8 مقدسآقای خاص یه زمانی به آرسن ونگر که تو دوران مالی سخت آرسنال یکی یکی ستاره هاشو از دست می داد ولی با جایگزین کردن اونا با بازیکنای جوون آینده دار، بدون ترس و بهانه به مصاف غول هایی مثل منچستر فرگوسن (با اون بازیکنای فوق العاده) و چلسی پرستاره (به لطف دلارهای نفتی) می رفت و خیلی جاها تاوان کم تجربگی یا کیفیت پایین بازیکناش رو با از دست رفتن جام می داد، لقب آقای بازنده رو داد و با غرور از دستاوردهاش حرف می زد. اما الان دو سه فصلی میشه که آقای خاص مجبوره بعنوان سرمربی تیم هایی که به لحاظ مهره ضعیف تر از رقبا هستن، در میادین حاضر بشه و عملکرد تیم هاش رو داریم می بینیم. ونگر بیشتر از 20 سال تو آرسنال بود و نزدیک به دو سوم این مدت رو به دلیل مشکلات مالی، با بازیکنای متوسط یا جوون و بی تجربه سر کرد. اما میراث ماندگاری رو برای فوتبال به جا گذاشت. مورینیو هم برای حداقل 10 سال با کری خونی هاش و تیم های گردن کلفتی که می ساخت، یه هیجان فوق العاده رو به فوتبال تزریق کرد. ولی الان میشه فهمید در شرایط برابر، کدوم مربی عیار بالاتری داشت.
