کمتر کسی پیدا میشود که این شش باس فایت را زیر پنج بار شکست داده باشد!
|
باس فایت ها یا به اصطلاح فارسی، "غول" ها، چاشنی بازی های ویدئویی حساب میشوند، اینکه در پایان هر مرحله (با توجه به سبک بازی) حداقل یک "باس فایت" انتظار شما را بکشد به بازی جذابیت می دهد.
امروز سراغ شش "باس فایت" در نسل ششم کنسول های خانگی رفته‌ایم که دیزاینر ها در طراحی این "باس" ها، خلاقیت زیادی به خرج داده‌اند و انگار خوب میدانستتد که چطور روی اعصاب یک گیمر راه بروند!
|
*نکته:این لیست تنها تحت عنوان نظر شخصی بنده ایجاد شده و امیدوارم مورد پسندتون واقع بشه:)
Lord Burroughs From Clock Tower 3
سری بازی کمتر شناخته شده "Clock Tower" یا "برج ساعت"، یک پروژه نه چندان موفق کمپانی "Capcom" بود که اگر اشتباه نکرده باشم ۳ نسخه اصلی از آن منتشر شد.
نسخه سوم بازی نسبت به دیگر نسخه ها، بهینه تر و بهتر بود.
بازی بیشتر در سبک بقا بود، اما به پایان هر استیج که میرسیدید، متوجه میشدید که کماکان المان های "اکشن ادونچر" را میتوان مشاهده کرد، جایی که باید یک "کمان" به دست میگرفتید و شروع به مبارزه با "باس" های عجیب بازی میکردید!
آخرین "باس" این بازی، یعنی "Lord Burroughs"، که در اصل پدربزرگ پروتاگونیست بازی هم بود، تجربه بدی به شما میداد!
حداقل میبایست پنج تا هفت بار در این استیج طعم شکست را تجربه میکردید تا متوجه راه و چاه شوید، "لرد" سریع بود و ضرباتی که از هر گوشه به شما وارد میکرد، "آلیسون" کاراکتر اصلی بازی را تا سر حد سکته میبرد!
(در نسخه سوم بازی، چیزی به عنوان "نوار سلامتی" وجود نداشت، به جایش یک نوار "حالت عصبی پَنیک" داشتید که اگر خیلی تحت حمله قرار میگرفتید، شروع به پر شدن میکرد)
Jack Krauser From Resident Evil 4
دیگر شاهکار شینجی میکامی، چهارمین نسخه اصلی از فرنچایز فاخر رزیدنت ایول، تحت عنوان "Resident Evil 4" برای کنسول های خانگی نسل ششم در سال 2005 منتشر شد.
بازی‌ای که سخت میشود فراموشش کرد، به معنای واقعی شاهکار بود!
با توجه به روند نه چندان سخت بازی، یک "باس" در داستان بود انتظار شما را میکشید، "جک کراوزر" که تنها در دو نسخه از بازی حضور داشت، حسابی جای خود را در دل هواداران این فرنچایز محبوب باز کرده بود!
در این نسخه، نه تنها یک بار، بلکه سه بار با کراوزر روبرو میشدید!
اولین رویارویی لیان اس کندی با جک که به شکل یک دمو بوده و شما میبایست طبق دستور‌العمل خود بازی، فرمان ها را اجرا میکردید.
در دو رویارویی اول، شما فقط باید جلوی "جک کراوزر" مقاومت میکردید، اما در رویارویی سوم...
وقتی برای سومین بار با این مزدور قاتل روبرو میشدید، میدیدید که "جک" از ویروس T استفاده کرده بود و قدرتمند تر از همیشه آماده مبارزه بود، او سریع بود و تنها با یک ضربه، قادر بود تا میزان قابل توجهی از نوار سلامتی شما را خالی کند.
شاید اگر در سطح "Easy" یا "Normal" روند بازی را شروع میکردید، شکست "جک" آنقدر ها هم برایتان مشکل نبود، فقط لازم بود تا بازی را در حالت "Professional" استارت میزدید تا حساب کار دستتان بیاید!
Zeus From God of War II
فرنچایز "God of War" نیاز به معرفی ندارد و تقربیا هر کسی که حتی اهل دنیای گیم هم نباشد، حداقل یکبار این اسم به گوشش خورده.
دومین نسخه که به صورت انحصاری برای Playstation 2 منتشر شد، با استقبال بسیار خوبی از منتقدان روبرو شد.
یک اکشن ادونچر شاهکار!
زئوس که آن هم نیاز به معرفی ندارد، یک باس سر سخت بود که از اول بازی، کریتوس تشنه به خون آن بود، ضربات و کامبو های شما کمترین آسیبی هم به زئوس نمیرساند!
در عوض کافی بود فقط یک لحظه غفلت کنید تا زئوس پشیمانتان کند!
Zeus In God of War II
زئوس هم از آن دسته باس هایی بود که کمتر میتوانستید در یکی دو تلاش اول شکستش دهید، در بازی‌ای مثل "God of war" که از همان ابتدای روند بازی سختی هایش شروع میشد، میتوان تصور کرد که مبارزه با آخرین باس فایت چقدر میتواند زجر آور باشد!
The Twins From Prince of Persia: The two Thrones
اگر بخواهیم روراست باشیم، شاید اگر فرنچایز "Prince of persia" نبود، خبری از "اساسینز کرید" هم نبود!
فرنچایز نسبتا موفقی که این روز ها "اساسینز کرید" جایش را گرفته.
نسخه "Prince of Persia The two Thrones" که شاید به خوبی قسمت های دیگر نبود، اما تجربه جالبی است و اگر هنوز امتحانش نکرده‌اید، به شما پیشنهادش میکنم.
این نسخه یک اکشن ادونچر بود که به تمرکز بسیار بالایی هم نیاز داشت.
این "باس" از دو برادر خونخوار تشکیل شده بود که رویارویی با آنها به هیچ وجه آسان نبود.
جایی که حسابی پشت اسب ها تاخته بودید و یک پازل نسبتا سخت را پشت سر گذاشته بودید و ذهنتان خسته است، این دو برادر انتظار شما را میکشند!
شکست این دو هیولای خونخوار عملا غیر ممکن و بسیار سخت بود، ضربات را یکی پس از دیگری به شما وارد میکردند و حتی فرصت نفس کشیدن به شما نمیدادند، تا جایی که دیگر دستتان عرق کرده بود و انقدر شکست میخوردید که نهایتا شانسی میتوانستید این برادران را شکست دهید.
کمتر پیش می‌آید که اسمی از این دو برادر کنار باس های سخت بشنوید اما به نظرم استحقاق این را دارند که کنار باس های سخت سری "دارک سولز" ازشان یاد شود.
Shao Kahn from Mortal Kombat: Shaolin Monks
حتما وقتی مشغول خواندن لیست "نفس گیر ترین باس فایت ها" باشید، چشمتان به اسم شائو کان خواهد خورد.
در نسخه سوم مورتال کامبت، شائو کان به عنوان آخرین باس فایت منتظرتان بود و اشک از چشمان یک گیمر در می‌آورد!
اما کسی نمیداند که این امپراطور خونخوار در نسل ششم بازی های ویدئویی چه اعصابی از گیمر ها خرد کرده بود.
نسخه "Mortal Kombat: shaolin monks" یک اسپین آف موفق از فرنچایز مورتال کامبت بود، "اد بون" خالق سری مورتال کامبت، شخصا ساخت این نسخه را در دست گرفته بود و یک شاهکار را خلق کرده بود!
یک اکشن ادونچر نه چندان آسان که شما کنترل یکی از دو کاراکتر "لیو کنگ" یا "کُنگ لائو" را در دست داشتید.
(در صورت اتمام بازی با هر دو کاراکتر، دو کاراکتر "اسکورپین" و "ساب-زیرو" برایتان آنلاک خواهند شد)
در آخرین استیج بازی، شما که به خاطر مبارزه با شنگ سونگ آمده بودید، ناچار بودید تا مقابل شائو کان قرار بگیرید، اما این اوج مشکل نبود!
شما در آخرین استیج علاوه بر شائو کان، باید با دو باس فایت فوق‌العاده سر سخت قرار میگرفتید، شنگ سونگ و کینتارو...
بعد از شکست شنگ سونگ و کینتارو که به هیچ وجه کار آسانی نبود، باید مقابل این امپراطور بیرحم قرار میگرفتید، جایی که دو باس فایت سر سخت را شکست داده‌اید و حسابی خسته‌اید، زیر کامبو های مرگبار شائو کان خرد میشدید!
هیچ راه فراری نبود، حتی وقتی که از شائو کان دور میشدید، با یک کامبوی بسیار سریع نفستان را میبرید، وقتی تقریبا نصف نوار سلامتی او را خالی میکردید، تازه سختی کار شروع میشد و شائو کان بی اعصاب تر از همیشه با آن پتک عظیمش به قصد جانتان می‌آمد.
جایی که فقط نیاز بود یک ثانیه غفلت کنید تا زیر ضربات مرگبار پتک شائو کان خرد و خاک شیر شوید!
حداقل باید هشت تا ده بار مقابل این باس خونخوار شکست میخوردید تا حساب کار دستتان بیاید.
Vergil From Devil May Cry 3: Dante's Awakening
و در آخر، رتبه یک این لیست...
تقریبا اسم "ورجیل" را در اکثر این چنین لیست ها دیده‌اید، شکست ناپذیر بودن این مرد ثابت شده است.
سومین نسخه از فرنچایز "Devil May Cry"، سخت تر از همیشه آمده بود تا اشک از چشمان گیمر ها جاری کند، یک عنوان هک اند اسلش که در دورانی که چیزی به اسم "دارک سولز" وجود نداشت، کابوس دنیای گیم بود.
حتی وقتی که روند بازی را در حالت "Easy" پیش میگرفتید رویارویی با "ورجیل" شما را از شروع این بازی پشیمان میکرد، چه برسد به سطح های سخت تر که حتی مبارزه با یک اِنِمی معمولی به اندازه یک باس فایت نفس گیر بود!
شما در این بازی کنترل کاراکتر "دانته" را در دست داشتید و میبایست سه بار با برادر بزرگترتان روبرو میشدید، سومین باری که به مقابله با ورجیل میرفتید، به معنای واقعی دردناک بود!
Vergil Fan Art from Devil May Cry 3
کافی بود تا بازی را در حالت های سخت استارت میزدید تا متوجه حرف من بشوید، ورجیل فوق‌العاده سریع بود، کامبو های کوتاهش میزان قابل توجهی از نوار سلامتی شما را خالی میکرد و به محض چشم به هم زدن، با آن یاماتوی بُرَنده‌اش کارتان را یکسره میکرد.
شما حداقل میبایست ده باری مقابل ورجیل طعم شکست را تجربه میکردید تا متوجه شگرد مبارزه این مرد بشوید.
|
امیدوارم این لیست مورد پسندتون واقع شده باشه:)
ضمنا اگر مورد دیگه‌ای رو سراغ دارین میتونست توی این لیست قرار بگیره، خوشحال میشم بشنوم.
|
