حمید درخشان ناگفته هایی را از دوران مربیگری اش در پرسپولیس بیان کرده و می گوید بازیکنان کم کاری کردند تا او از سمتش اخراج شود.
به گزارش طرفداری، صحبت های حمید درخشان را می خوانید:
از نظر شما دلیل عدم نتیجه گیری پرسپولیس در فصل جاری چیست؟
در این فصل با تغییر و تحولاتی که در مدیریت صورت گرفت و همچنین جدایی چند بازیکن، مشکلاتی برای پرسپولیس به وجود آمد. پس از آن پرسپولیس روی روند خوبی افتاد و خوب پیش می‌رفت اما در چند بازی غفلت کرد و با کمی با مشکل مصدومیت هم مواجه شد تا این مسائل به وجود بیاید. پرسپولیس اگر بیشتر دقت می‌کرد و باهوش تر عمل می‌کرد فاصله به این حد نمی‌رسید. الان هم فاصله خیلی زیاد نیست و اگر پرسپولیس بتواند تمام تمرکزش را برای این شش بازی بگذارد، من مطمئن هستم که استقلال هم امتیاز از دست می‌دهد و پرسپولیس می‌تواند شش امتیاز را جبران کند و به استقلال برسد و حتی قهرمان شود.
شما آخرین مربی ایرانی پرسپولیس قبل از گل‌محمدی هستید؛ خیلی ها معتقدند یحیی چون ایرانی است توانایی کنترل حواشی را ندارد. این مسئله چقدر برای شما ملموس است؟
یک ایرادی که در ما وجود دارد این است که نمی‌توانیم خیلی خوب از مربیان داخلی حمایت کنیم اما برای یک مربی خارجی همه چیز را فراهم می‌کنیم. باید با صراحت بگویم بازیکنان داخلی هم برای مربی خارجی خیلی توان می‌گذارند. یکی از اشکالات فرهنگی ما این است که حتی مربی بد خارجی را هم به مربی داخلی ترجیح می‌دهیم. این یک فرهنگ بدی است که جا افتاده و لطمه بزرگی به فوتبال ما می‌زند. مربی خارجی حتی اگر کیفیت هم نداشته باشد ما سعی می‌کنیم او را با کیفیت نشان بدهیم. این یکی از معضلاتی است که در فوتبال ما وجود دارد. حمایت کردن از مربی داخلی قبلا خیلی کم بوده و حالا مقداری بیشتر شده است. حالا کمی به مربی زمان می‌دهند و به حرف مربی گوش می‌دهند. قبلا اینطور نبود و مربی داخلی مظلوم واقع می‌شد. به نظر من باید از یحیی حمایت کنند و یحیی تا آخر فصل کارش را با قدرت انجام بدهد. من مطمئن هستم که موفق می‌شود.
برگردیم به دوره کاری شما که خیلی نکات نامکشوف دارد. قبول دارید یکی از مواردی که باعث شد کار آنطور که می‌خواهید پیش نرود، مدل آمدن شما بود؟
من هیچوقت دلم نمی‌خواست این اتفاق به این شکل بیفتد و من اینطور وارد تیم شوم اما من را در شرایطی قرار دادند که گفتند با ایشان تصفیه حساب شده و شما می‌توانید کار کنید؛ من را با این شیوه بردند.
نمی‌دانستید آقای دایی در تمرین است؟
خدا شاهد است که نمی‌‌دانستم.
وقتی سر تمرین رفتید چطور؟ آن موقع که فهمیدید چرا برنگشتید؟
اگر برمی‌گشتم اعضای هیئت مدیره‌ای که من را با خودشان می‌بردند خراب می‌شدند؛ آنها هم از من خواهش کردند و گفتند ما با ایشان تصفیه حساب کردیم و همه چیز را به موقع انجام داده‌ایم و جای نگرانی وجود ندارد.
بعدها به آقای سیاسی گلایه نکردید که شما را در این موقعیت قرار داد؟
کاری بود که انجام شده بود و نمی‌توانستید کسی را توبیخ کنید.
وقتی پیشنهاد سرمربیگری پرسپولیس به شما داده شد، فکر می‌کردید با این تیم چه دستاوردی کسب کنید؟
من با این نگاه آمدم که تا نیم فصل به من کمک کنند تا من بتوانم نیم فصل بازیکن جذب کنم. به من گفتند شما می‌توانی به پرسپولیس کمک کنی چون پرسپولیسی هستی وگرنه من هم می‌توانستم کنار بنشینم و بگویم این بازیکنان را بخرید تا من بیایم و کمک کنم اما چون آقای سیاسی به من قول داد که در نیم فصل هر چند تا بازیکن خوب بخواهم می‌خرد، با این تفاسیر من به پرسپولیس آمدم. بعد وارد بحث حاشیه و سنگ اندازی و بازی نکردن برخی بازیکنان شدیم.
درباره همین بازی نکردن بازیکنان بیشتر صحبت کنید.
نمی‌خواهم نبش قبر کنم. کسانی که برای پرسپولیس بازی نکردند و ادا و اطوار درآوردند، همه به نوعی از فوتبال رفتند.
اما هواداران پرسپولیس فقط حمید درخشان را مقصر می‌دانند.
سوال من این است؛ حمید درخشان چرا باید در این داستان مقصر باشد؟ آیا حمید درخشان باید توپ را گل می‌کرد؟ من یک بار هم در مصاحبه‌ای گفتم مربی نباید گل بزند اما همه به من خرده گرفتند. همین جمله را آقای کالدرون زد و همه گفتند آقای کالدرون درست می‌گوید. مربی که نباید گل بزند. تفاوت مربی خارجی و داخلی همین جا مشخص می‌شود. همین نگاه ها تغییر می‌کند. چرا به مربی ایرانی با نتایجی که گرفته بود فرصت ندادید و او را کنار گذاشتید؟ با نداشتن مدیرعامل، بی پولی، با نتوانستن و نخریدن کنار آمدیم، رفتیم التماس کردیم و علیپور را با بدبختی و بیچارگی با ۸۰ تومان پول از راه آهن گرفتیم.
یعنی نتایجی که کسب کردید را قابل قبول می‌دانید؟
اگر با انصاف به موضوع نگاه کنید می‌بینید که من تیمی را تحویل گرفتم که رده نهم یا دهم جدول بود و زمانی هم که من تیم را گرفتم، بعد از برد مقابل استقلال، در جام باشگاه ها با ۹ امتیاز صدر جدول بودیم. با این اوصاف و مصدوم هایی که من داشتم، ناملایمتی هایی که دیدم و همینطور نبودن مدیرعامل، من را از پرسپولیس کنار گذاشتند. مربی که تیمش در جام باشگاه ها صدر جدول بود و بعد از مدت ها استقلال پرقدرت امیر قلعه‌نویی را برده، کنار گذاشتند. ما الان در طی شش بازی با استقلال هنوز نتوانسته‌ایم یک بازی را با اقتدار ببریم اما مربی که موفق بوده و با ۹ امتیاز صدر جدول آسیا بوده را برداشتند.
درباره جمله اولتان. یعنی آقای دایی تیم بدی بسته بود؟
من نمی‌خواهم در این باره صحبت کنم. در هر صورت من وارد تیمی شدم که شرایط خوبی نداشت.
اما به برخی از انتخاب های شما نقد وجود داشت؛ مثلا کنار گذاشتن نیلسون.
مگر شما می‌دانستید که سوشا مکانی حاشیه درست می‌کند؟ چرا از این منظر نگاه می‌کنید؟ ما نیلسون را کنار گذاشتیم و خواستیم یک گلر داخلی را احیا کنیم که به تیم ملی هم کمک کند و این هم نشد. مگر مربیان دیگری که خرید کردند و سه بازیکن آوردند و روی نیمکت نشاندند و کسی که الان باید ۹۰۰ هزار دلار برای او پول بدهیم بازی کرد؟ آنها که بیشتر از ما به پرسپولیس ضرر زدند؟ چطور همه فقط به این موضوع نگاه می‌کنند که نیلسون رفت و نمی‌گویند بازیکنی مثل گابریل آورده بود که به درد پرسپولیس خورد؟
قبول دارید کنار گذاشتن نیلسون اشتباه بود؟
شما یک مربی به من نشان بدهید که اشتباه نکرده باشد. با اینکه من اشتباه کردم تیمم در جام باشگاه های آسیا صدر جدول بود. من با التماس بازیکن درجه دو آوردم چون هیچ بازیکنی در آن پست نداشتم. من محمد خانزاده را دفاع راست می‌گذاشتم؛ انصاف بود؟ من علیرضا نورمحمد را در بازی با ازبکستان دفاع چپ گذاشتم؛ آیا او دفاع چپ بود؟ این هوش من را می‌رساند که با این کارها نتیجه گرفتم. آیا به این آدم فرصتی دادیم تا ببینیم چه کمک هایی می‌تواند بکند؟ فقط کوبیدند و ما را از ریشه زدند.
فقط اینها نیست. چهار باخت در شروع نیم فصل دوم باعث شد تا فشارها روی شما بیشتر شود و اگر برانکو هم چهار بازی پشت سر هم ببازد و بعد جبران نکند حتما تحت فشار خواهد بود. آنجا هم موضوع کم کاری وجود داشت؟
بله. آن چهار بازی را آنالیز کنید. بازی فولاد در ۳۰ ثانیه اول گل می‌خوریم. این چه ربطی به مربی دارد؟ زمانی که آقای برانکو آمد سه گل از لخویا خورد و از جام باشگاه های آسیا حذف شد و در لیگ هم نهم بود کسی این حرف ها را زد؟ چرا تغییر ندادید؟ به او فرصت دادید. چرا به مربی ایرانی فرصت ندادید؟ چرا قاتل جان ما شدید؟
خب به هر حال برانکو یک پیشینه هم داشت که باعث اعتماد می‌شد.
قرارداد من ۵۰۰ میلیون بود و نصف آن را هم بخشیدم اما آقای برانکو چطور؟ من احترام خیلی زیادی برای او قائلم اما می‌خواهم برای من هم احترام قائل شوید. چنین آدم هایی را باید کنار بگذارید و نابود کنید؟ آدمی که با دست خالی و نداشتن بازیکن در جام باشگاه ها بازی کرده و ۱۰ نفره استقلال را برده این کار را می‌کنید؟
بگذارید موضوع به موضوع پیش برویم. قبول دارید در مدیریت حواشی تیم ضعف داشتید؟
وقتی شما کلا ۱۲-۱۳ بازیکن داری و دستت بسته است اگر ۲-۳ بازیکنت نافرمانی کنند، می‌توانی آنها را بیرون بگذاری؟ روی نیمکت من شهاب زاهدی نشسته بود. من بازیکن تیم ملی روی نیمکت داشتم که به جای شهاب زاهدی به زمین بیاورم؟ دستم خالی بود. آقای برانکو با همین تیم من از لخویا سه گل خورد اما مفسر بازی گفت دست آقای برانکو خالی است. چطور شد؟ من با همین نفرات سه تا زدم اما آقای برانکو چهارتا خورد و گفتند دست آقای برانکو خالی است. یک لحظه خودتان را جای من بگذارید و بگویید چرا آنقدر به این مربی ظلم شد و تا این حد به او بی‌معرفتی کردند. بعضی از دوستان هم که با عوامل بیرونی در ارتباط بودند و به آنها می‌گفتند این بازی را بازی نکن، در این بازی پایت را بگیر، این بازی را ناز کن.
لطفا بیشتر درباره این موضوع توضیح بدهید.
نمی‌توانم و درست هم نیست. ترجیح میدهم فنی صحبت کنیم. من چطور در آن بازی دربی احمد نوراللهی و مهدی طارمی را رو کردم؟ هیچکس اینها را نمی‌بیند و همه می‌گویند نیلسون رفت.
شما چند بار به این موضوع اشاره کردید بهتر نیست یک بار توضیح بدهید که همه بدانند؟
دانستن دردی را دوا نمی‌کند و چیزی را اصلاح نمی‌کند. فقط می‌خواهم بگویم دور از انصاف است درباره آدمی که توان فنی اش اینطور بوده و تا این حد تلاش کرده اینطور صحبت کنیم. امیدوارم اگر آدم های توانمند دیگری آمدند آنها را له نکنیم که کنار بروند. من با دست خالی تیم را در جام باشگاه های آسیا صدرنشین کردم، استقلال را با قاطعیت بردم و بعد ۱-۰ با گل علیپور پرسپولیس، استقلال را برد که او را هم من آوردم اما کسی ندید؛ همه فقط گفتند چرا نیلسون رفت.
فکر می‌کنم در آن دوره، محمد نوری ارتباط خوبی با شما داشت.
بقیه بچه ها هم خوب بودند. کسی نمی‌گوید محمد نوری از بین رفته بود اما طوری او را احیا کردم که به تیم ملی دعوت شد. این توان چه کسی را نشان می‌دهد؟ از بیرون کسی آمده؟ ورد خواندم و معجزه کردم؟ یا برای مثال چطور سعید دقیقی از شهرداری تبریز به تیم ملی دعوت شد؟ چرا تا آن زمان کسی از شهرداری دعوت نمی‌شد؟ این توانایی چه کسی را می‌رساند؟ توانایی یک آدم فنی که این بازیکنان را احیا می‌کند. کسی اینها را دید؟ فقط می‌گویند که نیلسون را فرستاد رفت.
گفتید فنی صحبت کنیم. تیم شما از نظر دفاعی خیلی متزلزل بود.
اینطور نگاه کنید که عملکرد تهاجمی خوبی داشتیم اما با وجود ۱۵-۲۰ موقعیت توپ گل نمی‌شد و وقتی شما گل نزنی، گل می‌خوری و خط دفاعی بد می‌شود. من هیچوقت دفاعی بازی نمی‌کنم چون فلسفه دفاعی بازی کردن را بلد نیستم اما بلدم تهاجمی بازی کنم و ۱۰ موقعیت گل خلق کنم. اگر از ۱۰ موقعیت گل مثل منچسترسیتی ۵ تا را گل کنی بهترین مربی دنیا می‌شوی.
شما فکر تهاجمی دارید اما نتوانستید یک مهاجم خوب بخرید. تادئو را می‌گویم.
ایرادی ندارد. شما در در بازار ۱۰۰ خرید می‌کنید و یکی خراب درمی‌آید. البته تادئو بد نبود و فقط اضافه وزن داشت که آن را هم می‌شد درست کرد اما بچه هایی که کنار او بازی می‌کردند، دوست نداشتند به او پاس بدهند و دوست داشتند همشهری خودشان جلو بازی کند. نمی‌خواهم اسم ببرم اما این خصلت‌ها در بازیکنان ایرانی هست. اگر بخواهند یک بازیکن را خراب کنند به او پاس نمی‌دهند، با او بد صحبت می‌کنند و اگر خارجی باشد هم کار راحت تر است.
نتایج لیگ هم خوب نبود.
دلیل داشت. بازیکن نداشتیم و مصدوم زیاد داشتیم؛ حمید عسگر، هادی نوروزی، رضا نوروزی مصدوم بوند، فوروارد نداشتیم و خط هافبک یک روز دلش می‌خواست بازی کند چون رفیق فلانی بود و او آورده بود و یک روز نمی‌خواست بازی کند. شما گذاشتید یک فصل بگذرد و حمید درخشان بازسازی کند؟ نگذاشتید.
فکر می کنید علت ناکامی حمید درخشان چه بود؟
اگر اسمش را ناکامی بگذاریم...
بله. علتش چه بود؟
دوست دارم در مورد علتش توضیح بدهم. ببینید من در پیکان که بودم تیم را خودم بستم، بروید نتایج را ببینید؟ هم مقابل پرسپولیس نتیجه گرفتم، هم استقلال. در شهرداری تبریز یادتان هست چه نتایجی گرفتم؟ منظورم این است اگر آن اعتماد در پرسپولیس هم بود، اگر حمایت وجود داشت، به نظرم می‌توانستم کارهایی بکنم. نمی‌گویم یک ساله تیم قهرمان آسیا می‌شد اما لااقل می‌گذاشتند یک بار تیم را ببندم و بعد پاسخگوی نتایجش هم باشم. همانطور که الان می‌گویم در آسیا صدرنشین تیم را تحویل دادم، دربی را بردم و کنارش نتایج ضعیف هم داشتیم. اما لطفاً بروید و ببینید این نتایج با چه تیمی و در چه شرایطی رقم خورد. مدیرعامل ما ماه‌ها در زندان بود، در این شرایط شما از ناکامی سرمربی حرف می‌زنید؟
قبول دارید این تصویری که از خودتان در پرسپولیس به جا گذاشتید روی آینده شما تاثیر منفی گذاشت؟
درست است.
پس شاید بهتر بود این پیشنهاد را قبول نمی‌کردید.
اینطور نمی‌شود گفت. برای ما پرسپولیسی‌ها، کار در این باشگاه یعنی مهمترین چیز زندگی.
الان قصد ندارید به فوتبال برگردید؟
دوست دارم اما دیگر نمی‌خواهم تجربه آن سال ها تکرار شود. می‌خواهم جایی کار کنم که از اول با تفکر و ذهنیت خودم تیم ببندم و سپس می‌توانم به هر کسی که می‌خواهد گارانتی بدهم که اگر در دو سال تیم‌تان جزو چهار تیم لیگ نبود، خودم هزینه هایش را میدهم و از فوتبال می‌روم. من یک سال اول فصل به پیکان رفتم و تیم را خودم بستم، بازیکن تیم ملی هم در تیمم نبود و ستاره ای نداشتم. در نیم فصل سپاهان اول شد و من دوم.
همان تیم پیکان هم استقلال را برد و هم پرسپولیس. اتفاقی هم نبود و با نتایج خوبی پیروز شدم؛ فوتبالی و فنی بردم. شما وقتی مقابل استقلال ۱-۰ عقب می‌افتی باید خیلی فکور باشی که بازی را ببری. دنیزلی یک مربی خوب است که در دربی ۲-۰ عقب افتاد و ۳-2 برد؛ من ۱-۰ عقب افتادم ۲-۱ بردم. اگر توان نداشتم باید ۳-۴ گل می‌خوردم.
شما یکبار هم سال ۷۶ از پرسپولیس کنار گذاشته شدید.
آن زمان هم استقلال را ۳-۰ بردم اما باز هم مدیر وقت دنبال مربی خارجی بود که بتواند استفاده ببرد. شما به عنوان یک مدیر، مربی تیمی که قهرمان شده را برمی‌دارید؟ این کار را کردند. استقلال را برده‌ایم و با ۸ امتیاز قهرمان شده‌ایم اما من را برداشتند. آیا شما کسی را برای مساوی برمی‌دارید؟ سال ۷۲ با استقلال ۲-۲ شد و من را برداشتند. کدام مربی را بخاطر مساوی برمی‌دارند؟ سال ۷۵-۷۶ استقلال را ۳-۰ بردم. تیمم قهرمان شد و من را برداشتند. شما اینطور مربیان را در نطفه خراب می‌کنید و بعد می‌گویید چرا فوتبال ما رشد نمی‌کند؟ برویم یک کروات را بیاورید که در قهوه خانه کار می‌کرده است.
در پایان این را بگویید که پرسپولیس پنج سال اخیر بهتر است یا تیمی که پنج سال قهرمان جام باشگاه های تهران شد؟
از نظر من فوتبال ما ضعیف شده است. آیا در گذشته پیش آمده بود که پرسپولیس در جام باشگاه های آسیا ۴ گل بخورد؟ پرسپولیس دهه شصت خیلی بهتر بود.
