دردای من رو سرِ قلم
روز تولدت گریه هدیه دادم بابا میدونی که اند ضد حالم
بابا میدونی که عشقِ اشتباهم ولی تنها چیزی که نیست زشت نوشته هامن
گفتی میکنی افتخار بِهم با این که مسیرم اشتباهه
اگه میشنیدی اعتراف منو میدیدی که سخت بوده اجتنابش
دائم درگیر عشقِ کاذب این غصه ها ولی بوده مثل که لازم
به اصطلاح یه دیونه که میدونه از قشرِ خاصه
میگن من آدم بدی ام بابا از گذشتمم پشیمونم شدیدا بابا
جدیدا بابا با آدمی که تو آیینست غریبم بابا ولی دنیامو میچینم به سلیقم بابا
آره قربون دستای پیرت یادم نمیره پنج سال پیش که روز اسباب کشی
با یه دختره بودم شما کمرت گرفت پِی شهرت بودم
اتفاقا تابستون کوتاهه رو گذاشت به خیال خودم مخ زده بودم
بام راه اومدی قربون قدمات بابا ببین کجا برد منو این کلمات بابا
روز تولدت گریه هدیه دادم بابا میدونی که اند ضد حالم
بابا میدونی که عشقِ اشتباهم ولی تنها چیزی که نیست زشت نوشته هامن
منو ببخش من بد شدم عوض شدم دیگه نیستم خودم تیرگی ها پرن دورم
گفتی که باید دندون پزشک شی عشقمو به رپ کردی قبول که زشت نی
پریروزا دوستم زنگ زد میگفت که موزیکمو شنیده تو دندون پزشکی
نیست چیزی نزدیکم الا دردم خودمو از جمع هاشون منها کردم
طرفدارا میگن گم کردی خودتو من یه چی بهتر از خودم پیدا کردم
الان رفیقام دکترن من عمل دارم ولی نگا اینا در عوض با هر
کدوم یکی از کارام خاطره دارم بشون نزدیکم با این که فاصله دارم
الکی نبوده حاصل کارم نه الکی نی حاصل کارم
بابا کم ندید نامردی چِشم بعضی وقتا میخوام نامرئی بشم
بگو روز تولدت گریه هدیه دادم بابا میدونی که اند ضد حالم
بابا میدونی که عشقِ اشتباهم ولی تنها چیزی که نیست زشت نوشته هامن
منو ببخش من بد شدم عوض شدم دیگه نیستم خودم تیرگی ها پرن دورم
اینو میخوام بهت صادقانه بگم زور زدم به یه کارِ ساده قانع بشم
مرد بشم تشکیل خانواده بدم اما نشد قصم شد عاشقانه یه کم
الان دیگه نمومده اعصاب برام لبخند زوری میزنم تو عکس با فنام
شصتا دوا میارن که مست یا خراب بشم که یادم این دردا نیان
گفتی تند نرو حق داشتی مرد رپ که معلوم نی فرداش چی هست
انگار هرچی که تلاش میکردم زندگی میشده متلاشی تر
الان عوضیا پرن دورم از قدیما کلا همه اخویا شدن دیگه رفتنیا گمن
بابا قلمِ من دست من نیست خدا مینویستش با خط تقدیر
منو ببخش من بد شدم عوض شدم دیگه نیستم خودم تیرگی ها پرن دورم
