منچسترسیتی و لیورپول طی فصول اخیر با سیستم‌های بدون مهاجم نوک، فوق‌العاده کار کرده‌اند اما هر دو تیم به استفاده از یک مهاجم نوک کلاسیک روی آورده‌اند.
طرفداری | اگر مورد خاص سرخیو آگوئرو را فاکتور بگیریم، یورگن کلوپ و پپ گواردیولا بدون مهاجمان نوک تخصصی توانسته‌اند طی سال‌های اخیر بر لیگ برتر انگلیس سلطه داشته باشند. حملات لیورپول و منچسترسیتی با مهاجمان منعطفی که از جلو پرس می‌کنند، مثل وینگرها دریبل می‌زنند و برای سایر هم‌تیمی‌های‌شان موقعیت می‌سازند، شکل می‌گیرد. در فصل گذشته لیگ برتر انگلیس، تنها دو بازیکن از مرز 20 گل زده عبور کردند؛ محمد صلاح و سون هیونگ مین بهترین گل‌زنان لیگ برتر بودند و این نشان می‌دهد در سطح اول فوتبال انگلیس، مهاجمان مرکزی از دور خارج شده‌اند.
آمدن ارلینگ هالند و داروین نونیز به تیم‌های منچسترسیتی و لیورپول، می‌تواند این ترند در لیگ برتر انگلیس را تغییر دهد. این باعث می‌شود منچسترسیتی و لیورپول در فصل آینده احساس متفاوتی داشته باشند. سبک بازی نونیز و هالند مسلما فراتر از نبرد با مدافعان مرکزی حریف در بازی پشت به دروازه است اما حضور فیزیکی آن‌ها و قد بلندی که دارند، گزینه‌هایی را در اختیار لیورپول و منچسترسیتی قرار می‌دهد که پیش‌تر آن‌ها را نداشتند. با حضور هری کین در تاتنهام و احتمال ماندنی شدن روملو لوکاکو در چلسی، می‌توانیم از فصل آینده شاهد حضور مهاجمان مرکزی بزرگ در لیگ برتر انگلیس باشیم.
بیش‌تر بخوانید:
عبور از پرس حریف در بازی‌های بزرگ
تیم‌های لیورپول و منچسترسیتی در زمینه پرس کردن، بسیار ساختارمند و هماهنگ هستند. در واقع پرسینگ، زمینه اصلی بازی این دو تیم طی فصول گذشته بوده است؛ به خصوص در بازی‌های بزرگ. وقتی حریفان سیتی و لیورپول شجاع باشند و آن‌ها را از بالا پرس کنند، ارسال پاس عمقی نقشه آن‌ها برای فرار از پرس حریف خواهد بود. این روش معمولا برای این دو تیم جواب می‌دهد؛ ارسال پاس عمقی باعث می‌شود مهاجم لیورپول یا سیتی در برابر مدافعان تنهامانده حریف فضای زیادی در اختیار داشته باشد. در این حالت، یک بازیکن توانا در عبور از پرس حریف می‌تواند یک سلاح تاثیرگذار باشد.
حضور هالند و نونیز به عنوان مهاجم نوک مرکزی، باعث می‌شود لیورپول و منچسترسیتی بتوانند به بازی مستقیم روی بیاورند و روی به‌دست‌آوردن توپ‌های دوم تمرکز کنند. یک گزینه دیگر برای آن‌ها، ارسال توپ به فضای پشت دفاع برای استفاده مهاجمان مرکزی است. هر دو تیم، دروازه‌بانانی دارند که می‌توانند پاس‌های بلند دقیق ارسال کنند، به خصوص ادرسون که پاس‌هایش دقیقا روی بند کفش بازیکنان منچسترسیتی می‌نشیند. پاس گل ادرسون برای ایلکای گوندوعان در بازی با تاتنهام در فوریه 2021 یکی از این دست پاس‌هاست که مطمئننا باب میل ارلینگ هالند خواهد بود. این استراتژی با میل هر دو تیم برای شروع بازی از خط دفاعی در تضاد نیست. بازی‌سازها هم می‌توانند به‌جای ارسال پاس‌های عرضی، به شکل مستقیم‌تری بازی کنند و خط دفاع حریف غافل‌گیر خواهد شد. اگر تیم مدافع بخواهد مهاجم نوک را یارگیری کند، زمان بیش‌تری برای ارسال پاس‌های کوتاه وجود دارد و موش‌وگربه بازی دو تیم در زمین حریف ادامه خواهد یافت.
حضور یک قاتل مقابل تیم‌های لو بلاک
منچسترسیتی و لیورپول در بزرگ‌ترین بازی‌های فصل گذشته‌شان به دلیل فرصت‌سوزی‌های بزرگ مقابل دروازه حریف، تنبیه شدند و نتوانستند از تسلط‌شان روی بازی، نهایت بهره را ببرند. همین مسئله باعث شد منچسترسیتی با وجود ارائه یک بازی خوب مقابل رئال مادرید، حذف شود. از آن‌سو لیورپول فرصت‌های زیادی را مقابل رئال مادرید از دست داد و آن‌ها هم در نهایت به سرنوشت سیتیزن‌ها دچار شدند. این موضوع را می‌توان تا حد زیادی با مقوله بدشانسی توجیخ کرد اما هالند و نونیز، به تیم‌هایشان قدرت بیش‌تری در محوطه جریمه جریف می‌بخشند. وقتی لیورپول و سیتی با یک خط دفاعی متشکل از 9 یا 10 بازیکن روبه‌رو شوند، انتظار می‌رود مهاجمان مرکزی‌شان بتوانند اصطلاحا کار را در بیاورند.
آمار و ارقام داروین نونیز و ارلینگ هالند در رقابت‌های لیگ فصل 22-2021
در بازی‌های فصل گذشته لیگ آلمان و پرتغال، هالند و نونیز توانستند خروجی قابل قبولی داشته باشند. هالند توانست 22 گل بزند و نونیز 26 گل به ثمر رساند. میانگین xG هالند در هر بازی، 0.87 و میانگین پارامتر مشابه نونیز 0.83 بوده است. میانگین شوت‌های مهاجم اروگوئه‌ای لیورپول در هر بازی کمی بیش از گلزن نروژی منچسترسیتی بوده است. نونیز در هر بازی میانگین 3.85 شوت را ثبت کرده و این رقم برای هالند، 3.76 است. اگرچه هالند توانسته پاس گل‌های بیش‌تری بدهد؛ هالند 7 پاس گل ارسال کرده و نونیز 4 گل ساخته است. یکی از برتری‌های داروین نونیز نسبت به ارلینگ هالند، دریبلینگ او است. نونیز با وجود این‌که یک مهاجم نوک است، علاقه زیادی برای دریبل‌زنی از جناح چپ دارد و پابه‌توپ خوبی دارد. او و لوئیس دیاز می‌توانند پست‌هایشان را جابه‌جا کنند و مشخصا نونیز می‌تواند جانشین خوبی برای مانه در ترکیب لیورپول باشد. با وجود تفاوت سبک بازی مانه و نونیز، آن‌ها در مناطق مشخصی از زمین بازی می‌کنند.
نقشه حرارتی حرکات داروین نونیز در فصل 22-2021 لیگ پرتغال
استفاده بهینه از پنج تعویض
پیش‌بینی می‌شود ارلینگ هالند در تمام بازی‌های منچسترسیتی به عنوان یار فیکس به میدان برود اما در آن سو ممکن است یورگن کلوپ، داروین نونیز را به‌تدریج وارد ترکیب لیورپول کند. پنج تعویضه شدن بازی‌های لیگ برتر انگلیس به سرمربیان این امکان را می‌دهد تا استراتژی‌ها و انتخاب‌های متنوع‌تری داشته باشند. در کل هالند و نونیز قرار است مهره‌های ثابت تیم‌شان باشند اما گواردیولا و کلوپ می‌توانند از آن‌ها به عنوان پلن بی هم بهره ببرند. ممکن است این دو مهاجم از حوالی دقیقه شصت، زمانی که مدافعان حریف خسته‌تر می‌شوند، وارد میدان شوند. وقتی لیورپول و منچسترسیتی مقابل یک تیم اصطلاحا اتوبوسی قرار گیرند و به گل نیاز داشته باشند، هالند و نونیز می‌توانند به‌عنوان یارهای تعویضی موثرتر باشند و در چنین شرایطی آن‌ها کارآمدتر از وینگرهایی خواهند بود که در مرکز خط حمله جای گرفته‌اند.
منچسترسیتی و لیورپول سرشار از استعدادهای فراوان هستند اما اضافه شدن این دو مهاجم نوک باعث می‌شود که آن‌ها نیمکت قدرت‌مندتری داشته باشند و به بازیکنان اصلی استراحت بیش‌تری برسد. سرمربی‌های تیم‌های بزرگ، روی نیمکت تیم‌شان حداقل به سه مهره تعیین‌کننده و قابل اتکا در خط حمله چون ریاض محرز و دیوگو ژوتا نیاز دارند. داشتن ذخیره‌های مطمئن آن‌هم با قانونی شدن پنج تعویض در رقابت‌های لیگ برتر، برای این دو تیم کارآمد است.
گزارش دنیل زکیری برای تلگراف
