پس از شکست دیشب شیاطین سرخ مقابل اتلتیکو مادرید در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، پل اسکولز حتی انتصاب رالف رانگنیک سرمربی موقت یونایتد را زیر سوال برد.
فصل یونایتد عملاً تمام شده است، زیرا آنها در هفته‌های پایانی فصل فقط یک رتبه پایین تر از دجمع چهار تیم برتر قرار گرفته اند.
این نتیجه دیشب باعث شد که اسکولز و فردیناند در استودیو حیرت زده شوند و هر دوی آنها به سرعت انتقادات خود را از رالف رانگنیک شروع کردند ، اما نظرات آنها به طرز قابل توجهی با صحبت چهار سال پیش مورینیو یکی بود.
صحبت های مورینیو چهار سال گذشته در کنفرانس مطبوعاتی
چیزی که یک مربی به ارث می برد، همانند آخرین قهرمانی منچستریونایتد در لیگ قهرمانان است که در سال 2008 رخ داد و این اتفاق دفعات زیادی برای باشگاه رخ نداده است. از 2011-2012، تیم در همان مرحله گروهی حذف شد. گروه آن سال، مشابقه گروهی بود که این فصل داشتیم: بنفیکا، بازل و گالاتی از رومانی.
هنگام صعود از مرحله گروهی در 2013 و حذف از یک هشتم نهایی، من بر روی نیمکت حریف نشسته بودم. در سال 2014 تیم در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد. در 2015 در عرصه اروپا حضور نداشت. در 2016 بازگشت تیم به اروپا، حذف در مرحله گروهی، راهیابی به لیگ اروپا و سپس حذف در دور دوم از بازی های حذفی. در 2017 باشگاه بار دیگر در لیگ اروپا حاضر شد و همراه با من به قهرمانی رسید و به لیگ قهرمانان برگشت.
در سال 2018، تیم از 18 امتیاز ممکن در مرحله گروهی 15 امتیاز کسب کرد و در دور یک هشتم، در خانه شکست خورد. پس طی 7 سال همراه با 4 مربی مختلف، باشگاه یکبار اصلا به اروپا راه نیافت، دو بار در همان مرحله گروهی حذف شد، و بهترین تجربه اش حضور در مرحله یک چهارم نهایی بود. این یعنی میراث فوتبالی و اگر لیگ برتر را مبلاک قرار دهیم، آخرین قهرمانی تیم در فصل 13-2012 بود و سپس یونایتد طی چهار فصل پیاپی، لیگ را در رده های چهارم، پنجم، ششم و هفتم به پایان برد.
پس طی چهار سال اخیر، بهترین رتبه تیم در لیگ چهارمی بوده است. این یعنی میراث فوتبالی؛ یعنی وقتی فرایندی را شروع می کنید، در فلان جا یا فلان سطح قرار دارید و این چیزی است که به شما به ارث رسیده است.
پس اگر شما با طرفدارانی حرف می زنید که من احترام زیادی برای آن ها قائل هستم، من هم با تعداد زیادی از طرفداران حرف می زنم منتهی تفاوت اینجاست طرفدارانی که شما با آن ها حرف می زنید ناراحت هستند و کسانی که من با آن ها حرف می زنم، میراث فوتبالی، فرایند و زمانی که من به تیم وارد شدم را می دانند و درک می کنند.
آیا می دانید زمانی که من راهی رئال مادرید شدم، چند نفر از آن ها تجربه حضور در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان را داشتند؟ ژابی آلونسو با لیورپول، کاسیاس با رئال مادرید و رونالدو با منچستریونایتد. باقی نفرات حتی در یک چهارم نهایی هم حاضر نبودند؛ این یعنی میراث فوتبالی.
میراث فوتبالی
این آمارها واقعی هستند. چند نمونه دیگر برای تان می آورم. طی هفت فصل اخیر، بدترین رتبه منچسترسیتی در لیگ چهارمی بوده است. منچسترسیتی طی هفت سال اخیر دو بار به قهرمانی رسیده و اگر می خواهید بگویید سه بار، آن ها دو بار هم به نایب قهرمانی رسیدند. میراث یعنی این. می خواهید بدانید چه چیزی دیگری یعنی میراث؟ اوتامندی، دی بروین، فرناندینیو، سیلوا، استرلینگ و آگوئرو از سرمایه گذاری باشگاه در گذشته هستند، نه طی دو فصل اخیر. می دانید چند بازیکن یونایتد، فصل گذشته تیم را ترک کردند؟ ببینید آن ها کجا بازی می کنند، چگونه بازی می کنند و آیا اصلا بازی می کنند. این یعنی میراث فوتبالی و روزی که من از تیم بروم، مربی بعدی منچستریونایتد بازیکنانی همچون لوکاکو، ماتیچ و دخیا خواهد داشت که از چندین سال قبل در تیم بوده اند. آن ها بازیکنانی با ذهنیت متفاوت، کیفیت و رزومه ای متفاوت و کاردان خواهند داشت.
اگر به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان بروید، همیشه چهار باشگاه آنجا حاضر هستند. بارسلونا طی هفت-هشت سال گذشته همیشه آنجا بوده است، رئال مادرید، یوونتوس و بایرن مونیخ هم هستند و البته باشگاه هایی هم همچون اینتر من یا موناکوی فصل قبل هم خواهند بود ولی آن هایی که همیشه آنجا هستند، بی دلیل در آن جمع حضور ندارند.
سخنان قابل توجه مورینیو چهار سال بعد در پی آخرین فاجعه اروپایی یونایتد به طرز شومی صدق می کند. علیرغم اعتراف اسکولز به اینکه علاقه ای به انتصاب مورینیو در اولدترافورد نداشت، اما ارزیابی اسکولز در سه شنبه شب نشان می دهد که او با سرمربی سابق چلسی در مورد سقوط یونایتد موافق است.
