹۸۰۰۰ تماشاگر ومبلی بود.
به هر حال بازی در پایان ۹۰ دقیقه تلاش با تساوی این دو تیم خاتمه یافت تا کار به وقت اضافه کشیده شود. در دقیقه ۱۰۱ مسابقه ضربهی جف هرست به زیر تیرک افقی دروازه آلمان اصابت کرد و صحنه ای مشکوک به وقوع پیوست. داوری پس از کمی مکث اعلام گل کرد. این گل هنوز هم پس از سالها با انتقاد فوتبالدوستان آلمانی مواجه میشود. در ادامه تیم ملی آلمان که به شدت از نظر روحی افت کرده بود گل چهارم را نیز دریافت کرد تا انگلستان میزبان قهرمان جام جهانی شود.
بر باد رفتن رویا با دست خدا
در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک انگلستان با ستاره هایی از جمله شیلتون ، رابسون ، لینکر ، بارنز، مارک هاتلی و... پا به رقابت گذاشت ، امید ها این بار بیش از قبل بود برای فتح دوباره جام .
جام برای آنها با شکست مقابل پرتغال با تک گل کارلوس مانوئل آغاز شد اما در ادامه سه شیر ها به مسیر برگشتند تا جایی که در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل یاران مارادونا قرار گرفتند.
نتیجه بازی دو بر یک به نفع آرژانتین به پایان رسید اما چیزی که این بازی رو جنجالی کرد گل دوم دیگو مارادونا به انگلستان بود :
مارادونا به تنهایی درون محوطه ی جریمه و با پرتاب توپ در کنار دروازه پیتر شیلتون که ۲۰ سانتیمتر از مارادونا ایستاده بود، برای توپ بلند شد. شیلتون با دست راست خود به جلو پرید، در حالی که مارادونا این کار را با دست چپ خود انجام داد. مشت مارادونا که نزدیک سر او قرار داشت، ابتدا توپ را لمس کرد و توپ را به سمت دروازهٔ انگلیس زد. مارادونا در حالی که نگاهی به کنارههای داور و خط دفاعی برای تأیید داشت، شروع به جشن گرفتن کرد.
اکنون میتوانم آنچه را که در آن لحظه نمیتوانستم بگویم، آنچه را که در آن زمان به عنوان «دست خدا» تعریف میکردم، میگویم. چه دست خدا، این دست دیگو بود! و مثل این بود که کیف پولهای انگلیسی را نیز سرقت کنید.
داور تونسی، علی بن ناصر، گل را تایید کرد، اما پس از اعتراض بازیکنان انگلیس، وی به سراغ کمک داور دوم خود رفت و او نیز این گل را تایید کرد.
تعارف کردن فینال به آلمان غربی
جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا فرصتی دگر برای سه شیر ها بود تا لذت قهرمانی رو دوباره تجربه کنند ، اینبار آنها با تیمی با تجربه تر و اضافه شدن نیرو های جوان تری مثل دیوید سیمن و پل گاسکوئین وارد رقابت ها شده بودند. پیروزی های متوالی در دقایق پایانی و با اختلاف یک گل در مقابل مصر ، کامرون و بلژیک این بار باعث شد انگلستان به یک قدمی فینال برسد.
دو تیم ملی آلمان غربی و انگلیس در حضور ۶۲ هزار تماشاگر ورزشگاه دل آلپی به مصاف هم رفتند که این دیدار در وقت های معمول و اضافه با نتیجه تساوی ۱-۱ به پایان رسید تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود. استوارت پیرس و کریس وادل دو ضربه پنالتی چهارم و پنجم انگلیس را از دست دادند تا آلمان غربی برای دومین دوره متوالی راهی فینال شود.
توماس برتولد مدافع سابق تیم ملی آلمان در واکنشی به پیروزی در مقابل تیم ملی انگلیس حضور در نیمه نهایی رو برای این تیم افتخار دونست و اظهار کرد انگلیسی ها برای کسب همچین دستاوردی باید خوشحال باشند.
ظهور نسل طلایی
شاید عجیب باشد ولی بلاخره انگلستان صاحب نسلی شد که تعداد ستارگان از یازده بازیکن درون زمین هم بیشتر باشد. ستارگانی از جمله دیوید بکهام ، پل اسکولز ، گری نویل ، ریو فردیناند ، مایکل اوون ، سول کمپل ، جان تری ، فرانک لمپارد ، استیون جرارد ، وین رونی و...
اما این نسل طلایی در سه جام جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ چیزی نیز عایدشان نشد .
در ۱۹۹۸ با انگلستان در مرحله یک هشتم مقابل آرژانتین قرار گرفت گل های باتیستوتا و زانتی در مقابل گل های اوون و شیرر بازی را در حالت خماری نگه داشته بود تا اینکه خطای بکهام روی سیمئونه حکم ۱۰ نفره شدن انگلستان را داد تا در نهایت با شکست در پنالتی ها رویای سه شیر ها برای چندمین بار از بین برود.
اما در جام جهانی ۲۰۰۲ این بار انگلستان با تیمی به شدت قدرتمند تر پا به عرصه میدان گذاشت و از همه مهمتر زوج دفاعی قدرتمند ریو فردیناند و سول کمپل باعث شد که بعد از مدت ها انگلستان یک دیوار دفاعی قدرتمند را تجربه کند.
در مرحله گروهی این بار بکهام با گلزنی مقابل آرژانتین زمینه ساز صعود انگلیس و حذف آرژانتین و همچنین انتقام جام جهانی ۱۹۹۸ شد اما نکته ی جالب ماجرا شکست دوباره در مرحله حذفی مقابل تیمی از آمریکای جنوبی بود ، این بار برزیل با ستاره هایی مثل ریوالدو و رونالدو در مقابل سه شیر های مغرور صف آرایی میکردند.
گل اول مایکل اوون یک پله انگلیسی ها را به قهرمانی نزدیک میکرد اما ریوالدو کار رو به تساوی کشونده بود در نهایت ضربه ی کاشته رونالدینیو از زاویه تقریبا بسته و با فاصله ۳۵ متری روی اشتباه عجیب دیوید سیمن این رویا را برای بار چندم به باد داد.
پایان بازی و در خواست تعویض پیراهن ستاره ی سلسائو از مدافع لیدز یونایتد، ریوالدو بارها اشاره کرده بود که ریو یکی از سر سخت ترین مدافع هایی بود که مقابلش بازی کرده است.
جام جهانی ۲۰۰۶ شاید تنها جام جهانی باشد که همه ستاره های نسل طلایی انگلیس در آن حضور داشتند (بجز پل اسکولز)
این بار انگلستان با تجربه بیشتر در تورنومنت قرار میگرفت ، شاگردان اریکسون در گروهی به نسبت راحت قرار داشتند ، آنها ابتدا پاراگوئه و ترنیدادو توباگو رو شکست دادند و سپس با یک تساوی صعود خود را به عنوان صدرنشین قطعی کردند.
سخت ترین دیدار انگلستان در مقابل پرتغال در مرحله یک چهارم نهایی بود جایی که در ورزشگاه فلتینس آرنا به مصاف هم رفتند. در دقیقه ۶۲ مسابقه،اخراج رونی باعث شد تا انگلیس کار را ده نفره ادامه دهد. تلاش های دو تیم در این مسابقه ثمری نداشت تا در نهایت کار به ضربات پنالتی کشیده شد. در پنالتی ها، ریکاردو همانند دیدار ۲ سال قبل مقابل انگلستان، باز هم نمایشی درخشان داشت و با مهار سه ضربه پنالتی فرانک لمپارد، استیون جرارد و جیمی کرگر سبب شد تا پرتغالی ها ۴۰ سال بعد از دوران باشکوه با اوزه بیو، بار دیگر به جمع چهار تیم برتر رقابت ها راه یابند.
رونی پس از اخراج شدن در آن بازی در مورد عملکرد رونالدو اظهار کرد : درک میکنم که چرا این کار را انجام داد. او قصد داشت به همراه پرتغال پیروز باشد. اگر در آن صحنه جای او بودم، همین کار را انجام میدادم. من هم میخواستم با انگلیس پیروز شوم. بله، سعی کردم باعث اخراج او شوم. در نیمه ی اول به داور گفتم که رونالدو شبیه سازی میکند.سعی کردم کاری کنم که داور به او کارت زرد بدهد. این اتفاقات در فوتبال رخ میدهند. صحبتهای بازیکنان با داور همیشه پررنگ نیست ولی رخ میدهد.
جبران سوت اشتباه با گل لمپارد
جام جهانی ۲۰۱۰ برای انگلیس نکته ی خاصی نداشت جز گلی که فرانک لمپارد در مقابل آلمان ها به ثمر رساند ولی به اشتباه مردود شد، به نوعی جبران گل اشتباه جف هرست در جام جهانی ۱۹۶۶ بود
آلمان ها در نهایت با پیروزی ۴-۱ در مقابل انگلستان راهی مرحله نهایی شدند و در نهایت این جام جهانی پایان کار نسل طلایی انگلستان بود.
کروات ها رویا کُش شگفتی ساز
نسل جدیدی از بازیکنان انگلیس پس از دو جام جهانی ناموفق ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ وارد کار شدند شاید بتوان هری کین را مرد اول این انگلیس دانست ستاره هاتسپر در مرحله گروهی مرد اول تیمش بود و توانست ۵ گل مقابل پاناما و تونس به ثمر برساند اما شکست مقابل بلژیک باعث شد سه شیر ها به عنوان تیم دوم مقابل کلمبیا صف آرایی کنند.
پیروزی در ضربات پنالتی مقابل کلمبیا و پیروزی ۲-۰ مقابل سوئد انگلستان را بعد از ۲۸ سال دوباره به نیمه نهایی جام جهانی این بار در مقابل کرواسی رساند.
در نیمه نهایی دله الی در اولین حرکت توانست در پشت محوطه جریمه از مودریچ خطا بگیرد و تریپیر به زیبایی هر چه تمام تر این کاشته را به گل تبدیل کرد تا سه شیرها خیلی زود از حریف پیش بیفتند. در نیمه دوم بعد از گل ایوان پرشیچ انگلستان بهم ریخته بازی میکرد تا بازی با تساوی در ۹۰ دقیقه به پایان برسد.
اما این پایان ماجرا نبود و مانژوکیچ فرصت طلب گل دوم را زد و کرواسی را به آسمانها برد. تلاش نه چندان زیاد انگلیس برای جبران این گل ثمری نداشت و کرواسی در کمال تعجب و البته شایستگی راهی فینال شد.
انگلستان در دیدار رده بندی قرار گرفت و با شکست مقابل بلژیک به رتبه ای بهتر از چهارمی نرسید.
جام جهانی 2022 قطر
ترکیب احتمالی انگلیس : پیکفورد | شاو،مگوایر،استونز،واکر | فیلیپس،رایس،مونت | استرلینگ کین فودن
انگلستان این بار با آمریکا ، ولز و ایران هم گروه شده بنابراین کار بسیار سختی برای صعود ندارد ولی آیا بعد از ۵۴ سال آیا میتوان دوباره جام قهرمانی را در دستان کاپیتان سه شیر ها دید یا خیر؟!
این سوالی است که چند ماه دیگر به جوابش خواهیم رسید ولی این نسل انگلیس بسیار با نسل طلایی متفاوت است.
استیون جرارد بارها گفته بود که هیچ وقت نمیتوانست با منچستری های تیم ملی انگلیس کنار بیاید یا فرانک لمپارد اظهار داشت سیستم ها و تاکتیک های منسوخ شده باعث این عدم موفقیت بود همینطور میتوان گفت مصدومیت های ستاره ها مثل رونی و بکهام در دوره های مختلف از عوامل ناکامی بوده است.
بنابراین مقایسه کردن این نسل با نسل گذشته کاریست بس اشتباه!
میتوانیم انگلستان را از اصلی ترین مدعی های این جام بنامیم مگر اینکه اتفاق خاصی بیفتد.