20 می 1992 یک روز تاریخی برای بارسلونا بود. پس از تقریباً نیم قرن حضور در مسابقات اروپایی برای اولین بار، آبی اناری ها موفق به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا شدند و به عنوان پادشاه اروپا تاج گذاری کردند. آن هم در ومبلی افسانه ای، همان ورزشگاه قدیمی، نه این ومبلی جدید و مدرن.
طرفداری| 30 سال پیش در چنین روزی در فینال لیگ قهرمانان، بارسلونا موفق شد تیم رؤیایی سامپدوریا را با گل انفرادی رونالد کومان در وقت اضافه شکست دهد؛ گلی که به این مدافع هلندی، جایگاه اسطوره‌ای در تاریخ بلوگرانا بخشید.
این دیداری فراموش نشدنی برای بارسلونا بود؛ به دلیل وضعیتی که این باشگاه در آن قرار داشت، چنین قهرمانی‌ای بسیار مهم بود. مردم و هواداران نسبت به آبی اناری‌ها خیلی بدبین بودند چون آنها به تازگی در فینال سویا مقابل استوابخارست تن به شکست داده بودند. قهرمانی در اروپا افتخاری بسیار بزرگ و مهم بود که باعث تغییرات زیادی در رویکرد باشگاه بارسلونا شد و اعتماد به نفس بیشتری در بازیکنان این تیم ایجاد کرد.
رونالد کومان در مصاحبه‌ای با مارکا آن شب را شب بسیار مهمی در تاریخ باشگاه دانسته است:
آن مسابقه نقطه‌ی عطفی برای این باشگاه بود. در وهله‌ی اول به این دلیل که بلوگرانا پس از شکست در مقابل بنفیکا و استوابخارست، سرانجام توانست طلسم ناکامی های خود در فینال لیگ قهرمانان اروپا را بشکند. علاوه بر این، در آن سال ها رئال مادرید با قهرمانی هایش، بر فوتبال اسپانیا تسلط یافته بود و بارسلونا به چنین جامی نیاز داشت تا بتواند رقیب دیرینه‌ی خودش را به چالش بکشد. من قبلاً، یکبار، آن هم در سال 1988 و با حذف رئال مادرید، تجربه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را داشتم. برنده شدن در یک فینال اروپایی، آرامش خاطر و اعتماد به نفس زیادی به شما برای پیروزی در فینال‌های بعدی می‌دهد. بعد از آن فینال، بارسلونا تبدیل به تیمی شد که بر بازی مسلط است و دوست دارد توپ را در اختیار داشته باشد.
کومان در مورد رابطه‌ی بازیکنان با هم در آن تیم بارسلونا گفت:
آن قهرمانی نتیجه‌ی کار و تلاش یک تیم بسیار نزدیک و متحد بود. چه در زمین فوتبال و چه خارج از آن، ما واقعاً متحد بودیم. در واقع، بین همه ما یک دوستی عمیقی وجود داشت که در طول زمان تداوم یافت. ورود یوهان به بارسلونا خیلی چیزها را به نفع باشگاه تغییر داد. بسیاری از بازیکنان آن ترکیب، که تیمی قوی را تشکیل داده بودند، در خارج از زمین هم رابطه نزدیک و صمیمانه ای با هم داشتند. زمانی بود که فقط سه یا چهار خارجی در تیم اصلی بودند و بقیه بازیکنان یا کاتالانی و یا باسکی بودند. بین همه‌ی ما از نظر ذهنی یک ارتباط بسیار قوی‌ای شکل یافت. و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در فینالی مانند فینال ومبلی، به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید و سریعتر پیشرفت کنید.
کومان افزود:
اما تأثیر آن فینال بیشتر از این ها بود؛ علاوه بر نتایج خوبی که تیم اصلی بعد از آن گرفت، کرایوف و آن تیم رویایی یک مدرسه‌ی فوتبال برای بارسلونا ساختند. سبک خاصی برای بلوگرانا به وجود آوردند که همیشه به دنبال حمله باشند و این به فلسفه‌ی باشگاه تبدیل شد. از آن به بعد همیشه سخت ترین کار انجام می شد و پیچیده ترین شیوه بازی را به کار می‌گرفتند. این کارها همه از این جهت صورت می‌گرفت که فوتبالی جذاب و تهاجمی به نمایش بگذاریم و در عین حال نتیجه هم بگیریم.
از آن زمان، بارسلونا خط مشی‌ای را که یوهان کرایوف تعیین کرد و متعاقباً توسط مربیانی مانند گواردیولا یا خود رونالد کومان اجرا شد، دنبال کرد. سبک بارسا بعد از آن پیروزی در ومبلی بحث های بی شماری را به راه انداخت. اما در 30 سال گذشته اتفاقات زیادی رخ داده و مشخص است که این ورزش از هر نظر پیشرفت کرده است. فوتبال نسبت به گذشته بسیار فیزیکی تر شده است. اکنون دیگر نیازی به فشردگی صرف نیست زیرا تنها یک راه برای بازی کردن وجود ندارد بلکه راه های بیشتری برای نتیجه گرفتن و فوتبال بازی کردن به وجود آمده است.
اگرچه درست است که بارسلونا تیمی است که دوست دارد بر بازی مسلط باشد و توپ را در اختیار بگیرد ولی اقتضای فوتبال امروزه این است که به نسبت سال‌های قبل باید به دنبال انعطاف پذیری بیشتری بود تا به موفقیت رسید. صرف نظر از اینکه چه کسی مربی است، فلسفه‌ی تسلط بر بازی عبارت است از در اختیار داشتن توپ، فضاسازی و ایجاد موقعیت.
