|
حضور در لیگ قهرمانان اروپا هرگز آسان نبوده است. استون ویلا را در فصل 82-1981 مثال بزنید. باشگاهی که با قهرمانی خود که تحت رهبری ران ساندرز به دست آورد، تعدادی از موانع را در مسیر رسیدن به افتخار نهایی اروپا از بین برد.
ساندرز در طول رقابت‌های قهرمانی 1980-1981 فقط 14 بازیکن را دعوت کرده بود، اما می‌دانست که باید بدنه‌های بیشتری را برای مقابله با حجم کاری که ویلا در فصل جدید با آن مواجه می‌کند، جذب کند. با این حال، اندی بلر تنها بازیکن جدیدی خواهد بود که به باشگاه پیوست ، محل اختلاف بین ساندرز و هیئت مدیره‌اش، چیزی که تنش‌هایی را در باشگاه ایجاد کرد و نقشی را در اتفاقات بعدی ایفا کرد. ویلا ممکن است در سال قبل با مصدومیت خوش شانس بوده باشد، اما در شروع فصل 82-1981 چندان خوش شانس نبودند.
بازی‌های کلیدی گری شاو و کن مک‌نات تیم را گسترش داد، با 13 بازیکن که قبلاً در بازی لیگ سوم استفاده می‌شد. دو شکست در دو بازی ابتدایی لیگ نشان داد که دفاع از تاج و تخت آن ها کار آسانی نیست و شش تساوی متوالی پس از برد 3-1 مقابل تاتنهام، به همان اندازه نگران کننده بود، به ویژه با توجه به این اولین فصل لیگ جدید بود. مرحله اول جام اروپا فرا رسید، به طور قطعی تبدیل شد که ویلا برای موفقیت باید به دنبال یکی از سه جامی باشد که در آن بازی می‌کنند.
دور اول: اف سی والور
حداقل قرعه‌کشی دور اول برای یک تیم مثل ویلا که برای اولین بار وارد مسابقات می‌شود راضی کننده بود. FC Valur Reykjavik حریف ایده آلی بود. جای تعجب نیست که ساندرز از تیمش خواسته بود که "چهار یا پنج گل بزند" و در مقابل 20481 هوادار در ویلا پارک، به آرزویش رسید. برد 5-0 به همان اندازه که به نظر می رسد راحت بود، تونی مورلی یک بار دروازه را باز کرد و پیتر ویته و تری دونوان هر دو دو گل زدند. تایمز تلاش های والور را به عنوان یک «چالش ضعیف» توصیف کرد.
با وجود تندبادهای یخی بازی برگشت نیز به همین سادگی بود. ویلا با بازگشت شاو، که از یک بازی دوستانه پیش فصل در یونان به دلیل مصدومیت از ناحیه پا به میدان رفته بود، در مجموع 7-0 نتیجه بازی را رقم زد، ستاره زیر 21 سال انگلیس هر دو گل را به ثمر رساند. تعداد زیادی تیم قدرتمند در مسابقات باقی ماندند. لیورپول، بایرن مونیخ، یوونتوس و بنفیکا.بنابراین ویلا از خوردن به دینامو برلین خوشحال بود.
دور دوم: دینامو برلین
ویلا در یک بازی تدارکاتی تیم ملی آلمان شرقی را با نتیجه 4-2 شکست داده بود، اما ناتینگهام فارست برایان کلاف برای شکست دادن این باشگاه در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های اروپا در سال 1980 با مشکل مواجه شده بود. در حالی که بازی اول در سایه دیوار برلین برگزار می شد، نورمن فاکس از تایمز در ارزیابی خود کاملاً درست بود که "ویلا با تساوی یا یک شکست قابل کنترل بازگشت به خوبی انجام خواهد داد". آنها خیلی بیشتر از اینها دریافت می کردند اما مدیون قدردانی بزرگی هم به جیمی ریمر دروازه بان و هم مورلی وینگر این باشگاه خواهند بود.
ویلا اولین آزمون واقعی خود را با موفقیت پشت سر گذاشت، گل مورلی بعد از 5 دقیقه برای ایجاد نظم بسیار مهم بود. ضربه اولیه در دستان ویلا قرار گرفت و به آنها اجازه داد تا بازی کنند و در وقت استراحت به تیم میزبان ضربه بزنند، اما گل تساوی توسط ریدیگر درست پس از استراحت هکه چیز را به هم زد.چند دقیقه بعئ ضربه آرتور اولریچ به تیرک دروازه برخورد کرد ولی ریباند در راه بازگشت به ریمر ضربه زد و دروازه آلمان شرقی را خالی گذاشت. ریمر واکنش فوق‌العاده‌ای نشان داد، اما با جهش، تلاش دوم اولریچ را از بالای دروازه عبور داد. مورلی از نیمه خود به سرعت دوید تا "گل شگفت انگیزی که در خور یک عملکرد هیجان انگیز است" به ثمر برساند، به قول فاکس، وینگر که اهمیت روزافزون خود را برای باشگاه و به ظاهر ملی نشان می دهد.
با پیشرفت بازی برگشت، برای همه مشخص بود که آن 10 دقیقه پایانی در برلین بسیار مهم بوده است. علیرغم رسیدن به هدف میهمانان، ویلا در طول شب ناامید بود و در نهایت روی پرتگاه راه می‌رفت. گل Terletzki برای میهمان در دقیقه 15 باعث شد تا در مجموع مساوی شود و ریمر یک بار دیگر لازم بود تا تلاش دیرهنگام ریدیگر را به تیرک دروازه منتقل کند.
یک چهارم نهایی: دیناموکیف
یک چهارم نهایی: دیناموکیف
هنگامی که قرعه کشی در دسامبر انجام شد، ویلا یک سفر دشوار دیگر به سمت دیناموکیف داشت. دیناموکیف که هشت بازیکن را در جام جهانی 1982شوروی می‌داد، خطرناک بود، اگرچه ویلا از این واقعیت سود می‌برد که بازی اول یک چهارم نهایی اولین بازی رقابتی سال کیف به دلیل تعطیلات زمستانی آنها خواهد بود.
این تساوی سه ماه دیگر باقی مانده بود، اما در این بین به نظر می رسید که فصل ویلا از یک درام به درام دیگر می چرخد. فرم مدافع عنوان قهرمانی لیگ به طرز نگران‌کننده‌ای افت کرد. این تیم در ماه فوریه از رده هفدهم شروع کرد و تنها سه امتیاز از سقوط فاصله داشت و سپس بحران دیگری در افق ظاهر شد.
در 9 فوریه 1982، ساندرز پس از درگیری با سهامدار اصلی، ران بندال، باشگاه را ترک کرد. ساندرز گفت: "اگر من برای اداره یک باشگاه فوتبال استخدام شده باشم، پس یک پسر اداری نیستم." گزارش شده بود که ساندرز خواهان یک قرارداد متوالی بود و در صورت اخراج او سه سال پاداش می گرفت، اما وقتی بندال نپذیرفت، سرمربی استعفا داد.
بندال به تونی بارتون، پیشاهنگ ارشد استون ویلا روی آورد تا سرمربیگری را تحویل بگیرد. او برای بسیاری از افراد بالا و پایین کشور کاملاً ناشناخته بود، اما مردی بود که آشکارا به استعدادها توجه داشت و نیمی از تیم قهرمانی را دید. ساندرز برای تکمیل این بازی سپس به رقیب شهر بیرمنگام سیتی قرارداد بست و بلافاصله به باشگاه قدیمی خود باخت و اولین برد خود را به عنوان سرمربی به بارتون داد. هواداران ویلا هیچ شکی در مورد احساسات خود ساندرز باقی نگذاشتند و میگفتند «ساندرز، تو حتماً دیوانه هستی» و «ما دیگر به تو نیاز نداریم»
بارتون از 12 بازی اول خود در لیگ، 7 پیروزی را بدست اورد و اگرچه تاتنهام ویلا را از جام حذفی حذف کرد، بازگشت مک‌نات و بازسازی ترکیب قهرمانی برای اولین بار، باشگاه را در موقعیتی قرار داد. با نزدیک شدن به مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های اروپا، ذهنیت مثبتی داشت.
به دلیل شرایط یخبندان در کیف، اولین بازی از 300 مایلی جنوب به شهر کریمه سیمفروپل منتقل شد، اما این کاملاً رضایت ویلا را نداشت. در انتظار اقامت در شهر ساحلی یالتا، تیم استون ویلا به هتل دیگری منتقل شد.
عبه ویلا اطلاع داده شد که کیف بازی را دو ساعت جلو انداخته است تا تلویزیون محلی را در خود جای دهد، اما هیچ یک از غم و اندوهی که ویلا در سفر خود تجربه کرد، آسیب زیادی به آنها وارد نکرد. حتی غیبت آلن ایوانز مدافع میانی کلیدی هم تاثیر منفی نداشت. دس برمنر به شکاف رسید و با کمک بازی‌های هیجان‌انگیز مک‌نات و کاپیتان دنیس مورتیمر، بازی رفت با نتیجه 0-0 تموم شد.
قبل از بازی برگشت دو چیز بر روزنامه ها حاکم بود. اول، آینده بارتون، با گمانه زنی مطبوعات مبنی بر اینکه اگر ویلا کار خود را مقابل کیف تمام کند، به طور دائم به عنوان سرمربی منصوب خواهد شد، و دوم، وضعیت زمین ویلا پارک. در یک نقطه، بازی دوم در خطر به نظر می رسید، اما با کمک 150 داوطلب، زمین بازی عمدتاً به دلیل ریخته شدن مقادیر زیادی شن روی سطح زمین قابل بازی بود.
در شب خروج شوکه کننده لیورپول از زسکا صوفیه، ویبا پرچم انگلیس را با پیروزی 2-0 مقابل کیف کم رنگ حفظ کرد. گل‌های شاو و مک‌نات آنها را به دور بعدی برد، تنها نقطه ضعف آرنج دررفته‌ای بود که مورتیمر متحمل شد. درست بیش از دو هفته بعد، بارتون با یک قرارداد سه ساله پاداش گرفت و در حالی که مدیر جدید ویلا برای تماشای حریفان نیمه نهایی اندرلخت از بلژیک بازدید کرد. ماجرا به سمت یک نتیجه هیجان انگیز حرکت می کرد.
نیمه نهایی: اندرلخت
بارتون شاهد یک سیستم دفاعی بسیار قوی در بلژیکی ها بود، اندرلخت در ضدحملات بسیار خطرناک بود و می دانست که نگه داشتن دروازه در اولین بازی در ویلا پارک بسیار مهم است. اندرلخت آمد تا ویلا را ناامید کند، اما بار دیگر مورلی برنده مسابقه بود، گل او در دقیقه 27 تیم را جلو انداخ .تیم به برتری نزدیک بود اما در مجموع بارتون از این نتیجه بیشتر خوشحال بود.
فرانک مکگی پس از بازی رفت در روزنامه دیلی میرور نوشت: "استون ویلا هنوز به اندازه کافی به لیگ قهرمانان نزدی اروپا نزدیک است." بازی اول به شدت تاثیر گذار بود و بارتون تا قبل از آن زمان نگرانی زیادی داشت. برمنر، مورتیمر، شاو، کاوانز، مک‌نات و ایوانز همگی مصدومیت کوچکی داشتند و این باعث شد که سرمربی شوخی کند که یخ ویلا برای درمان صدمات متعدد تمام می‌شود. بارتون گفت: «اینجا شبیه میدان جنگ است. این بیانیه برای وقایع بروکسل در شبی پر تنش بسیار مناسب است.
صحنه های ورزشگاه اندرلخت در آن زمان آشنا بود. درگیری در ورزشگاه ها قبل از شروع بازی ادامه یافت و هنگامی که یکی از هواداران در حالی که کنت لارسن به سمت ریمر در حال حرکت بود به زمین رفت.داور به بازیکنان دستور داد تا هفت دقیقه به رختکن برگردند. درست کردن اوضاع سخت بود و همراه با این واقعیت که تخمین زده می شود 600 هوادار ویلا بدون بلیط سفر کرده بودند که منجر به شورش شد که 27 نفر دستگیر و 20 زخمی شدند.این هرج و مرج متأسفانه موفقیت ویلا در رسیدن به فینال جام اروپا را تحت الشعاع قرار داد.بازی برگزار شد و نتیجه صفر بر صفر مساوی شد و ایوانز و مک نات فوق‌العاده در طول تساوی 0-0 تاثیر گذار بودند.اندرلخت از یوفا درخواست کرد که بازی یا باید دوباره برگزار شود یا اینکه ویلا باید به طور کامل از زمین خارج شود و در آخرین روز آوریل یک کمیته 8 نفره برای تصمیم گیری درباره سرنوشت باشگاه انگلیسی تشکیل شد. درخواست تجدیدنظر اندرلخت رد شد و اگرچه ویلا 14500 پوند جریمه شد و دستور داده شد بازی بعدی خانگی اروپایی خود را پشت درهای بسته انجام دهد، بارتون و بازیکنانش توانستند نفس راحتی بکشند و به فینال صعود کنند.
فینال: بایرن مونیخ
ویلا تمام تلاش خود را کرد تا در فینال که قرار بود در روتردام میزبانی می شد حماسه قبلی تکرار نشود. این باشگاه 13000 بلیت فینال را از طریق باشگاه مسافرتی رسمی خود توزیع کرد و از دولت درخواست کرد تا از فروش بلیط هایی که از قاره خریداری کرده بودند توسط اپراتورهای تور غیررسمی جلوگیری کند..
شکی وجود نداشت که تیم بارتون برای فینال تیم ضعیفی بود. بایرن مونیخ با بازیکنانی در حد کلاوس اوگنتالر، پل برایتنر و دو بار بهترین بازیکن سال اروپا در کارل هاینز رومنیگه تیم قدرتمندی بودند و آلمانی ها بسیار با تجربه تر بودند. رکورد اخیر در این جام لیورپول و ناتینگهام فارست بودند در پنج سال گذشته جام را به دست آورده بودند.به طور قابل درک بایرن به عنوان محبوبیت دیده می شد.
یکی از افرادی که فانتزی هایی داشت دیو هوریج دیلی میرور بود. مسلماً پیش‌بینی قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر کاملاً درست نیست، اما ارزیابی هوریج قبل از بازی بسیار دقیق بود. هر دو طرف در قدرت کامل هستند و اگر مورلی به هدفش (درخشش در فینال) دست یابد، می‌توانم ببینم که ویلا با گل عجیب و غریب عبور می‌کند.
مورلی نقش خود را بازی می‌کرد، اما قهرمان اصلی ویلا در آن شب، یک دروازه‌بان ناشناخته 23 ساله بود که تنها یک بار در تیم اصلی حضور داشت . ریمر در تمرین روز سه‌شنبه تمرین خود را ترک کرده بود و علیرغم ریکاوری نتوانست بازی کند.
اسپینک چند بار در نیمه اول به بازی فراخوانده شد و در موقعیت خوب بایرن را دفع کرد و یک توقف خوب برای انکار رومنیگه خطرناک انجام داد. با این حال، دروازه بان جوان زمانی که ضربه آکروباتیک ستاره مهاجم بایرن با فاصله کم به بیرون رفت و بایرن در نیمه اول بسیار هجومی بود درخشش داشت. ویلا بیشتر در دفاع بود و توانست بایرن را از دروازه خود دور کند.
نیمه دوم نیز روند مشابهی را طی کرد. در حالی که بایرن به جلو می رفت و لحظات مضطرب زیادی را برای ویلا و هوادارانش رقم می زد. مک نات و ایوانز باشکوه بودند و اسپینک در صورت نیاز به درخشش ادامه داد. یک سیو خوب دیگر برای خنثی کردن دورنبرگر به اعتماد به نفس او افزود و حتی زمانی که او شکست خورد، ایوانز از خط زمین خارج شد تا آلمان ها را ناامید کند.
و سپس لحظه فرا رسید و شانسی که ویلا امیدوار بود از راه برسد تا بتوانند جام اروپا را ببرند رسید ولی این فرصت تقریباً از بین رفت. بعد از یک توپ خوب توسط شاو در سمت چپ، مورلی هانس وینر را صاحب توپ کرد و با یک ضربه به پیتر ویت پاس داد اما توپ روی سطح گل آلود و شنی فرو رفت و مهاجم میانی نتوانست موقعیت خوب بسازد.
پیتر ویت در این باره گفت:فقط به یک گل برخورد کرد و کمی بلند شد. من نیمی با پایم به آن ضربه زدم و نیمی با ساق پا به آن ضربه زدم.» ولی بعد تلاش او از درون تیرک عبور کرد و از خط عبور کرد و استون ویلا در عین ناوری گل زد ! این گل اکنون روی یک بنر در جایگاه شمالی در ویلا پارک جاودانه شده است.
شاید بایرن تمام شانس خود را با تیم های انگلیسی در فینال جنجالی خود مقابل لیدز در سال 1975 کرد. به هر حال، آنها در فینال های 1982، 1999 و 2012 تیم بهتری بودند اما هیچ نتیجه ای نداشتند گل ویته باعث شکست آلمان‌ها شد و با وجود اینکه چند لحظه نگران کننده وجود داشت و از جمله اینکه هونس به درستی گلی را به دلیل آفساید مردود اعلام کرد و ویلا ایستادگی کرد و جام را در انگلیس حفظ کرد.
دنیس مورتیمر یک بار گفت: "این فقط یک جام فوق العاده برای گرفتن است و او آنقدر ناامید بود که جام اروپا را به دست بیاورد که در کنار محوطه ارائه ایستاده بود و صبورانه منتظر بود تا هم تیمی هایش پس از اینکه برای جشن گرفتن با ویلا بزرگ دنبال می کردند به او بپیوندند.
تونی بارتون، که فقط 56 روز در سمت مربیگری بود قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا بر بایرن مونیخ را در رزومه خود دارد. بارتون پس از بازی در حالی که عملکرد فوق‌العاده تیم را ستایش می‌کرد و قبل از اینکه اسپینک را برای یک اشاره ویژه به آن اختصاص دهد، گفت: "این بهترین لحظه در تاریخ استون ویلا است."
اسپینک بخش بزرگی از داستان بود، جوان بی‌تجربه یک شبه تبدیل به قهرمان شد. او گفت: «از اینکه اینقدر خوب بازی کردم تعجب نکردم زیرا در تمام فصل در ذخیره‌ها اینطور بازی کرده‌ام. او بدون بازی مجدد برای این باشگاه یک اسطوره تمام دوران می شد، اما با 458 بازی در 14 سال آینده، می توان گفت که او کاملاً در فرهنگ ویلا نوشته شده است
|
