✍| بعد از عملکرد افتضاح مدافعان استقلال در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیای سال گذشته و اشتباهات تکراری آنها در بازی مقابل ذوب آهن درست در اولین مسابقه بعد از آن رقابت ها، فرهاد مجیدی برای انسجام بیشتر خط دفاعی تیمش آرایش دفاع سه نفره را در دربی ۹۵ آزمایش کرد. فرهاد دربی را باخت ولی عملکرد قابل قبول استقلال با این شیوه بازی در آن مسابقه باعث شد که آقای سرمربی پس از گذشت یک فصل هم با همان سیستم جلو برود و پس از ۱۰ سال قهرمانی نیم فصل را به هواداران استقلال هدیه دهد.
بررسی کلی :
سیستم کلی استقلال در هر دو سال به دلیل وجود هافبک های تهاجمی با قابلیت بازی در کناره ها (اسماعیلی و حسین زاده) و مهاجم های دوم ذاتا وینگر (قائدی و یامگا) بسیار منعطف بوده است. وجود این مدل بازیکن ها تغییر بین ۲ سیستم ۳۴۱۲ و ۳۴۳ را برای مجیدی امکان پذیر میکرد. جدا از این ویژگی های تهاجمی، بازدهی بیشتر یزدانی، غلامی، دانشگر، مرادمند و ریگی در سال گذشته در این سیستم، یکی دیگر از دلایلی بود که استقلال به همین شیوه بازی پایبند ماند.
سه نفرِ خط دفاع/ محکم و محکم تر :
سال گذشته نفرات استقلال در عقب زمین [غلامی - یزدانی - مرادمند] بودند که یزدانی بین غلامی و مرادمند به عنوان سوییپر، غلامی در سمت راست و مرادمند در سمت چپ قرار می گرفتند. در این سیستم بخش زیادی از وظایف دفاعی از روی دوشِ مسعود ریگیِ پر اشتباه برداشته و به سیاوش یزدانیِ مسلط سپرده شد. با وجود توانایی بالای غلامی در حمل توپ، هیچکدام از مدافعانِ وسطِ کناری حق استقلال شرکت در حملات در جریان بازی را نداشتند و با پر کردن فضاهای پیش آماده پشت سر وینگ بک ها و ایجاد برتر عددی در ضد حمله های حریف ضعف دیگر بازیکنان استقلال در کار های دفاعی را بر طرف میکردند. هر چند اتفاقاتی مانند مصدومیت غلامی و یا محرومیت های گاه و بی وقت مرادمند باعث میشد تا یکی از بین محمد نادری و محمد دانشگر که از توانایی هجومی بالایی برخورد بودند به عنوان یکی از سه دفاع فعالیت کنند. در فصل جاری اما فرهاد با توجه به بازگشت محمد دانشگر به روز های خوب خود و خرید مدافع مدرن و پا به توپی مانند عارف آقاسی، نگرش خود را نسبت به دو جلو زن خود تغییر داده است. این دو بازیکن با حضور در نیم فضا های پیش آمده در زمین حریف می توانند با پاس های بلند در خلق موقعیت برای مهاجمین و وینگ بک ها به چرخه بازیسازیِ تیم کمک کنند و همچنین وقتی که تیم توپ را در اختیار ندارد با فشار آوردن به بازیکنِ صاحب توپ در زمین حریف جلوی استفاده رقبا از فضای به وجود آمده پشت سر دو بازیکن کناریِ تیم را بگیرند. برای درک بهتر حضور موثر این دو بازیکن در خط حمله میتوانید به ارسال بلند محمد دانشگر برای سلمانی مقابل تراکتور، توپگیری آقاسی پشت باکس سپاهان و ارسال پاس منجر به گل استقلال توجه کنید.
پ ن : زمان نوشته شدن مقاله هنوز شایعات جدایی آقاسی از استقلال مطرح نشده بود.
زوج خط هافبک / نقطه ضعف دیروز، نقطه عطف امروز :
این ترکیب نیازی به هافبک تدافعی ندارد و معمولا با مشارکت مدافعین، هافبک ها وظیفه سبک تری در پخش توپ دارند. برای تکمیل ۵ نفر عقب زمین نیاز به دو هافبک باکس تو باکس برای پوشش فضای به وجود آمده بین خط دفاع و خط حمله است. [علی کریمی - مسعود ریگی] در زمان استراماچونی یک زوج بسیار خوب برای این سیستم بودند؛ ریگی غالبا گزینه دریافت پاس در عقب زمین بود و کریمی به عنوان هافبک رونده استقلال پس از دریافت توپ تیم را به جلو هدایت میکرد. [ریگی - رضاوند] که سال گذشته این وظیفه را بر عهده داشتند، افتضاح کامل بودند؛ نکته مثبت هر دو نفر دوندگی بالا که به آنها توانایی خارج کردن خط هافبک تیم مقابل از جریان بازی را میداد اما هر دو به دلیل ناتوانی در ارسال پاس های صحیح توانایی انتقال توپ برای طراحی حمله را نداشتند. و اما زوج [نیک نفس - مهدیپور] که در فصل جاری توسط فرهاد مجیدی مورد استفاده قرار گرفته یک زوج پرفکت برای ارائه فوتبالی قابل قبول هستند. نقش هر دوی مهدی و زبیر که اخیرا توسط دراگان اسکوچیچ به تیم ملی هم دعوت شده اند در روند بازی تیمی استقلال و پخش توپ بسیار زیاد است. هر دو دارای توانایی قدرت حمل و حفظ توپ بالا هستند و قدرت دریبلینگ مناسب و دید خوب هر دو به زمین باعث میشود که در هر حالتی بهترین گزینه برای دریافت پاس از سمت مدافعین و انتقال توپ به کانال های کناری و مرکزی باشند. پاس گل فوق العاده نیک نفس به رمضانی مقابل نود ارومیه + توپگیری و پاس گل زیبای مهدیپور به سلمانی مقابل پدیده دو نمونه از تاثیر این گونه هافبک ها در این سیستم بازی هستند.
دو وینگ بکِ کناری / پر از ایراد :
برای اجرای کامل این سیستم استقلال نیاز به وینگ بک هایی با داشتن قابلیت حداقلی در دفاع، سرعت قابل قبول و قدرت دریبلینگ مناسب دارد. زوج سازی با یک از بازیکن های خط حمله و توانایی فرار و دریافت پاس در عمق دفاع حریف دیگر مواردی هستند که یک وینگ بک استاندارد در این سیستم باید رعایت کند. از مشکلات بزرگ فوتبالیست های ایرانی در این پست میتوان به ارسال سانتر با درصد موفقیت پایین و گرفتن تصمیمات اشتباه در هنگام پاس نهایی اشاره کرد. از آنجایی که درصد زیادی از برنامه های هجومی یک تیم در سطح فوتبال ایران به بازیکنان کناری منتهی میشود، این دو ایراد وینگ بک های ایرانی می تواند برای یک تیم مشکلات بزرگی ایجاد کند. سال گذشته محمد نادری در سمت چپ استقلال بازی میکرد. عملکرد نادری در کار های دفاعی مانند سرعت او قابل قبول بود ولی مصدومیت های پی در پی اسماعیلی و خودخواهی بیش از حد مهدی قائدی در برخی از صحنه ها + دقت سانتر های پایین خود نادری باعث میشد که تاثیر کمی در کار های تهاجمی استقلال داشته باشد. هر چند با وجود همه این ایراد ها، نادری در چند صحنه مانند گلش به الشرطه روی پاس قائدی نشان داد که پتانسیل زوج سازی در کار های تهاجمی را هم دارد. پس از جدایی نادری، مجیدی جعفر سلمانی و ابولفضل جلالی را به استقلال آورد. تجربه سلمانی در پست وینگر این ذهنیت را برای او ایجاد می کرد که کاملا توانایی فرار در قلب دفاع حریف با زمان بندی درست را دارد، تکنیک فردی وی و درک متقابلی که از حسین زاده تا الان داشته است باعث شده که بار ها در فصل جاری کمک حال خط حمله استقلال شود. فرار سلمانی در عمق دفاع گل گهر + همکاری او با حسین زاده در طراحی ضد حمله مقابل مس کاملا گویای صحیح بودن این دو موضوع هستند. همچنین هواداران استقلال امیدوارند که با بازگشت ابولفضل جلالی به فرم ایده آلِ فصل گذشته در تیم سقوط کرده سایپا (جلالی در فصل گذشته) دیگر دغدغه ای بابت این پست در تیم محبوبشان نداشته باشند. در سمت راست اما استقلال ضعف های بسیار زیادی دارد. وریا، آن وریای همیشگی نیست. غفوری بعد از گذشت ۱۳ بازی فوق العاده همراه استراماچونی بازی به بازی افت کرد. در فصل جاری او به دلیل مصدومیت ۸ بازی از ترکیب اصلی استقلال دور بود. از دست دادن دقایق زیادی از بازی به دلیل کمبود انرژی، حرکات اضافی مانند دریبل ها و سر توپ های بی مورد در خط حمله، عدم تلاش برای باز پس گیری توپ پس از لو دادن آن و سانتر های همیشه اشتباهِ او بار ها به روند استقلال ضربه زده است. هر چند ضعف بازیکنان هم پستی او مانند احمد موسوی و سبحان خاقانی باعث شده که بدی های کاپیتان به چشم نیاید ولی به دلیل همین ضعف های او فرهاد انقدر به خرید صالح حردانی اصرار دارد. مدافع راست ۲۲ ساله فولادی ها توانایی زدن تکل صحیح را دارد، درصد پیروزی های او در نبرد های تن به تن معمولا زیاد است و همچنین تعداد دریبل های موفق بالا به اضافه مهارت او در خطا گرفتن باعث شده که در چند ساله گذشته او را در فهرست خرید استقلال ببینیم. جدا از تمامی این فاکتور ها هوش بالای او در گرفتن تصمیم نهایی و تجربه ۳ ساله بازی در لیگ برتر علی رغم سن پایین نشان میدهد که چرا فرهاد برای تکمیل پازل خود در این سیستم او را انتخاب کرده است. گل صالح حردانی به العین، پاس گل زیبای او مقابل استقلالِ استراماچونی، تکل شجاعانه او مقابل کرار جاسم، نجات دروازه فولاد مقابل پرسپولیس توسط او نمونه های خوبی برای شناخت بهتر این بازیکن هستند.
در مجموع درک صحیح فرهاد مجیدی از این سیستم و خرید بازیکنان مناسب برای این سیستم از سری اقدامات مهم و خوب او و کادرش برای قهرمان کردن تیمش در فصل جاری است.
---------------
به چنل تلگرامی کاپیتان بپیوندید.
