سرمربی اشتوتگارت، پلگرینو ماتراتزو، درحالیکه شرح داد چگونه تحت تأثیر شخصیت هایی مانند مارادونا و جکسون قرار گرفته است، برنامه ها و ایده هایش را برای دور کردن باشگاه از منطقه سقوط، را فاش کرد. این مربی اهل نیوجرسی درباره تفکراتش و اینکه چرا به تیم فعلی اش اعتقاد دارد، صحبت می کند.
طرفداری| به گزارش گل، اشتوتگارت ماتاراتزو در رده هفدهم جدول هجده تیمی بوندس لیگا قرار دارد و در حال حاضر چهار امتیاز با تیم رده شانزدهم که به پلی آف می‌رود یعنی هرتابرلین فاصله دارد. رده پانزدهم جدول در حال حاضر متعلق به آگزبورگ است که با شرایط کنونی در لیگ می‌ماند. اما این سرمربی آمریکایی اطمینان کامل دارد که باشگاهش می تواند سقوط نکند.
وقتی خبرنگاری این سؤال را مطرح کرد که چرا باشگاه از سقوط نکردن اینقدر مطمئن به نظر می رسد، این مربی گفت که معتقد است که بازیکنان فقط به کمی اعتماد به نفس برای بقا در لیگ نیاز دارند.
او به خبرنگاران گفت:
در حال حاضر باید بیشتر یک روانشناس باشید تا یک مربی فوتبال. در هوفنهایم با ترس از باخت بازی را شروع کردیم و اینگونه با ذهنیت منفعلانه مغلوب شدیم.
بازسازی اعتماد به نفس، به کمک به کارگیری انگیزه های مثبت و همچنین از طریق الگو برداری و نمونه های موفقی که در جلسات تمرینی ایجاد می کنید، انجام می‌پذیرد. کار سختی است، اما همه در کنار هم هستند و سخت تلاش می کنند.
او افزود:
تنها چیزی که ما نیاز داریم یک برد است و سپس می‌توانیم با آن پیروزی حرکت را آغاز کنیم. من 100 درصد مطمئن هستم که می‌توانیم در لیگ بمانیم و امتیازات کافی کسب کنیم تا حداقل در پلی آف سقوط شرکت کنیم و چه بسا بالاتر از رتبه شانزدهم باشیم. من در حال حاضر میتوانم تصور کنم که به اهداف خود می‌رسیم.
ماتاراتزو همچنین در مورد نحوه پرورش و بالیدنش در نیوجرسی که راهش را برای بازی در تیمِ دانشگاه کلمبیا هموار کرد، قبل از اینکه به عنوان بازیکن و مربی در آلمان فعالیت کند، توضیحاتی ارائه داد.
اما این فوتبال ایتالیا بود و نه فوتبال آلمان، که تکیه گاه اصلی فکری و خانوادگی و به نوعی خانه‌ی ماتاراتزو بود، زیرا خانواده او از هواداران باشگاه ناپولی هستند.
او گفت:
من آنها را باشگاه هواداران ماتاراتزو می نامم. باشگاهِ بزرگِ هواداریِ خانوادگی متعلق به تیم ناپولی.
در ابتدا ما هر صبح یکشنبه از طریق یک تلویزیون کوچک که در اتاق خواب پدرم بود به تماشای سری آ می نشستیم، سپس تلویزیون کمی بزرگتر شد. ما تمام هایلایت ها و تمامی گل ها را در ساعت 13 تماشا می‌کردیم و برای هر گل مارادونا شادی می‌کردیم.
ماتاراتزو ادامه داد:
بعد از صرف یک وعده غذایی در جمع بزرگی از خانواده، به پارک می‌رفتیم. من مارادونا می‌شدم، پدرم کارکا بود و ما با آن فانتزی بازیها، با آن نوستالژی ها و آن اشتیاق و شور زندگی می‌کردیم. فوتبال و ناپولی قطعا نقش بزرگی در رشد و بالندگی من داشتند.
ماتاراتزو در ادامه افزود که روبرتو باجو، تب راموس، مارسلو بالبوآ و تونی میولا نیز از قهرمانان دوران کودکی او بودند، اما یکی از بزرگترین الگو های او در مربیگری، شخصیتی غیر فوتبالی بوده است.
این شخصیت، فیل جکسون، مربی سابق لس آنجلس لیکرز و شیکاگو بولز است. این استاد مشهور «ذن» تأثیر زیادی بر ماتاراتزو در مدیریت بازیکنان گذاشته است.
سرمربی اشتوتگارت در این مورد گفت:
بسیار خوشحالم که زمانی با فیل جکسون ملاقات داشته‌ام. من کتاب‌های او را خوانده‌ام و بسیار مجذوب رویکرد او شده‌ام. مشتاقانه منتظر این هستم که بتوانم با او ملاقاتی مجدد در آینده داشته باشم.
