دیدار ابتدایی دورتموند در لیگ قهرمانان در ماه گذشته مقابل آرسنال، بهترین فرصت ممکن برای ابراز وجود ستاره ژاپنی بعد از دو سال تاریک در یونایتد بود. با این حال، او مجبور شد به دلیل مصدومیت روی نیمکت بنشیند، ولی او می دانست بالاخره فرصت پیدا خواهد کرد و دیدار روز چهارشنبه مقابل اندرلخت در ورزشگاه کانستنت فندن استاک، زمان آن بود که شینجی به منچستر نشان دهد جه جواهری از کف داده است.
او برای شکافتن دفاع تیم بلژیکی فقط به 3 دقیقه نیاز داشت و خیلی زود تاثیرش را نشان داد. کاگاوا که از چنگ بازیکن مستقیمش، استیون دفور، رهایی پیدا کرده بود، پاسی طلایی برای چیرو ایموبیله ارسال کرد. مرد ایتالیایی هم در باز کردن دروازه حریف از فاصله نزدیک، مشکلی پیدا نکرد.
با این حال، تیم قهرمان بلژیک از این مساله درس نگرفت و همچنان فضای بسیاری برای هافبک خلاق زنبورها، که در پست مورد علاقه اش پشت مهاجم حضور پیدا کرده بود، فراهم کرد. او همواره خود را پشت هافبک های تخریبی اندرلخت، دفور و یوری تیلمانز، قرار می داد و بار دیگر در دقیقه دهم هم پاسی عمقی و هوشمندانه برای کوین گروتس کوئیتس فراهم کرد که او اوبامیانگ را در مقابل دروازه خالی قرار داد، ولی مهاجم گابونی با بی دقتی موقعیت را از کف داد.
ضربه بی دقت دیگری از سوی اوبامیانگ در دقیقه 18، امیدهای اندرلخت را همچنان زنده نگه داشت. کاگاوا که مصیب بزرگی برای مدافعین رقیب بود، در نیمه دوم هم به حضور دردسرسازش در خط دفاعی حریف ادامه داد و هر زمانی که دورتموند مالکیت توپ را در اختیار داشت، خط میانی را به خوبی رهبری کرد که نتیجه آن از خلق و سپس دست رفتن موقعیت دیگری از سوی اوبامیانگ شد.
گل دوم نایب قهرمان بوندس لیگا، که به ثمر رسیدنش هر لحظه قابل پیش بینی بود، تا اواسط نیمه دوم بدست نیامد و برخلاف انتظار، کاگاوا در خلق آن نقشی نداشت. لوکاس پیژچک توپ کوتاهی برای آدرین راموس تعویضی فرستاد و این ملی پوش کلمبیایی با زدن گل دوم، خیال کلوپ از پیروزی را راحت کرد. ده دقیقه بعد هم همین بازیکن نمک دوباره به زخم میزبان پاشید و تیر خلاص را به درون دروازه شان فرستاد.
بدون شک رئال مادرید، چلسی، بایرن مونیخ و بارسلونا، مدعیان شماره یک فتح لیگ قهرمانان به شمار می روند، ولی دورتموند هم نشان داد به سادگی نمی توان آن را کنار گذاشت. آنها با اینکه چندین بازیکن فیکس شان، که شامل فوق ستاره جوان شان مارکو رویس هم می شود، را در اختیار ندارند، همچنان در اروپا خطرناک خواهند بود.
کاگاوا آرام آرام به دوران طلایی اش قبل از منچستریونایتد نزدیک می شود و ایموبیله و راموس هم به تدریج در حال تطبیق با شرایط هستند. این در حالی است که تاثیرگذاری چشم نواز اوبامیانگ و گروتس کوئیتس رویای هر مربی ای است. به این جمع، مارکو رویس، کوبا و هنریک میخیتاریان را هم اضافه کنید تا ببینید دورتموند هر آنچه برای تکرار توفیق سال 2012 اش لازم است را در اختیار دارد.
نوشته اشتفان کورتس، وبسایت گل بین الملل
