در پرونده بررسی تک بازی این هفته از سلسله مطالب فن فوتبال نگاهی به بازی چلسی - لیورپول می اندازیم...
به گزارش طرفداری، تیم های چلسی و لیورپول هفته گذشته در رقابت های لیگ انگلیس به مصاف هم رفتند و این بازی با نتیجه 2-2 مساوی به پایان رسید. همانطور که می دانید جدال یورگن کلوپ و توماس توخل، جدال دو تن از مربیان مدرن جهان در زمینه ارائه فوتبالی مبتنی بر کانتر پرس و پرس است. در فصل گذشته مطالب ایستگاه تاکتیک این قضیه را کاملا شکافتیم اما حالا قبل از بررسی خود بازی، گریزی بر این موضوع می زنیم.
تعریف Counterpress : تیم ها وقتی مالکیت توپ را از دست می دهند وارد فاز ترانزیشن منفی یا انتقال از حمله به دفاع می شوند و در همین زمینه دو استراتژی کلی وجود دارد؛ در چنین مواقعی یا با عقب آمدن به سیستم و شکل اصلی خود بر می گردند که به این عمل regroup می گوییم که این قضیه رویکرد اول و کلاسیک قضیه را تشکیل می دهد و رویکرد دوم هم این است که پس از لو دادن توپ سریعا تیم با فشار آوردن، به دنبال بازپس گیری توپ باشد که ما به این فرایند Counterpress یا ضد پرس می گوییم...
- تقابل دو سیستم متفاوت با استراتژی های یکسان
حالا با توجه به این نکات شکل پرس دوتیم در بازی این هفته را بررسی می کنیم. چند فصلی است که لیورپول یورگن کلوپ با سیستم 433 بازی می کند و در آن سوی میدان تیم توخل هم با سیستم 3421 به میدان می رود. با توجه به عرض بهتری که سیستم تیم توخل داشت پیش بینی می شد که فرایند بازیسازی چلسی در این دیدار سروشکل بهتری داشته باشد و این تیم با ایجاد تله های مختلف با توجه به پرس از بالای لیورپولی ها از این قضیه استفاده کنند و موقعیت سازی کنند. چرا که قاعدتا لاین پرس لیورپولی ها متشکل از سه نفر بود و بازیکنان چلسی می توانستند با احتساب دروازه بان، عقب زمین برتری عددی ایجاد کنند و راحت تر پرس تیم حریف را دور بزنند که البته روی صحنه هایی که شاگردان کلوپ پرس از جلوی خود را کامل اجرا می کردند ما شاهد این قضیه بودیم که بازیکنان چلسی با دردسر مواجه می شدند...
نقشه استقرار بازیکنان چلسی (منبع عکس: سایت totalfootballanalysis)
نقشه استقرار بازیکنان لیورپول (منبع عکس: سایت totalfootballanalysis)
- بازیسازی چلسی و شکل پرس لیورپول
بازیکنان چلسی برای آغاز فرایند بازیسازی از عقب کاملا از هم باز می شدند تا به نوعی با این طرز استقرار شدت پرس لیورپول را مهار کنند و از فضاهای خالی ای که در اثر این پرس ایجاد می شد استفاده کنند. لیورپول نیز پرس خود را مثل همیشه با یک لاین 3 نفره از جلو آغاز می کرد و ما شاهد یک تقابل 4 در برابر 3 (به نفع چلسی) هنگام آغاز بازیسازی شاگردان توخل بودیم که البته دو هافبک میانی چلسی نیز به روش SHADOW کاور می شدند و این یکی از نکات مثبت شکل پرس بازیکنان لیورپول بود... در مقاطعی مدافعان چلسی برای از کار انداختن و دور زدن پرس لیورپولی ها روی به توپ های بلند می آوردند. در همین راستا تیاگو سیلوا مهره اصلی چلسی برای شروع بازی در این دیدار آمار 21 پاس بلند را به ثبت رساند.
یکی از استراتژی های توخل برای ایجاد موقعیت شیفت بازی به سمت مخالف بود.
در این بین باید به یکی از مهم ترین قوانین فوتبال اشاره کنیم؛ سعی در ایجاد برتری عددی در یک سمت از زمین و ایجاد شلوغی باعث ایجاد فضای خالی در سمت دیگر می شود. با توجه به مدل بازی لیورپولی ها، زمانی که بازیکنان چلسی توپ را به کناره ها می بردند از سوی بازیکنان لیورپول پرس می شدند و فرم استقرار شاگردان کلوپ به سمت لب خط تراکم داشت و در سمت دیگر فضای خالی ای به وجود می آمد. با توجه به این که عرض سیستم توخل هم برای استفاده از این قضیه بسیار مناسب بود، یکی از وینگ بک ها رو به دروازه حرکت می کرد و با یک پاس قطری می توانست صاحب توپ شد...
شکل استقرار بازیکنان چلسی
شکل ارسال پاس های بلند که غالبا از سوی تیاگو سیلوا فرستاده می شد...
در سمت مقابل بازیکنان لیورپول هم با پرسی این چنینی از سوی بازیکنان چلسی مواجه می شدند با این تفاوت که شکل چینش این تیم به گونه ای بود که دو مدافع میانی در ترکیب تیم حضور داشت و برای شروع فرایند بازیازی فابینیو به عنوان بازیکن پست 6 به عقب اضافه می شد تا همان برتری 4 در مقابل 3 برای لیورپول هم در عقب زمین شکل بگیرد. یکی از قضیه هایی که بازیکنان لیورپول از آن به خوبی استفاده کردند، شکل حمله به توپ آلونسو بود.
- حمله به توپ غیرعادی آلونسو
با توجه به شرح وظایف وینگ بک چپ لندنی ها، این بازیکن به شدت از پست خود برای بازپس گیری توپ خارج می شود و همین خارج شدن و حمله به توپ ناگهانی ریسک جا ماندنش را بالا می برد و در صورت ناموفق بودن حمله به توپش، فضای خالی خوبی گیر لیورپولی ها می آمد و آن ها می توانستند به ساختار دفاعی چلسی که از حالت نرمال خود خارج شده به راحتی حمله کنند.
در این صحنه به وضوح شاهد یکی از همان حمله به توپ های ناگهانی هستیم...
در تصویر بالا هم می بینید که جا ماندن آلونسو و خروج از پست این بازیکن چه بلایی سر ساختار دفاعی چلسی آورده است و لیورپولی ها هم به خوبی از این فضا استفاده می کردند.
بررسی بازی مهم این هفته در این نقطه به پایان خود می رسد و در هفته های بعدی سراغ تیم های دیگری می رویم البته شکل بازی دو تیم چلسی و لیورپول هم نقاط بیشتری برای بررسی دارد که به موقعش به آن هم می رسیم...
بیشتر بخوانید:
