حنیف عمران زاده از خانه نشینی فوتبالی ها و سرکار بودن غیر فوتبالی ها و در نهایت بحث حذف سرخابی ها از آسیا صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، مصاحبه حنیف عمران زاده را می خوانید:
مشغول چه کاری هستی و کجا مشغولی؟
به صورت کلی در خدمت خانواده هستم و بازی ها را از تلویزیون میبینم. دیگر قسمت اینطوری هست که فوتبالی ها بنشینند خانه و آنها که فوتبالی نیستند سر کار باشند و در تیم های مختلف کمک مربی باشند. بیشتر تیم ها را ببینید که چه کسانی کمک هستند. البته منظورم خودم نیست و خودم را نمی گویم در هر صورت من در این چند سال اخیر به لطف آقای فکری در کنارشان بودم اما فوتبالی های دیگر را ببینید که چند نفر فوتبالی بیرون نشستند و چه کسانی در کنار سرمربیان در همین لیگ برتر، مربیگری می کنند. این افراد اصلا در فوتبال نبودند. البته منظورم سرمربیان نیستند اما کمک های آنها که می توانند فوتبالی باشند و تجریبات سالها فوتبال خود را به بازیکنان و سرمربیان انتقال بدهند. اما تیم های لیگ برتری را ببینید که چند نفر از مربیان آنها معلوم نیست اصلا کجای فوتبال بودند. باز هم تاکید می کنم که برای خودم نمی گویم چون من چند سال کنار فکری در همین لیگ برتر با تیم های مختلف از جمله استقلال کار کردم و به صورت کلی صحبت می کنم. این همه فوتبالیست مطرح و ملی داریم که امروز همه مدارج مربیگری و کلاس ها را رفته اند اما بیرون نشستند و باید کسانی در تیم ها کمک باشند که اصلا اسم و رسمی در این فوتبال ندارند. به نظرم باید یک برنامه ورزشی تهیه و تولید شود که در آن بیایند آمار و سوابق کمک های تیم ها را استخراج کرده و ببینند اینها چه کسانی هستند. آنها شاید نتوانند سرمربی باشند اما به هر صورت و به دلایل مختلف که می توانند به عنوان کمک در کنار سرمربیان مختلف کار کنند و حالا هم همین امر اتفاق افتاده است.
فضای فوتبال به سمتی رفته که خیلی از پیشکسوتان نسبت به این موضوع گلایه دارند. دلیل اصلی این موضوع را در چه چیزی می بینی که به قول خودت فوتبالی ها در خانه هستند و غیر فوتبالی ها سر کار؟
یکی از دلایل اصلی آن این است که تیم ها را کسان دیگری می بندند. وقتی که همین افراد سرمربی را خودشان می برند، صد در صد به او کمک هم معرفی می کنند دیگر. چرا یک برنامه درست نمی کنند تا ما هم با سوابق این کمک ها آشنا بشویم و مردم هم بفهمند که کمک مربیان چه کسانی هستند این در حالی است که چقدر بازیکن مطرح فوتبالی و ملی بیرون هستند. نمی گویم همه اینها سرمربی باشند اما کمک هم نمی توانند باشند؟ مثلا سیاوش اکبرپور یا امیرحسین صادقی یا پیشکوسوتان مطرح تیم های دیگر همه بیرون نشستند. این همه پیشکسوت بیرون نشسته اما روی نیمکت یک تیم با سرمربی مطرح مشخص نیست کمک های او چه افرادی هستند یا کجای فوتبال بودند و بقیه فوتبالی ها باید بیرون بنشینند. این مسائل را به صورت کلی می گویم. مثلا امیرحسین صادقی نمی تواند در بحث دفاعی تجربیات چندین ساله خود را به مدافعان فلان تیم لیگ برتری انتقال بدهد؟ شما خودتان آمار 16 کمک مربی لیگ برتر را استخراج کنید و ببینید چند نفر از آنها سابقه فوتبالی دارند تا همه حقایق مشخص شود.
معمولا کم صحبت میکنی اما وقتی صحبت می کنی خیلی از حقایق پشت پرده فوتبال را برملا می کنی. مثل یکی دو سال پیش که حسابی دست دلالان فوتبالی و آنهایی که به دنبال تبانی بودند را رو کردی.
همین موضوع کمک مربیان هم از همین دلالی نشات میگیرد و چون با هم دوست و آشنا هستند همدیگر را در تیم های مختلف جا می کنند الان هم که خداراشکر تا مدرک b اسیا را همه می توانند در کلاس ها شرکت کنند و نظام آموزشی فوتبال مان به گونه ای است که بغال سر کوچه ما هم اگر بخواهد می تواند ثبت نام کرده و پول بدهد و تا مدرک بی آسیا را بگیرد و با همان مدرک هم می تواند در لیگ برتر روی نیمکت بنشیند. الان به جز نیمکت فولاد و بعضا استقلال و پرسپولیس و سپاهان نیمکت سایر تیم ها را ندیده ام که عمده کمک ها افراد فوتبالی باشند. یک کسانی روی نیمکت این تیم ها می نشینند که خنده تان می گیرد که اصلا کجای فوتبال بودند. از یک جهت می گویند که فلان پیشکسوت دانش فنی سرمربیگی را ندارد که من هم می گویم قبول اما دانش کمک مربیگری را که دارد و می تواند تجربیات یک عمر دوران بازی خود را منتقل کند. آن غیر فوتبالی که مشخص نیست کجای فوتبال بوده و آمده مدرک گرفته و نه تجربه ای دارد و نه سواد، چه چیزی می خواهد به بازیکن اضافه کند.
به استقلال برسیم. تو خودت مدافع بودی و حالا استقلال یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ برتر را دارد. در این خصوص به عنوان بازیکنی که سالها در خط دفاعی استقلال بازی کردی، چه صحبتی داری؟
این موضوع بیشتر به دفاع تیمی بستگی دارد و این طور نیست که بگوییم فقط مدافعان در این موضوع موثر هستند. شما وقتی که دفاع می کنید از آن کسی که در نوک حمله ایستاده وظیفه دارد به عقب برود تا خود گلر که باید جایگیری درستی داشته باشد. هر کسی هم وظایف و جایش در زمین در وقت دفاع کردن مشخص است که باید چه کاری انجام بدهد. مثلا دفاع وسط باید در هجده قدم خودی من تو من کرده و سر بزند و خطایی مرتکب نشود و فضا ندهد یا مثلا بازیکنانی که در خطوط جلو هستند باید به عقب بیایند و فضا های حساس وسط زمین را پوشش بدهد و اجازه بازیسازی را بگیرد و همین موضوع باعث می شود تا کل تیم خوب دفاع کند و حالا کل تیم خوب دفاع می کند هرچند مدافعان این تیم هم تک به تک مدافعان خوبی هستند از مرادمند و دانشگر تا یزدانی و آقاسی همه دفاع عای خوبی هستند و پتانسیل لازم را دارند اما در کل دفاع تیمی آنها خوب است.
البته به نظر می رسد امسال سیاوش یزدانی یکی از سال های خوب خود را سپری می کند.
بله درست است و امسال یکی از بهترین سال های سیاوش است و به نظرم سیاوش حقش است به تیم ملی دعوت شود و اینکه حالا در تیم ملی بازی کند یا خیر به اهداف خودش بستگی دارد اما در کل پایه و بیس تیمی استقلال خوب است و همه با هم دفاع می کنند در غیر این صورت نمی توان مسبب موفقیت یا گلهای خورده را روی 4 تا دفاع و یک دروازه بان معرفی کرد.
الان هم گفته می شود چون این دو بازیکن سرباز هستند، پس بازی های استقلال باید 3 بر صفر به سود حریفان اعلام شود. نکته ای که فولاد به آن اعتراض کرده و پای آن هم ایستاده است.
این هم مسخره بازی جدید است و همه دنبال داستان هستند. آنجا برای گل گهر یک اتفاقی افتاد و همه حالا دنبال هم افتاده اند که از هم در بیرون زمین امتیاز بگیرند. فوتبال ما شده همه اش بیانیه و الان اگر ببینید 3 تیم از گل گهر شاکی هستند و تیم سیرجانی هم دفاعیه خود را داده و قانون هم وجود دارد اما یک تیم دیگر می آید و بیانیه می دهد که چه شد چه شد شد؟! به شما چه ارتباطی دارد که چه شد؟ دلیل این اتفاقات به خاطر آن است که در این فوتبال هیچ چیزی سر جای خودش قرار ندارد. محکمه، حکم و قانون وجود دارد و گل گهر هم دفاعیه خود را داده است و 3 تیم دیگر هم اعتراض خود را کرده اند و همه چیز در آینده نزدیک مشخص می شود و حالا یا استیناف رای به تایید حکم کمیته انضباطی می دهد یا نمی دهد، به من که این وسط ذینفع نیستم چه ربطی دارد؟ مگر آن زمانی که بازی های شما را 3 بر صفر می کردند مگر بقیه تیم ها اعتراضی کردند؟ روی این حساب می گویم که در این فوتبال هیچ چیزی سرجایش نیست. قطعا سرجایش نیست که تیم های مان 3 ماه پیش حذف می شوند و 3 ماه مردم را بازی می دهند و قشنگ خوراک را حاضر و آماده می کنند و بعد می گویند حذف شدید. در غیر این صورت همان موقع اگر می گفتند این تیم ها حذف شدند مردم می ریختند جلوی وزارت خانه و داد و فریاد می کردند اما 3 ماه روی این موضوع کار کردند و ضد و نقیض به مردم اطلاع می دادند و یکی می گفت حذف هستند و یکی می گفت حذف نمی شوند و یکی می گفت شانس داریم و یکی می گفت شانسی نداریم و ذهنیت مردم را آماده کرده و یک دفعه گفتند حذف شدیم در غیر این صورت قبل از همه این داستان ها برای همه مسجل شده بود که استقلال و پرسپولیس حذف هستند. کنفدراسیون فوتبال اسیا هم دیگر فدراسیون خودمان نیست که با من بمیری تو بمیری و رفاقتی و با دید و بازدید و ماچ و بوسه بخواهند کار را راه بیندازند. آنجا سخت گیری می کنند و روی همین حساب می گویم هیچ چیز در این فوتبال سر جای خودش نیست و چیزی حساب و کتاب ندارد. 3 تیم اعتراض کردند، یک تیم دیگر دفاعیه داده و اگر حقش باشد رای را بر می گردانند اما یک تیم دیگر راه به راه مصاحبه می کند و هر جا مینشیند بیانیه می دهد. در کجای دنیا و کدام فوتبال این اندازه بیانیه می دهند.
مقصر اصلی این فاجعه از دیدگاه خودت چه کسانی هستند؟
مقصر صاحب فوتبال است دیگر این در حالی است که باید مشخص شود واقعا چه کسی تقصیر کار است. چطور در سایر موارد یک نفر یک کاری می کند تا فیها خالدون اموات او را در می آورند اما چرا در فوتبال نهادهای امنیتی دخالت نمی کنند؟ بالاخره فوتبال یک حوزه ای هست که در جامعه و خوشی و ناخوشی مردم تاثیر دارد اما چرا دخالت نمی کنند؟ برای اینها که کاری ندارد یک هفته ای می توانند ته همه چیز را در بیاورند که مقصر چه کسی است و فقط نمی دانم این نهادها چرا دخالتی نمی کنند.
جالب اینکه این افراد ارتقای سمت هم می گیرند و رئیس اماکن ورزشی می شوند.
یک نمونه همین است و نمونه دیگر این که طرف در تکواندو رای نمی آورد و می شود معاون وزیر! خیلی جالب است و همه چیزانگار رفاقتی است و رفاقتی هم امور می چرخد اما برخی مواقع دیگر رفاقت جواب نمی دهد و تبعات آن می شود حذف از آسیا. اینکه تیم ها حذف شدند یک بعد است اما ابعاد دیگر را نمی بییند که این موضوع روی همه چی از جمله اسپانسرها، بحث تیلغاتی و مالی تیم ها چقدر ضرر می کنند. حالا شاید پول در آسیا بابت عناوینی که به دست می آید بلوکه شود اما می دانید از بابت اسپانسرینگ همین استقلال چقدر ضربه می خورد و ضرر می کند؟ بازیکنی مانند فرشید اسماعیلی از کجا پیشنهاد آورد و رفت؟ مگر به خاطر نمایش های خوب او در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در عربستان نبود؟ آنجا که مثل ایران نیست که با 2 تا فیلم بازی بازیکن جذب کنند. یکی از ضربات حذف از آسیا نیز همین امر است که به ضرر بازیکنان تمام شده و عواقب آن هم ادامه دارد. در این اتفاق کلیت فوتبال ایران و همه اهالی فوتبال ایران از هر لحاظ ضرر کردند و زیر سوال رفتند، بالاخره بازی های اسیایی بیشتر زیر ذره بین قرار دارد و توجهات روی آن خیلی بیشتر است. بازی با الهلال قاعدتا با تیم ته جدولی لیگ ایران خیلی تفاوت دارد چون همه مردم ایران دارند این بازی را می بینند و اسپانسر هم بیشتر پول می دهد و بعد مدیر مقصر ارتقا سمت می گیرد. بازهم تاکید می کنم که متاسفانه در این فوتبال هیچ چیزی سرجایش نیست.