طرفداری - ژانویه فصل 2018/19 بود که باشگاه چلسی، خرید کریستین پولیشیچ را رسما اعلام کرد. پولیشیچ، هدفی بود که مستقیما از سمت باشگاه چلسی پیگیری می شد و حتی مائوریتزیو ساری، مربی وقت شیرهای لندن از خرید او اظهار بی اطلاعی کرد. اکنون و بعد از سه فصل حضور او در پیراهن آبی، شاید بد نباشد که به صورت خلاصه عملکرد او را بررسی کنیم و به این سوال پاسخ دهیم؛ ادامه دادن با او اتلاف وقت است یا وینگر آمریکایی پیشرفت می کند؟
فراتر از یک خرید ورزشی
چلسی از ابتدا قصد داشت تا پایگاهی در آمریکا ایجاد کند و خرید بهترین بازیکن نسل یانکی ها، اقدامی موثر به نظر می رسید. بنابراین آن ها حاضر شدند مبلغ گزاف 64 میلیون یورو را برای وینگر بروسیا دورتموند هزینه کنند. چلسی به واسطه پولیشیچ، در آمریکا بیشتر دیده می شود و وضعیت متفاوتی پیدا کرده است. جالب است بدانید که چلسی پیش فصلِ 2022/23 را در آمریکا برنامه ریزی کرده و می خواهد از جضور پولیشیچ، به بهترین شکل ممکن استفاده کند.
درخششی کوتاه مدت
در ابتدای زمان حضور پولیشیچ، فرانک لمپارد ترجیح داد تا او را از ابتدا جزو بازیکنان فیکس چلسی قرار ندهد. کمی طول کشید تا پولیشیچ با فضای لیگ برتر آداپته شود و اعتماد لمپارد را جلب کند و بعد از آن، بازی های خوب پولیشیچ از راه رسیدند. وینگر آمریکایی در اوایل دوره پاندمی کرونا بهترین بازیکن چلسی در فاز هجومی بود و بازی های چشم‌گیری داشت؛ اما در انتها مصدوم شد و فرم ایده آلش را از دست داد.
اگر بخواهیم هایلایتی از دوران او در چلسی ایجاد کنیم، اکثر بازی های خوب او مربوط به همین دوران کوتاه در فصل 2019/20 خواهد بود.
مصدومیت ها؛ بزرگ ترین مانع
مصدومیت ها مهم ترین مشکل کریستین پولیشیچ بوده است. او در دورتموند نیز بازیکنی جوان بود که از آکادمی می آمد و به عنوان مهره ای که بخواهد دقایق بسیاری را بازی کند، شناخته نمی شد. همانگونه که در وست‌فالن نیز گزینه هایی مثل جیدون سانچو یا لارسن جلوتر از او در ترکیب اصلی قرار می گرفتند. مبلغی که چلسی برای او صرف کرده، در حد یک ستاره تعیین کننده در خط حمله است اما عدم ثبات و مشکلات او باعث شده تا نتواند چنین نقشی عهده دار شود.
کریستین پولیشیچ تاکنون حداقل 44 بازی چلسی را به دلیل مصدومیت از دست داده که حدود 37 درصد بازی ها را شامل می شود؛ و این مصدومیت ها به صورت دنباله دار در عملکرد او تاثیر گذاشته اند. انگار که وینگر آمریکایی دیگر سرعت و چابکی گذشته را ندارد و در بازی هایی که بعد از مصدومیت ها تجربه کرده، فرم خوبی نداشته است.
آمدن توماس توخل این فرضیه را به وجود آورد که مربی آلمانی می تواند از شاگرد سابق خودش بازی بگیرد و وضعیت او را در چلسی بهبود ببخشد اما توخل نیز نتوانسته کار خاصی در مورد پولیشیچ انجام دهد.
از نظر فنی، چلسی نیاز به یک وینگر سریع و تکنیکی در خط حمله خود دارد تا بتواند بازی بهتری در مقابل تیم های کوچک تر ارائه دهد و دفاع های فشرده را بشکند. "کاپیتان آمریکا" وِیژگی های مورد نظر چلسی را روی کاغذ دارد اما در عمل نتوانسته نیاز چلسی را تامین کند.
سخن پایانی
با حضور مدیریت جدید در چلسی، تابستان شلوغی را برای باشگاه لندنی شاهد خواهیم بود. کریستین پولیشیچ نیز یکی از بازیکنانی است که آینده اش در هاله ای از ابهام قرار دارد و ممکن است که از چلسی جدا شود. چلسی با وجود مالکین آمریکایی، احتمالا ترجیح دهد او را حفظ کند، اما اگر از دید فنی - و نه تجاری - به ترکیب چلسی نگاه کنیم؛ آن ها برای به چالش کشیدن سیتی و لیورپول و حضور در کورس لیگ برتر، نیازمند حداقل یک وینگر باکیفیت هستند که کریستین پولیشیچ آن بازیکن موعود نیست.
در مورد آمار گل و پاس گل صحبت نمی کنیم زیرا پولیشیچ حتی شرایط 90 دقیقه بازی فشرده به صورت مداوم را ندارد. اگر پولیشیچ از شرایط فعلیش ناراضی است و خود را در حد فیکس شدن در تیم های بزرگ می داند، شاید خروج وینگر آمریکایی و ورود یک ستاره تثبیت شده به جای او برای هر دو طرف بهتر باشد.
