مردی با روح بزرگ
«یک روز بدون فوتبال ، یک روز از دست رفته است» این شعار به یاد ماندنی یک مربی بود که تا آخرین روز زندگی خود به آن پایبند بوده است. ماکس مرکل هم تیمی او در راپید وین و تیم ملی اتریش از او به عنوان «بتهوون دنیای فوتبال» نام برده است. بعدها که مربی شد، به مربی بدل شد که وی را «دارای روح بزرگ» می خواندند.
مدافعی مورد توجه رئال مادرید
ارنست هاپل روز 29 نوامبر 1925 در اینسبروک به دنیا آمد . در جوانی وارد تیم راپید وین شد و در پست دفاع میانی بازی کرد. در هفده سالگی فوتبال خود را با پیوستن به تیم راپیدوین آغاز نمود و شش قهرمانی در رقابت های لیگ اتریش را با این تیم جشن گرفت . او مورد توجه رئال مادرید هم قرار گرفت اما قانون آن روزهای فوتبال اتریش اجازه نمی داد بازیکنان زیر 28 سال از لیگ این کشور به دیگر کشورها بروند . این بود که فرصت پیوستن به رئال را از دست داد .
سومی درجام جهانی
در جام جهانی 1950 اتریش نتوانست هزینه حضور در مسابقات نهایی را بپردازد و چنین شد که ارنست تا جام جهانی 1954 منتظر ماند . او مدافع تیمی طلایی بود که در جام جهانی سوم شدند . هاپل در آخرین بازی در زمین نبود و پس از ان هم سه سال از تیم ملی کناره گرفت . از اتریش ، او راهی راسینگ کلوب پاریس شد و با این تیم به شهرت رسید . هاپل با این که در دو جام جهانی 1954 و 1958 نیز حضور داشت اما از سال 1962 که وارد عرصه مربیگری شد ، افتخارات بیشتری در انتظار او بود به طوری که تمام عظمت او در این حرفه به یادگار ماند .
مردی جلوتر از زمان خود
هاپل پس از مدت کوتاهی که در کشور خود به کار پرداخت ، روانه هلند شد . ابتدا در دن هاگ جام حذفی فصل 68 - 67 را از آن خود کرد و پس از آن چهار سال از 1969 تا 1973 مربی فاینورد روتردام بود . او موفق شد فاینورد را قهرمان هلند ( 71 - 70 ) ، فاتح جام بین قاره ای ( 1970 ) و فاتح جام باشگاههای اروپا ( 70 - 69 ) سازد . ویلم فن هانگم بازیکن این تیم به خوبی از تاثیرات شگرف ارنست هاپل سرمربی این تیم بر فوتبال زیبای هلند در دهه هفتاد میلادی یاد می کند : « ارنست هاپل بهترین بود، او با فلسفه فوتبالی خود بسیار جلوتر از زمان خویش حرکت می کرد . تاثیرات فراوان وی بر توتال فوتبال هلندی هرگز قابل چشم پوشی نیست . او با ایده ها ، هوش و رفتار خود معلم فوتبال و انسانی بی نظیر بود . » با این پیروزی ها بود که همه خواستار به خدمت گرفتن وی شدند . نخست تیم سویا اسپانیا ، آن گاه اف.ث. بروژ که هاپل طی سالهای 1974 تا 1978 در این تیم بود و این تیم را سه بار پیاپی از سالهای 1976 تا 78 فاتح لیگ ، در سال 1977 قهرمان جام حذفی بلژیک و برنده دو عنوان نایب قهرمانی در جام یوفا و جام قهرمانان اروپا کرد . هاپل طی سالهای 1979 تا 981 باز هم به لیگ بلژیک بازگشت اما این بار تیم استاندارد لیژ را دگرگون ساخت و در سال 1981 قهرمان جام حذفی ، در سال 1981 برنده سوپر کاپ و پیش از آن نایب قهرمان لیگ ( 1980 ) ساخت .
مربیگری همزمان در بلژیک و هلند
هاپل در سال 1978 کار عجیبی کرد . علاوه بر مربیگری بروژ و رساندن این تیم بلژیکی به فینال باشگاههای اروپا ، همزمان مربی تیم ملی هلند هم بود ! تیم هلند پس از نایب قهرمانی جام جهانی 1974 ، در دیدار نیمه نهایی یورو 76 هم بدون یوهان نیسکنس مقابل چکسلواکی شکست خورد و در چنین شرایطی بود که به هاپل روی آورد . برای جام جهانی 1978 یوهان کرویف غایب بزرگ تیم بود . چاره کار را در جانشینی به وسیله رنسن برینگ دانستند ؛ بازیکنی از هر نظر شبیه کرویف غیر از دارا بودن شم مدیریت کرویف . هاپل مربی کهنه کار و جهاندیده از میان سایر بازیکنان هلند تیمی ساخت که حتی بدون کرویف در اندازه همان تیم جام جهانی 1974 بود . این تیم همه چیز داشت غیر از کرویف و روحیه پیروزی در فینال . زیرا علیرغم تمام سزاواریها و پس از شکست برابر آلمان میزبان در دوره قبلی،این بار نیز در فینال 1978 مقابل آرژانتین میزبان شکست خورد،این بار با وجود ارنست هاپل.
عصر درخشان هامبورگ
مربیگری هاپل چنان بود که هر تیمی که احتیاج به تجدید حیات و رسیدن به قدرت داشت ، او را به هر وسیله ممکن استخدام می کرد . دوران عظمت هامبورگ در عهد او شکل گرفت که این عصر درخشان شش سال دوام آورد . هامبورگ در عصر هاپل نه تنها قهرمان جام باشگاه های اروپا شد بلکه در لیگ هم همواره عناوینی در بالاهای جدول داشت . یا قهرمان می شد یا در بین صدرنشینان قرار می گرفت . در سال اول مربیگری در هامبورگ، این تیم نایب قهرمان لیگ شد ؛ پس از آن نوبت به دو قهرمانی پیاپی رسید. در سال چهارم و پنجم هم او دو نایب قهرمانی دیگر با این تیم کسب کرد.
رمز شکست دادن بزرگان
تیم ساوورسکی تیرول آخرین تیمی بود که هاپل با آن کسب افتخار کرد . اما مطابق چه فلسفه ای؟ او می گفت : « هر تیم بزرگی در لحظه مشخصی از بازی شکست پذیر است ، چگونه ؟ هیچ احترام خاص و یا ترسی نباید از هر حریف بزرگی به دل راه داد و می بایست فوتبالی شجاعانه اما تهاجمی را مقابل آن در هر شرایطی به نمایش گذاشت و در این راه در نظر گرفتن ارنجی مناسب و با تمام وجود بازی کردن حائز اهمیت بسیار است . » قهرمانی لیگ در سالهای 89 و 90 و فتح جام حذفی اتریش در سال 1989 سبب پیوستن هاپل به تیم ملی اتریش شد . اما او در 14 نوامبر 1992 به دلیل سرطان از دنیا رفت و تا آخرین لحظه هم از فوتبال دور نماند . درست مطابق فلسفه خودش !
