مجتبی جباری می گوید در انتخاب تیم در عرصه مربیگری وسواس خاصی دارد.
به گزارش طرفداری، صحبت های مجتبی جباری را می خوانید:
بعد از خداحافظی از فوتبال چرا شرایط مهیا نشد تا کار مربیگری را در فوتبال ایران شروع کنید؟
این اتفاق می‌توانست رخ دهد. در زمان مربیگری شفر در استقلال با من صحبت شد و می‌توانستم به استقلال کمک کنم چون ایشان هم اصرار داشت که من در کادر فنی باشم ولی مدیریت نگذاشت. من حتی با آقای فتحی صحبت کردم و گفتم وقتی سرمربی می‌خواهد من باشم چرا اجازه نمی‌دهید این اتفاق رخ دهد. همان زمان می‌خواستند پیشنهادهای دیگری در مورد فعالیت و حضور من در استقلال بدهند ولی موضوع مهم این بود که شفر مرا می‌خواست ولی در نهایت نشد که همکاری کنیم.
آن اتفاقات و کارهایی که مدیریت وقت استقلال انجام داد برایت عجیب نبود؟
من درآن برهه اطلاعاتم را بالا برده بودم و انگیزه زیادی برای کمک به استقلال داشتم ولی در فوتبال ایران دنبال امثال ما نمی‌آیند. شما باید بگردید تا راهی یا واسطه‌ای برای کار در فوتبال ایران پیدا کنید. من خیلی از شرایط را برای کمک به استقلال داشتم و هنوز هم دارم ولی اینکه آنها اقدامی نمی‌کنند یک بحث دیگر است.
زمانی که مصطفی آجورلو مدیرعامل شد، قرار بود مسئولیت آکادمی استقلال را بر عهده بگیرید. درست است؟
با من در این مورد صحبت شد و حتی آقای آجورلو حکم را امضا کرده بودند ولی بنا به دلایلی این اتفاق رخ نداد. من حتی گفتم که می‌توانم کارهای خوب و متفاوتی در آکادمی انجام دهم ولی در نهایت نشد. الان هم دوست ندارم بگویم چرا نشد و بعدا در موردش صحبت می‌کنم ولی دلیلش واقعا ناراحت‌کننده بود. من حتی به آقای آجورلو هم گفتم که با نام من بازی کردید ولی در آن زمان هیچ مصاحبه‌ای انجام ندادم.
این اتفاقات برایت آزاردهنده نبود؟
این عیب من نیست. یک مجموعه می‌تواند از تجربیات من یا پیشکسوتان دیگر استفاده کند ولی خودشان را محروم می‌کنند. من هم آدمی نیستم که برای فعالیت در فوتبال دنبال رابطه یا باج دادن باشم. هر چه زمان بگذرد این موضوع روشن‌تر می‌شود که استقلال خودش را از تجربیات آنهایی که می‌توانند کمک کنند محروم می‌کند. من دوست ندارم با افرادی ارتباط بگیرم که می‌خواهند منافع دیگران را حفظ کنند، خودم هم این عقیده را دارم که در زمان خودش وارد این چرخه می‌شوم.
در این چند سال از سوی چند تیم و مربی دیگر هم به شما پیشنهاد شد، درست است؟
بله، قبول کردن این پیشنهادها در نوع خودش حساس است و باید خیلی چیزها را درنظر بگیرید تا از شخصیت خودتان مراقبت کنید. اگر در فوتبال ایران این مسیر وجود داشت که باید برای مربیگری سلسله مراتب را طی کرد و از تیم‌های پایه یا لیگ ۳ یا ۴ کار را شروع کنم، قطعا این کار را می‌کردم ولی در فوتبال ما چنین مسیری وجود ندارد و می‌بینید که خیلی از انتخاب‌ها چگونه است.
الان برنامه‌ای برای حضور در کلاس‌های مربیگری دارید؟
من مدرک A آسیا را دارم و اگر کلاس پرولایسنس در ایران برگزار شود شرکت می‌کنم. البته حضور در کلاس مربیگری فقط قسمتی از کار است و برای مربیگری باید فاکتورهای دیگری هم داشت و تجربه هم بسیار مهم است. شما می‌بینید که خیلی‌ها مدرس هستند ولی قرار نیست همه آنها مربی خوبی شوند. من خیلی دوست دارم به فوتبال ایران کمک کنم چون خودم را مدیون فوتبال می‌دانم و این فوتبال برای من آورده زیادی داشته است. مهم این است که برای حضور در فوتبال با هر دسته و گروهی کار نکنیم.
فکر می‌کنید تیم ملی ایران در جام جهانی موفق شود؟
ما بازیکنان بااستعداد و مربی خوبی داریم ولی شما می‌بینید بقیه تیم‌ها چطور کار می‌کنند. به‌عنوان مثال ما در زمان مربیگری کی‌روش مراکش را بردیم ولی از آن زمان تا حالا چه اتفاقی رخ داده است؟ آن تیم یک‌سری دستاوردها و شاخصه‌ها داشت که در مورد مثبت یا منفی بودنش کاری ندارم ولی بعد از آن زمان چه چیزی را جلو بردیم؟ بعد از آن یک گروه دیگر آمدند و یک جریان دیگر ایجاد شد ولی سؤال مهم این است که ما از آن زمان تا حالا چه کاری انجام دادیم؟
در خصوص لیگ و تیم ملی امید چه نظری دارید؟
بازی‌های لیگ جذاب نیست و نمی‌توانید از تماشای یک بازی لذت ببرید، مگر اینکه استثنایی وجود داشته باشد. با جابه‌جایی بازیکن هم که اتفاقی رخ نمی‌دهد. می‌توانید از عملکرد تیم المپیک ایران به این نتیجه برسید که ما چگونه کار می‌کنیم و تیم‌های دیگر مثل ازبکستان و عربستان چگونه کار می‌کنند. اگر دنبال موفقیت هستیم باید برنامه داشته باشیم، وقت بگذاریم و هزینه کنیم. آنالیز عملکرد تیم امید می‌تواند به فوتبال ما کمک کند، متأسفانه ما فقط می‌خواهیم امیدوار باشیم ولی کاری انجام ندهیم. وضعیت فوتبال ایران روزبه‌روز بدتر می‌شود و می‌بینید که تیم‌های بزرگ ما چه وضعیتی دارند و در رده‌های پایه تیم ملی چه انتخاب‌هایی صورت می‌گیرد. در لیگ برتر تیم‌های ما فقط برای گرفتن یک جام رقابت می‌کنند ولی بعد از آن چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ چه دستاوردی به‌وجود می‌آید؟ ما در تکرار اشتباهات، نداشتن برنامه، وقت نگذاشتن و نداشتن پلن برای آینده منحصر به فرد هستیم.
