امروزه پیشرفت اعراب گلف بیش از همه مرهون استراتژی توسعه ارائه شده در اواخر قرن بیستم توسط زکی یمنی تلقی میشه، وزیر نفت افسانه ای سعودی ملقب به کیسینجر خاورمیانه؛
زمان شوک نفتی دهه هفتاد زکی یمنی در اوپک به کشورهای صادرکننده نفت توصیه کرد به جای وارد کردن مستقیم درآمد نفتی به چرخه اقتصادی کشورشون به سرمایه گذاری خارجی بپردازن و با یه تیر دونشون بزنن:
1) زمان بخرن تا با توسعه زیرساختها، این کشورها قابلیت جذب و هضم ثروتو پیدا کنن و دچار تورم نشن
2) با سرمایه گذاری در غرب در آینده صاحب اهرم چانه زنی شده و از حمایت لابیهای جهانی برخوردار باشن
امروزه کشورهایی که طبق این توصیه عمل کردن از برکاتش بهره مندن (عربستان سعودی، عمان، امارات، کویت....البته قطر جزء این دسته نیست و حسابش جداست چون توسعه قطر پایه نفتی نداره و بوسیله برنامه دیوانه وار سرمایه گذاری گازی در دهه نود میلادی توسط رکس تیلرسون [غول نفتی که بعدها وزیر امورخارجه ترامپ شد] انجام شد)
اما جالبه بدونید زکی یمنی درتدوین این برنامه تنها نبود بلکه یاوری ایرانی داشت بنام جمشیدآموزگار (در تصویر کنار زکی یمنی نشسته)؛ بزرگمرد مدیریت و اقتصاد نفت که به سه دلیل عمده نتونست این ایده رو در کشور خودش ایران عملی کنه:
1) عجله و شتاب شاه برای یکشبه ره صدساله رفتن و تحقق ایران پیشرفته در زمان حیاتش
2)غرور و عقده واهی ایران نسبت به اعراب (که انگار کسر شان ایرانه پروژه مشابه اعرابو دنبال کنه!!)
3) و از همه موانع مهمتر حضور هویدا دشمن قسم خورده آموزگار در راس دولت...دشمنی و رقابت هویدا با آموزگار تا جایی بود که وقتی آموزگار نخست وزیر شد، هویدا برای ایجاد بحران و ضربه زدن به دولتش ترتیب اون مقاله معروف و تنش زای احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعاتو داد!! غافل ازینکه با این کار احمقانه نه تنها دولت آموزگار بلکه کل حکومت میره تو بحران و البته هویدا خودشم تقاصشو داد..
آموزگار بعد از 57 برای دچار نشدن به سرنوشت اعدام تنها با یک کیف دستی از ایران به تبعید اجباری رفت، البته در مجامع جهانی بقدری چهره شاخص و معتبری بود که سالها مشاور ارشد کمپانیها و موسسات بزرگ اقتصادی و نفتی بود؛ ولی هرگز در مورد ایران حرفی نزد و هرجا سخن از ایران میشد تنها به یک افسوس اکتفا میکرد.....افسوس فرصتی از دست رفته برای آبادانی میهن که از کف رفت؛
دهه پنجاه جوون ایرونی شلوار جین آمریکایی به قیمت ناف نیویورک میپوشید ولی مثل خانواده ای که ثروت بادآورده بهش رسیده و جنبشو نداره خودشو گم کرد!! در نتیجه امروز دغدغه جوون شهروند اعراب گلف انتخاب بین ایمپالا و موستانگ برای ماشین و مونت کارلو و مالدیو برای تعطیلاته و دغدغه جوون ایرونی انتخاب بین راههای مهاجرت یا خودکشی!!
