هیچ مکانی مقدس تر از قلب انسان نیست و چشمهایش و جسمش و روحش...
وقتی خانه ی کعبه پر از بت بود و مکانی برای بت پرستی، دیگر مقدس نبود اگر چه می گفتند که هست...
دکانی بود برای چاپیدن انسانهای بیچاره ی خرافاتی که جای دیگری برای پناه بردن نداشتند
یا یاد نگرفته بودند که هر جایی و هر کسی پناه نیست...
یادتان هست که ابراهیم خلیل الله بت ها را شکست؟ و آتشی که گلستان شد؟
بتهای افکارمان را بشکنیم...🎇
از هیچ چیز و هیچ کس چنان تابو نسازید که نتوانید با کارهای ضد انسانیشان در لباس تقدیس
و پنهان در مکان مقدس مقابله کنید...
.
نیچه زیبا گفت که از آدمها بت نسازید، خدایی می شوند که خدایی کردن بلد نیستند
و شما در آخر می شوید سر تا پا کافر خدای خود ساخته...
و باید گفت از هیچ چیز بت نسازید...
وقتی فقر، جسم کسی را در سایه ی یک مکان مقدس به دیگری عرضه می کند،
روحش هرگز آدمهای مقدس را نخواهد بخشید...هر کس که می خواهد باشد...شاید حتی خدا را...
می خواهم بگویم، مکان مقدسی که در آن کارهای نامقدس کنند، دیگر مقدس نیست...
و مکان مقدس، از جنس چوب و سنگ و آهن و شاید طلا باشد ولی قلب و روح انسان از جنس خداست...
و جایی که خدا را شکنجه می کنند، در نظر هیچ مهربان عادلی مقدس نیست...
حتی در نظر آن کسی که آن مکان مقدس به نام اوست!
به قلم TaMe...
