در فوتبال باشگاهی امروز که راه موفقیت هرچه بیشتر بیرون از زمین و در فصل نقل و انتقالات و حتی قبل از اون در زمان دست به دست شدن مالکیت تیم ها آغاز میشه بجز دستمزد خود بازیکن ، رقم انتقال قرارداد هر بازیکن یکی از عوامل مهم در ترغیب باشگاه ها برای به خدمت گرفتن اونهاست.
انتقال های رکوردشکن همیشه جذاب ترین سوژه برای رسانه ها هستن اما تابحال تنها دو بازیکن در طول بازی خودشون رکورد گرانترین انتقال رو بیش از یک بار جابجا کردن ، مارادونا و رونالدو نازاریو
اما کدوم بازیکنا در فصول نقل و انتقالات بیشترین خرج رو روی دست باشگاه هاشون گذاشتن ؟
شماره یک روملو لوکاکو
بازیکن پر حاشیه و بلژیکی که علاقه زیادی به تعویض باشگاه داره ، در پنج انتقال حرفه ای خودش ۲۹۵ میلیون پوند حدودا معادل ۳۵۳ میلیون یورو خرج روی دست باشگاه های جدیدش گذاشته
شماره دو نیمار جونیور
بازیکن برزیلی در دو انتقال حرفه ای کریر خودش باعث جیب به جیب شدن ۲۴۶.۷ میلیون پوند معادل ۲۹۵ میلیون یورو بین باشگاه هاش شده که بخش عمده‌ای مربوط به انتقال تاریخی به پاریسن ژرمن هست
شماره سه سی آر سون
رونالدو سه انتقال غیر آزاد داشته که در مجموع ۲۰۴ میلیون پوند هزینه در بر داشته که در این بین انتقالش از منچستر یونایتد به رئال مادرید برای مدتها گران ترین انتقال فوتبال بود
شماره چهار کیلیان امباپه
تنها بازیکنی که تنها با یک انتقال ۱۶۵ میلیون پوندی در لیست ده بازیکن پر خرج فوتبال قرار میگیره جوان اول فوتبال اروپا هست و احتمالا تا پایان دوران بازیگریش این رقم بالاتر می‌ره
شماره پنج ادن هازارد
بازیکنی که سالهاست نتوانسته درخششی در تیم باشگاهیش داشته باشه با دو انتقال غیر آزاد ۱۶۲ میلیون پوند خرج روی دست رئال و چلسی گذاشته
شماره شش آلوارو موراتا
مهاجمی که اون هم مثل لوکاکو باشگاه زیاد عوض می‌کنه در طی فرآیند چهار قرارداد دائمی و غیر آزادش حدود ۱۵۷ میلیون پوند خرج رو دست باشگاه های خریدارش گذاشته
شماره هفت فیلیپه کوتینیو
تا باحال سه قرارداد دائمی غیر آزاد داشته که کمی بیش از ۱۵۰ میلیون پوند پول در این بین دست به دست شده که بیشترش متاسفانه از جیب بارسلونا و در جریان خریدهای احساسی ناشی از انتقال نیمار انجام شد و هیچوقت نتیجه مورد انتظار رو همراه نداشت
شماره هشت عثمان دمبله
بازیکن فرانسوی که دو انتقال دائمی و غیر آزاد داشته که در جریان اونها کمی بیشتر از ۱۴۸ میلیون پوند جابجا شده و به شکل طعنه آمیزی دلیل حضور او و نفر بعد در لیست هم مثل نفر قبل ولخرجی های احساسی بارسلونا بعد از انتقال نیمار هست
شماره نه آنتوان گریزمان
مهاجمی که انتقالش به بارسلونا نه برای خودش نتیجه مورد انتظار رو به همراه داشت نه برای باشگاه ، در جریان دو انتقالش ۱۳۱ میلیون پوند هزینه روی دست اتلتیکو و مخصوصا بارسا گذاشته
شماره ده آنخل دی‌ماریا
تنها آرژانتینی حاضر در این لیست در جریان چهار انتقال دائمی و غیر آزاد ۱۲۹.۵ میلیون پوند برای تیمهاش خرج برداشته که بیشترش سهم پاریس ، یونایتد و رئال مادرید بوده
نکته های جالبی توی این لیست دیده میشه که من فکر میکنم بعضیاش می‌تونه برای تیمهای باشگاهی خودمون خیلی قابل توجه باشه
مهمترین موضوع بازیکن سازی باشگاه ها در آکادمی هاشونه که حتی حرفه ای ترین آکادمی هاشون هم خرج های سالانه ای به مراتب کمتر از این رقم های انتقال دارن ، غیبت لیونل مسی بهترین بازیکن تاریخ بارسلونا در این لیست درکنار حضور چهار بازیکن از بارسا که سه تاشون فقط به خاطر پولهایی که بارسلونا پرداخته توی این لیست هستن ، و مقایسه عملکرد و کارایی شون با مسی نشون میده که پیدا کردن یه استعداد سیزده ساله با ضعف بدنی اون سر دنیا و آوردنش به آکادمی خیلی بیشتر برای بارسلونا افتخار و پول همراه داشت تا خریدن بازیکنایی که هر کدوم بهترین در باشگاه خودشون تو یکی از بهترین تیمهای اروپا بودن و لازم نبود متخصص بازاریابی ورزشی و نقل و انتقالات باشی تا بدونی بازیکنای خوبی هستن .
دیگه اینکه پول حتی با تبدیل نرخ تورم ، تو سالهای اخیر به شدت نقش مهم تری داره توی فوتبال همه جا ایفا می‌کنه و تمام این انتقال ها تو سالهای بعد از ۲۰۰۹ انجام شدن
و از اونجایی که قوانین فیرپلی مالی تو اروپا اجازه نمیده که حتی یه دیوونه که میخواد پولهاش رو آتیش بزنه بدون در نظر گرفتن سود و زیان به باشگاهی پول تزریق کنه ، مهمترین عامل پولساز برای باشگاه ها بیس هواداری اونهاست که تعیین کننده میزان درآمدشون توی بازار آزاد از حق پخش تلویزیونی ، بلیط فروشی و مرچندایز هست و باشگاه های ایرانی خصوصا سرخابی ها و تراکتور و حتی سپاهان در صورت حرفه ای شدن به معنای واقعی ، بخاطر داشتن هوادارای زیاد میتونن از تیم های حاشیه خلیج فارس حتی ثروتمند تر هم باشن ، اما تا اون موقع باید قبل از هر چیز با ایجاد آکادمی های حرفه ای در سطح استعدادخیز آسیای میانه (ایران، تاجیکستان، ازبکستان و افغانستان و ...) که الان تیم ملی هم زیر مجموعه این منطقه حساب میشه ، اگر نه اینکه درآمد برای خودشون بسازن دست کم نیاز خودشون رو از بازیکنای با استعداد و جوون برطرف کنن تا بتونن خلا پول رو با استعداد در رقابت های آسیایی جبران کنن
