Majid milan 7🖊| یادداشتی درباره‌ی الیوت و آینده‌ی میلان
اینتر و یوونتوس با کوهی از بدهی دارن وسط فصل هزینه می‌کنن تا تو رقابت‌هایی که هستن، شانس موفقیت‌شون رو بالا ببرن. تفاوت در میزان بدهی و فرپلی مالی نیست، در اینه که گردانندگان باشگاه‌ها دنبال چی هستن. مسلما آنیلی و الکان‌ها نمی‌خوان از یووه برن اما برنامه‌ی الیوت از روز اول این بوده.
🔻 این‌که کله‌ی هوادار از دیدن این شرایط و از دست دادن فرصت کسب جام کـ***ی بشه کاملا طبیعیه، چون با یک هزینه‌ی معقول، سهمیه و قهرمانی در دو جام کاملا در دسترسه. اما حقیقت اینه که همه‌چیز هم انقدر سیاهِ سیاه یا کاملا سفید نیست.
🔻 اگر الیوت نمی‌اومد، الان با فاسوبلی تو سری C بودیم. ولی الیوت دنبال باشگاه‌داری نیست و برای رقابت تو سطح اول، نیازه که باشگاه یک مالک جدید داشته باشه. گازیدیس هم کار خوب داشته و باعث رشد درآمد باشگاه شده اما در عین حال، همونیه که با دخالت‌هاش تو مسائل فنی، یکی دو فصل تیم رو عقب انداخت و همین الان هم اگر سیاستی برای هزینه نکردن برای رقابتِ قهرمانی وجود داره و الیوت ازش پیروی می‌کنه، طراحش گازیدیسه. اگر دنبال یک شخص هستید که بهش فحش بدید، بهترین انتخاب گازیدیسه، بعد خانواده‌ی سینگر.
🔻 برنامه اینه: ساخت استادیوم، رسوندن وضعیت مالی باشگاه به حدی که در سال ضرری ندیم و در عین حال کیفیت تیم در حدی باقی بمونه که بتونه برای کسب سهمیه تلاش کنه. کار خیلی سختیه، خصوصا تو فصل آینده که احتمالا ۷-۸ خروجی داریم و جایگزین می‌خوایم. اگر به این دو هدف برسیم، بند‌های پاداشی که توی قرارداد گازیدیس هست، فعال می‌شه و پول خوبی به جیب می‌زنه، الیوت هم باشگاه رو به بالاترین پیشنهاد ممکن می‌فروشه و می‌ره. تا اون روز، سیاست تزریق بودجه‌ی قطره‌ای باقی می‌مونه و شانس رقابت‌مون برای کسب جام، ارتباط مستقیم با میزان قدرت رقبا خواهد داشت.
🔻 یک‌بار برای همیشه انتظاراتتون رو با برنامه‌ای که باشگاه داره هماهنگ کنید تا کمتر حرص بخورید. برای قهرمانی میلان، معجزه نیازه چون پولی که می‌دن فقط ممکنه برای کسب سهمیه کافی باشه. شاید حتی برای اون هم نباشه. اگر هم گاهی اوقات خیلی ناراحت بودید، گزینه‌ی مشخص برای فحش دارید. اگر هم اون‌قدر پرت بودید که فکر کردید مالدینی و پیولی مقصر این وضع هستن، هیچ توصیه‌ای ندارم، کاری از دستم برنمیاد براتون انجام بدم. در کل شرایطی نیست که بشه راحت تحملش کرد، اما سخت‌تر از چیزی که از ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ تجربه کردیم نیست. شاید مثل پارسال که با امثال سالادمیکر برای اسکودتو رقابت می‌کردیم، سورپرایزهایی داشته باشیم که باعث بشه تو این مسیر هم خوش بگذره.
🔻 درباره‌ی این سوال که چرا مالدینی با دیدن این شرایط مونده و نمیره، جواب خیلی ساده‌ست. بوبان زمانی رفت که تیم هنوز وضع بدی داشت، از الیوت خواست جاه‌طلبی نشون بدن (مسلما بهتر از من و شما از فرپلی مالی و... سر در میاورد و می‌دونست خرج کردن مشکل‌ساز نمی‌شه) اما گازیدیس زیرآبش رو زد.
🔻 مالدینی تو شرایطی موند که نتایج تیم از راه رسید و حتی باعث شد حضور رانگنیک منتفی بشه. شاید اگر نتایج زودتر می‌رسید، بوبان هم کمی نرم‌تر میشد و می‌موند. آیا شما چیزی رو که به سختی از ته چاه تا وسط‌های راه کشیدی بالا، رها می‌کنی سقوط کنه یا تا آخر ادامه می‌دی تا نجاتش بدی؟
🔻 مالدینی مسلما عشق نمیکنه که با بودجه‌ی ۱۲ میلیونی بره ۶ بازیکن بخره (باکایوکو، ژیرو، بالوتوره، فلورنتزی، پلگری، مسیاس)، اما ۳ سال زحمت کشیده و تیم رو بعد از ۷ سال به سهمیه رسونده. علت این‌که قبل از بازی با یووه از الیوت تلویحا دفاع کرد، همین بود. مالدینی با وجود این‌که تیم رو از قعر چاه بالا کشیده و به وسط راه رسونده، اشتباهاتی هم داشته، چه فصل اول چه امسال. اما به نسبت کارهایی که با وجود محدودیت‌ها تا الان انجام داده، اصلا به چشم نمیاد و نباید هم بیاد.
🔻 مسلما روزی که الیوت میلان رو بفروشه، توی تیم مدیریتی مالک بعدی، مالدینی همین نقش یا حتی اختیارات بیشتری خواهد داشت. برای رسیدن به اون روز باید با همین چیزهای محدودی که در اختیارش قرار می‌دن بسازه تا باشگاه به هدفش برسه. مالک بعدی که بیاد، احتمالا مالدینی و ما یه نفس راحت می‌کشیم.
