مطلب ارسالی کاربران
دقایقی با هنرنمایی رابرت دنیرو؛ مردی از جنس سینما
رابرت آنتونی دنیرو جونیوز( زادهٔ ۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی است. او منحصراً برای نه همکاری‌اش با فیلم‌ساز، مارتین اسکورسیزی، معروف است و دریافت‌کنندهٔ افتخارات گوناگونی نظیر دو جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ گلدن گلوب، جایزهٔ سیسیل بی دمیل و یک جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری انجمن بازیگران فیلم بوده است. دنیرو در سال ۲۰۰۹ جایزهٔ مرکز کندی را دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۶ نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را از باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، دریافت کرد.
دنیرو در بخش منهتن نیویورک به دنیا آمد و بازیگری را در اچ‌بی استودیو، هنرستان استلا آدلر و اکتورز استودیو لی استراسبرگ فرا گرفت. نخستین نقش مهم او در تبریکات (۱۹۶۸) بود و سپس با ایفای نقش یک بازیکن بیسبال در درام ورزشی طبل را آهسته بزن (۱۹۷۳) به شهرت رسید. نخستین همکاری او با اسکورسیزی خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳) بود که در آن نقش جنایتکاری ناچیز به نام جانی بوی را ایفا می‌کند. سپس با ایفای نقش جوانی ویتو کورلئونه در حماسی جنایی پدرخوانده: قسمت دوم (۱۹۷۴) که برایش جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به همراه داشت، به بازیگری برجسته تبدیل شد. بازی در نقش تراویس بیکل در راننده تاکسی (۱۹۷۶) و سرباز جنگ ویتنام در درام شکارچی گوزن (۱۹۷۸) منجر به نامزد شدن او برای دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
دنیرو برای ایفای نقش جیک لاموتا در درام زندگی‌نامه‌ای گاو خشمگین (۱۹۸۰) ساختهٔ اسکورسیزی، برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. او سپس به نقش‌های دیگر تنوع داد و در سلطان کمدی (۱۹۸۲) ایفای نقش کرد. دنیرو برای نقش‌آفرینی‌هایش در فیلم حماسی ۱۹۰۰ (۱۹۷۶) ساختهٔ سرجو لئونه، حماسی جنایی روزی روزگاری در آمریکا (۱۹۸۴)، طنز پادآرمان‌شهری برزیل (۱۹۸۵) ساختهٔ تری گیلیام و فرار نیمه‌شب (۱۹۸۸) به شناخت بیشتری رسید. او سپس در رفقای خوب و بیداری‌ها (هردو در ۱۹۹۰) و تنگهٔ وحشت (۱۹۹۱) ایفای نقش کرد. نقش‌آفرینی دنیرو در این سه فیلم مورد تحسین قرار گرفت. او سپس در زندگی این پسر (۱۹۹۳) ایفای نقش کرد و اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۹۳ با داستانی از برانکس (۱۹۹۳) کارگردانی کرد. از دیگر نقش‌های تحسین‌شدهٔ او می‌توان به فیلم‌های جنایی مخمصه و کازینو (هردو در ۱۹۹۵) اشاره کرد.
او همچنین به خاطر نقش‌های کمیکی خود در سگ را بجنبان (۱۹۹۷)، تحلیلش کنید (۱۹۹۹) و ملاقات والدین (۲۰۰۰) معروف است. پس از حضور در چندین فیلم نقدشده و از لحاظ تجاری ناموفق، او در سال ۲۰۱۲ برای ایفای نقش در کمدی عاشقانهٔ دفترچه امیدبخش ساختهٔ دیوید او. راسل نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. دنیرو در سال ۲۰۱۷ نقش برنارد میداف را در فیلم جادوگر دروغ‌ها به تصویر کشید و برایش نامزد جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. او سپس در تریلر روان‌شناختی جوکر و حماسی جنایی مرد ایرلندی (هردو در ۲۰۱۹) ایفای نقش کرد.
