سید محمد مهدی موسویسلام برادر
در توحید هیچ و حسن و و قدرت و کمالی مستقلا برای کسی غیر از او نیست و همه جلوه ای از اویند اگر نازی کند لیلی فرو ریزد قالب ها
و اگر کسی صفت یا حسنی را به اولیاء خدا می دهد از این جهت است که آنها مقرب و فانی در خدایند و جلوه گاه اسماء و صفات او شدند نه اینکه العیاذ بااالله استقلالا این صفات را دارند و شریک قائل بشوند برای آن معبود اعظم
که هر چه هست از لطف و فیض اوست و موجودات جلوه شانی از شئونات او
مردان خدا پرده پندار دریدند اند یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند
ببخشید که شان این موضوع نبود چون منی درباره اش زبان بچرخاند و قلم بزند و بنویسد الله اعلم...
